Mπορεί να σημαίνει κάτι για την Ελλάδα το
γεγονός ότι το κόμμα του κ. Ερντογάν κέρδισε μεν τις τουρκικές εκλογές της 7.6.15
αλλά έχασε την αυτοδυναμία του στην
εθνοσυνέλευση, την οποία διατηρούσε εδώ
και 13 χρόνια; Μάλλον όχι.
Αυτό που μπορεί να είναι σημαντικό για
την Ελλάδα και για άλλες χώρες που εκτίθενται στον επεκτατικό Οθωμανισμό – όπως
είναι η Βουλγαρία- είναι η δυναμική
εμφάνιση του Κουρδικού κόμματος με το 12% των ψήφων : Αποδείχθηκε δηλαδή περίτρανα ότι τουλάχιστον ό
ένας στους 8 ψηφοφόρους της γειτονικής χώρας είναι αλλοεθνής.
Αυτό φυσικά δεν είναι λόγος για να πιστέψουμε ότι η Τουρκία είναι χάρτινη τίγρης
: Όμως είναι και παραείναι λόγος για τους Τούρκους Δημοκράτες να μπουν σε
σκέψεις για τις καταπιεζόμενες και σιωπηλές μειονότητες της χώρας τους , που συμπλήρωσε αυτή τη χρονιά
έναν αιώνα πολιτικών μαζικής εθνοκάθαρσης. Κι ακόμη είναι λόγος να μπουν σε
σκέψεις οι υποστηρικτές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όπου γης, σχετικά με τη «χρήση»
των μειονοτήτων για την αποσταθεροποίηση της εδαφικής κυριαρχίας ανεξάρτητων
κρατών. Σε αυτή τη συγκεκριμένη χρήση έχει διακριθεί η Τουρκία : Προκαλώντας ακόμη και τη Γερμανία με
την διέγερση των Τούρκων μεταναστών και την κήρυξη παντουρκισμού επί γερμανικού εδάφους δια
στόματος Ερντογκάν – σε προπέρσινη επίσκεψή του. Δημιουργώντας θέματα στην Ελληνική
Δυτική Θράκη και στην εγγύς Βουλγαρία
και απειλώντας με καταστάσεις τύπου Αλεξανδρέτας – που αποσπάσθηκε με αθέμιτες
διαδικασίες από την Συρία. Και κατοικοεδρεύοντας το στρατό της στη Βόρεια Κύπρο,
απειλώντας τη νόμιμη κυπριακή κυβέρνηση.
Η Τουρκία «δεν δικαιούται δια να ομιλεί»
περί μειονοτήτων, όταν μέχρι πριν λίγα χρόνια απαγόρευε τη κουρδική γλώσσα και
μιλούσε περί Τούρκων Ορεσίβιων. Όσοι δε από μας επιχειρούν να συμψηφίσουν τα δικά της ατοπήματα
με τα δικά μας, καλό θα είναι να λαμβάνουν υπόψη τις «κλίμακες». Γιατί σε
διαφορετική περίπτωση, αποδεικνύουν ότι ενεργούν υπό το κράτος ενός ανομολόγητου
φόβου και υποκλίνονται προ της ισχύος…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου