Συνέντευξη Λαφαζάνη στην «Καθημερινή» (3.5.15)

Η συνέντευξη δόθηκε στην Δώρα Αντωνίου

Αποσπάσματα :

"........Η Ελλάδα «οικόπεδο» συγκεκριμένων επικυρίαρχων χωρών, ανήκει στο παρελθόν….. ακολουθούμε μια εναλλακτική στρατηγική, πέρα και έξω από το δόγμα της ευρωατλαντικής υποτέλειας…….η χώρα μας χρειάζεται επειγόντως μια εναλλακτική στα μνημόνια, τη λιτότητα και το νεοφιλελευθερισμό, προοδευτική και ανεξάρτητη πορεία με ορίζοντα ένα νέο σοσιαλισμό, πέρα από τις αποτυχημένες συνταγές του «υπαρκτού»…… σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υπάρξει νέος πολιτικός σχηματισμός στη βάση απλώς και μόνο της επιστροφής στο εθνικό νόμισμα………." 

ΕΡΩΤΗΣΗ: Επενδύσατε πολύ στην γρήγορη ολοκλήρωση ενός προσυμφώνου για τον αγωγό ενώ καλλιεργήθηκε και μια έντονη προσδοκία για μια μεγάλη ρωσική προκαταβολή που μπορεί να έφτανε τα πέντε δις ευρώ. Τι συνέβη σε αυτή την υπόθεση; Έκανε πίσω η Μόσχα η είναι κάτι που βρίσκεται σε εξέλιξη;

ΠΑΝ. ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Από την πρώτη στιγμή η κυβέρνησή μας κι εγώ προσωπικά, στηρίξαμε ανεπιφύλακτα τη διέλευση από το ελληνικό έδαφος ενός αγωγού με ρώσικο φυσικό αέριο, που θα ξεκινάει από τα ελληνοτουρκικά σύνορα και θα φτάνει στα σύνορα με την FYROM με κατεύθυνση την Κεντρική Ευρώπη.

Στηρίζουμε αυτό το έργο, με πλήρη επίγνωση των αντιδράσεων από ΗΠΑ και από ορισμένους κύκλους του ευρωπαϊκού κατεστημένου, διότι θα αποφέρει τεράστια πολιτικά και οικονομικά οφέλη στη χώρα μας, ενώ θα υποβοηθήσει τη συνεργασία και την ενεργειακή ασφάλεια στην περιοχή μας και την Ευρώπη. Θέλω, επίσης, να υπογραμμίσω ότι εφ’ όσον ολοκληρωθεί η συμφωνία για αυτόν τον αγωγό, οι πάντες θα πρέπει να γνωρίζουν ότι ο αγωγός, τουλάχιστον όσον αφορά τη δική μας πλευρά, θα υλοποιηθεί στο ακέραιο και δεν θα υπάρξουν οι γνωστές παλιότερες υπαναχωρήσεις, όποιες και όσες πιέσεις και αν ασκηθούν και από οπουδήποτε.

Είναι απόφαση και δέσμευση της κυβέρνησης να εφαρμόσει επί τέλους αταλάντευτα μια νέα ανεξάρτητη και πολυδιάστατη εξωτερική, οικονομική και ενεργειακή πολιτική. Η Ελλάδα «οικόπεδο» συγκεκριμένων επικυρίαρχων χωρών, ανήκει στο παρελθόν. Να προσθέσω επίσης ότι η επένδυση για την κατασκευή του αγωγού αναμένεται στα 2 δισ. και οι θέσεις εργασίας μέχρι το 2019, που θα ολοκληρωθεί, θα φτάσουν τις 20 χιλιάδες. Ταυτόχρονα, η χώρα μας, που θα συμμετέχει 50-50 με τη ρώσικη πλευρά στη διαχείριση του αγωγού, θα έχει από τη λειτουργία του εξαιρετικά φτηνές τιμές φυσικού αερίου και το δημοσιονομικό όφελος από τη διαχείριση του αγωγού θα φτάνει τις εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ ετησίως, ενώ η Ελλάδα με αυτόν τον αγωγό μετά και τον TAP θα αναβαθμιστεί διεθνώς, μετατρεπόμενη σε ενεργειακό κόμβο.

EΡΩΤΗΣΗ: Όσον αφορά τις επιδιώξεις για γρήγορη ολοκλήρωση του αγωγού και τη ρώσικη προκαταβολή;

ΠΑΝ. ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Εμείς από την πρώτη στιγμή επιδιώκαμε η συμφωνία για τον αγωγό να ολοκληρωθεί ταχύτατα και να συνδυαστεί όσο είναι δυνατό, λόγω και της συγκυρίας, με μια έμμεση πιστωτική διευκόλυνση προς τη χώρα μας. Όμως, μια συμφωνία τόσο μεγάλη, και με τόσες σύνθετες πλευρές, αλλά και διεθνείς προεκτάσεις, ξέρετε πολύ καλά ότι δεν είναι εύκολη. Μπορώ, όμως, να σας διαβεβαιώσω ότι οι συζητήσεις για οριστική κατάληξη βρίσκονται σε πολύ καλό δρόμο και μάλλον στην τελική ευθεία.

EΡΩΤΗΣΗ: θα μπορούσε η χώρα να βρει από το Πεκίνο και την Μόσχα τα κονδύλια που απαιτούνται για να πληρώσει τις υποχρεώσεις τις προς τους δανειστές Ιούλιο και Αύγουστο; Αλλά αν αυτό συνέβαινε πως θα χρηματοδοτούνταν οι ανάγκες του κράτους από εκεί και πέρα;

ΠΑΝ. ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Κατ’ αρχάς θα ήθελα να αποσαφηνίσω ότι τα εντατικά «ανοίγματα» που πραγματοποιεί η κυβέρνησή μας στην Ρωσία, την Κίνα, αλλά και την Βραζιλία, την Ινδία και πολλές άλλες χώρες σε όλα τα σημεία του πλανήτη, δεν αφορούν την αποκόμιση πιστώσεων για την αποπληρωμή των δόσεων στους δανειστές της χώρας.

Αντίθετα, τα «ανοίγματα» αυτά συνδέονται κυρίως με την προσπάθεια να εξευρεθούν πιστώσεις και συνέργειες που θα αξιοποιηθούν σε αναπτυξιακή κατεύθυνση και ασφαλώς με την ανάγκη να διαμορφώσει η χώρα μια νέα ανεξάρτητη πολιτική και αναπτυξιακή πορεία με ένα καινούριο πλέγμα διεθνών πολιτικών και οικονομικών σχέσεων. Θέλω να επαναλάβω ότι ακολουθούμε μια εναλλακτική στρατηγική, πέρα και έξω από το δόγμα της ευρωατλαντικής υποτέλειας.

Από κει και πέρα το ζήτημα του χρέους και των δόσεων αποπληρωμής του πρέπει κυρίως να αντιμετωπιστεί στο πλαίσιο μιας συμφωνίας με τους λεγόμενους «εταίρους» και φυσικά στο πλαίσιο μιας ελληνικής προσπάθειας για τη βαθιά διαγραφή αυτού του χρέους. Ας μην ξεχνάμε ότι το υπέρογκο και άδικο χρέος της χώρας μας δεν είναι βιώσιμο και ότι η διεκδίκησή μας για διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του είναι απόλυτα δίκαιη και δεν έχει με κανένα τρόπο ξεχασθεί ή εγκαταλειφτεί.

EΡΩΤΗΣΗ: Οι τοποθετήσεις σας έχουν προκαλέσει μεγάλες συζητήσεις. Επειδή πλησιάζει η στιγμή της αλήθειας εσείς, με το χέρι στην καρδιά, πιστεύετε πραγματικά στην προοπτική της χώρας εκτός ευρωζώνης; Πιστεύετε ότι η χώρα μπορεί να ανταπεξέλθει με ένα δικό της νόμισμα; Θα πηγαίνατε τόσο μακριά ώστε να πείτε ότι θα θέλατε την χώρα και εκτός ΕΕ;

ΠΑΝ. ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Αυτό που πραγματικά πιστεύω είναι ότι η χώρα μας χρειάζεται επειγόντως μια εναλλακτική στα μνημόνια, τη λιτότητα και το νεοφιλελευθερισμό, προοδευτική και ανεξάρτητη πορεία με ορίζοντα ένα νέο σοσιαλισμό, πέρα από τις αποτυχημένες συνταγές του «υπαρκτού». Ό,τι εμποδίζει μια τέτοια εξέλιξη για την πατρίδα μας, ό,τι μπορεί να αποτελεί ασπίδα και τεχνητό τείχος για να παρατείνονται οι άγριες επιλογές διάλυσης, εκποίησης και κοινωνικής λεηλασίας στη χώρα μας, πρέπει να παραμερισθεί. Η Ελλάδα δεν μπορεί να συνεχίσει να πορεύεται με καταστροφικά δόγματα ούτε με την κινδυνολογία και την τρομοκρατία του μονόδρομου και της δήθεν προστασίας που της προσφέρουν ξένες κηδεμονεύσεις, κάτω από τις οποίες συχνά γνώρισε εθνικές και οικονομικές τραγωδίες. Τα μόνα «δόγματα» που οφείλουν να προσδιορίζουν τις αποφάσεις μας και τις επιλογές μας είναι η εθνική μας αξιοπρέπεια, το δημόσιο συμφέρον και η ανάπτυξη με κοινωνική δικαιοσύνη, τα οποία για να υπηρετηθούν χρειάζονται όραμα, ανιδιοτέλεια, αποφασιστικότητα, τόλμη και ακλόνητη πολιτική βούληση.

EΡΩΤΗΣΗ: Εσείς και η τάση που εκφράζετε έχετε δικές σας κόκκινες γραμμές και ποιες είναι αυτές;

ΠΑΝ. ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Οι «κόκκινες γραμμές» ασφαλώς έχουν την αξία τους. Δεν παύει, όμως, η λογική των «κόκκινων γραμμών» να είναι μια αμυντική λογική, πολύ περισσότερο αν προσπαθεί κανείς να βάλει «κόκκινες γραμμές» σε ένα άκρως δυσμενές πολιτικό πλαίσιο και ένα πλαίσιο αρνητικών μέτρων και αρνητικών κατευθύνσεων, όπως αυτές που θέλουν να μας επιβάλλουν οι «θεσμοί».

Αυτήν την ώρα η Ελλάδα δεν χρειάζεται απλώς κάποιες «κόκκινες γραμμές», που να διασώζουν ορισμένα κρίσιμα κεκτημένα, όσο και αν αυτό είναι αναγκαίο.

Η χώρα μας χρειάζεται επειγόντως ένα θετικό και πολύ συνεκτικό προοδευτικό πρόγραμμα-πακέτο, το οποίο να δίνει προτεραιότητα στην απομείωση του χρέους, στην παροχή ισχυρής ρευστότητας στην οικονομία και στην ανάπτυξη με παραγωγικό προσανατολισμό.

Οι νεοφιλελεύθερες απορρυθμίσεις, η σφοδρή πίεση στα λαϊκά στρώματα και οι ιδιωτικοποιήσεις στρατηγικών κερδοφόρων επιχειρήσεων, αφήνουν ανέγγιχτη την υπερεξουσία των διαπλεκόμενων ολιγαρχών, και δεν παράγουν νέο πλούτο αλλά κέρδη για λίγους, μείωση εισοδημάτων, ύφεση, ανεργία, τέλμα και απογοήτευση. Οφείλουμε να κινηθούμε στον αντίποδα αυτών των μίζερων και ασύμμετρων δογματισμών, που μοιάζουν ως προτεραιότητα για τους «θεσμούς».

EΡΩΤΗΣΗ: Υπάρχει στις δημοσκοπήσεις ένα 25 συν% που τάσσεται υπέρ της ρήξης και του εθνικού νομίσματος. Πιστεύετε ότι αν συμβιβαστεί η κυβέρνηση το κοινό αυτό θα αναζητήσει νέο πολιτικό σχηματισμό για να εκπροσωπηθεί, και ποιος μπορεί να είναι αυτός;

ΠΑΝ. ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Οι δημοσκοπήσεις, ακόμα και αν είναι απόλυτα αντικειμενικές, δύσκολα μπορούν να αποτυπώσουν τις πραγματικές θέσεις και διαθέσεις των πολιτών σε σύνθετα θέματα όπως αυτό του νομίσματος, πολύ περισσότερο όταν η συζήτηση γι’ αυτό το θέμα είναι ανύπαρκτη, σχεδόν απαγορευμένη και διαποτισμένη με ισχυρές δόσεις εκφοβισμού.

Ανεξάρτητα πάντως από αυτό, θεωρώ ότι σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υπάρξει νέος πολιτικός σχηματισμός στη βάση απλώς και μόνο της επιστροφής στο εθνικό νόμισμα.

Πέραν αυτού δεν θεωρώ ότι η κυβέρνηση σκοπεύει να ξεπεράσει κάποια κρίσιμα όρια συμβιβασμού, γιατί όλοι στον κυβερνητικό σχηματισμό γνωρίζουμε πως, σε μια τέτοια περίπτωση, δεν θα καταρρεύσει μόνο η κυβέρνηση, αλλά θα μιλάμε και για την «τελική λύση» στον τόπο.

Η πρόκληση, όμως, μπροστά μας δεν είναι απλώς και μόνο να μην πάμε πίσω από κάποιες κρίσιμες «κόκκινες γραμμές», αλλά να διαμορφώσουμε ένα θετικό, συνεκτικό και προοδευτικό πρόγραμμα διεξόδου με αναπτυξιακή προτεραιότητα. Αυτό είναι το ζητούμενο.

EΡΩΤΗΣΗ: Ακούγεται συχνά στην πιάτσα πως "ο Λαφαζάνης και η Πλατφόρμα" θα κάνουν την δική τους κωλοτούμπα, γιατί θα προτιμήσουν την εξουσία. Πως σχολιάζετε αυτή την διαδεδομένη εκτίμηση;

ΠΑΝ. ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Δεν υπάρχει τίποτα πιο ξένο και αποτροπιαστικό για μένα από το δόγμα «η εξουσία για την εξουσία» ή για να χρησιμοποιήσω διαφορετικά μια άλλη φράση, από την τακτική «πάση θυσία και με κάθε τίμημα στην κυβέρνηση».

Δεν θεωρώ, επίσης, ότι είναι δυνατό ο ΣΥΡΙΖΑ συνολικά, στο όνομα μιας κυνικής, προσωρινής και αμφίβολης παραμονής στην κυβέρνηση, να εγκαταλείψει τις αρχές, τις αξίες και τις δεσμεύσεις του.

Η κυβέρνηση και η εξουσία –αν και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει την εξουσία, η οποία βρίσκεται ακόμα στα χέρια μιας ολιγαρχίας του πλούτου και των ξένων «προστατών» μας- δεν είναι για μας αυτοσκοπός, αλλά εργαλείο και μέσο για να αλλάξουμε θετικά την κοινωνία.

Αν δεν μπορούμε να το πετύχουμε, το καλύτερο που θα έχουμε να κάνουμε είναι να αφήσουμε την κυβερνητική σκυτάλη. Μπορούμε, όμως, να πετύχουμε και θα πετύχουμε, επιδεικνύοντας αποφασιστικότητα, τόλμη και προσήλωση στις αρχές μας.