ΟΜΙΛΙΑ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΦΡΑΓΚΙΑΔΑΚΗ ΣΤΗΝ Κ.Ε
ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ (1-3-15)
Να ευχηθώ καλή δύναμη
στους εκλεγέντες. Να δηλώσω την κριτική μου στήριξη. Να
συμφωνήσω με τον πρόεδρο ότι το κόμμα πρέπει επιτέλους να λειτουργήσει
συλλογικά «πιο νεανικά, πιο αντάρτικα».Να καταγγείλω κάθε προσπάθεια κυρίως
αυτών που οδήγησαν τη χώρα σε αυτό το σημείο, να λένε ότι όλοι ίδιοι είναι…
Αλλά υπάρχει και η
ανάγκη να επισημάνω- χωρίς να στοχεύω, όπως ακούστηκε από κάποιους εδώ μέσα για
όσους διαφωνούν με κεντρικές επιλογές, στην υπονόμευση της ενότητας του
κόμματος – τα εξής :
1.Το κόμμα
δεν λειτούργησε συλλογικά, πολιτικά-ιδεολογικά όλο το προηγούμενο διάστημα
και ιδιαίτερα το τελευταίο, αγνοηθήκαν τα όργανα και οι αποφάσεις τους.
Αντίθετα λειτούργησαν ομάδες ή καλύτερα παρέες με συνέπεια τη συνεχή μετάλλαξη
του. Όσο αφορά δε τις κυβερνητικές εξελίξεις, πρόεδρο δημοκρατίας και
διαπραγμάτευση, διακρίνω τη σκοπιμότητα της μη λειτουργίας των οργάνων του.
2. γίνονται επιλογές πολιτικών
που δεν ανταποκρίνονται στις συλλογικές μας επεξεργασίες και δεν εντάσσονται
στο στόχο για ανατροπή αλλά στην απλή διαχείριση του
συστήματος.
3. γίνονται
επιλογές στελεχών που δεν υπερασπίζονται τις ιδέες μας αλλά τις
ιδέες ινστιτούτων που τις αντιστρατεύονται.
4.δεν εξετάστηκαν με
συνεπή και εξειδικευμένη δουλειά, σκέψεις και προτάσεις για την προετοιμασίαεναλλακτικού
σχεδίου ώστε επιπρόσθετα να ενισχυθεί και η διαπραγματευτική θέση της
χώρας.
5. δύο χρόνια τώρα
δεν δουλέψαμε στην κατεύθυνση της πολιτικοποίησης του κόσμου που ήρθε κοντά μας
και μας στήριξε απλά στοχεύσαμε στον κυβερνητισμό μέσα από
επικοινωνιακές τακτικές…
Τα παραπάνω και άλλα πολλά ήταν και είναι ίσως για πολλούς εδώ μέσα, μια
συνεχή γκρίνια και δε βλέπω δυστυχώς ακόμη και σήμερα να ακούν έστω, και κυρίως
να αντιλαμβάνονται τη σπουδαιότητα τους.
Τώρα για τη συμφωνία:
με βρίσκει αντίθετη και το περιεχόμενο και η τακτική, το
κείμενο αυτό δεν πρέπει να πάρει τη σφραγίδα του κοινοβουλίου ούτε
φυσικά της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου γιατί τότε θα προκληθεί ανήκεστη
βλάβη στη στρατηγική μας.
Αυτό που ζήσαμε, σκληρούς
εκβιασμούς στους οποίους πράγματι είπαμε δύο περήφανα όχι,
επιβεβαιώνουν ότι ακόμα και ένα μετριοπαθές πρόγραμμα, πόσο μάλλον αυτό της
Θεσσαλονίκης, δεν μπορεί να εφαρμοστεί χωρίς συγκρούσεις για τις οποίες
οφείλαμε και οφείλουμε πλέον να είμαστεπροετοιμασμένοι μιλώντας
με ειλικρίνεια στο λαό.
Όσο για την
περίφημη δημιουργική ασάφεια, όπως είπαν και άλλοι σύντροφοι και
εγώ δεν την διακρίνω στο κείμενο, αλλά και όπου και αν υπάρχει, είναι ο ισχυρός
που την προσδιορίζει και ελπίζω να διασκεδαστούν οι φόβοι ότι δεν θα αφήσουν
την κυβέρνηση να νομοθετήσει, εγκλωβίζοντας την σε νεοφιλελεύθερες πρακτικές.
Απέναντι σε αυτή την
προσπάθεια να μας συντρίψουν, «να ξεμπερδέψουν με μας» η αλλαγή πορείας
επιβάλλεται, για να μην υπάρξει επιδείνωση αλλά βελτίωση της θέσης των
εργαζομένων και του λαού στο, σε βάρος τους, διαμορφωμένο ταξικό συσχετισμό
δυνάμεων και για να μπορεί να υλοποιηθεί μια δυναμική παραγωγική ανασυγκρότηση
και ανάπτυξη προς όφελος του λαού και του τόπου.
Πρέπει, επισημαίνω
ξανά, την ανάγκη να μιλήσουμε με κάθε ειλικρίνεια στο λαό, να ζητήσουμε τη
στήριξη του στο δύσκολο δρόμο που επιβάλλεται να διαλέξουμε, κόντρα στην
απαιτουμένη, από τους δανειστές, υποταγή, τιμώντας τη συνεδριακή μας θέση για
διαγραφή του μεγαλυτέρου μέρους του χρέους και ότι το ευρώ δεν είναι φετίχ και
δεν πρέπει να θυσιαστεί ο Λαός για αυτό ούτε να υποθηκεύσουμε το μέλλον της
χώρας.
Γι αυτό
χρειάζεται προετοιμασία, ενότητα, αξιοποίηση των στελεχών και των ιδεών
του κόμματος μας, εναλλακτικές λύσεις, χρηματοδοτικά όπλα, νέες πηγές
χρηματοδότησης… Και αν χρειαστεί, να επιλέξουμε και το δημοψήφισμα με
το ερώτημα: πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης ή εκβιασμοί και πλαίσιο των
δανειστών, δηλαδή νέο μνημόνιο ! Πρέπει να επικεντρωθούμε στη
διαμόρφωση των όρων για να υλοποιηθούν οι βραχυπρόθεσμοι στόχοι μας, πάντα στην
κατεύθυνση της ριζικής αλλαγής του κοινωνικού-οικονομικού συστήματος, πρέπει
να προετοιμαστούμε για όλα τα ενδεχόμενα, να ενδυναμώσουμε τις οργανώσεις
μας, τα κινηματικά μας χαρακτηριστικά, τη μαζικοποίηση μας.
Θέλω να τελειώσω με
μια κρίσιμη επισήμανση για την ΕΡΤ και το μαύρο στη
Δημοκρατία, λυπάμαι πολύ που η κυβέρνηση δεν έχει δώσει ακόμα μια ικανοποιητική
απάντηση, ενώ λειτουργεί το μόρφωμα της ΝΕΡΙΤ και οι απολυμένοι 21
μήνες τώρα συνεχίζουν τον πολιτικό τους αγώνα. Δυστυχώς
αυτή είναι η εικόνα που απευχόμουν στην προτελευταία σύνοδο της ΚΕ, σας θυμίζω
την ομόφωνη απόφαση του οργάνου της ΚΕ «για άμεση επαναφορά της λειτουργίας του
συνόλου της ΕΡΤ με επαναπροσληψη των αντισυνταγματικά και αδίκως απολυμένων».
Ελπίζω έστω και την ύστατη στιγμή με το νέο νόμο που από ότι φαίνεται
επιλέχτηκε, να μην ακυρωθεί το περιεχόμενο της, να διασφαλιστούν τα ασφαλιστικά
και εργατικά δικαιώματα και να μην καταστρατηγηθούν βασικές
διακηρυγμένες αρχές μας, όπως ο σεβασμός στις συλλογικές
διαπραγματεύσεις και στις Σ.Σ.Ε.
Τετάρτη 11 Μαρτίου 2015
