Ένα το
κρατούμενο : Οι Ευρωπαίοι Πράσινοι είναι
«αρνητές πολεμικών επανορθώσεων» (Νότης Μαριάς, http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2015/03/o_21.html
) . Βεβαίως μπορούν και μακάρι να
αλλάξουν γνώμη, αλλά δεν μπορούν να τροποποιήσουν το συγκεκριμένο παρελθόν, όπως δεν μπορεί να τροποποιήσει το παρελθόν ο Κον
Μπεντίτ, που έβγαζε στεναγμό ανακούφισης τον Ιούνιο του 2012 μετά την εκλογική νίκη της
Νέας Δημοκρατίας. Σχετικά ο κοσμολόγος και φιλόσοφος Ευτύχης Μπιτσάκης θα μπορούσε
να
πει πολλά, περί της αντικειμενικής αδυναμίας ταξιδιού μέσα στο χρόνο….
Πέρα όμως
από τις πολεμικές επανορθώσεις της Γερμανίας προς την Ελλάδα – που
προφανώς δεν είναι Καντιανή ηθικολογία αλλά χειροπιαστή διεκδίκηση, συντροφε Αλέξη ! - υπάρχει το ζήτημα του
χρέους. Οι Πράσινοι λοιπόν αναγνωρίζουν (14.2.15) την αδυναμία παραγωγής
πρωτογενούς πλεονάσματος 3% το 2015 και 4,5% τα επόμενα χρόνια με στόχο την εξυπηρέτηση του
χρέους, και προτείνουν στην όλη
διαπραγμάτευση τη συνεκτίμηση των
θεμελιωδών δικαιωμάτων μιας οφειλέτριας χώρας στη διαδικασία εξυπηρέτησής του χρέους της….
Καλή η πρόταση, χιλιοειπωμένη βέβαια
από παράγοντες του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ, αλλά κι αυτή πατάει σε ένα συσχετισμό
δυνάμεων. Ουσιαστικά στη συζήτηση οι Ευρωπαίοι Πράσινοι κομίζουν δυο στοιχεία : Πρώτον, ένα πρόγραμμα αποπληρωμής των τόκων μέσω πάταξης
της φοροδιαφυγής των πλουσίων, και δεύτερον , ένα πράσινο (γιατί ακριβώς το χρώμα;) σχέδιο Μάρσαλ ύψους
30 δις για την επόμενη τριετία.
Και οι δυο οι προτάσεις των Πρασίνων
είναι «κώνωψ στο κέρατο βοός» - για να θυμηθούμε τον Αισώπειο μύθο : Οι μεν
πλούσιοι της χώρας δεν είναι τόσο κορόϊδα για να τους βάλουν τόσο εύκολα χέρι,
δεδομένου ότι πατάνε σε πολλές βάρκες και χώρες. Τα δε 30 «μαρσαλιανά»
δις προσκρούουν στο νεοφιλελεύθερο αξίωμα
των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών αλλά και δεν μπορούν να αναστρέψουν τη σημερινή κατάσταση, με το επίπεδο του χρέους να είναι υπερδεκαπλάσιο και βάλε….
Ο λογιστικός έλεγχος του χρέους έχει
προταθεί από παλιότερα και είναι μια
σοβαρή υπόθεση, αν και οι εκτιμήσεις του Σταθάκη (21.1.14) δεν είχαν βγάλει σημαντικές δυνατότητες
ακύρωσης/αμφισβήτησης μεγάλου ποσοστού…Μακάρι ο νέος έλεγχος από την νέα κίνηση
Κωνσταντοπούλου να αποδώσει σοβαρά αποτελέσματα, αλλά το θέμα
είναι : Είναι υποχρεωμένοι νομικά και πολιτικά οι πιστωτές να αποδεχθούν αυτά
τα αποτελέσματα;
Ποιο είναι το συμπέρασμα από όλα
αυτά; Μα φυσικά το ότι η στάση των
Ευρωπαίων Πρασίνων είναι στάση ενός
κεντρώου και συμβατικού πολιτικού σχηματισμού, που αδυνατεί να προτείνει ριζοσπαστικές λύσεις – τις μόνες
ικανές να διαφυλάξουν την ευρωπαϊκή συνοχή από τη γερμανική αποικιοκρατική βουλιμία.
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΟΛΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ
Ένα σημαντικό κείμενο θέσεων των Ευρωπαίων
Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο (Greens/EFA) για την Ελλάδα δημοσιεύτηκε τις
τελευταίες μέρες (1). Οι Πράσινοι παραδέχονται ότι σύμφωνα με το μνημόνιο προβλέπεται πρωτογενές
πλεόνασμα της τάξης του 3% το 2015 και 4,5% τα επόμενα χρόνια, με την
προϋπόθεση μιας ισχυρής αύξησης του ονομαστικού ΑΕΠ (περίπου 5% ανά έτος αρχικά
και 3,7% μεσο-μακροπρόθεσμα). Η ιστορική εμπειρία δείχνει, ωστόσο, σύμφωνα με
το κείμενο των Ευρωπαίων Πράσινων, ότι είναι οικονομικά εντελώς μη ρεαλιστικό
και πολιτικά παράλογο να υποθέσουμε ότι μια χώρα θα καταβάλει 4,5% του ΑΕΠ για
την εξυπηρέτηση του κατά κύριο λόγο εξωτερικού χρέους της, για πάνω από είκοσι
χρόνια στη σειρά, ειδικά αν η ίδια χώρα αφήσει βασικές θεμελιώδεις υπηρεσίες
υποχρηματοδοτούμενες, όπως συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα.
Μια χώρα η
οποία έχει περάσει μια τέτοια κοινωνικο-οικονομική καταστροφή δεν έχει την
ικανότητα να αφιερώσει βασικούς πόρους για υψηλά ποσά του εξωτερικού χρέους. Η
κατάσταση αυτή πρέπει, συνεπώς, να λαμβάνεται δεόντως υπόψη κατά την αξιολόγηση
της «κοινωνικά υπεύθυνης ικανότητας πληρωμής του εξωτερικού χρέους» μιας
συγκεκριμένης χώρας. Στο
πλαίσιο αυτό, η έννοια της βιωσιμότητας του δημόσιου χρέους πρέπει να
αναθεωρηθεί με βάση μια προσέγγιση σεβασμού των θεμελιωδών δικαιωμάτων.
Αν οι υποχρεώσεις εξυπηρέτησης του χρέους αποτελούν εμπόδιο για την παροχή
επαρκών ελάχιστων πόρων για τη χρηματοδότηση βασικών υπηρεσιών και κατά
συνέπεια για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων των θεμελιωδών δικαιωμάτων, τότε ένα
τέτοιο χρέος θα πρέπει να θεωρείται μη βιώσιμο. Προκειμένου να είναι συμβατή η
εξυπηρέτηση του χρέους με σεβασμό θεμελιωδών δικαιωμάτων, η Ελλάδα θα χρειαστεί
περαιτέρω μέτρα για την ελάφρυνση του χρέους, δημιουργώντας παράλληλα ορισμένες
απαραίτητες προϋποθέσεις για μια βιώσιμη ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας.
Οι Πράσινοι ζητούν επιπλέον ένα τρίτο πρόγραμμα
για πληρωμή των τόκων (rollover) έως το 2020, με έμφαση στη μάχη κατά της
φοροδιαφυγής από το πιο πλούσιο κομμάτι του πληθυσμού και όχι στη λιτότητα. Η
επιτήρηση του προγράμματος δεν θα γίνεται από την Τρόικα και δεν θα υπάρχει
συμμετοχή της ΕΚΤ παρά μόνο ως παρατηρητή. Οι Ευρωπαίοι Πράσινοι ξαναφέρνουν
στο τραπέζι της συζήτησης ένα είδος επιτροπής για τον λογιστικό έλεγχο του
χρέους, ώστε να απαντηθεί το πως και το γιατί επήλθε η υπερχρέωση, με βάση το
άρθρο 7.9 του Ευρωπαϊκού Κανονισμού 472/2013, που υπήρξε μια τροπολογία των Πράσινων.
Παράλληλα καταθέτουν πρόταση για Πανευρωπαϊκή Διάσκεψη για το χρέος καθώς και
για ένα Πράσινο σχέδιο
Μάρσαλ για την Ελλάδα ύψους 30 δις ευρώ για την επόμενη τριετία με στόχο την
αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης και την ανάπτυξη της χώρας.
Ο εκπρόσωπος τύπου των Οικολόγων Πράσινων Φίλιππος Γκανούλης, δήλωσε σχετικά: «Οι προτάσεις των Ευρωπαίων Πράσινων έρχονται
να υποστηρίξουν μεγάλο μέρος του προγράμματος της Ελληνικής Κυβέρνησης και σε
αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει να αξιοποιηθούν. Αναμένεται στο επόμενο άμεσο
χρονικό διάστημα να μεταβεί αντιπροσωπεία των Ευρωπαίων πράσινων στην Αθήνα για
επαφές με τους Οικολόγους Πράσινους, τον νέο Αν. Υπουργό Περιβάλλοντος Γ.
Τσιρώνη, τον πρώτο Οικολόγο Πράσινο Βουλευτή Γ. Δημαρά και άλλα στελέχη της
νέας κυβέρνησης».
(1)
Το
πλήρες κείμενο μπορεί να βρεθεί εδώ:
