Παλιά είχα μια «φάση» με κάτι εκσυγχρονιστές-
αριστεριστές : Για να με πικάρουν μου έγραφαν το «Κομμουνισμός» με ένα «μ»(Κομουνισμός), εγώ τους απαντούσα
ότι η ορθογραφία δεν είναι μαζοχισμός
αλλά συντήρηση της γλωσσικής πληροφορίας και της δυνατότητας για δημιουργική
διαχείρισή της στο μέλλον (λεξιπλασία) . Και ως οπαδός του αξιώματος «και ο άγιος θέλει φοβέρα», απειλούσα ότι εάν συνεχίσουν , θα έγραφα κι εγώ το «Κομμουνισμός» με 3 μ (Κομμμουνισμός) για να ισοφαρίσω την κατάσταση….
Οπωσδήποτε η κυρία Βαρουφάκη που βγήκε κι αυτή στο κλαρί εναντίον των συμφώνων γράφοντας το όνομα του
συζύγου της [«Γιάννης»] με ένα «ν» (Yanis), δεν είχε υπόψη της τον παραπάνω διαξιφισμό . Όμως μια
αντιπολίτευση όπως η της ΝΔ έδειξε αποφασισμένη από τη πρώτη στιγμή
να μην χορηγήσει «στους δικούς μας» όχι
μια περίοδο, αλλά ούτε ένα δεκαήμερο χάριτος . Αποτέλεσμα : Ο κ. Κωνσταντίνος Ζούλας της «Καθημερινής» να τα
βάζει με την ορθογραφία της κ.Βαρουφάκη όπως
κάποιοι άλλοι - ιδεολόγοι της γραβάτας
και του εσωτερικευμένου υποκάμισου - τα βάζουν
με το φαίνεσθαι των υπουργών της νέας κυβέρνησης.
Δεν έχω διάθεση να εμπλακώ στο παιχνίδι των σχολιασμών
«αυλικού» τύπου, ασχολούμενος με τα της προσωπικής ζωής των μεγαλοπαραγόντων. Εξ άλλου από την εποχή που ο Σημίτης καλούσε
όλους τους γνωστούς διανοούμενους της χώρας να τον ακροασθούν στη «Μεγάλη
Βρετανία» , χρησιμοποιούσα στις στήλες της «ΕΠΟΧΗΣ» τον όρο «αυλικός
διανοούμενος» για να περιγράψω πολλούς, εν ενεργεία ή υποψήφιους, τσανακογλείφτες της εξουσίας.
Γι αυτό και αφήνω τους κοιλιακούς του κ. Βαρουφάκη ή τις κοιλάρες κάποιων άλλων στην άκρη και
περιορίζομαι σε δυο σημεία της αρθρογραφίας της «Καθημερινής» :
Το πρώτο αφορά τη δήλωση του
Βαρουφάκη για τα 67% των μνημονιακών μέτρων που θα ήταν επιθυμητά και από τον
ΣΥΡΙΖΑ, που όμως καταψηφίσθηκαν κατ’ εξακολούθηση από τους βουλευτές του
Το δεύτερο αφορά την προσέγγιση του κ. Ζούλα στα της δραχμής, στα της άγνοιας
των οικονομικών επιπτώσεών της από την
νεανική ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ και στα της υποτιθέμενης μέλλουσας καταβύθισης της ελληνικής οικονομίας.
Το πρώτο είναι βάσιμο και
χρήζει ελέγχου και κριτικής.
Το δεύτερο είναι ένας κανονικός
οικονομικός Γκοντζίλα , μια αποκαλυψιακή μεγαλοποίηση που παραγνωρίζει τις
δυνατότητες «ανάδρασης» της ελληνικής και της ευρωπαϊκής οικονομίας….…
ΟΛΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΖΟΥΛΑ
ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ:
«Ακόμη δεν τον είδαμε, Γιάνη
τον εβγάλαμε»
Bravo Yani mou!!! Ετσι έγραψε στο
Twitter η σύζυγος του Γιάνη Βαρουφάκη μόλις ολοκληρώθηκε η συνέντευξη με τον
Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Γιατί τον συνεχάρη, θα σας γελάσω.
Σίγουρα πάντως όχι για το θράσος του να ομολογήσει ότι το Μνημόνιο δεν ήταν τελικά τρισκατάρατο. Διότι ας με συγχωρέσει η σύζυγος Βαρουφάκη να παρατηρήσω ότι αυτή ήταν η είδηση για τα 2/3 των πολιτών που δεν ψηφίσαμε ΣΥΡΙΖΑ. Η τόσο κυνική ομολογία του ανδρός της ότι «το 67% των μέτρων του Μνημονίου θα το θέλαμε και εμείς», όπως είπε, διευκρινίζοντας ως μόνο πρόβλημα του Μνημονίου ότι θα επιδιώξει να εντάξει και κάποιες μεταρρυθμίσεις.
Εκτοτε περιμένουμε, βέβαια, να μας διαφωτίσει κάποιος, είτε γιατί επί τρία χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ψήφισε ούτε ένα μνημονιακό μέτρο από αυτά που βρίσκουν σύμφωνο τον κ. Βαρουφάκη είτε (αν ο Γιάνης λέει τρέλες) γιατί παραμένει στη θέση του έχοντας σε δέκα ημέρες εξευτελίσει όλες τις δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ.
Φαντάζομαι τι πιθανώς σκέφτονται κάποιοι αναγνώστες. Οτι δεν πειράζει να κάνουν και καμία κωλοτούμπα οι νέοι υπουργοί αν είναι να καταφέρουν κάτι καλύτερο από τους προηγούμενους. Κι είναι αλήθεια ότι έτσι σκέφτεται ένα μεγάλο τμήμα του εκλογικού σώματος. Με τεράστια ευθύνη και ημών των δημοσιογράφων. Διότι ειλικρινά μου φαίνεται αδιανόητο, τη στιγμή που η χώρα βρίσκεται ένα βήμα πριν από τον γκρεμό, στις ειδήσεις ακόμη και των σοβαρών -υποτίθεται- καναλιών, αντί να εξηγείται τι σημαίνει να έχει κλείσει η κεντρική στρόφιγγα ρευστότητας της χώρας, να γίνονται ρεπορτάζ για την «αισθητική Βαρουφάκη» ή και για το tweet μιας Ισπανίδας που ερωτεύθηκε, λέει, τους κοιλιακούς του. Ακόμη πιο φαιδρό, δε, βρίσκω ότι η σύζυγός του δέχθηκε να δώσει αύριο lifestyle συνέντευξη ως «η γυναίκα πίσω από τον Γιάνη» πριν καν ψηφισθούν οι προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης. Φαίνεται τελικά ότι ο ναρκισσισμός επιφέρει και απύθμενη αμετροέπεια...
Προσπαθώντας να κατανοήσω την παράνοια να ασχολούμαστε με τα πουκάμισα του Βαρουφάκη ενόσω η χώρα παραπαίει, καταλήγω σε μόνον μία εξήγηση. Στην πλήρη άγνοια κινδύνου. Και κυρίως από τις νεότερες ηλικίες, που δίνουν και τον τόνο στις θριαμβολογίες ότι «ο Γιάνης επιτέλους διαπραγματεύεται», χωρίς κανέναν να προβληματίζει ότι από τους 27 εταίρους μας ούτε ένας δεν δηλώνει σύμμαχος της Ελλάδας.
Δεν στέκομαι τυχαία στις νεότερες ηλικίες. Αν το σκεφτείτε, ένα τεράστιο τμήμα του πληθυσμού (αυτό που είναι κάτω των 35-40 ετών) δεν έχει καμία ουσιαστική μνήμη δραχμής. Η πλειονότητα των σημερινών 40άρηδων περισσότερο τη θυμάται ως χαρτζιλίκι, ενώ οι 35άρηδες είναι βέβαιο ότι δεν πρόλαβαν καν να πληρωθούν σε δραχμές, γιατί το 2002 που κυκλοφόρησε το ευρώ είχαν μόλις τελειώσει το σχολείο. Επομένως ένα καθοριστικό τμήμα του εκλογικού σώματος, που εν πολλοίς χάρισε τη νίκη στον ΣΥΡΙΖΑ, αγνοεί πλήρως τι σημαίνει εθνικό νόμισμα και πολύ περισσότερο την καταστροφή μιας οικονομίας από τη διαρκή υποτίμησή του.
Για να το πω ακόμη πιο απλά, οι νέοι αυτοί πολίτες, στους οποίους σημειωτέον συγκαταλέγονται οι Αλ. Τσίπρας, Ν. Παππάς, Γ. Σακελλαρίδης -δηλαδή όλη η ηγεσία του Μαξίμου-, δεν έχουν καν βιώσει τι σημαίνει σε μια οικονομία το δολάριο να ανταλλάσσεται το 1980 με 42 δραχμές και να φτάνει λόγω διαρκών υποτιμήσεων το 1983 στις 100 δραχμές και το 1985 στις 150 δραχμές (αληθινές είναι αυτές οι ισοτιμίες). Γι’ αυτό και ζουν με την ψευδαίσθηση ότι δεν διακυβεύουν τίποτα αν χαθεί το ευρώ και αδυνατούν να πιστέψουν ότι εν μια νυκτί η Ελλάδα θα γίνει τριτοκοσμική χώρα. Και καθώς δεν έχουν μνήμη εθνικού νομίσματος, θεωρούν αδιανόητο π.χ. στα ράφια των σούπερ μάρκετ να μην υπάρχουν ξένα προϊόντα, να ανασταλεί η εισαγωγή βενζίνης, να μην μπορούν να ταξιδεύουν οπουδήποτε χωρίς βίζα, να εκτοξευθούν οι τιμές όλων των εισαγόμενων προϊόντων κατά 200% ή 300%, να μην μπορούν να παραγγείλουν τίποτα έστω μέσω Ιντερνετ. Τους φαίνεται εξωπραγματικό οι τράπεζες ξαφνικά να μας δώσουν σφραγισμένα «ελληνικά ευρώ» τα οποία καθημερινά θα χάνουν την αξία τους έναντι των κανονικών ευρώ που θα διακινούνται σε μαύρη αγορά.
Αλλά αυτό θα γίνει αν η χώρα οδηγηθεί εκτός ευρώ και ο κ. Βαρουφάκης το γνωρίζει. Διότι εκείνος δεν είναι 35 ή 40 αλλά 55 ετών και επομένως έχει και μνήμες δραχμής και υποτιμήσεων και θυμάται βέβαια και την τάχα σοσιαλιστική φαντασίωση που έζησε η χώρα τη δεκαετία του 1980. Θα το πω και ευκρινέστερα αν δεν το έχει καταλάβει ο Γιάνης―με ένα «ν». Εκείνος θα είναι ο αποκλειστικός υπαίτιος αν οδηγηθεί η χώρα στον βράχο, γιατί τις δικές του ευφάνταστες πειραματικές θεωρίες έχει πιστέψει η πολιτικά αφελής παρέα του Μαξίμου.
Σίγουρα πάντως όχι για το θράσος του να ομολογήσει ότι το Μνημόνιο δεν ήταν τελικά τρισκατάρατο. Διότι ας με συγχωρέσει η σύζυγος Βαρουφάκη να παρατηρήσω ότι αυτή ήταν η είδηση για τα 2/3 των πολιτών που δεν ψηφίσαμε ΣΥΡΙΖΑ. Η τόσο κυνική ομολογία του ανδρός της ότι «το 67% των μέτρων του Μνημονίου θα το θέλαμε και εμείς», όπως είπε, διευκρινίζοντας ως μόνο πρόβλημα του Μνημονίου ότι θα επιδιώξει να εντάξει και κάποιες μεταρρυθμίσεις.
Εκτοτε περιμένουμε, βέβαια, να μας διαφωτίσει κάποιος, είτε γιατί επί τρία χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ψήφισε ούτε ένα μνημονιακό μέτρο από αυτά που βρίσκουν σύμφωνο τον κ. Βαρουφάκη είτε (αν ο Γιάνης λέει τρέλες) γιατί παραμένει στη θέση του έχοντας σε δέκα ημέρες εξευτελίσει όλες τις δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ.
Φαντάζομαι τι πιθανώς σκέφτονται κάποιοι αναγνώστες. Οτι δεν πειράζει να κάνουν και καμία κωλοτούμπα οι νέοι υπουργοί αν είναι να καταφέρουν κάτι καλύτερο από τους προηγούμενους. Κι είναι αλήθεια ότι έτσι σκέφτεται ένα μεγάλο τμήμα του εκλογικού σώματος. Με τεράστια ευθύνη και ημών των δημοσιογράφων. Διότι ειλικρινά μου φαίνεται αδιανόητο, τη στιγμή που η χώρα βρίσκεται ένα βήμα πριν από τον γκρεμό, στις ειδήσεις ακόμη και των σοβαρών -υποτίθεται- καναλιών, αντί να εξηγείται τι σημαίνει να έχει κλείσει η κεντρική στρόφιγγα ρευστότητας της χώρας, να γίνονται ρεπορτάζ για την «αισθητική Βαρουφάκη» ή και για το tweet μιας Ισπανίδας που ερωτεύθηκε, λέει, τους κοιλιακούς του. Ακόμη πιο φαιδρό, δε, βρίσκω ότι η σύζυγός του δέχθηκε να δώσει αύριο lifestyle συνέντευξη ως «η γυναίκα πίσω από τον Γιάνη» πριν καν ψηφισθούν οι προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης. Φαίνεται τελικά ότι ο ναρκισσισμός επιφέρει και απύθμενη αμετροέπεια...
Προσπαθώντας να κατανοήσω την παράνοια να ασχολούμαστε με τα πουκάμισα του Βαρουφάκη ενόσω η χώρα παραπαίει, καταλήγω σε μόνον μία εξήγηση. Στην πλήρη άγνοια κινδύνου. Και κυρίως από τις νεότερες ηλικίες, που δίνουν και τον τόνο στις θριαμβολογίες ότι «ο Γιάνης επιτέλους διαπραγματεύεται», χωρίς κανέναν να προβληματίζει ότι από τους 27 εταίρους μας ούτε ένας δεν δηλώνει σύμμαχος της Ελλάδας.
Δεν στέκομαι τυχαία στις νεότερες ηλικίες. Αν το σκεφτείτε, ένα τεράστιο τμήμα του πληθυσμού (αυτό που είναι κάτω των 35-40 ετών) δεν έχει καμία ουσιαστική μνήμη δραχμής. Η πλειονότητα των σημερινών 40άρηδων περισσότερο τη θυμάται ως χαρτζιλίκι, ενώ οι 35άρηδες είναι βέβαιο ότι δεν πρόλαβαν καν να πληρωθούν σε δραχμές, γιατί το 2002 που κυκλοφόρησε το ευρώ είχαν μόλις τελειώσει το σχολείο. Επομένως ένα καθοριστικό τμήμα του εκλογικού σώματος, που εν πολλοίς χάρισε τη νίκη στον ΣΥΡΙΖΑ, αγνοεί πλήρως τι σημαίνει εθνικό νόμισμα και πολύ περισσότερο την καταστροφή μιας οικονομίας από τη διαρκή υποτίμησή του.
Για να το πω ακόμη πιο απλά, οι νέοι αυτοί πολίτες, στους οποίους σημειωτέον συγκαταλέγονται οι Αλ. Τσίπρας, Ν. Παππάς, Γ. Σακελλαρίδης -δηλαδή όλη η ηγεσία του Μαξίμου-, δεν έχουν καν βιώσει τι σημαίνει σε μια οικονομία το δολάριο να ανταλλάσσεται το 1980 με 42 δραχμές και να φτάνει λόγω διαρκών υποτιμήσεων το 1983 στις 100 δραχμές και το 1985 στις 150 δραχμές (αληθινές είναι αυτές οι ισοτιμίες). Γι’ αυτό και ζουν με την ψευδαίσθηση ότι δεν διακυβεύουν τίποτα αν χαθεί το ευρώ και αδυνατούν να πιστέψουν ότι εν μια νυκτί η Ελλάδα θα γίνει τριτοκοσμική χώρα. Και καθώς δεν έχουν μνήμη εθνικού νομίσματος, θεωρούν αδιανόητο π.χ. στα ράφια των σούπερ μάρκετ να μην υπάρχουν ξένα προϊόντα, να ανασταλεί η εισαγωγή βενζίνης, να μην μπορούν να ταξιδεύουν οπουδήποτε χωρίς βίζα, να εκτοξευθούν οι τιμές όλων των εισαγόμενων προϊόντων κατά 200% ή 300%, να μην μπορούν να παραγγείλουν τίποτα έστω μέσω Ιντερνετ. Τους φαίνεται εξωπραγματικό οι τράπεζες ξαφνικά να μας δώσουν σφραγισμένα «ελληνικά ευρώ» τα οποία καθημερινά θα χάνουν την αξία τους έναντι των κανονικών ευρώ που θα διακινούνται σε μαύρη αγορά.
Αλλά αυτό θα γίνει αν η χώρα οδηγηθεί εκτός ευρώ και ο κ. Βαρουφάκης το γνωρίζει. Διότι εκείνος δεν είναι 35 ή 40 αλλά 55 ετών και επομένως έχει και μνήμες δραχμής και υποτιμήσεων και θυμάται βέβαια και την τάχα σοσιαλιστική φαντασίωση που έζησε η χώρα τη δεκαετία του 1980. Θα το πω και ευκρινέστερα αν δεν το έχει καταλάβει ο Γιάνης―με ένα «ν». Εκείνος θα είναι ο αποκλειστικός υπαίτιος αν οδηγηθεί η χώρα στον βράχο, γιατί τις δικές του ευφάνταστες πειραματικές θεωρίες έχει πιστέψει η πολιτικά αφελής παρέα του Μαξίμου.
