Θυμάμαι
το 1999, εκείνες τις υπέροχες ημέρες της πανεθνικής ομοψυχίας - από τον αείμνηστο Λέοντα Αυδή μέχρι το Νίκο Μαστοράκη ! - ενάντια στους δολοφονικούς νατοϊκούς βομβαρδισμούς στη
Γιουγκοσλαβία…Στην έδρα της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας, στο Ελληνικό, όπου συστεγάζονταν όχι μόνο πολιτικές αλλά και στρατιωτικές αρχές, υπήρχε η ελληνική σημαία και η
ευρωπαϊκή. Κάποια ημέρα κάποιοι κατέβασαν αυτή τη τελευταία, χωρίς να γίνει
θέμα από οποιονδήποτε «υπεύθυνο» και χωρίς να επανέλθει η σημαία στη θέση της,
για πολύ καιρό….Ήταν τότε που οι νατοϊκοί πιλότοι μας καλημέριζαν και
μας καληνύχτιζαν– εμάς τους Ελεγκτές Εναέριας Κυκλοφορίας – μπαίνοντας και
βγαίνοντας από το FIR Αθηνών, παίρνοντας ως απάντηση τη προσβλητική μας σιγή…
Η
υποστολή της σημαίας της ΕΕ από τον δήμαρχο της Πάτρας είναι προφανώς μια
συμβολική πράξη , σε μια συγκυρία «οικονομικών βομβαρδισμών» της χώρας μας από
τη γερμανοκρατούμενη Ευρώπη. Σε αυτή την υποστολή ο καθένας – συμπεριλαμβανομένου του Δημάρχου – μπορεί να δίνει ένα διαφορετικό νόημα, αν και κατά βάση η συγκεκριμένη χειρονομία στοιχίζεται με τη
δυσφορία του ελληνικού λαού. Φυσικά πλην….Ευρωλάγνων, οι οποίοι, ούτως ή άλλως, καταγγέλλουν ή υποψιάζονται τους πάντες για αντιευρωπαϊσμό.
Πιστεύω ότι πρέπει ν'αφήσουμε στην άκρη τους τελευταίους και να "βομβαρδίσουμε" με τις διαμαρτυρίες μας όλη την Ευρώπη, εντός και εκτός ΕΕ, με κάθε πρόσφορο και εκφραστικό μέσο.
