Κάποιοι
μας προετοίμαζαν για ένα ματς όπου εμείς θα καθόμασταν στις εξέδρες και αυτοί θα έπαιζαν στο γήπεδο των διαπραγματεύσεων. Κάποιοι υπονοούσαν ένα «bullying» (τσαμπουκά) επί της Γερμανίας,
που τελικά θα απέδιδε καρπούς για το κοινό συμφέρον των δυο χωρών και της ΕΕ στο
σύνολο. Κάποιος μας μίλαγε για «αίμα και
δάκρυα» για να μεταστραφεί στη συνέχεια σε δεξιοτέχνη των διαπραγματεύσεων .
Σε
αντίθεση με την επιπόλαιη πολιτική του συστήματος, η ριζοσπαστική πολιτική προβλέπει,
προγραμματίζει, προϊδεάζει στελέχη και πολίτες για τη φύση των διεθνών σχέσεων. Η ηγεσία ενός πολιτικού
σχηματισμού όπως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι κάτι αντίστοιχο με το γενικό επιτελείο ενός
στρατού - που προφανώς δεν δημοσιοποιεί τα
σχέδιά του ! Εδώ οι πολίτες που καλούνται να αποδεχθούν μετασχηματισμούς και
αλλαγές στο τρόπο ζωής τους με στόχο την χειραφέτηση από τα νεοαποικιακά
δεσμά, θα έπρεπε να είναι όχι απλώς υποψιασμένοι αλλά ενημερωμένοι και αποφασισμένοι να αποδεχτούν κάποιες θυσίες ως υπέρτατο πολιτικό και πατριωτικό καθήκον.
Κι
αυτό στη συγκεκριμένη περίπτωση θα
σήμαινε προετοιμασία και διαμόρφωση ενός ολικού εναλλακτικού σχεδίου, διαθέσιμου για
πάσα πιθανή χρήση : Ενός σχεδίου άμεσης
αντεπίθεσης με τη δημιουργία εγχώριας «πολεμικής οικονομίας»,
με
την πιθανή αποχώρηση από το ευρώ, την πολιτική υποκατάστασης εισαγωγών, τον
αναπροσανατολισμό των εξωτερικών σχέσεων της χώρας, κλπ..
Η
ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ έχει ελάχιστο χρόνο για να σκεφθεί την «άλλη» δυνατότητα. Οι
δημοκράτες της χώρας έχουν ελάχιστο
χρόνο για να αφομοιώσουν δημιουργικά ένα εναλλακτικό σχέδιο και να διεγείρουν την αναγκαία πολιτική δυναμική – με τον
ενθουσιασμό, τον αλτρουϊσμό, τη φαντασία, το πάθος, που αρμόζουν στις περιστάσεις. Μακάρι η επιτάχυνση της ιστορίας
να δουλέψει προς όφελός μας.
