Αυτό είναι το αγαπημένο μου παράδειγμα σκέψης, που προτείνω σε όσους θέλουν να καταλάβουν περί τίνος πρόκειται..
Ο Β χρωστάει λεφτά στον Α.
Ο Α του λέει, "η γυναίκα σου δουλεύει;", ο Β απαντά ΟΧΙ. Τότε του λέει ο Α, να τη βάλεις να δουλέψει γιατί θέλω να με ξεχρεώσεις...
Ο Α ερωτά τον Β, "τα παιδιά σου δουλεύουν;", ΟΧΙ λέει ο Β. Ε ,τότε να τα βάλεις να δουλέψουν...
Πόσες ημέρες παίρνεις άδεια το χρόνο, ερωτά ο Α. 30, απαντά ο Β. Να τις κάνεις 5, του υποδεικνύει ο Α....
Ποιό είναι το συμπέρασμα αυτής της ιστορίας; Προφανώς, η σκληρότητα του Α, η απόφασή του να επιβάλλει ένα καθεστώς υπερεργασίας, αλλά και η διάθεσή του να διατηρήσει εν ζωή τον Β, για να πληρώσει τα χρέη του.
Σήμερα η Γερμανία οργανώνει μια πλεκτάνη παραγωγικής δολοφονίας, που δεν αξίζει καμιά απολύτως συζήτηση. Υπάρχουν όμως και έντιμοι Γερμανοί που βλέπουν το λάκκο των λεόντων και υποδεικνύουν έξοδο. Κάπως έτσι είδα τη δήλωση του εκπροσώπου των Γερμανών Χριστιανοδημοκρατών (CDU) για θέματα Εσωτερικών Υποθέσεων, Βόλφγκανγκ Μπόσμπαχ.
Ο κύριος αυτός βλέπει αντιπαραγωγική την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη και προσθέτει ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να ανακτήσει την ανταγωνιστικότητά της υπό τους όρους του ευρώ.
Δηλώνει ο κ. Μπόσμπαχ στην εφημερίδα Tagesspiegel (23.2.15) : Η απόφαση αυτή θα ληφθεί αποκλειστικά από την Ελλάδα, ενώ υπενθυμίζει ότι ο ίδιος είχε καταψηφίσει το δεύτερο πακέτο βοήθειας, υποστηρίζοντας ότι «όλες οι επιφυλάξεις του έχουν έκτοτε επιβεβαιωθεί».
