Από
διαδικτυακές πηγές μαθαίνω ότι η κυρία Έλενα Παναρίτη , που έχει ευδοκίμως
υπηρετήσει στην Παγκόσμια Τράπεζα σε διάφορες περιστάσεις και ετάσσετο κατά της
δαιμονοποίησης του ΔΝΤ, (σχετικά
δες παρακάτω)
συνόδευσε μαζί με τον Αμερικανό οικονομολόγο Γκάλμπραιηθ τον Γιάννη Βαρουφάκη στην κρίσιμη διαπραγμάτευση της χώρας μας στο Eurogroup.
Πιστεύω
ότι ουδείς θα είχε πολιτική αντίρρηση για
μια σχέση υπαλληλικού χαρακτήρα ανάμεσα
στη μεν και στον δε, αλλά η συμβουλευτική παρουσία του Γκάλμπραιηθ δίνει διαφορετικό χαρακτήρα και στην παρουσία της Παναρίτη.
Δεν με
σοκάρει η προϋπηρεσία της ΕΠ στο ΠΑΣΟΚ το οποίο ουδέποτε ψήφισα ή υποστήριξα,
αλλά οι αναφορές στο ρόλο της είναι μάλλον αρνητικές. Εγώ προσωπικά σημείωσα τη συμπεριφορά της τον Φεβρουάριο του
2012, όταν γινόταν συζήτηση για ένα ακόμη μνημόνιο.
Τότε είχα εντυπωσιασθεί από τη στάση της σε μια
επιτροπή της Βουλής, όπου κατήγγειλε με πάθος και ιερή αγανάκτηση την όλη, αποικιοκρατική
και προσβλητική για την προσωπικότητα
των βουλευτών διάθεση 700 σελίδων με εντολή να τις ψηφίσουν μετά 20 περίπου ώρες ! Η κυρία Παναρίτη τα είχε πει καλά τότε,
σχετικά με την εφαρμογή του Αγγλικού Δικαίου, την εκδίκαση των αμφισβητήσεων
στο Λουξεμβούργο και αρκετά άλλα .
Και στη
συνέχεια τι έκανε; Πήγε και ψήφισε το μνημόνιο (!!!!!!)μαζί με άλλους 197
βουλευτές, παρέχοντας μια σημαντική υπηρεσία «εμβολιασμού» στο μνημονιακό κατεστημένο. Το οποίο πρόσθεσε στη φαρέτρα του
ένα ακόμη επιχείρημα : «Μην παίρνετε στα σοβαρά αυτούς που φωνάζουν, όταν
σκεφτούν νηφάλια αλλάζουν γνώμη»…
Τώρα μια
νέα πολιτική πρακτική φαίνεται πως έρχεται στο πολιτικό προσκήνιο, που έλκει την καταγωγή της
από τον Βασιλιά Μιθριδάτη. Αυτός ο τελευταίος φοβόταν μήπως τον δηλητηριάσουν,
οπότε ανέβαζε την αντοχή του οργανισμού του προσλαμβάνοντας όλο και μεγαλύτερες μικροποσότητες
δηλητηρίου.
Να
υποθέσω ότι το πολιτικό δηλητήριο εισάγεται συντεταγμένα και εσκεμμένα στον ΣΥΡΙΖΑ, με την εισροή/αξιοποίηση/ προσώπων και ομάδων διακεκριμένων για την πολιτική τους αφασία εν ώρα σκληρών
λαϊκών αγώνων ;
