Τι παραλαμβάνει- τι πρέπει να δώσει ο ΣΥΡΙΖΑ

Του Κώστα Τάτση

Τα ερωτήματα τώρα θα είναι λίγο διαφορετικά άλλα τα προβλήματα θα συνεχίσουν να θυμίζουν Λερναία Ύδρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ παραλαμβάνει ένα κράτος με διαλυμένες από την κρίση δημόσιες υπηρεσίες, σε όσες μάλιστα από τις οποίες υπάρχει χρηματικό διακύβευμα υπάρχει σημαντικό ποσοστό  των εργαζομένων είναι σε κυκλώματα διαφθοράς, επιμελώς χτισμένα από τους κομματικούς στρατούς ΠΑΣΟΚ - ΝΔ. Η διαφθορά αυτή χτυπά τους πιο αδύναμους της κοινωνίας, φτωχούς, μετανάστες, μικροεπιχειρηματίες, και αφήνει ανέπαφους όσους έχουν να πληρώσουν. Πρόκειται για ένα κράτος - νταβατζή, που σε οποιοδήποτε σημείο ελέγχου, ακόμη και σε μια απλή σφραγίδα, λειτουργεί με όρους ιδιώτη - αρπακτικού με την ρομφαία του δημόσιου ελέγχου.

Επίσης, στις περισσότερες δημόσιες υπηρεσίες [πλην των καθηγητών και δυο τριών άλλων κλάδων] η πλειοψηφία των εργαζομένων από κοινού με τα συνδικάτα τους αναπαράγουν συντεχνιακά συμφέροντα και, πάντως, σε καμία περίπτωση δεν έχουν επιθυμία να υπηρετούν μέσα από την υπηρεσία τους το κοινωνικό συμφέρον ή αυτή την αίσθηση έχει η κοινωνία . 

Η συντεχνιακή αυτή νοοτροπία αποτελεί τη βασική αιτία της ήττας της εργασίας στον δημόσιο τομέα από τη νεοφιλελεύθερη επέλαση.

Γελοιογραφία : "Ποιός θέλει αλλαγή;  Ποιός θέλει να αλλάξει;"

Όλοι αυτοί που κοίταζαν την πάρτη τους, όταν έπαψε να βρέχει μισθούς και ο νεοφιλελευθερισμός αποδιάρθρωσε το ισχνό Ελληνικό κράτος πρόνοιας, δεν μπορούσαν να πείσουν την κοινωνία ότι πρέπει να τους στηρίξει, γιατί τόσα χρόνια υπηρετούσαν το κοινωνικό συμφέρον, αφού κάτι τέτοιο ίσχυε σε μικρό βαθμό και πάντως όχι χάριν αυτών.

       Οι απόψεις συλλήβδην όλης της αριστεράς για το κράτος είναι υπεραπλουστευτικές και απλοϊκές. Ελάχιστα επεξεργασμένες, αφού χρησίμευσαν μόνο ως φωνασκία ντουντούκας για την αντίσταση στον νεοφιλελευθερισμό, αδυνατούν να παρέχουν μια αρθρωμένη αριστερή πρόταση του τι θα κάνουμε με το κράτος σε μια σύγχρονη κοινωνία. Τέτοιες όμως απόψεις του εξ αντιδιαστολής δεν αφορούν πολλούς, ούτε αυτούς που τις φωνάζουν δηλαδή, όταν οι καιροί απαιτούν να παράγεις προτάσεις και σχέδιο και να εμπνέεις και τον κόσμο να το εφαρμόσει.
        Δεν μπορώ να ξέρω τι θα κάνει ο Σύριζα με αυτό το Ελληνικό "δεν υπάρχει κράτος". Αυτό που ξέρω είναι πως αυτό που τελικά θα κάνει, θα αποτελέσει βασικό συστατικό της ηγεμονίας του ή της απουσίας της. Κανείς δεν έχει υπομονή για τίποτα, δεν κάνουμε πια πλάκα με την πολιτική, όπως με το ποδόσφαιρο, όπως παλιά. Άποψή μου πως το κράτος πρέπει να "ανοίξει" στους πολίτες του, να εκδημοκρατιστεί ριζοσπαστικά, να μπει η κοινωνία μέσα και να έχει αποφασιστικό λόγο. Είναι η μόνη εγγύηση κοινωνικής αποτελεσματικότητας, υπηρέτησης του κοινωνικού καλού και πάταξης της διαφθοράς. Και η εμμονή στα μερικά συμφέροντα ήδη εμποδίζει τέτοιες προσπάθειες στους λίγους δήμους (πχ. Χαλάνδρι) που υπάρχουν προσπάθειες να γίνουν πράγματα.

                    Η τυφλή πίστη στις δυνάμεις της εργασίας ότι θα αναλάβουν τις ευθύνες όλης της κοινωνίας στην χειρότερη θέτει το ζητούμενο ως κεκτημένο, στην καλύτερη δεν ίσχυε ούτε και θα ισχύσει ποτέ. Αυτό σημαίνει ότι και εμείς από την πλευράς μας και κύρια οι συνάδελφοι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν ευθύνη να συνεισφέρουν σε μια τέτοια λογική με ιδέες και προτάσεις γιατί καλό θα κάνουν πρώτα στους εαυτούς τους(τυχόν αποτυχία σημαίνει ότι θα εργάζονται με χειρότερους όρους στο μέλλον) για την μείωση του κόστους στην κοινωνία και στους πολίτες ανεξάρτητα με ποιος είναι στην εξουσία.

               Πρέπει να αλλάξουμε...όλοι μαζί αλλιώς θα πάμε σε μια λύση με πολύ πόνο και καταστροφή

     Καλήμερα  θα είναι και αύριο αλλά πρέπει να φέρουμε όλοι μαζι την καλύτερη μεθαύριο...