Tης
ΜΑΡΙΑΝΑΣ ΤΖΙΑΝΤΖΗ*
ΓΙΑ ΤΟ
ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΨΥΛΟΥ "ΑΠΟ ΤΟΝ ΡΑΙΧΕΝΜΠΑΧ ΤΟΥ 'ΟΘΩΝΑ... ΣΤΟΝ ΡΑΙΧΕΝΜΠΑΧ
ΤΗΣ ΜΕΡΚΕΛ. ΕΚΑΤΟΝ ΟΓΔΟΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΓΕΡΜΑΝΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ"
Μακροσκελής
αλλά εύστοχος ο τίτλος του βιβλίου του Μιχάλη Ψύλου "Από τον Ράιχενμπαχ
του 'Οθωνα... στον Ράιχενμπαχ της Μέρκελ. Εκατόν ογδόντα χρόνια γερμανοκρατίας στην
Ελλάδα" (εκδόσεις A. Α. Λιβάνη). Μια πιο συντομευμένη εκδοχή θα ήταν «Η γερμανοκρατία χθες και σήμερα», όπου
το χθες ξεκινά με τη άφιξη του 17χρονου Όθωνα στην Ελλάδα το 1833 και την
επιβολή της βαυαροκρατίας. Το σήμερα το γνωρίζουμε πολύ καλά, ενώ στο κοντινό
αύριο «επέρχονται σαρωτικές πολιτικές ανακατάξεις και εκ βάθρων ανατροπές
υφιστάμενων συσχετισμών δυνάμεων» στην Ευρώπη, όπως σημειώνει ο Γιώργος
Δελαστίκ στον πρόλογό του.
«Δεν είμαι ιστορικός αλλά
δημοσιογράφος» τόνισε στην παρουσίαση του βιβλίου ο Μ.
Ψύλος. Το βιβλίο του λοιπόν, αν και ερευνά και αξιοποιεί
πάμπολλες ιστορικές πηγές, είναι γραμμένο με το μυαλό και την καρδιά ενός
δημοσιογράφου και, ακριβέστερα, ενός ανθρώπου που ενδιαφέρεται να βρει και να διαδώσει
την αλήθεια, να φωτίσει όσα αποσιωπούνται, διαστρεβλώνονται ή
ξεχνιούνται. Κι επιπλέον να συνεχίσει την παράδοση εκείνων των Ελλήνων
δημοσιογράφων που, ακόμα και στα χρόνια του Όθωνα,
δεν φιμώθηκαν, δεν εξαγοράστηκαν, δεν κιότεψαν.
Ιδίως για όσους ενηλικιώθηκαν
στον αστερισμό της αμερικανοκρατίας, το βιβλίο του Μ. Ψύλου
επιφυλάσσει εκπλήξεις. Ο αναγνώστης διαπιστώνει ότι οι ρίζες της γερμανικής
οικονομικής και πολιτικής επιρροής στην Ελλάδα είναι πολύ βαθιές, ξεκινούν από
τον 19ο αιώνα, και η συνέχειά τους δεν διακόπτεται, παρά τις περιοδικές
εξάρσεις της αγγλικής ή της γαλλικής επιρροής, «αν και στα ζητήματα της
ασφάλειας οι ΗΠΑ είναι πάντα παρούσες».
Τον Χορστ
Ράιχενμπαχ της Μέρκελ τον γνωρίζουμε. Δεν γνωρίζαμε
όμως τον Χριστόφορο Ράιχενμπαχ, τον Βαυαρό υπολογαγό του Πυροβολικού που ήρθε
στην Ελλάδα μαζί με τους 5.000 στρατιώτες του Όθωνα και διορίστηκε διευθυντής
του Βασιλικού Νομισματοκοπείου και Σφραγιστηρίου στην Αθήνα. Επί των ημερών του
καταργήθηκε το πρώτο μετεπαναστατικό νόμισμα, ο φοίνικας του Καποδίστρια, και
καθιερώθηκε η δραχμή. Μάλιστα οι πρώτες δραχμές κόπηκαν στο Μόναχο.
Ο Αυστραλός
συγγραφέας Πίτερ Κάρεϊ, στο
περίφημο βιβλίο του "Η αληθινή ιστορία της συμμορίας
Κέλι", αναφέρει ότι μικρά ιρλανδεζάκια, παιδιά μεταναστών
στην αποικιοκρατούμενη Αυστραλία του 19ου αιώνα, ήξεραν πολλά ονόματα Ιρλανδών
που είχαν προδώσει την πατρίδα τους ακόμα και στο βαθύ παρελθόν. Τότε ήταν
ντροπή να μην ξέρεις. Ο Μ. Ψύλος παραθέτει πολλά ονόματα Ελλήνων προδοτών που
έδρασαν σε καιρό ειρήνης, από τα χρόνια του Όθωνα μέχρι τις μέρες μας. Δεν
παρέδωσαν τη χώρα σε ξένα στρατεύματα, αλλά στερέωσαν την οικονομική, πολιτική
και ιδεολογική κυριαρχία των ξένων... και στις περισσότερες περιπτώσεις το
έκαναν με το αζημίωτο. Ανάμεσά τους περίοπτη θέση κατέχουν δημοσιογράφοι και
εκδότες. Ο Μ. Ψύλος δεν χρησιμοποιεί τη λέξη "προδότες", όμως η ουσία
αυτή είναι. Επίσης το βιβλίο δεν έχει σχέση με τον αγοραίο αντιγερμανισμό, τον
οποίο δημαγωγικά χρησιμοποιούν πολλοί όψιμοι πατριώτες. Είναι γραμμένο με
ψυχραιμία, με στοιχεία και αριθμούς, πάντα με αναφορά στις πηγές, αλλά οι
αποκαλύψεις του (ή οι ξεχασμένες αλήθειες του) σπάνε κόκαλα.
Η ιστορική αναδρομή εκτυλίσσεται γραμμικά αλλά με συνεχή
ζιγκ ζαγκ από το χθες στο σήμερα. Οι συγκρίσεις (και όχι οι μηχανιστικές
αναλογίες) είναι διαρκείς. Μερικές φορές το χαμόγελο, έστω και
πικρό, είναι αναπόφευκτο. Μαθαίνουμε, λόγου χάριν, ότι το 1923, πριν από 91
χρόνια, το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών είχε διαμαρτυρηθεί εγγράφως στο
Βερολίνο για μια γερμανική κινηματογραφική ταινία με τον τίτλο "Η
εκατομμυριούχος (Die Frau mit den Millionen)". Κεντρικός ήρωας της ταινίας
ήταν ένας πονηρός Έλληνας που προσπαθούσε να κλέψει τα εκατομμύρια της
Γερμανίδας. Και το όνομα αυτού ήταν Κλεπτομανίδης!
Άλλες
«λεπτομέρειες» δεν είναι καθόλου φαιδρές. Φέρ' ειπείν, ο Μ. Χριστοφοράκος,
πρώην πληρεξούσιος της Ζίμενς στην Ελλάδα, έχει ισχυριστεί ότι δωροδόκησε 12
υπουργούς και 153 βουλευτές. Επίσης
έχει γραφτεί στον Τύπο ότι ο τότε προϊστάμενος του Χριστοφοράκου συνεργαζόταν
με τη γερμανική υπηρεσία πληροφοριών BND. «Αν αυτό είναι αλήθεια», παρατηρεί ο
συγγραφέας, «η κατάσταση του ελληνικού πολιτικού συστήματος είναι τραγική,
γιατί απλούστατα αυτό σημαίνει ότι οι γερμανικές μυστικές υπηρεσίες έχουν στην
κατοχή τους πλήρη αποδεικτικά στοιχεία... για όλους ανεξαιρέτως τους
δωροδοκηθέντες πολιτικούς», δηλαδή τους κρατούν στο χέρι.
Τέλος,
το βιβλίο αυτό δείχνει ότι ο πατριωτισμός της Αριστερός δεν έχει σχέση με
κορόνες, λάβαρα και κραυγαλέα επίθετα: επιβεβαίωσή του είναι η αναζήτηση της
αλήθειας. Και ο
Μιχάλης Ψύλος αναζήτησε την αλήθεια με μεθοδικότητα, με σκληρή δουλειά, αλλά
και με σεμνότητα αναγνωρίζοντας την προσφορά άλλων συγγραφέων, ιστορικών και
δημοσιογράφων που έχουν ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο. Το βιβλίο αυτό, που
απευθύνεται στον μέσο αναγνώστη και όχι μόνο στους επαΐοντες και τους
πολιτικούς, θα αποδειχτεί πολύτιμο και για τα δύσκολα χρόνια που έρχονται.
*Πηγή:
aristeroblog.gr via Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 13.7.2014
Δευτέρα
18 Αυγούστου 2014
