ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΟΙΚΟΝΙΚΗΣ : Οι μεγάλες πατριωτικές
και δημοκρατικές πρωτοβουλίες πρέπει να εμπλέκουν ευρύτερες δυνάμεις, εντός και
εκτός του ΣΥΡΙΖΑ. Με το σκεπτικό αυτό
και λαμβάνοντας υπόψη το περυσινό περιστατικό (όπου γνωστή πατριωτική
πρωτοβουλία εξατμίσθηκε μετά το Συνέδριο
του ΣΥΡΙΖΑ….) ο υποφαινόμενος και άλλοι
αυτού του χώρου, αποφύγαμε να υπογράψουμε ένα κείμενο ενδοΣΥΡΙΖΑΪΚΟ, που δεν θα λειτουργούσε ενωτικά και που θα παρουσίαζε σαφώς υποτιμημένη
τη κοινωνική δυναμική για μια πραγματικά δημοκρατική και αντικατοχική λύση του
κυπριακού προβλήματος.
Όσον αφορά τα κείμενα που ακολουθούν : Σημειώσαμε οπωσδήποτε κάποιες από τις υπογραφές
στο πρώτο κείμενο («ΕΤΟΣ ΚΥΠΡΟΥ») : Αυγερινός Παρασκευάς, Κανελλόπουλος Λάμπρος, Κοπά
Μαριλένα, Νταλάρα Άννα, Ξενογιαννακοπούλου Μαριλίζα, Σιφουνάκης Νίκος, Τζανετάκος
Γιάννης, Χρυσόγελος Νίκος, Κύρκος Μίλτος – με κατανόηση προς τη διαχρονική προσαρμογή ορισμένων στους συσχετισμούς δυνάμεων . Σημειώσαμε επίσης
και την υπογραφή της Ρένας
Δούρου, που μας είχε πει τόσα πολλά και τόσο πατριωτικά στη προεκλογική της καμπάνια.
Αξιοσημείωτο είναι το σχόλιο που κάνει ο Σάκης
Αρτινός για την απουσία του ζητήματος των αγγλικών βάσεων στη Κύπρο και στα τρία
κείμενα, για την ευθύνη της ΕΕ όσον αφορά τις εξελίξεις καθώς επίσης για το ύφος
της διακήρυξης των 34 κομμάτων : «η Διακήρυξη…. υπερέχει ασφαλώς ως προς την κατεύθυνση και τη
λιτότητά της έναντι
των δύο άλλων κειμένων….»
Γι αυτό τον αγώνα, που
μερικοί νομίζουν ότι εξαντλείται με κάποιες υπογραφές κειμένων και με κάποιες
συμβουλευτικές υπηρεσίες προς τους «παραγωγούς αποφάσεων», πρέπει να
υπογραμμιστεί ότι θα είναι Μαραθώνιος, ότι δεν θα είναι μόνο εργασία γραφείου, ότι θα είναι πολυσχιδής και
ευρηματικός. Και ό,τι ήθελε προκύψει….
ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΧΙΖΑΣ
ΣΧΟΛΙΑΖΕΙ Ο ΣΑΚΗΣ
ΑΡΤΙΝΟΣ
Παραθέτω, χωρίς
κρίσεις και σχόλια, δύο διαφορετικά και διακριτά ως προς τον προσανατολισμό
τους κείμενα, με υπογραφές κυρίως στελεχών τουΣΥΡΙΖΑ, για
το Κυπριακό πρόβλημα, με την ευκαιρία των 40 χρόνων από το χουντικό
αμερικανονατοϊκό πραξικόπημα στην
Κύπρο και τη βάρβαρη τουρκική εισβολή και κατοχή ενός μεγάλου μέρους
του νησιού, η οποία συνεχίζεται έως σήμερα.
Στη συνέχεια ακολουθεί
το κείμενο της κοινής «Διακήρυξης Αλληλεγγύης στον Κυπριακό Λαό» 34
κομμουνιστικών, προοδευτικών και εργατικών κομμάτων.
Είναι γνωστή η θέση
κατά του σχεδίου Ανάν, που πρεσβεύουν
αυτές οι στήλες, και φυσικά κατά της αναβίωσής του με οποιαδήποτε μορφή και με
οποιοδήποτε πρόσχημα, πράγμα που βλέπουμε με ανησυχία να εξελίσσεται στη νέα
πρωτοβουλία που
έχει αναληφθεί για το Κυπριακό.
Το πρόβλημα της Κύπρου
ήταν και παραμένει πρώτα απ’ όλα και κυρίως πρόβλημα εισβολής και κατοχής αλλά και πρόβλημα αμερικανοατλαντικής
επιβουλής σε
βάρος μιας ανεξάρτητης χώρας μέλους του ΟΗΕ, της οποίας το έδαφος έχει
τριχοτομηθεί με την παρουσία και των κυρίαρχων Αγγλικών στρατιωτικών βάσεων,
και ως τέτοιο είναι πρώτα απ’ όλα πρόβλημα αντιϊμπεριαλιστικού δημοκρατικού αγώνα που αφορά όλους τους λαούς του
πλανήτη.
Σημειώνω την απουσία
και από τα δύο κείμενα των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων, του προβλήματος της
παρουσίας στην Κύπρο των κυρίαρχων Αγγλικών στρατιωτικών βάσεων,
παρά τον κρίσιμο καιβρώμικο ρόλο που έπαιξαν και συνεχίζουν να
παίζουν αυτές οι βάσεις για τις δραματικές εξελίξεις στην Κύπρο σε βάρος μιας
δίκαιης λύσης του Κυπριακού αλλά και για την ευρύτερη περιοχή μας.
Σημειώνω, επίσης, ότι απουσιάζει
ή υποβαθμίζεται στα
δύο κείμενα ο βαθύτατά αρνητικός και υπονομευτικός ρόλος που παίζει στο Κυπριακό συνολικά
η ΕΕ, εμποδίζοντας μια δίκαιη λύση στην Κύπρο, κλιμακώνοντας τη μνημονιακή
καταστροφή και επιδεινώνοντας
τη νεοαποικιοποίησή της.
Εντύπωση μου προξένησε
το γεγονός ότι το πρόβλημα των κυρίαρχων Αγγλικών βάσεων διέφυγε της προσοχής
και των συντακτών της Κοινής Διακήρυξης αλληλεγγύης στον Κυπριακό Λαό,
την οποία συνυπογράφουν 34 κομμουνιστικά, αριστερά και εργατικά κόμματα.
Περιττό να τονίσω ότι
αυτή η Διακήρυξη, παρά την ως άνω παράλειψη, υπερέχει ασφαλώς ως προς την κατεύθυνση και τη
λιτότητά της έναντι
των δύο άλλων κειμένων, χωρίς να παραβλέπω τις διαφορές των τελευταίων.
Και ασφαλώς, επίσης,
οφείλουμε να τονίσουμε ότι τούτες τις ώρες η Αριστερά, μέσα από την αδιαχώριστη
διαλεκτική ενότητα πατριωτικού και διεθνιστικού, χρειάζεται όσο ποτέ να
προωθήσει μια πλατιά αγωνιστική συμπαράταξη όλων των δυνάμεών της για να
ανοίξει στην χώρα μας, πέρα από Κεντροαριστεροδεξιές παγιδεύσεις, ένας
πραγματικός και συνεπής αντιμνημονιακός προοδευτικός δρόμος εθνικής
ανεξαρτησίας, δημοκρατίας, δικαιοσύνης, παραγωγικής
ανασυγκρότησης και πολιτιστικής αναγέννησης με σοσιαλιστική
κατεύθυνση και προοπτική.
Ακολουθεί
ολόκληρο το κείμενο της διακήρυξης της Πρωτοβουλίας για το «ΕΤΟΣ ΚΥΠΡΟΥ»:
ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ "ΕΤΟΣ ΚΥΠΡΟΥ"
Τον Ιούλιο
συμπληρώνονται 40 χρόνια από το διπλό έγκλημα στην
Κύπρο, το πραξικόπημα και τηντουρκική εισβολή, με αποτέλεσμα μια
τραγωδία, που ακόμα διαρκεί, με την προσφυγοποίηση εκατοντάδων χιλιάδων κατοίκων του νησιού, το δράμα των
αγνοουμένων, την κατοχή του 37% του εδάφους της ανεξάρτητης Κυπριακής
Δημοκρατίας και
την de facto διχοτόμησή της.
Η πρόσφατη επανέναρξη
των διακοινοτικών συνομιλιών για το Κυπριακό υπό την αιγίδα
του ΟΗΕ αποτελεί
την είσοδο σε μια νέα φάση, ίσως την πιο κρίσιμη, στις ατελέσφορες μέχρι τώρα
προσπάθειες για την επίλυση του προβλήματος.
Ανησυχούμε για το
γεγονός ότι η κυβέρνηση της Άγκυρας, παρά τις
δηλώσεις της, δεν έχει επαρκώς μετακινηθεί στην κατεύθυνση μιας δίκαιης
και βιώσιμης λύσης του Κυπριακού, ενώ έχει αναλάβει συγκεκριμένες
δεσμεύσεις έναντι της Ε.Ε. στο πλαίσιο και της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας.
Εμείς, που υπογράφουμε
αυτή την Διακήρυξη, πιστεύουμε ότι είναι η ώρα ανάληψης πολύμορφων
πρωτοβουλιών, κυρίως σε διεθνές επίπεδο, για την ανάδειξη της ουσίας του
Κυπριακού και τη δημιουργία ενός νέου διεθνούς κινήματος αλληλεγγύης με το λαό
της Κύπρου στο σύνολό του, Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους. Στην κατεύθυνση
αυτή, προτείνουμε ένα σύνολο δράσεων και εκδηλώσεων, υπό τον τίτλο«Έτος Κύπρου 2014».
Θεωρούμε ότι το «Έτος Κύπρου 2014» μπορεί να αποτελέσει
ευκαιρία και για την εξαγωγή πολύτιμων διδαγμάτων για τη συνεχιζόμενη κυπριακή
τραγωδία. Να θυμηθούμε ότι ο ανατραπείς από τους χουντικούς και την ΕΟΚΑ-Β
Πρόεδρος Μακάριος έλεγε
επιστρέφοντας από την αναγκαστική αυτοεξορία του, τον Δεκέμβρη του 1974: «Τάσεις σωβινιστικαί παρωχημένων εποχών ή οιασδήποτε
φύσεως προκαταλήψεις, ούτε τους Ελληνοκυπρίους ούτε τους Τουρκοκυπρίους
ωφελούν».
Χαιρετίζουμε τις
πρωτοβουλίες που αναλαμβάνονται στην Κύπρο υπέρ της επαναπροσέγγισης των δύο
Κοινοτήτων. Στην κατεύθυνση αυτή, υπογραμμίζουμε τη μεγάλη
σημασία των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, τα
οποία συμβάλλουν στο τελικό σκοπό της επανένωσης του νησιού, όπως, μεταξύ
άλλων, η επιστροφή της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου, η
διαδικασία της αποστρατιωτικοποίησής της εντός των τειχών
πόλης της Λευκωσίας κ.ά.
Κατά τη γνώμη μας, το
ζητούμενο σήμερα είναι η εξαιρετικά δύσκολη νέα διαπραγμάτευση να φθάσει σε
συμφωνημένο σχέδιο λύσης από τους ηγέτες των δύο Κοινοτήτων και ως τέτοιο να τεθεί
στην κρίση του κυπριακού λαού σε χωριστά δημοψηφίσματα.
Ένα σχέδιο λύσης,
δίκαιο και λειτουργικό, που να οδηγεί στον τερματισμό της τουρκικής κατοχής,
του εποικισμού και στην επανένωση του νησιού, στο πλαίσιο μιας Διζωνικής, Δικοινοτικής
Ομοσπονδίας, σύμφωνα με τις αποφάσεις του ΟΗΕ και το ευρωπαϊκό
κεκτημένο. Που θα κατοχυρώνει μία διεθνή προσωπικότητα, μία
αδιαίρετη κυριαρχία, μία ιθαγένεια, και θα απορρίπτει κάθε ανεδαφική σκέψη για
χωριστά κράτη και συνομοσπονδία ή ένωση μέρους ή του όλου της Κύπρου με άλλη
χώρα. Μια επανενωμένη ομόσπονδη Κύπρος πιστεύουμε ότι μπορεί να
αποτελέσει παράδειγμα συνύπαρξης Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων,
προς όφελος της κοινής τους ανάπτυξης και της κοινής
ασφάλειας. Να καταστεί η ανεξάρτητη, επανενωμένη
Κύπρος, γέφυρα ειρήνης της Ευρώπης με την πολύπαθη Μ. Ανατολή σε μια Μεσόγειο, θάλασσα
ειρήνης.
Αθήνα, 11 Ιουλίου 2014
ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ
Αθανασίου Νάσος, δημοσιογράφος,
βουλευτής, Αναστασίου Χρήστος, πρωτοβουλία
«Αμμόχωστος η πόλη μας», Ανδρεαδάκη Τασία, πρώην βουλευτής, Αναγνωστοπούλου
Σία, πανεπιστημιακός, Αραβής Λοϊζος, πρ. γ.γ. Παγκόσμιας
Συντονιστικής Επιτροπής Κυπριακού Αγώνα (ΠΣΕΚΑ), Αρώνης
Παναγιώτης, αντιστασιακός, βιβλιοθήκη Εθνικής Αντίστασης, Αρβανίτη
- Σωτηροπούλου Μαρία, πρόεδρος Πανελλήνιας Ιατρικής Εταιρείας
κατά της Πυρηνικής και Βιοχημικής Απειλής, Αρβανίτης Κώστας, δημοσιογράφος, Αργυρίδης
Νίκος, γραμματεία Ελλαδο-Κυπριακού επιμελητηρίου (ΕΛΚΥΕΠ),Αρσένης Κρίτων, πρώην ευρωβουλευτής, Ασκούνης
Κώστας, δήμαρχος Καλλιθέας, πρόεδρος Κεντρικής Ένωσης Δήμων
Ελλάδας (ΚΕΔΕ), Αυγερινός Παρασκευάς, πρώην
ευρωβουλευτής, Αυγερινός Πέτρος, πρέσβης επί τιμή, Βαρδινογιάννης
Βαρδής, αντιστασιακός, πρόεδρος ΕΔΙΑ, Βαρεμένος
Γιώργος, βουλευτής, Βισβίκη Αγγελική, μεταφράστρια, Βεργόπουλος
Κώστας, πανεπιστημιακός,Βλάμης
Κώστας, πρόεδρος Συλλόγου Ολυμπίων, Βόγλης
Γιάννης, ηθοποιός, Γαβρίλης Γιώργος, αντιπεριφερειάρχης
Αττικής, Γιαννακάκη Μαρία, βουλευτής, Γούναρης
Γιάννης, δικηγόρος, διεθνολόγος, Δούρου Ρένα, περιφερειάρχης
Αττικής, Δρίτσας Θοδωρής, βουλευτής, Επιτρόπουλος
Μιχάλης, καθηγητής Πανεπιστημίου Pittsburgh, Ζαμάνος
Στέλιος, αντιστασιακός - πρόεδρος ΠΣΑΕΕΑ,Ζησιάδης Ιωσήφ, πρώην βουλευτής
Ελβετίας, Θεοδούλου Κακουλλής, γιατρός
χειρουργός, Θεοφίλου Ανδρέας, ερευνητής ΕΚΕΦΕ
«Δημόκριτος», Θεωνάς Γιάννης, πρώην ευρωβουλευτής, Θωμόπουλος
Γιάννης, τραγουδιστής, Ιωακειμίδης Γιώργος, δήμαρχος Νίκαιας
- Ρέντη, Ιωάννου Λουκάς, υποπτέραρχος ε.α., Καλαμβοκίδης
Κώστας, διεθνολόγος, Καζαγκάς Ανδρέας, αντιπρόεδρος
Ελλαδο-Κυπριακού επιμελητηρίου (ΕΛΚΥΕΠ), Κανελλόπουλος
Λάμπρος, πρ. βουλευτής - πρόεδρος ελληνικής επιτροπής UNICEF, Καραγκούνης
Σταύρος, διεθνολόγος, Κασσάρας
Σαράντης, συνθέτης,Κοντογιάννης
Γιώργος, δημοσιογράφος, βουλευτής, Κοντόσταυλος
Γιώργος, δήμαρχος Καισαριανής, Κοππά Μαριλένα,
πρώην ευρωβουλευτής, Κορδάτος Δημήτρης, θεατρικός συγγραφέας, Κούνδουρος
Νίκος, σκηνοθέτης, Κούλογλου Στέλιος, δημοσιογράφος, Κουράκης
Τάσος, βουλευτής,Κωνσταντόπουλος Νίκος, πρώην πρόεδρος ΣΥΝ, Κύρκος Μίλτος, ευρωβουλευτής, Κωστάκης
Νίκος, αρχιπλοίαρχος Ε.Α., Λαμπράκης Γ. Γρηγόρης, πρόεδρος
ιδρύματος «Γρηγόρης Λαμπράκης», Λιάκος Αντώνης, πανεπιστημιακός, Λιασσής
Γιώργος, γ.γ. Ελλαδο-Κυπριακού επιμελητηρίου (ΕΛΚΥΕΠ),Λοΐζος Λοΐζος, αναπληρωτής πρόεδρος
Ομοσπονδίας Κυπριακών Οργανώσεων Ελλάδας (ΟΚΟΕ),Μαυρουδής Νότης, συνθέτης, Μαχαίρας Ευάγγελος,
επίτιμος πρόεδρος Παγκοσμίου Συμβουλίου Ειρήνης, Μάινας
Στέλιος, ηθοποιός, Μαρκάτος Νίκος,
ομ. καθηγητής ΕΜΠ, πρ. πρύτανης,Μικρούτσικος
Θάνος, μουσικοσυνθέτης, Μιχαηλίδης Γιώργος, γ.γ. ΟΚΟΕ, Μουμουλίδης
Θέμης, σκηνοθέτης, Μουσταφά Μουσταφά, πρώην βουλευτής
Ροδόπης, Μουσούρης Σωτήρης, πρώην βοηθός γ.γ.
ΟΗΕ, Μπρεδήμας Αντώνης, πανεπιστημιακός, Μπαλτάς
Αριστείδης, πανεπιστημιακός, πρόεδρος Ινστιτούτου «Νίκος
Πουλαντζάς», Μπαμπάς Στέλιος, δικηγόρος -
κοινωνιολόγος, Μυλόπουλος Γιάννης, πρώην πρύτανης
ΑΠΘ, Ναθαναήλ Παύλος, πρόεδρος Εταιρείας
Ελλήνων Λογοτεχνών, Νικηφορίδου Όλια, ελ. επαγγελματίας, Νικολάου
Χρίστα, δημοσιογράφος, Νικολακόπουλος Ηλίας , πανεπιστημιακός, Νταλάρα Άννα, παραγωγός
συναυλιών, πρώην βουλευτής, Ξενογιαννακοπούλου
Μαριλίζα,
πρώην αναπληρώτρια ΥΠΕΞ, Παιονίδου Μελίνα, μουσικός, μαέστρος, Παπαδημούλης
Δημήτρης, ευρωβουλευτής, αντιπρόεδρος Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Παπαγιαννίδης
Τάκης, σκηνοθέτης, Παπαδόπουλος Αλέκος, πρώην υπουργός, Παπαδόπουλος
Κώστας, εκδότης,Παπαηλιού
Θόδωρος, πρόεδρος δημοτικού συμβουλίου Αρχαίας Ολυμπίας, Παπαναγιώτου
Κώστας, πρώην υπουργός, πρόεδρος ΚΕΑΔΕΑ, Παπαχελά
Νέλλη, αντιδήμαρχος Αθηναίων, Πολίτου Νανή, συνδικαλίστρια ΔΕΗ, Πολυκάρπου
Ανδρέας, πρόεδρος Ελλαδο-Κυπριακού επιμελητηρίου (ΕΛΚΥΕΠ),Ρεγκούκος Νίκος, ολυμπιονίκης, πρ.
αντιπρόεδρος ΣΕΓΑΣ, Ροδουσάκης Κυριάκος, πρέσβης επί
τιμή,Ρουπακιώτης Αντώνης,
πρώην πρόεδρος ΔΣΑ, πρώην υπουργός, Σαββάκης Χρίστος, πρ. πρόεδρος ΟΣΠΑ, Σκούρα
Δάφνη, ηθοποιός, ιδρυτικό στέλεχος Δ.Ν. Λαμπράκη, Σηφουνάκης Νίκος, βουλευτής,Σκορίνης Νίκος, μέλος προεδρείου
ΓΕΣΕΒΕΕ, Σκουρολιάκος Πάνος, ηθοποιός, Σταθόπουλος
Μιχάλης, πρ.
πρύτανης Πανεπιστημίου Αθηνών, Τζαννετάκος
Γιάννης, δημοσιογράφος, Τζιτζίκου Σοφία, αντιπρόεδρος ελληνικής επιτροπής
UNICEF, Τριγάζης Πάνος, πρόεδρος ΠΑΔΟΠ
(Παρατηρητηρίου Διεθνών Οργανισμών & Παγκοσμιοποίησης), Τρικούκης
Μάκης, συγγραφέας, Τσίρης Παναγιώτης, πρώην πρύτανης
Παντείου Πανεπιστημίου, Χαλκιάς Λάκης, τραγουδιστής, Χασιώτης
Νίκος, διδάκτωρ Φιλοσοφίας Πανεπιστημίου Λονδίνου, Χατζόπουλος
Επαμεινώνδας, υποναύαρχος ε.α.,Χούκλη Μαρία, δημοσιογράφος, Χρήστου
Παύλος, αντιπτέραρχος Ε.Α., Χρυσόγελος
Νίκος, πρώην ευρωβουλευτής, Χρυσόστομος,
Επίσκοπος Δωδώνης.
Ακολούθως
παρατίθεται η δήλωση 62 στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ η οποία φέρει τον τίτλο: «ΑΝΑΓΚΑΙΑ
ΟΣΟ ΠΟΤΕ Η ΣΥΓΚΛΙΣΗ ΕΛΛΑΔΑΣ – ΚΥΠΡΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ, ΤΑ ΔΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΡΟΙΚΑΣ
ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ»
ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΟΣΟ ΠΟΤΕ Η
ΣΥΓΚΛΙΣΗ ΕΛΛΑΔΑΣ – ΚΥΠΡΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ, ΤΑ ΔΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΡΟΙΚΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ
ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ
40 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ
ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΗ ΚΑΤΟΧΗ
10 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ
ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΑΝΑΝ
Είναι σε όλους γνωστό
ότι το καλοκαίρι του 1974 η Τουρκία, με αφορμή το εγκληματικό
αμερικανόπνευστο πραξικόπημα της Χούντας κατά του Μακαρίου, εισέβαλε
καταλαμβάνοντας το 37% του νησιού, το οποίο, όχι απλώς
κατέχει ως σήμερα, αλλά επιπλέον, εφαρμόζει σταθερή πολιτική μεθοδικής
εθνοκάθαρσης, εποικισμού και τουρκοποίησης. Ακόμα και τους ίδιους τους
Τουρκοκύπριους, έχει μετατρέψει σε παρίες στην ίδια τους τη χώρα.
Η ωμή αυτή
πραγματικότητα θέτει ευθέως την ανάγκη απάντησης στο κρίσιμο ερώτημα τί είναι
τοΚυπριακό. Είναι το
Κυπριακό μια διαφορά δύο κοινοτήτων ή κατ’ ουσίαν το πρόβλημα υφίσταται
εξαιτίας των ανοιχτών εξωτερικών επεμβάσεων της Τουρκίας εναντίον ενός
κράτους-μέλους του ΟΗΕ και
της ΕΕ, επεμβάσεων που έχουν ήδη επιβάλει
τον ακρωτηριασμό της Κυπριακής Δημοκρατίας στον Βορρά και απειλούν ευθέως την κυριαρχία της
στα ελεύθερα εδάφη διά της προσπάθειας επιβολής μιας πρωτοφανούς στα παγκόσμια
χρονικά λύσης που καταργεί κάθε έννοια κράτους Δικαίου και βασικής δημοκρατικής
αρχής;
Είναι επίσης γνωστά σε
όλους τα γεγονότα του Μαρτίου 2013 που οδήγησαν στον
εξανδραποδισμό της κυπριακής οικονομίας και την υπαγωγή της στη μνημονιακή
κατάσταση της αποικίας χρέους. Είναι το ζήτημα αυτό υπόθεση ενός
«προβληματικού κράτους» και ενός λαού «κλεφτών και τεμπέληδων» που οφείλουν να υποστούν τα επίχειρα
της «κακίας» τους ή μήπως το πρόβλημα υφίσταται διότι το πολυδιεκδικούμενο
«αβύθιστο αεροπλανοφόρο» αναβαθμίστηκε περαιτέρω σε άμεσο παραγωγό υδρογονανθράκων;
Στις δύο παραπάνω
μεταβλητές παραμέτρους πρέπει αναγκαία να προστεθεί και η σταθερά, ότι δηλαδή η
Κύπρος δεν έχει απλώς κάποια γεωπολιτική αξία και σημασία, πράγμα που ο καθένας
θα πιστοποιούσε, αλλά κεντρική, καθώς βρίσκεται στην καρδιά της Ευρώπης
– Ασίας και Αφρικής, στην καρδιά του αξονικού χώρου.
Η συνάρθρωση και των
τριών αυτών, εν μέρει διαφορετικών ζητημάτων, καθαρή αποτύπωση της αδιέξοδης
μέχρι σήμερα εφαρμοζόμενης πρακτικής, δίνει στο Κυπριακό
Ζήτημα ένα
μεγαλύτερο εστιακό βάθος, απαιτώντας μια γενναία εκ νέου τοποθέτηση στο όλον
πρόβλημα, μακριά από τις λογικές εκείνες που τείνουν και μάλιστα επιμένουν να
παρουσιάζουν το Κυπριακό ως πρόβλημα απλής δικοινοτικής διαμάχης, κάτι θα
λέγαμε, καθ’ υπερβολήν, ως «τριβή» ανάμεσα σε μαύρους και Πορτορικανούς στο Μπρονξ.
Σε αυτό το πεδίο
λοιπόν, χρειάζεται να αποκτήσουμε μια στρατηγική. Στρατηγική πολύπλευρης
σύγκλισης Ελλάδας και Κύπρου. Αλληλεγγύης, αδελφικής συμπαράταξης χωρών,
κοινωνιών και κινήματος, ενάντια στις γεωπολιτικές επιβουλές για την αποτίναξη των
δεσμών της τρόικας και των Μνημονίων. Να αποτελέσει η Ελλάδα με την Κύπρο έναν
πυρήνα αντίστασης, που, απευθυνόμενος στις χώρες και τους λαούς του ευρωπαϊκού
Νότου και της Μεσογείου, να σημάνει την απαρχή μιας διαφορετικής πορείας για
του λαούς και τους εργαζόμενους ολόκληρης της Ευρώπης.
Η πραγματικότητα στην
οποία βρισκόμαστε, εξαιρετικά δύσκολη, άνιση και περιπεπλεγμένη, μας
αποκαλύπτει εντούτοις μιαν αλήθεια που συχνά υποτιμάμε, ενώ είναι ένα ισχυρό όπλο για την Κύπροκαι τον αγώνα
επιβίωσης που δίνει.
Ότι το πραξικόπημα του ’74 και
η συνακόλουθη τουρκική εισβολή απέτυχαν να καταλύσουν την Κυπριακή Δημοκρατία.
Ότι η διεθνής κοινότητα εξακολουθεί να την αναγνωρίζει ως τον αποκλειστικό
νόμιμο φορέα συλλογικής έκφρασης του κυπριακού λαού. Ότι με την υποστήριξη της
σαφούς πλειοψηφίας των Κυπρίων πολιτών, Ελλήνων και Τούρκων συνυπολογιζομένων,
η Κυπριακή Δημοκρατία άντεξε στην απόπειρα κατάργησής της, μέσω του Σχεδίου
Ανάν, προκειμένου να φαλκιδευτεί και υπονομευτεί η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ότι σήμερα,
μέλος της ΕΕ είναι η Κυπριακή Δημοκρατία που και εκπροσωπείται στα κοινοτικά
όργανα από την εκλεγμένη κυβέρνησή της δίχως την μεσολάβηση και επιδιαιτησία με
το «έτσι θέλω» κάποιων διορισμένων ανώτατων δικαστών!
Η Κυπριακή Δημοκρατία,
παρά τις ατέλειες και δυσλειτουργίες της, παρά την αδυναμία της ν’ ασκήσει
εξουσία στο κατεχόμενο τμήμα του νησιού, αποτελεί ένα σύγχρονο δημοκρατικά
λειτουργούν κράτος που εγγυάται αποτελεσματικά τα ανθρώπινα δικαιώματα για
όλους τους Κύπριους πολίτες, ανεξάρτητα από την θρησκεία τους ή την εθνική τους
καταγωγή και με πλήρη σεβασμό προς αυτές. Ως εκ τούτου η αντικατάστασή της από
δύο προτεκτοράτα, συγκροτημένα σε εθνο-θρησκευτική βάση, όχι μόνο δεν συνιστά
επανένωση του νησιού, αλλά σημαίνει την οριστική υπαγωγή του σε καθεστώς
πολλαπλής, νεο-αποικιακής δουλείας και λεηλασίας των φυσικών του πόρων.
Τον Φεβρουάριο του
2014 η επανέναρξη των διαπραγματεύσεων μάς θύμισε:
Α) Ότι το Κυπριακό είναι πάνω από όλα ζήτημα
εισβολής και κατοχής. Η Τουρκία κατέχει 40 χρόνια παράνομα το 40% της Κυπριακής
Δημοκρατίας.
Β) Ότι η αποχώρηση των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων και η
απαλλαγή και των Τουρκοκυπρίων από την ξένη κατοχή, αποτελεί θέση-κλειδί στο
όλον ζήτημα και χωρίς αυτήν κάθε λύση θα είναι νόθα.
Γ) Ότι το μείζον ζήτημα της κυριαρχίας, σε συνδυασμό με την
ασφάλεια, μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο στα πλαίσια μιας αυθεντικής
δημοκρατικής λύσης, όπου η εσωτερική ζωή και συμβίωση των δυο πλευρών
(Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων), θα λειτουργεί χωρίς εσωτερικούς φραγμούς,
χωρίς διακρίσεις που εναντιώνονται στην βασική δημοκρατική αρχή και χωρίς
εξωτερικές επιδιαιτησίες και παρεμβάσεις.
Δ) Ότι για την Κυπριακή Δημοκρατία και τον λαό της δεν μπορεί
να ισχύσει τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο από μια δίκαιη και βιώσιμη
λύση. Λύση συμβατή με όσα ορίζονται από τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου και
τις αποφάσεις του ΟΗΕ και με όσα ισχύουν και εφαρμόζονται σ’ όλο τον
πολιτισμένο κόσμο.
Θεωρούμε ότι το
διαρρεύσαν διάστημα, όχι μόνο δεν αποδυνάμωσε τις παραπάνω διαπιστώσεις, αλλά
και τις ενίσχυσε, όπως ηχηρά αποτυπώνεται στην καλπάζουσα πλέον τουρκική
προκλητικότητα, που με απύθμενο θράσος χαρακτηρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία ως
εκλιπούσα, την ώρα που ο λεγόμενος διεθνής παράγοντας χειροκροτεί ή σιωπηρά
ενθαρρύνει τον τουρκικό αναθεωρητισμό.
Δεν αποτελεί, λοιπόν,
υπερβολή να πούμε πως οι κύριοι παίκτες, Ομπάμα, Κέρυ, Κάμερον, Μέρκελ και
Σόϊμπλε μαζί με τους «αμιγώς κοινοτικούς», Γιούνγκερ, Βαν Ρομπέι, Άστον,
Σουλτς, Μπαρόζο και Όλι Ρεν, λειτουργούν ως επισπεύδοντες υπέρ της τουρκικής πλευράς,
υπό την αιδήμονα συγκατάνευση των «ομογάλακτών» τους σε Ελλάδα και Κύπρο,
επαναφέροντας σε νέα μορφή το σχέδιο κατάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το
κριτήριο του ποιος υποστηρίζει ποιον, διατηρεί και στην περίπτωση αυτή την
απόλυτη αξία του.
Η αποτίναξη
των Μνημονίων και
η διατύπωση αξιόπιστων εναλλακτικών σχεδίων για την έξοδο από την κρίση, που θα
στηρίζονται στην παραγωγική ανασυγκρότηση, την εμβάθυνση της δημοκρατίας και
την πολιτιστική αναγέννηση, είναι κοινά ζητούμενα για Ελλάδα και Κύπρο. Ήρθε ο
καιρός να εγκαταλειφτεί το δόγμα – φύλο συκής των ευθυνών των ελλαδικού
Ελληνισμού – ότι η Κύπρος αποφασίζει και η Ελλάδα συμπαρίσταται, και να
συναποφασιστεί ενιαία στρατηγική αντιμετώπισης των προβλημάτων και των
κινδύνων, στα πλαίσια του πληττόμενου ευρωπαϊκού Νότου, στα πλαίσια της Ε.Ε.
της οποίας αποτελούν ισότιμα μέλη, στα πλαίσια των ιστορικών και συμβατικών
ευθυνών που έχει η Ελλάδα απέναντι στην Κύπρο.
Η Αριστερά
ως υπεύθυνη, βαθιά φιλειρηνική, δημοκρατική, πατριωτική και διεθνιστική δύναμη,
θα αντισταθεί σθεναρά σε κάθε απόπειρα κατάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Δεν έχουμε την
παραμικρή αυταπάτη για την δυσκολία της καταστάσεως και τον άνισο συσχετισμό.
Πιστεύουμε, όμως, ότι αυτό που ο αείμνηστος Νίκος Σβορώνος αποκάλεσε αντιστασιακό πνεύμα των
Ελλήνων, δεν αποτελεί φαντασιακό επινόημα, αλλά απτή πραγματικότητα
επιβεβαιωμένη διαχρονικά.
Το 2004,
ο κυπριακός λαός βρέθηκε
στην ίδια δυσμενή θέση, αλλά διάλεξε τελικά τον
δρόμο της αξιοπρέπειας.
Το ίδιο πρέπει να
γίνει και τώρα, αρκεί όλοι να το θελήσουμε και να παλέψουμε για αυτό.
Αθήνα, 24 Ιουλίου 2014
Οι υπογράφοντες:
Αναγνωστόπουλος
Θανάσης, μέλος γραμμ. Ν.Ε. Α΄ Αθήνας ΣΥΡΙΖΑ, Αξελός
Λουκάς, μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ, Αρχοντόπουλος Γιώργος, μέλος
Πρωτοβουλίας SOSτε το νερό, υποψ. ευρωβουλευτ ής ΣΥΡΙΖΑ, Ασημακόπουλος
Βασίλης, πρώην μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, Βαμβακάς
Κώστας, δημοτικός σύμβουλος Ελευσίνας- Μαγούλας, Βάσσης
Λαοκράτης, φιλόλογος-συγγραφέας, μέλος ΣΥΡΙΖΑ,Δερμενάκης Παύλος, μέλος γραμμ. ΝΕ
Βορείων ΣΥΡΙΖΑ, μέλος ΔΣ ΜΑΧΩΜΕ, Ελληνιάδης Στέλιος, μέλος
ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ, Θεοδωρόπουλος Γιώργος μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ, περιφ. σύμβουλος
Κ.Μακεδονίας, Θεωνάς Γιάννης, μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ, Καϊτατζή-Γουίτλοκ Σοφία,
καθηγ. ΑΠΘ, μέλος ΣΥΡΙΖΑ, Καρακώστα Εύη, στέλεχος ΣΥΡΙΖΑ, Κασιμάτη
Νίνα, μέλος επιτρ. προγρ. ΣΥΡΙΖΑ,Κατρούγκαλος Γιώργος,
ευρωβουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, Κοδέλας Δημήτρης βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, Κοτσακάς
Αντώνης, στέλεχος ΣΥΡΙΖΑ, Κουρουμπλής
Παναγιώτης, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, Κυριακάκης
Βασίλης, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, Κωνσταντακόπουλος
Δημήτρης, μέλος τμημ. εξωτερ. πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ, Λάμπρου
Βύρωνας, μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ, Λατζανάκη
Μαρία, μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ, Μαντάς Μάκης, μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ, Ματζουράνης
Σωκράτης, στέλεχος ΣΥΡΙΖΑ, Μητρόπουλος
Αλέξης, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ,Μιχελογιαννάκης Γιάννης, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, Μούστος
Μανώλης, μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ, Μπανιά
Σοφία, μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ, Μπελαντής Δημήτρης, μέλος
ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ, Μπουλούμπαση Άβα, μέλος
ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ, Μπρέστα Μαρίνα, μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ, Νικολακάκης
Γιώργος, μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ,Νικολόπουλος
Ηλίας, συνταγματολόγος, υποψ. ευρωβουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, Ξυδάκης
Νίκος, υποψ. ευρωβουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, Ξυδιάς
Βασίλης, εκπαιδευτικός-θεολόγος, μέλος ΣΥΡΙΖΑ, Παναγιώτου
Σπύρος, δημοτικός σύμβουλος Γαλατσίου, Παναγούλης
Στάθης, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, Πάντζας Γιώργος, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, Ρινάλντι
Ρούντι, μέλος Πολιτικής Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ, Ρούσσος
Σωτήρης, αναπλ. καθηγ. Διεθνών Σχέσεων Παν/μίου Πελοποννήσου,
μέλος ΣΥΡΙΖΑ, Σακοράφα Σοφία, ευρωβουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, Σερμέτης
Τριαντάφυλλος, πρόεδρος Α΄ΕΛΜΕ Πέλλας, υποψ. περιφ. σύμβουλος, Σιάχος
Μιχάλης, μέλος ΓΣ ΠΟΕΣΥ, μέλος γραμμ. Τμημ. ΜΜΕ ΣΥΡΙΖΑ, Σπύρου
Μπενέτος, υπ. περιφερειάρχης Ν. Αιγαίου, Σταθάς
Γιάννης, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, Σωτηρίου Ελένη, μέλος Πολιτικής
Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ, Ταυρής Νίκος, μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ, Τεμπονέρας
Διονύσης, μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ,Τζαφέρης Γιώργος, μέλος γραμμ. ΝΕ Πειραιά ΣΥΡΙΖΑ, Τοζίδης
Γιώργος, οικονομολόγος, στέλεχος ΣΥΡΙΖΑ, Τριανταφύλλου
Μαρία, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, Τσέλου Ειρήνη, μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ, Τσουκαλάς
Δημήτρης, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, Τσούτσιας Γιάννης, δημοτικός
σύμβουλος Βριλησσίων, Φινάλης Ερρίκος, μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ, Φωτιάδου
Σία, μέλος ΔΣ Σωμ. Συντ. δικηγόρων, μέλος ΣΥΡΙΖΑ,Χαραλαμπίδου Δέσποινα, βουλευτής
ΣΥΡΙΖΑ, Χατζηαντωνίου Γιάννης, γραμμ. ΟΜ
Σύριζα Δικηγόρων, πρώην μέλος ΠΓ ΣΥΡΙΖΑ, Χατζηλάμπρου Βασίλης, βουλευτής
ΣΥΡΙΖΑ, Χατζησταυράκη Μαρία, μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ, Χερουβής
Γιώργος, μέλος ΝΕ Βορείων ΣΥΡΙΖΑ, Χρυσόγονος
Κώστας, ευρωβουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, Ψιμούλη Χρυσούλα, μέλος
ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ
Στη
συνέχεια η Iskra παραθέτει την διακήρυξη τριαντατεσσάρων κομμουνιστικών και
προοδευτικών κομμάτων για την ελευθερία και την επανένωση της Κύπρου την οποία
συυπέγραψαν μεταξύ άλλων και ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ.
ΚΟΙΝΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΛΑΟ
- Υπενθυμίζοντας ότι σαράντα χρόνια πριν, τον Ιούλιο του 1974, η Χούντα των
Αθηνών μαζί με τη φασιστική ΕΟΚΑ Β’ προχώρησαν σε πραξικόπημα κατά του
εκλελεγμένου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Αρχιεπισκόπου
Μακαρίου Γ’,
- Υπενθυμίζοντας ότι η
Τουρκία εκμεταλλεύτηκε το πραξικόπημα για να υλοποιήσει τις επεκτατικές της
βλέψεις στην Κύπρο, εισβάλλοντας παράνομα στο νησί και ότι μέχρι σήμερα
παραβιάζει κατάφωρα το Διεθνές Δίκαιο μέσα από τη συνεχιζόμενη κατοχή
του 37% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας,την παραβίαση των
ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών του κυπριακού λαού, τη συνεχιζόμενη
απόπειρα αλλοίωσης του δημογραφικού χαρακτήρα του νησιού μέσα από το μαζικό
εποικισμό,
- Υπενθυμίζοντας ότι
το δίδυμο έγκλημα του πραξικοπήματος και της εισβολής εξυφάνθηκε από τις ΗΠΑ και το
ΝΑΤΟ με στόχο τη διχοτόμηση και τη διπλή ένωση με Ελλάδα και Τουρκία, που ήσαν
αμφότερες μέλη του ΝΑΤΟ,
- Σημειώνοντας ότι 40
χρόνια μετά η
Κύπρος βιώνει ακόμα τις τραγικές συνέπειες της τουρκικής εισβολής και κατοχής,
- Επαναλαμβάνοντας ότι
το Κυπριακό είναι στην ουσία του διεθνές πρόβλημα εισβολής και παράνομης
κατοχής, κατά παραβίαση των βασικών αρχών του διεθνούς δικαίου και του Χάρτη
των Ηνωμένων Εθνών,
- Σημειώνοντας ότι το Κυπριακό διατηρεί και εσωτερική πτυχή, αποκατάστασης των σχέσεων
μεταξύ των δύο κοινοτήτων της Κύπρου, της Ελληνοκυπριακής και της
Τουρκοκυπριακής,
Τα κομμουνιστικά,
εργατικά και προοδευτικά κόμματα που υπογράφουν τη Διακήρυξη,
1. Καταγγέλλουν την
αδιάλλακτη πολιτική της Τουρκίας και της Τουρκοκυπριακής ηγεσίας,
πολιτική που διαιωνίζει το Κυπριακό πρόβλημα και εδραιώνει τα διχοτομικά
τετελεσμένα επί του εδάφους,2.Διακηρύττουν
ότι η ανοχή που επιδεικνύει η διεθνής κοινότητα στην συνεχιζόμενη παρανομία που
συντελείται για 40 χρόνια στην Κύπρο, είναι απαράδεκτη και πρέπει να
τερματιστεί άμεσα,3. Απαιτούν τηνεπίλυση του Κυπριακού, το συντομότερο
δυνατό, στη βάση του Διεθνούς Δικαίου και των ψηφισμάτων του Σ.Α. του ΟΗΕ. Η
λύση πρέπει να αποκαθιστά τα ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες στο πλαίσιο
μιας δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα όπως καθορίζεται
στα σχετικά ψηφίσματα του ΟΗΕ,4. Ζητούν μόνιμη ειρήνη που θα
επιτρέψει πραγματικά την επανένωση, την ανεξαρτησία και την ελευθερία του
κυπριακού λαού στο σύνολο του,5. Καλούν
για την άμεση διακρίβωση της τύχης των αγνοουμένων της κυπριακής τραγωδίας,6. Εκφράζουν
την αμέριστη αλληλεγγύη και στήριξη τους στον δίκαιο αγώνα του Κυπριακού λαού.
Κόμματα που
υπογράφουν:
1. Κ.Κ. Αυστρίας
2. Κ.Κ. Βαλλονίας -
Βρυξελλών
3. Κ. Κ. Βενεζουέλας
4. Κ.Κ. Βρεττανίας
5. . Νέο Κ.Κ. Βρετανίας
5. . Νέο Κ.Κ. Βρετανίας
6. Γαλλικό Κ.Κ.
7. Γερμανικό Κ.Κ.
7. Γερμανικό Κ.Κ.
8. Η Αριστερά (Die Linke)
9. Ενοποιημένο Κ.Κ. Γεωργίας
10. Κ.Κ. στη Δανία
11. Κ.Κ. Ελλάδας (KKE)
12. ΣΥΡΙΖΑ
13. Κ.Κ. ΗΠΑ
14. Κ.Κ. Ινδίας
15. Ιρακινό Κ.Κ.
16. Κόμμα Τουντέχ του
Ιράν
17. Κόμμα Εργατών
Ιρλανδίας
18. Κόμμα Ιταλών
Κομμουνιστών
19. Κόμμα
Κομμουνιστικής Επανίδρυσης
20. ΑΚΕΛ
21. Λιβανέζικο Κ.Κ.
22. Κ.Κ. Λουξεμβούργου
23. Κ.Κ. Μεξικού
24. Κ.Κ. Μπαγκλαντές
25. Νοτιοαφρικανικό
Κ.Κ.
26. Ουγγρικό Κόμμα
Εργατών
27. Κόμμα
Παλαιστινιακού Λαού
28. Πορτογαλικό Κ.Κ.
29. Κ.Κ. Ρωσικής
Ομοσπονδίας
30. Σέρβοι Κομμουνιστές
31. Συριακό Κ.Κ.
32. Συριακό Κ.Κ.
(Ενωποιημένο)
33. Φιλιππινέζικο Κ.Κ.
34. Κ.Κ. Φινλανδίας
Τρίτη 29 Ιουλίου 2014
