του Απόστολου Διαμαντή,
αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Ελευθεροτυπία".
Τεράστια επικοινωνιακή επιχείρηση βρίσκεται σε εξέλιξη,
με στόχο την ανάσχεση του ΣΥΡΙΖΑ και τη διάσωση της κυβέρνησης Σαμαρά, εν όψει
των ευρωεκλογών.
Ο στόχος των Βρυξελλών, αλλά και αυτών που ελέγχουν την
κατάσταση στην Ελλάδα, είναι προφανής: η ήττα των κυβερνητικών κομμάτων
πρέπει να είναι ελεγχόμενη, ούτως ώστε να μην οδηγηθούμε τον Ιούνιο σε εθνικές
εκλογές που θα φέρουν πρώτο κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ. Διότι, εάν η ήττα της Ν.Δ.
στις ευρωεκλογές είναι μεγάλη (άνω του 3%) και το άθροισμα των κυβερνητικών
κομμάτων μικρό (κάτω του 30%), τότε η κυβέρνηση θα έχει χάσει την πολιτική της
νομιμοποίηση και θα εξαναγκαστεί σε παραίτηση.
Επομένως, ο σχεδιασμός είναι προφανής: μια λογική ήττα
της Ν.Δ., συνοδευόμενη από αναιμικό ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ, διασώζει την κυβέρνηση
και παρατείνει τον βίο της. Εν συνεχεία,
θα καταστεί δυνατή και η επαναφορά των βουλευτών της ΔΗΜΑΡ στο κυβερνητικό
σχήμα, μέσω της υποψηφιότητας Κουβέλη για την προεδρία, με στόχο την εξάντληση
της τετραετίας. Αυτό είναι το σχέδιο.
Μέρος αυτού του σχεδίου εξελίσσεται και με την εμφάνιση
του Ποταμιού.
Πρόκειται για μια κίνηση επικοινωνιακού τύπου, η οποία κατ' αρχήν εξυπηρετεί τον αρχικό στόχο, δηλαδή την ανάσχεση του ΣΥΡΙΖΑ. Το Ποτάμι στοχεύει στη δημιουργία μιας εκλογικής διεξόδου για όσους ψηφοφόρους των κυβερνητικών κομμάτων εμφανίζονταν δυσαρεστημένοι και αναποφάσιστοι, αφού δεν έβρισκαν πολιτική διέξοδο και ήταν εξόχως πιθανό, χωρίς εναλλακτική λύση, να κατέληγαν, εκόντες-άκοντες, στον ΣΥΡΙΖΑ. Το Ποτάμι θα μπορούσε ενδεχομένως να τους προσφέρει μια ασφαλή και ανέξοδη διαμαρτυρία. Οσοι το σκέφτηκαν, μεθόδευσαν βεβαίως και την επικοινωνιακή προβολή του νέου σχήματος.
Πρόκειται για μια κίνηση επικοινωνιακού τύπου, η οποία κατ' αρχήν εξυπηρετεί τον αρχικό στόχο, δηλαδή την ανάσχεση του ΣΥΡΙΖΑ. Το Ποτάμι στοχεύει στη δημιουργία μιας εκλογικής διεξόδου για όσους ψηφοφόρους των κυβερνητικών κομμάτων εμφανίζονταν δυσαρεστημένοι και αναποφάσιστοι, αφού δεν έβρισκαν πολιτική διέξοδο και ήταν εξόχως πιθανό, χωρίς εναλλακτική λύση, να κατέληγαν, εκόντες-άκοντες, στον ΣΥΡΙΖΑ. Το Ποτάμι θα μπορούσε ενδεχομένως να τους προσφέρει μια ασφαλή και ανέξοδη διαμαρτυρία. Οσοι το σκέφτηκαν, μεθόδευσαν βεβαίως και την επικοινωνιακή προβολή του νέου σχήματος.
Φυσικά δεν μπορεί κανείς να πάρει στα σοβαρά ένα τέτοιο
τηλεοπτικό πολιτικό τρικ, το οποίο είναι μιας χρήσεως. Αλλά, δεν πρέπει να
διαφεύγει της προσοχής ότι οι δημόσιες τοποθετήσεις τόσο του Σταύρου Θεοδωράκη όσο και των
συνεργατών του συγκροτούν ένα μείγμα των ιδεών του Στέφανου Μάνου και του
Γιάννη Στουρνάρα: πλήρης απορρύθμιση των αγορών, μείωση του διεφθαρμένου
κράτους, θρησκευτική προσήλωση στα ευρωπαϊκά προγράμματα προσαρμογής.
Επιπλέον, όσοι εκπροσωπούν το Ποτάμι, δηλώνουν ρητά ότι
αποδέχονται τις παρεμβάσεις των δανειστών, δέχονται έτσι την ουσιαστική
κατάργηση της εσωτερικής έννομης τάξης και φτάνουν να προτείνουν ακόμη και την
κατάργηση των συνόρων! Πρόκειται ουσιαστικά για την πρώτη εμφάνιση ενός
καθαρά μνημονιακού κόμματος.
Το σχέδιο είναι σαφές: πρόκληση πολιτικής σύγχυσης, εν
όψει μιας επερχόμενης αντιμνημονιακής ψήφου. Ομως, το σχέδιο αυτό έχει μια
σοβαρή παρενέργεια, η οποία μπορεί να επιταχύνει την κυβερνητική πτώση: οδηγεί
σε κατάρρευση το ΠΑΣΟΚ. Διότι όσο
μεγαλώνει το Ποτάμι, τόσο θα
μικραίνει το ΠΑΣΟΚ και η Ελιά, αλλά και η ΔΗΜΑΡ ως εφεδρεία. Εάν όμως το ΠΑΣΟΚ
συντριβεί στις ευρωεκλογές, τότε η κοινοβουλευτική του ομάδα θα εξαερωθεί και η
ηγεσία του δεν θα μπορεί να ελέγξει τις εξελίξεις και να στηρίξει την ψήφιση
των νέων μέτρων που αποφάσισε η κυβέρνηση με την τρόικα και επιμελώς τα έκρυψε
πίσω από την επιχειρούμενη εξαγορά ψήφων των 500 ευρώ κατ' άτομο.
Είναι δηλαδή πιθανόν η συρρίκνωση του ΠΑΣΟΚ να πλήξει
θανάσιμα την κυβέρνηση και το αρχικό σχέδιο να ανατραπεί. Στην περίπτωση
αυτή, θα έχουμε τη γνωστή εικόνα, ενός ανθρώπου που πιάνεται από τα μαλλιά του,
λίγο πριν πνιγεί στο ποτάμι.