Της Μαρίας
Aρβανίτη Σωτηροπούλου*
Πρόλογος
ΟΙΚΟΝΙΚΗΣ : Στις 13-14 Φεβρουαρίου 2014 συζητείται ξανά στο Nayarit του Μεξικού το θέμα του πυρηνικού αφοπλισμού
(Second Conference on the Humanitarian Impact of Nuclear Weapons) με απουσία της Ελλάδας
. Η Ελλάδα θα είχε λόγο να ψηφίσει κατά των πυρηνικών επί ΠΑΣΟΚ , γιατί έτσι θα
έβγαζαν κάποιοι μίζες (από τους συμβατικούς εξοπλισμούς…) Όμως
τώρα για ποιο λόγο απουσίασε από τη σύσκεψη στo Όσλο το
Μάρτιο του 2013, όπου 128 χώρες συμφώνησαν για τις ανθρωπιστικές επιπτώσεις των
πυρηνικών όπλων ; Και γιατί ψήφισε ΑΠΟΧΗ στον ΟΗΕ στις 26-9-2013;
Όλο το
κείμενο της Σωτηροπούλου
70 χρόνια από την χρήση της πρώτης πυρηνικής
βόμβας και αν και η ανθρωπότητα έχει
κατανοήσει ότι αυτά τα όπλα είναι τα χειρότερα από όλα όσα έχουν κατασκευαστεί, δεν καταφέραμε ακόμη να τα
εξαφανίσουμε και οι προηγούμενες συμφωνίες ΝΡΤ έχουν καθηλωθεί. Πρόσφατα
επιχειρείται μια νέα προσέγγιση η οποία επικεντρώνει στις ανθρωπιστικές
συνέπειες της χρήσης αυτών των όπλων.
Συγκεκριμένα το Νοέμβριο του 2011 ο Διεθνής
Ερυθρός Σταυρός και η Ερυθρά Ημισέληνος υιοθέτησαν ένα ψήφισμα που δίνει έμφαση
στην ανυπολόγιστη οδύνη, που θα ήταν αποτέλεσμα μιας πυρηνικής έκρηξης και
κάλεσε όλες τις χώρες να συζητήσουν μια συνθήκη που θα απαγορεύει και τελικά θα
εξαφανίσει τα πυρηνικά όπλα.
Τον Μάιο του 2012 κατά τη διάρκεια της
προπαρασκευαστικής επιτροπής για την ΝΡΤ στη Βιέννη η Ελβετία κατέθεσε τη
δήλωση 16 κρατών που υπογράμμιζαν τις ανθρωπιστικές συνέπειες των πυρηνικών
όπλων και καλούσαν όλα τα κράτη να εντείνουν τις προσπάθειές τους για την
απαγόρευση των πυρηνικών όπλων.
Τον Οκτώβριο του 2012 η Ελβετία κατέθεσε την
ίδια πρόταση στη Βιέννη με τις υπογραφές
35 κρατών.
Το Μάρτιο του 2013 128 κράτη παρέστησαν σε
συνέδριο για τις ανθρωπιστικές συνέπειες των πυρηνικών όπλων που διοργανώθηκε
από τη Νορβηγία.
Τον Μάιο του 2013 Η Νότιος Αφρική κατέθεσε μια
κοινή διακήρυξη 80 χωρών στην ΝΡΤ σύσκεψη στη Γενεύη.
Κατά
τη διάρκεια της 1ης συνάντησης της επιτροπής στη Γενική Συνέλευση
του ΟΗΕ -Σεπτέμβριος 2013- 128 χώρες καλωσόρισαν ξανά «την ανανεωμένη-απόφαση
της διεθνούς κοινότητας με τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό και άλλες Διεθνείς
ανθρωπιστικές οργανώσεις να αντιμετωπίσουν τις καταστροφικές ανθρωπιστικές
συνέπειες των πυρηνικών όπλων» όπως περιγράφονται στο κείμενο που εισήγαγε η Ν.
Ζηλανδία και διακήρυξαν ότι «όλες οι προσπάθειες πρέπει να ενταθούν για να
εκλείψει η απειλή αυτών των όπλων μαζικής καταστροφής. Η Ελλάδα
ψήφισε ΑΠΟΧΗ στη συγκεκριμένη απόφαση.
Η Εταιρεία μας, η οποία αποτελεί τον ελληνικό κλάδο της International Physicians for the Prevention of Nuclear War (IPPNW) Νόμπελ
ειρήνης 1985 προωθεί το παγκόσμιο αίτημα για πυρηνικό αφοπλισμό, επειδή
γνωρίζει τις καταστροφικές επιπτώσεις ενός πυρηνικού πλήγματος για ολόκληρη την
ανθρωπότητα.
Αν και είχαμε επανειλημμένα επικοινωνήσει με το ΥΠΕΞ η Ελλάδα
απουσίασε από τη σχετική σύσκεψη στo Όσλο το Μάρτιο του 2013,
όπου 128 χώρες συμφώνησαν για τις ανθρωπιστικές επιπτώσεις των πυρηνικών όπλων
και δεν συντάχθηκε με την ψήφο της στον ΟΗΕ στις 26-9-2013 σε αυτή την
προσπάθεια
Ο μόνος
τρόπος να εγγυηθούμε ότι τα πυρηνικά όπλα δεν πρόκειται να χρησιμοποιηθούν ξανά
είναι μέσω της ολικής τους εξαφάνισης. Όλα τα κράτη μοιράζονται την ευθύνη να
προλάβουν τη χρήση των πυρηνικών όπλων, να προλάβουν την κάθετη και οριζόντια
επέκτασή τους και να επιτύχουν τον πυρηνικό αφοπλισμό, περιλαμβανόμενης της επιτυχίας
των στόχων που περιέχονται στην ΝΡΤ για να επιτύχουν την παγκόσμια εφαρμογή τους.
Υψώνοντας την επαγρύπνηση για το θέμα η
κοινωνία των πολιτών έχει να διαδραματίσει ένα σημαντικό ρόλο δίπλα στις
κυβερνήσεις. Οφείλουμε στις μελλοντικές γενιές να εργαστούμε μαζί για να το
επιτύχουμε και κάνοντας έτσι να ελευθερώσουμε τον κόσμο μας από την απειλή των
πυρηνικών όπλων.»
Σε αντίθεση με άλλα όπλα που θεωρούνται
απαράδεκτα από ανθρωπιστική άποψη, όπως τα χημικά και βιολογικά, τα πυρηνικά
ακόμη δεν έχουν κηρυχτεί απαγορευμένα από τη διεθνή κοινότητα.
Ο χρόνος
και η Ιστορία μας έχουν δείξει τη σημασία της κατασκευής νόμων που θα προλάβουν
και θα αποτρέψουν τα μη αναγκαία ανθρώπινα βάσανα. 20 χρόνια μετά το τέλος του
Ψυχρού πολέμου πιστεύουμε ότι ήλθε ο καιρός να αποκτήσουμε ένα εργαλείο που δε
θα μπορεί να αξιοποιηθεί από τις χώρες που κατέχουν πυρηνικά και δεν θέλουν να
συμμετέχουν. Η νέα συμφωνία θα είναι συμπληρωματική των ισχυόντων αντιπυρηνικών
συμφωνιών και θα είναι ένα ακόμη βήμα προς την εξαφάνισή τους.
Η σύσκεψη στη Nayarit Mexico που διοργανώνεται από τη
Μεξικανική κυβέρνηση 13-14 Φεβρουαρίου του 2014 θα προωθήσει περαιτέρω αυτή τη
Συμφωνία και πιστεύαμε ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να παίξει σημαντικό ρόλο αν
αποφάσιζε να συμμετάσχει αφού η απαγόρευση των πυρηνικών όπλων από όλες τις
κυβερνήσεις θεωρείται σαν πάγια εξωτερική πολιτική. Η Ελλάδα και μέσω της
προεδρίας της ΕΕ θα μπορούσε να πρωτοστατήσει στα θέματα ειρήνης και πυρηνικού
αφοπλισμού γενικά και ειδικότερα στη Μέση Ανατολή, την ώρα που η Τουρκία εμφανίζεται
με ύποπτες διαθέσεις http://ippnwgr.blogspot.gr/2014/01/blog-post_2218.html.
Πιστεύοντας
ότι η Ελλάδα θα μπορούσε τουλάχιστον
να συμβάλει στη συνάντηση στο Μεξικό αποστέλλοντας έστω και ένα παρατηρητή απευθυνθήκαμε επανειλημένα και με προσωπική
επαφή εγχειρήσαμε στον κο Βενιζέλο την από 10-1-2014 σχετική επιστολή μας. Αν και επανειλημένα ζητήσαμε δεν λάβαμε
ποτέ την επίσημη έγγραφη ερμηνεία της πολιτικής της Ελλάδας στο θέμα των
πυρηνικών.
*Πρόεδρος της «Πανελλήνιας
Ιατρικής Εταιρείας κατά της πυρηνικής και βιοχημικής απειλής»
