Στο γήπεδο δεν κερδίζουν οι φανέλες «ΣΥΡΙΖΑ», αλλά οι παίχτες

«Ορμώμενος» από τα πρόσφατα αποτελέσματα του ΤΕΕ, έχω την γνώμη ή σχεδόν τη βεβαιότητα ότι κάποιοι  του ΣΥΡΙΖΑ νομίζουν πως  αν είσαι ο Ολυμπιακός ή ο Παναθηναϊκός και πας να παίξεις με τον Αστέρα Κολοπετεινίτσας, θα κερδίσεις πριν καν μπεις στο γήπεδο… Πρόκειται  , πρώτον , για  σοβαρό λάθος, και δεύτερον για πιστοποίηση των βλαβερών συνεπειών του πολιτικού νεοπλουτισμού, που ενδημεί σε  διάφορους παράγοντες . Και τούτο γιατί τον  τελευταίο χρόνο  επιβεβαιώθηκε  από διάφορες αναμετρήσεις ή εκτιμήσεις των κοινωνικών διαθέσεων,  πως ο δεύτερος και τρίτος πυλώνας της Πολιτικής – αντίστοιχα ο συνδικαλισμός και η τοπική αυτοδιοίκηση -  διέπονται από κάποιες  «νομοτέλειες» και  έχουν ιδιαίτερα προσωπικά και  συντεχνιακά ή τοπικιστικά στοιχεία,  που κάνουν τους  γενικούς  αντιμνημονιακούς συλλογισμούς  επικοινωνιακά  ατελέσφορους .

 Εννοείται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να ενδώσει στις προσωπικές, τοπικιστικές και  συντεχνιακές πολιτικές, όμως το να νομίζει  ότι η γενική απήχησή του στο εκλογικό σώμα «όλα τα σφάζει-όλα τα μαχαιρώνει» είναι κολοσσιαίο σφάλμα. Σφάλμα που εν πολλοίς οφείλεται στην  ελλειμματική  αυτογνωσία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και στη παρερμηνεία  της ταυτότητας των ψηφοφόρων του :  Ψηφοφόρων που στη μεγάλη πλειοψηφία τους δεν  «αριστεροποιήθηκαν», αλλά απλώς  υποστηρίζουν  μια δύναμη ελπιδοφόρα …

Σχετικά με παρέμβαση Βίτσα στις εκλογές του ΤΕΕ http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2013/10/blog-post_12.html

 Δες το άρθρο του   Γιώργου Καλαντζόπουλου http://enosy.blogspot.gr/2013/11/blog-post_2432.html    «Διασπάστηκε ο ΣΥΡΙΖΑ στο ΤΕΕ;»

 Νωρίς πρωί της Κυριακής ο Αλέξης Τσίπρας ως μηχανικός πήγε να ψηφίσει χωρίς κομματική κουστωδία, μόνος με τον προσωπικό του φρουρό. Όταν έγινε αντιληπτή η παρουσία του κατά την έξοδο από το χώρο των εκλογικών τμημάτων τον πλησίασε το κομματικό επιτελείο της «ριζοσπαστικής πρωτοβουλίας μηχανικών» και φωτογραφήθηκε μαζί του. Λίγη ώρα μετά η φωτογραφία ανέβηκε το left.gr και έκανε το γύρο του διαδικτύου… Στις σύντομες δηλώσεις που έκανε στους παρευρισκομένους, μεταξύ άλλων επισήμανε ότι «λυπάμαι που οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ δεν κατεβαίνουν μαζί στο ΤΕΕ»...

Το αποτέλεσμα των εκλογών ήταν κάτω και από τις πιο δυσμενείς προβλέψεις των επιτελείων της Κουμουνδούρου για αυτή την εκλογική μάχη. Δεν ήταν όμως έξω από τις προβλέψεις που θα μπορούσε να κάνει ο οποιοσδήποτε, ο οποίος είχε κάποια στοιχειώδη σχέση με το κίνημα των μηχανικών και μια πραγματική εικόνα από το τι συμβαίνει τα τελευταία χρόνια στο ΤΕΕ. 

«Χάνος είμαι χάνομαι, Πέρκα είμαι πιάνομαι.

Γύλος είμαι σε γελώ και το δόλωμα χαλώ.»

(Από το κείμενο «Ένσταση στη Ριζοσπαστική Πρωτοβουλία Μηχανικών για κείμενο αξιόλογο στα «θέλουμε» αλλά ανιστόρητο» της Μπέττυ Βακαλοπούλου, ιστορικού στελέχους του ΣΥΝασπισμού στο χώρο των μηχανικών, που δημοσιεύτηκε στην «αυγή»)

Ήδη από τον Ιούλιο, όταν πρωτοεμφανίστηκε η νέα παράταξη των συνδικαλιστικών δυνάμεων του πρώην ΣΥΝασπισμού με το «Κάλεσμα για μια νέα πορεία στους μηχανικούς» στο κείμενό Πω πω «πρωτοβουλίες»!.. είχαμε επισημάνει ότι το κλίμα αισιοδοξίας που επικρατεί σε αρκετούς συντρόφους, τόσο από την δημοσκοπική άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και από την συγκρότησή του ως ενιαίου κομματικού φορέα, αποτελεί το υπόβαθρο για την ανάπτυξη λαθεμένων πολιτικών πρακτικών στο μαζικό κίνημα, οι οποίες συμπυκνώνονται στο σύνθημα:

- Τώρα που κτίσαμε το κόμμα, το επόμενο βήμα είναι να κτίσουμε τις κομματικές παρατάξεις στο συνδικαλιστικό κίνημα και στην τοπική αυτοδιοίκηση. 

Τώρα, αυτές οι αυταπάτες διαψεύστηκαν στις εκλογές του ΤΕΕ. Δέκα χρόνια πέρασαν για να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ ενιαίο κόμμα, χωρίς να διαλυθούν ακόμα οι περίφημες «συνιστώσες» του. Και αυτό, το οποίο χρειάστηκε για να «ωριμάσει» μια δεκαετία στον ΣΥΡΙΖΑ, κάποιοι επιχείρησαν μέσα σε ένα μήνα να το επιβάλουν στο χώρο των μηχανικών και όχι μόνο!...

Πριν ακόμα καταλαγιάσουν τα πράγματα, ήδη κατευθυνόμενες φωνές από τα επιτελεία της Κουμουνδούρου, αποδίδουν τα δυσμενή εκλογικά αποτελέσματα της παράταξης που είχε το «χρίσμα» του ΣΥΡΙΖΑ, στην «διάσπαση» των κομματικών του δυνάμεων. Απεμπολούν τις δικές τους ευθύνες και τις μεταφέρουν στις πλάτες των «διασπαστών». Δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κάποιος ότι ανάλογο κλίμα θα επικρατεί και στο χώρο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τους «αποστάτες» που συμμάχησαν με τους «οπορτουνιστές» του ΣΥΡΙΖΑ... 

Αυτή η ερμηνεία που εκπορεύεται από τα «επιτελεία», αποβλέπει στο να κολακεύσει τους «κομματικούς πατριωτισμούς» - οι οποίοι πληγώθηκαν από αυτή την μάχη - όμως συσκοτίζει την αναζήτηση μιας πολιτικής ερμηνείας του εκλογικού αποτελέσματος, η οποία θα εμποδίσει την επανάληψη παρομοίων λαθών και σε άλλους κοινωνικούς χώρους και κυρίως στην μάχη που πλησιάζει για τις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Για να υπάρξει «διάσπαση», θα πρέπει όμως πρώτα να υπάρχει «ενότητα». Πολιτικές δυνάμεις που στεγάζονται σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ , στο χώρο του ΤΕΕ δραστηριοποιούνται από  πολλά χρόνια πριν συγκροτηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ σε διαφορετικά συνδικαλιστικά σχήματα και έχουν σαφώς διακριτές πολιτικές, κυρίως για τον ρόλο του ΤΕΕ απέναντι στους μηχανικούς και τα προβλήματά τους.

Το ΤΕΕ δεν είναι συνδικαλιστικός φορέας αλλά κρατικός μηχανισμός, ο οποίος αναδιαρθρώνεται στα πλαίσια των μνημονιακών πολιτικών του νεοφιλελευθερισμού και αναλαμβάνει νέους ρόλους, με την αγαστή συνεργασία των ηγεσιών του. Ο ΣΥΝασπισμός «συγκυβέρνησε» σε αυτό το ΤΕΕ με την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ για πολλά χρόνια, ακόμα και την εποχή των μνημονίων. Είχε μάλιστα και στο παρελθόν δυο δικούς του προέδρους, τον Κώστα Λιάσκα και τον Γιάννη Αλαβάνο. Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ πληρώνει τα σπασμένα αυτής της συγκυβέρνησης του ΣΥΝασπισμού. Οι μηχανικοί δεν ξεχνούν για παράδειγμα ότι πριν ένα χρόνο ο εκπρόσωπος αυτής της παράταξης του ΣΥΝασπισμού στο ΤΣΜΕΔΕ, συναίνεσε στην απώλεια των αποθεματικών του ταμείου, στηριζόμενος σε οικονομικές εκτιμήσεις του σ. Γιάννη Δραγασάκη για τα πιθανά οφέλη αυτής της επιλογής. Η ευθύνη των όποιων επιλογών της «συγκυβέρνησης» δεν βαρύνει λοιπόν μόνον τους ΔΗΜΑΡίτες, οι οποίοι μέχρι χθες ακόμα είχαν κοινή παράταξη με τις δυνάμεις του ΣΥΝασπισμού…

Η «ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ» είναι ένα συνδικαλιστικό σχήμα το οποίο υπάρχει 30 χρόνια στο χώρο των μηχανικών και λειτουργεί με αμεσοδημοκρατικές αρχές, έχοντας διατηρήσει την αυτονομία της από συγκεκριμένες κομματικές εξαρτήσεις. Συνυπάρχουν σε αυτό δυνάμεις οργανωμένες από το χώρο του ΣΥΡΙΖΑ , της ΑΝΤΑΡΣΥΑ , του ΣΧΕΔΙΟΥ Β’, αλλά κυρίως αρκετοί ανένταχτοι σύντροφοι. 

Πράγματι υπήρξε μια διάσπαση «αριστερών» δυνάμεων στο χώρο του ΤΕΕ η οποία είναι μια θετική εξέλιξη. Δεν διασπάστηκε όμως ο ΣΥΡΙΖΑ. Διασπάστηκε η πρώην παράταξη του ΣΥΝασπισμού στα τρία. Με κορμό δυνάμεις από αυτή την παράταξη συγκροτήθηκαν δύο ξεχωριστά ψηφοδέλτια (της «ριζοσπαστικής πρωτοβουλίας μηχανικών» και του ψηφοδελτίου του Αντώνη Πρωτονοτάριου), ενώ κάποιες άλλες δυνάμεις, οι οποίες είχαν πολιτική συγγένεια με την ΔΗΜΑΡ, αναζήτησαν στέγη σε μνημονιακά εκλογικά σχήματα. 

Όμως η δημιουργία της νέας παράταξης ήταν πρώτα απ’ όλα ένα κτύπημα στην «Δημοκρατία», την οποία έχουν κάνει σημαία τους όλοι στον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν προέκυψε από κάποιες ανάγκες του μαζικού κινήματος, αλλά από  κάποιες «κομματικές προτεραιότητες» που αφορούσαν στην επίλυση ζητημάτων επιβίωσης πρώην δυνάμεων του ΣΥΝασπισμού, οι οποίες σήμερα συμμετέχουν στον ΣΥΡΙΖΑ. Η διάλυση της παλιάς παράταξής τους επίσης δεν έγινε με «συναινετικό διαζύγιο», αλλά με «face control». Δεν υπήρξε καν κάποια ανοικτή και δημόσια πολιτική διαπάλη με στοιχεία κριτικής και αυτοκριτικής, η οποία ανέδειξε πολιτικές διαφορές και διαφωνίες. Στα κομματικά γραφεία και πίσω από κλειστές κουρτίνες, έγιναν οι μεθοδεύσεις για αυτό το διαζύγιο…

Αρκετοί αριστεροί αρέσκονται να βγάζουν λόγους για την «ενότητα» της Αριστεράς, όμως όταν αυτά τα ζητήματα μπαίνουν με πρακτικούς όρους περί άλλων τυρβάζουν. Με τους όρους που είχαν διαμορφωθεί προεκλογικά τα πράγματα στο χώρο του ΤΕΕ, η μόνη ρεαλιστική πρόταση προς την κατεύθυνση της ενότητας της Αριστεράς, η οποία είχε κάποιες πιθανότητες να πραγματοποιηθεί, δεν ήταν η δημιουργία μιας κοινής παράταξης όλης της αριστεράς αλλά μια εκλογική συνεργασία των υπαρκτών - παλαιών και νέων - παρατάξεων. 

Προς αυτή την κατεύθυνση, η «συσπείρωση» απεύθυνε πρόταση εκλογικής συνεργασίας τόσο προς την νέα παράταξη που έλαβε το «κομματικό χρίσμα» του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και προς την παράταξη που είχε «κομματικό χρίσμα» ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Δυστυχώς αυτή η πρόταση δεν προχώρησε με ευθύνη των κομματικών επιτελείων. Επίσης η «συσπείρωση» χαιρέτησε ως θετικό βήμα την δημιουργία της «ριζοσπαστικής πρωτοβουλίας των μηχανικών» γιατί βοηθάει να ξεκαθαρίσει ακόμα περισσότερο η πολιτική στο χώρο του ΤΕΕ των δυνάμεων αυτών που συμμετέχουν σε αυτή την νέα παράταξη και βέβαια είναι ανοικτή προς διάφορες μορφές συνεργασίας, οι οποίες πιθανόν να προκύψουν στο μέλλον.

Τα επιτελεία του ΣΥΡΙΖΑ με περισσή αλαζονεία, απέρριψαν αυτή την πρόταση της εκλογικής συνεργασίας. Έριξαν τα ζάρια τους αλλού: Δεν ήθελαν να συνδέσουν την τύχη της νέας παράταξης με τους «αριστεριστές» της «συσπείρωσης» και της «ΑΝΤΑΡΣΥΑ». Ποντάρισαν στις «πλατιές μάζες» οι οποίες θα αποδεσμεύονταν από τις δυνάμεις του δικομματισμού και θα έτρεχαν να στηρίζουν το «νέο» που φέρνει αυτή η νέα παράταξη στους μηχανικούς. Όμως αυτά τα πολιτικά «όνειρά» έγιναν το βράδυ της Κυριακής εφιάλτες... 

Ούτε η ευρύτερη αποδοχή του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε η «νέα» παράταξη κατάφεραν να ξεπλύνουν το πολιτικό χώρο του πρώην ΣΥΝασπισμού από τις αμαρτίες της «συγκυβέρνησης» στο ΤΕΕ. Οι δυνάμεις του δικομματισμού κράτησαν τα ποσοστά τους, αλλά και όσοι αποδεσμεύτηκαν απ’ αυτές ή δεν πήγαν καν να ψηφίζουν ή στράφηκαν σε πιο «παραδοσιακές» παρατάξεις. Σε αυτή την μάχη, παρ’ όλο το μέγεθος της αποχής, η «συσπείρωση» αναδείχτηκε με διαφορά πρώτη - όχι μόνον στο χώρο της αριστεράς - στην αύξηση των ψήφων της σε απόλυτους αριθμούς… ( Συγκριτικά αποτελέσματα εκλογών ΤΕΕ ).
Ο κομματικός μηχανισμός του ΣΥΡΙΖΑ, με πρωτοστάτη τον Γραμματέα Δ. Βίτσα,  έβαλε το δίλλημα στους συντρόφους του ΣΥΡΙΖΑ που δραστηριοποιούνται στην «συσπείρωση»: -Εγκαταλείψτε την «συσπείρωση» και ελάτε στην νέα κομματική παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ. Ανάλογα διλλήματα τέθηκαν και στους συντρόφους της ΑΝΤΑΡΥΣΙΑ. Ευτυχώς η μεγάλη πλειοψηφία μελών της «συσπείρωσης», οι οποίοι είναι κομματικά ενταγμένοι σε αυτούς τους πολιτικούς χώρους, δεν υπέκυψε στους εκβιασμούς.Το εκλογικό αποτέλεσμα δικαίωσε αυτή την επιλογή τους. 

Όμως μερικοί "κούκοι" δεν αρκούν για να φέρουν την Ανοιξη στην Αριστερά...