Ήταν επόμενο : η μεγάλη συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ στο χώρο του σκοπευτηρίου Καισαριανής στις 4.5.13 δεν εξαντλήθηκε στο τεράστιο κυβερνητικό ατόπημα της πιθανής ιδιωτικοποίησης ενός χώρου μνήμης και στοχασμού, αλλά εμπεριείχε και άλλες παραμέτρους. Ο Μανώλης Γλέζος ήταν αναμφίβολα το τιμώμενο πρόσωπο, ο οποίος πλην των άλλων ιδεών επιχείρησε να οικοδομήσει έναν γενικότερο συλλογισμό για την επίθεση εναντίον της ιστορικής μνήμης – που διεξάγεται έργω και λόγω, με χωροταξικές και ρεπουσιοειδείς μεθόδους…Ο υπαινιγμός για την γνωστή αγία της εθνοαποδόμησης ήτο σαφής, αν και το όνομά της δεν αναφέρθηκε ρητά.
Όσον αφορά αυτή τη τελευταία, θα έλεγα ότι η αμφισβήτηση της τρέχουσας ιστορικής αφήγησης θα μπορούσε να αναφέρεται σε επιμέρους επεισόδια, όμως δεν θα είχε πιθανότητες επανεγγραφής (rewriting) όλου του παρελθόντος. Ατυχώς για τους αμφισβητίες, η αυτοθυσία, η αυτοκτονία αντί αιχμαλωσίας, η πρακτική «καμικάζι», η μέχρις εσχάτων άμυνα και άλλα συναφή, ανεξάρτητα από το αν συνέτρεξαν στην περίπτωση του Ζαλόγγου ή αλλαχού, ήταν στοιχεία της ελληνικής εξέγερσης. Στο συγκεκριμένο θέμα θα διαφωνούσα ακόμη και με εκείνους που θεωρούν ότι κάποιες «εθνικές αφηγήσεις» πρέπει να γίνονται αποδεκτές για λόγους εθνικής συνοχής, έστω και αν κινούνται στη σφαίρα της μυθοπλασίας…Εδώ ο Διονύσιος Σολωμός «καθαρίζει» περίφημα με το όλο ζήτημα, μέσα από το γνωστό γνωμικό : «Το έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθινό»…
Ο Αλέξης Τσίπρας τα είπε καλά στη συγκεκριμένη εκδήλωση της 4.5.13, εισφέροντας εκτός από «φρέσκο» πολιτικό λόγο και έναν αξιοσημείωτο συνειρμό ανάμεσα στο συγκεκριμένο γεγονός της εκτέλεσης των 200 την πρωτομαγιά του 1944, και στην τάξη πνευμάτων που επιχειρεί να παγιώσει η τρικομματική κυβέρνηση : «Και τότε μιλάγαν για ρεαλισμό της υποταγής, και τώρα τα ίδια λένε» - είπε περίπου..
Το συμπέρασμα βέβαια που βγαίνει είναι η ανάγκη για έναν υπερ-ρεαλισμό, για μια υπέρβαση του ρεαλισμού και των όποιων ευτελών και βολεψιματοκρατικών ουτοπιών εκτρέφουμε , περισσότερο ή λιγότερο. Και η υπέρβαση αυτή απαιτεί ισχυρή δοσολογία αλήθειας και ενωτικού πνεύματος. Στη προκειμένη περίπτωση σημείωσα δυο πράγματα, ένα θετικό και ένα αρνητικό : Το θετικό βρισκόταν στην αναφορά του Αλέξη Τσίπρα στην σχέση του μνημείου του Σκοπευτηρίου με όλους τους Έλληνες, Αριστερούς και Δεξιούς. Το αρνητικό ήταν η απουσία του Δημάρχου Καισαριανής Αντώνη Καμπάκα από το πάνελ των ομιλητών…..
