Η προπαγάνδα εναντίον των «τεμπέληδων του ευρωπαϊκού νότου», είχε πολλές εκδοχές και πολλά ιδεολογικά φορτσαρίσματα… Ένα από αυτά ήταν και το ιδεολόγημα των «γουρουνιών» PIGS (Portugal, Italy, Greece, Spain) που ξεφούρνισαν τα τσογλανοειδή της τρόϊκας, στις απαρχές της μνημονιακής επίθεσης…Αξιομνημόνευτη επίσης ήταν και η επίθεση διαφόρων φλούφληδων της σικ «αριστεράς», που με καθαρά «περιπτωσιοκεντρικά» χαρακτηριστικά επιχειρούσαν να απαξιώσουν και να διχάσουν ολόκληρους κλάδους εργαζομένων : Τους άκουγες λόγου χάρη να διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους καθώς αναφέρονταν σε ένα δημόσιο υπάλληλο που καθυστερούσε απελπιστικά το έργο του ή σε έναν ταξιτζή που έκλεβε τους πελάτες, και πάνω σε αυτά τα «τυχαία» γεγονότα να οικοδομούν τις πλέον βαθυστόχαστες μακακίες…
Τώρα βέβαια η υπόθεση των νοτίων τεμπέληδων αρχίζει να κατεδαφίζεται και να κυκλοφορούν διάφορες ιστορίες για τους λουφαδόρους, παντός γεωγραφικού πλάτους και ύψους…Π.χ αυτή που κυκλοφορεί το «Παναττικό Δίκτυο» και αναφέρεται στη Βρεττανία…
«Χτύπησα το δάχτυλό μου», «ο σκύλος μου τρόμαξε και θα μείνω μαζί του για να τον ηρεμήσω», «έχω εγκλωβιστεί στο σπίτι γιατί η πόρτα δεν ανοίγει», «με τσίμπησε έντομο», «με δάγκωσε η σύντροφός μου σε ευαίσθητο σημείο»,
αυτά και άλλα πολλά είναι όσα ισχυρίζονται οι Βρετανοί υπάλληλοι όταν καλούν τους υπευθύνους τους ζητώντας να απουσιάσουν από την εργασία τους.
Οι γελοίες αυτές δικαιολογίες έχουν κάνει τους Βρετανούς διευθυντές να μην πιστεύουν πλέον τους υφισταμένους τους, με έξι στους δέκα, όχι μόνο να τους αμφισβητούν αλλά και να ελέγχουν διεξοδικά τα προφίλ τους στους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης.
Η βρετανική Benenden Health ζήτησε από χίλιους εργοδότες να αναφέρουν τις πιο «χαζές» ή «εξωφρενικές» δικαιολογίες που ακούνε από τα χείλη των υπαλλήλων τους ώστε να αποφύγουν να πάνε στο γραφείο.
Μεταξύ αυτών, οι πιο συχνές έχουν να κάνουν με κατοικίδια ζώα, αλλά και απίστευτα ατυχήματα, όπως το παρακάτω: «Με χτύπησε κονσέρβα φασολιών που έπεσε από ψηλά στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού μου». Ωστόσο υπάρχουν μερικοί, οι οποίοι δε διστάζουν να πουν ότι πονούν έπειτα από πολύωρο σεξ και επομένως δε μπορούν να εργαστούν.
Λιγότεροι είναι όσοι υποστηρίζουν ότι κάποιος συγγενής τους απεβίωσε, ενώ κάποιοι ισχυρίζονται ότι ο κομμωτής τους, τους έβαψε λάθος τα μαλλιά και δε μπορούν να βγουν από το σπίτι.
Όπως δήλωσε ο επικεφαλής της έρευνας, είναι εξαιρετικά σημαντικό για μια εταιρία να χειρίζεται τα θέματα ασθενείας των υπαλλήλων, ενώ οι εργοδότες γίνονται πιο καχύποπτοι ότι οι λόγοι απουσίας μοιάζουν «τραβηγμένες». Την ίδια ώρα, αρκετοί υπάλληλοι ομολόγησαν ότι τις περισσότερες φορές που ζήτησαν άδεια, μπορούσαν στην πραγματικότητα να πάνε στο γραφείο τους.
Και η λίστα με τις δικαιολογίες συνεχίζεται:
Κολυμπούσα πολύ γρήγορα και χτύπησα το κεφάλι μου στην πισίνα
Το αμάξι μου χάλασε και κατρακύλησε χτυπώντας σε κολόνα
Το χάμστερ μου πέθανε
Γλίστρησα σε ένα νόμισμα
Δεν κοιμήθηκα όλο το βράδυ
Η μητέρα μου πέθανε (ήταν η δεύτερη φορά που ο ίδιος υπάλληλος χρησιμοποίησε την ίδια δικαιολογία)
Έχω παραισθήσεις
Έκαψα το χέρι μου στην τοστιέρα
Ο σκύλος μου έφαγε τα παπούτσια
Το ψάρι μου είναι άρρωστο
Ήπια τόσο πολύ που αποκοιμήθηκα στο πάτωμα. Δεν ξέρω που βρίσκομαι
Σκίστηκε το παντελόνι μου ενώ ερχόμουν στο γραφείο
Έχω συνάχι-
