Ούτως εχόντων των
πραγμάτων, η συναινετική επιλογή του Γιώργου από τη «Διεθνή» δεν είναι κάτι που
μπορεί να αντιπαρέλθει κανείς με αδιαφορία. Δεν είναι δυνατόν να μην βλέπει κανείς
ότι στο πρόσωπο του Παπανδρέου τα «Σοσιαλιστικά» κόμματα και
οι συναρτημένες γραφειοκρατίες, επιβεβαιώνουν την πρόσδεσή τους στις πρακτικές
της Παγκοσμιοποίησης, του ΔΝΤ και των
υπόλοιπων σωμάτων ασφαλείας της Νέας Τάξης
.Ότι επιβεβαιώνουν την «άλωση» του επιθέτου «Σοσιαλιστικός-η-ον» από τις κρυπτο-νέο-φιλελεύθερες
δυνάμεις, και την μετατροπή του σε ένα
ιδεολογικό «πουκάμισο αδειανό»….
Η παραπάνω διαπίστωση ερμηνεύει ως ένα βαθμό τα πράγματα, δεν τα
ερμηνεύει όμως απόλυτα. Για το σκοπό αυτό υπενθυμίζω την ανάρτηση αυτού του
ιστότοπου στις 16.6.2011 υπό τον τίτλο : «ΤΟ ΑΙΝΙΓΜΑ ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ»… http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2011/06/blog-post_2893.html
Εκεί αναφερόμουν στη φημολογία του 2010 περί ανάληψης
της θέσης του ΓΓ του ΟΗΕ από τον Παπανδρέου, καθώς επίσης και στην τύχη διαφόρων
«ευδοκίμως τερματισάντων» τα εγχώρια καθήκοντά τους πολιτικών, όπως ο Τόνυ
Μπλαιρ, ο Γκέραρντ Σρέντερ, ο Φερχόϊγκεν κλπ) : Οι οποίοι αφού υπηρέτησαν την Νέα Τάξη, αμείφθηκαν με
διάφορα «αυτοκρατορικά πόστα» στη διεθνή σκηνή….
Συνεπώς ο Γ.Παπανδρέου μπορεί να μην είναι τόσο χαζός, ώστε να ΜΗΝ
αναζητάει τη διεθνή προστασία κάτω από μια θεσμική ομπρέλα..Γιατί και η Νέα
Τάξη δεν είναι τόσο χαζή ώστε να
αναθέτει σε εγχώριους πολιτικούς dirty business (βρωμοδουλιές) χωρίς να τους κλείνει το
μάτι και να τους υπόσχεται : Τσακίστε τώρα τους ιθαγενείς και μετά την
αναπόφευκτη αποδοκιμασία σας, έχετε
λαμβάνειν μια διεθνή θεσάρα…..
