Πριν λίγο
καιρό(Φεβρουάριος 2012) είχα σημειώσει ότι η αντιδήμαρχος Αθηναίων , αρχιτέκτων
και ζωγράφος Άννα Φιλίνη, υπέγραψε κείμενο υπό τον τίτλο «Για την υπεράσπιση της κοινωνίας και της Δημοκρατίας».
Το κείμενο αυτό είχε υπογραφεί από πολύ κόσμο – μεταξύ άλλων από τον Χαράλαμπο Γολέμη, τον
Ηλία Νικολακόπουλο, τον Θεόδωρο
Μπατρακούλη, την Μαρία Ρεπούση, έτσι για να αναφέρω ορισμένα ονόματα που
δηλώνουν κάτι σε αυτούς που παρακολουθούν την όλη κατάσταση…
Nα ορισμένα σημεία του κειμένου, που στρέφονταν καθαρά εναντίον του σκληρού πυρήνα της μνημονιακής απολογητικής :
Nα ορισμένα σημεία του κειμένου, που στρέφονταν καθαρά εναντίον του σκληρού πυρήνα της μνημονιακής απολογητικής :
«Προβάλλεται εκβιαστικά το δίλημμα: λιτότητα ή χρεοκοπία; Ωστόσο, δεν
πρόκειται για δίλημμα αλλά για αρνητικό άθροισμα: ΚΑΙ λιτότητα ΚΑΙ χρεοκοπία. Η ανά τρεις μήνες
απειλή αποβολής της Ελλάδας από την ευρωζώνη είναι ηθικά ανοίκεια και
οικονομικά καταστροφική, γιατί ενισχύει την βαριά ύφεση, μετατρέποντας την
Ευρώπη σε κεντρικό παράγοντα αβεβαιότητας, οικονομικής αστάθειας και βαθέματος
της κρίσης. Η ίδια η Ευρώπη διαμορφώνει τις συνθήκες ώστε η Ελλάδα να μην τηρεί
τις δανειακές της υποχρεώσεις……… Και αυτοί
ακόμη που ήλπιζαν ότι η κρίση θα αποτελούσε ευκαιρία εξυγίανσης και τολμηρής
θεσμικής ανανέωσης αντιλαμβάνονται πλέον ότι οι επιβαλλόμενες «μεταρρυθμίσεις» διαλύουν την κοινωνία.
Ο λόγος που κυριαρχούσε στο εσωτερικό και εντείνεται στο εξωτερικό είναι
ηθικολογικός, τιμωρητικός και ενοχοποιητικός».
Το κείμενο
έβαλε ευθέως εναντίον της «σωτηριολογικής αποστολής» των μνημονίων
(: Οι βορειοευρωπαίοι
σωτήρες της ΕΕ από την ασωτεία των νοτίων…), κι ακόμη εναντίον της αγοραίας
ηθικολογίας στην οποία επιδίδονταν οι μεγαλοπαράγοντες του δικομματισμού και οι
παρατρεχάμενοί τους – κάτι Ράμφος, κάτι Οικολόγοι Πράσινοι, κάτι ΔΗΜΑΡιτζήδες
κλπ.
Είχα
αναρωτηθεί από τότε για το κατά πόσο το κείμενο βρισκόταν μέσα στα πολιτικά πλαίσια,
που είχε επιλέξει η Φιλίνη. Και να που
δυο μήνες αργότερα, η ίδια κατανόησε την υποβόσκουσα αντίθεσή της με το πολιτικό της «περιβάλλον».
Οπότε και απηύθυνε επιστολή αποχώρησης από τη ΔΗΜΑΡ στον κατά δήλωσίν της «φίλο Φώτη(Κουβέλη)», που θα μπορούσε να ερμηνευθεί : «Φίλος ο Φώτης, φιλτέρα όμως η
Αριστερά….»
Ακολουθεί η επιστολή
αποχώρησης της Φιλίνη :
«Οι εξελίξεις που αφορούν τη ΔΗΜΑΡ τις
τελευταίες εβδομάδες αποτελούν απόδειξη ότι η αρχική 'διεύρυνση' με βουλευτές
του ΠΑΣΟΚ τώρα πια έχει οδηγήσει σε πλήρη μετάλλαξη της πολιτικής φυσιογνωμίας
που αρχικά εξαγγέλθηκε. Έτσι σήμερα πια δίνει στέγη σε συντηρητικές και
αποτυχημένες πολιτικά ομάδες της περιόδου διακυβέρνησης της χώρας από το
λεγόμενο 'εκσυγχρονιστικό' ΠΑΣΟΚ, μιας περιόδου διακυβέρνησης που επισώρευσε
σειρά σημαντικών προβλημάτων στα δημόσια οικονομικά και τη διοίκηση, τους
θεσμούς και την κοινωνία και το αποτύπωμα των επιλογών και πρακτικών της ήταν
καθοριστικό για τη σημερινή κρίση. Άλλωστε κύρια επιδίωξη της ΔΗΜΑΡ, σύμφωνα με
τις δηλώσεις της ηγεσίας της, έχει καταστεί η ανασυγκρότηση του χώρου της
σοσιαλδημοκρατίας, στην οποία πλέον εντάσσεται με σαφή απομάκρυνση από τις
αριστερές καταβολές της. Είναι φυσικό μέσα σε ένα τέτοιο κομματικό πλαίσιο να
μην χωρούν οι οποιεσδήποτε αριστερές φωνές και ως εκ τούτου να εφαρμόζονται και
πρακτικές αποκλεισμού τους. Λυπούμαι που άργησα να αντιληφθώ αυτή την πορεία
μετάλλαξης. Αδυνατώ να συνεχίσω να είμαι μέλος της ΚΕ και του κόμματος».
Φίλε Φώτη στο είχα πει. Πας λάθος.
