Ο
Χρυσοχοϊδης - λέει – δεν είχε διαβάσει
το Μνημόνιο, γιατί ήταν απασχολημένος με την τρομοκρατία…
Εγώ
προσωπικά θα μπορούσα να τον συγχωρήσω, αν το Μνημόνιο ήταν ένα έγγραφο της ίδιας ισχύος με το Σύνταγμα.
Αλλά το Μνημόνιο ήταν κάτι ισχυρότερο και από το Σύνταγμα και από τους νόμους
και από τις κοινωνικές θεσμίσεις . Η παράλειψη του Χρυσοχοϊδη ήταν σάμπως ένας Μαρξιστής να μην ξέρει το «Κεφάλαιο» του Καρόλου ή σαν ένας μαθητής
του Ιησού να μην γνωρίζει την «Επί του
όρους ομιλία»….
Και μ’ όλα αυτά , διαβάζοντας για τον «κουμπούρα» κ. Υπουργό που ομολόγησε την άγνοιά του, είπα από μέσα μου : Σιγά τα ωά!
Και τούτο
γιατί ανακάλεσα στη μνήμη μου τη Συνθήκη
του Μάαστριχτ, βασικό ντοκουμέντο και θεμελιακή «γραμμή οργάνωσης» της Ευρωπαϊκής
Ένωσης, μεγέθους 42.000 λέξεων, που ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ ψηφίστηκε το 1992 από την Ελληνική Βουλή χωρίς να διαβαστεί από τους
Βουλευτές ! Ή το περίφημο σχέδιο ΑΝΑΝ, που στην τελική διαμόρφωσή του το 2004 - μετά
από πολλές αναθεωρήσεις κι επεξεργασίες - είχε μέγεθος 10.000 σελίδων και ήταν απρόσφορο ακόμη και ως
αφετηρία για μια βαρβάτη διδακτορική διατριβή, το οποίο διαβάστηκε από
ελάχιστους Ελλαδίτες πολιτικούς και γενικά καταγγέλθηκε – ως εκ των διαστάσεών
του – ως μη αναγνώσιμο και απρόσιτο για
το λαό της Κύπρου…
Οι πολιτικοί
μας διέπρεψαν στο να ψηφίζουν και να υποστηρίζουν πράγματα που δεν είχαν το
χρόνο ή τη διάθεση να τα διαβάσουν…Χρειάζεται
καμιά παραπέρα απόδειξη για το ποιόν της πολιτικής τους;
