ΤΕΛΟΣ Η ΒΑΡΚΙΖΑ…..

Πριν από τρία χρόνια, όταν οι τζάμπα βανδαλιστές προξενούσαν καταστροφές στην Αθήνα ξεπερνώντας κάθε έννοια θεμιτής διαμαρτυρίας για το θάνατο του Αλέξη Γρηγορόπουλου,  εδώ κι εκεί εμφανιζόταν στους τοίχους ένα σύνθημα – που προανήγγελλε δυναμικούς επαναστατικούς αγώνες : «Τέλος η Βάρκιζα» …..Η  Συμφωνία της Βάρκιζας είχε δώσει το 1945 τέλος στην αναμέτρηση   των  Δεκεμβριανών του 1944 – της «μάχης της Αθήνας» κατά την αριστερή φρασεολογία -  οπότε «το τέλος του τέλους» σήμαινε επιστροφή στο πνεύμα της σκληρής και ασυμβίβαστης  αναμέτρησης….

Το σύνθημα διεπόταν από μεγαλοστομία , έπαρση, προεξόφληση ανατρεπτικής διάθεσης. Ακόμη ερχόταν  μερικά χρόνια  από  την εμφάνιση μιας ιδιόμορφης πολιτικής διαμαρτυρίας, που χαρακτηριζόταν από την «απαλλοτρίωση» των προϊόντων διαφόρων σουπερμάρκετ   και τη διανομή τους στο λαό. Στη τελευταία περίπτωση ήταν έκδηλη η προσπάθεια προσέγγισης του λαϊκού στοιχείου και ανταπόκρισης στις ανάγκες του, σε αντίθεση με τη συνθηματο-λογική πολιτική με τον έντονο, «μιλιταντιστικό» *  χαρακτήρα της .

Ένα λοιπόν το «κρατούμενο» - η πάλη των δυο γραμμών…..Έκτοτε τα πράγματα είχαν τη γνωστή διαδρομή:  Προεκλογική περίοδος 2009, «λεφτά υπάρχουν», «Η Ελλάδα θα γίνει Δανία του Νότου», «πράσινη ανάπτυξη», εκλογές και  μετ΄ου πολύ παράδοση στα σαγόνια του ΔΝΤ….Διαμαρτυρίες, διαδηλώσεις, αγανακτισμένοι στο Σύνταγμα, γιαουρτώματα βουλευτών και άλλα πολλά.  Μέχρι που σε κάποια καμπή της διαδρομής  επακολούθησε η  εκκωφαντική σιγή ενός χώρου,  που στη πλειοψηφία του  πλειοδοτούσε  από την άποψη της επαναστατικότητας…...

Είναι μια γενικότερη απορία, που είδα να διατυπώνεται σε διαδικτυακούς χώρους, με τα λόγια του

http://www.ramnousia.com/2011/12/arage-poy-phgan.html#.Turl19T858E

«Τι έγιναν εκείνα τα "παλικαρια" που βάζαν μπόμπες, γκαζάκια, πυροβολούσαν αστυνομικούς (και όχι μονο), που έστελναν απειλητικές προκηρύξεις σε πολιτικούς, δημοσιογράφους, εκείνοι που"μπουκάριζαν" σε αστυνομικά τμήματα, σε τηλεοπτικούς σταθμούς(Alter,Mega)....κάτι "πυρήνες της φωτιάς".. "επαναστατικός αγώνας"..." 1η δεκέβρη" και το...κακό συναπάντημα?

Μετά από 2 χρονια λεηλασίας κεκτημένων αγώνων δεκαετιών, μετά την υποβάθμιση της ζωής μας, μετά τον συνεχή εξευτελισμό των θεσμών, της χώρας μας από τους λαούς της απανταχού υφηλίου, μετά τις απροκάλυπτες παρεμβάσεις των "φίλων" μας Ευρωπαίων εταίρων (από το πότε θα κάνουμε εκλογές, μέχρι το αν κάνουμε δημοψήφισμα και με τι...θέμα και ερώτημα!) ..και πάει λέγοντας..... ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΠΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ? ΟΥΤΕ ΕΝΑ...ΓΚΑΖΑΚΙ? ΜΙΑ ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ? ΚΑΤΙ ΒΡΕ ΑΔΕΡΦΕ ΓΙΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!!!!!»

Ο συγκεκριμένος ιστότοπος(Ραμνούσια) κάνει διάφορες «κακές σκέψεις» - περί προβοκατόρων, παρακρατικών κλπ.Όμως μια τόσο μεγάλη κλίμακα παραγωγής προβοκατορικών μηχανισμών δεν ήταν και ούτε είναι δυνατή. Το πιθανότερο σενάριο αυτής της σιγής είναι η χαμηλή επικοινωνιακή ικανότητα και η μικρή «αγωγιμότητα» αυτού του χώρου με την υπόλοιπη κοινωνία : Το ότι εν ονόματι διαφόρων ιδεολογημάτων και πολιτικών προσδοκιών, ο κοινωνικός χαμός που διαδραματίζεται «στα πέριξ» ελάχιστα προσλαμβάνεται και εμπνέει σε δράση. Χωρίς να αποκλείεται  κάποιοι να επαφίενται στη κοινωνική πρωτοβουλία -  στο «αρχίστε την επανάσταση πριν από εμένα»…..  

Τελικά μήπως κι αυτοί, όπως οι πιο πολλοί μας, κινητοποιούνται μόνο όταν νοιώθουν το πέλμα του αντιπάλου πάνω στον κάλο τους;    

* Για τον «μιλιταντισμό» δες σχετικά  http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:932XZ9JibjsJ:oikonikipragmatikotita.blogspot.com/2010/12/blog-post_22.html+%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82&cd=6&hl=el&ct=clnk&gl=gr