Και τώρα, σ’ αυτό το δεύτερο γύρο, ο Συνασπισμός και άλλοι φίλοι μας καλούν να ψηφίσουμε κατά συνείδηση. Αλλά με ποια συνείδηση; Με αυτήν που διαθέτουμε ως συλλογικότητα αυτής της χώρας ή αυτής της περιφέρειας; Ας γελάσω ! Γιατί αυτή η συνείδηση – αν ήταν δυνατόν να νοηθούν επ’ αυτής οι αρχές της Άλγεβρας – ίσως να παίρνει και αρνητικό πρόσημο. Είναι η «συνείδηση» της «αγανάκτησης» και της «πίκρας» , που όμως όταν γίνονταν κάποια μεγάλα προσκλητήρια για συγκεντρώσεις, εξωθούσε μόλις κάτι εκατοντάδες ή χιλιαδούλες άτομα να συμμετάσχουν. Είναι η «συνείδηση» που έδωσε ψήφο σε χαβαλέδες με νεανικό λουκ, που κατανόησε τον Βασιλάκη Καϊλα – ε, συγγνώμη, ήθελα να πω τον Γιάννη τον Δημαρά – για τις τύψεις που είχε έναντι του Γιώργου Παπανδρέου , με αποτέλεσμα να επιστρέψει την έδρα του στο ΠΑΣΟΚ από 1.1.2011….Είναι η συνείδηση που οδήγησε στο «χαστούκισμα» του Μνημονίου στις εκλογές της 7.11.2010 με ένα χαστούκι τόσο απαλό , ώστε να μοιάζει με χάδι….
Και τώρα τι γίνεται - δοθέντος ενός λαού που κατά τη Χεγκελιανή ρήση, έχει την πολιτική και τους πολιτικούς που του αξίζουν;
Νομίζω ότι σε αυτή τη φάση προέχει μια άσκηση αυτογνωσίας, μια κατά μέτωπο ανάγνωση της πραγματικότητας στην κλίμακα της Αττικής, της Ελλάδας και της Ευρώπης. Να καταλάβουμε πόσο ψευδής ή ελαφριά είναι η «αντιμνημονιακή» ιδεολογία μας, να καταλάβουμε την έξωθεν και έσωθεν υπονόμευση της παραγωγικής ανάκαμψης της χώρας, να καταλάβουμε το έλλειμμα αλληλεγγύης και συνοχής με τους άλλους κολασμένους της Ευρώπης, πρωτίστως τους Ιρλανδούς….
Όθεν προτείνω να αφήσουμε όσους θέλουν να διαχειριστούν την ψήφο τους κι εμείς να διαχειριστούμε το σαββατοκύριακό μας κατά συνείδηση – στο βουνό ή στη θάλασσα ή οπουδήποτε αλλού. Να μην ψάξουμε να βρούμε ποιος είναι ο χειρότερος και ποιος ο χειροτερότερος, αλλά να αφήσουμε την ευθύνη ΑΚΕΡΑΙΗ σε αυτούς που πήραν την ευθύνη του σημερινού χάους .
Για να μπορέσουμε, κάποια στιγμή του μέλλοντος, να τους ζητήσουμε τα ρέστα……
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου