Διακινδύνευσαν την έκβαση του Μνημονιακού εγχειρήματος και την ίδια τη χώρα με καταστροφή, απειλώντας με κοινοβουλευτικές εκλογές και προκαλώντας την εκτίναξη των σπρέντς ….. Γι αυτό και για άλλα πολλά, για το προεκλογικό «χαρτζηλίκωμα» των συνταξιούχων, για τις απίθανες υπαναχωρήσεις τους στο ζήτημα του αυτοδιοικητικού χαρακτήρα των εκλογών της 7.11.2010, για την ανθρωποφαγική αντι-ΚΑΠΗ βολή του παραστεκάμενου κ. Προβόπουλου, για την ΕΞΩΦΡΕΝΙΚΗ αδυναμία τους να χαράξουν μια πολιτική επέκτασης της παραγωγικής οικονομίας και υποκατάστασης των εισαγωγών, για την κομφουζιονιστική σκιαγράφηση των αρμοδιοτήτων των νέων αυτοδιοικητικών δομών, για την υποχωρητικότητά τους απέναντι στη νεογερμανική πολιτική της ηγεμόνευσης στον ευρωπαϊκό χώρο, για τη διαρκή ψυχολογική καταπόνηση της αγοράς με φορολογικά σημειώματα, περαιώσεις, πρόστιμα, εκκαθαρίσεις κλπ. κλπ., τους άξιζε ένας πολιτικός «πολυβολισμός» ….Όμως τη γλύτωσαν φτηνά, με μερικά χαστούκια. Και όχι μόνο αυτό, αλλά όλο αυτό το διάστημα, είτε με τα Τζοκοντοειδή ανθυπομειδιάματα της κ. Διαμαντοπούλου σε τηλεοπτικές εκπομπές είτε με τους υπαινιγμούς διαφόρων πολιτικών παραγόντων, κατάφεραν να προϊδεάσουν την κοινή γνώμη για τα επερχόμενα νέα μέτρα. Γι αυτό τώρα ετοιμάζονται να προχωρήσουν στην ομοιοπαθητική «θεραπεία» της κρίσης με περισσότερη κρίση…..
Ας αλλάξουμε όμως θέμα, με την καταληκτική επισήμανση ότι εν μέρει αυτά «τα ήθελε ο λαός μας»…Οι νέες περιφέρειες με τις παραχωρημένες 311 αρμοδιότητες θα παλέψουν για μεγάλο διάστημα μέχρι να οργανωθούν και να επιτελέσουν δημιουργικό έργο – θυμίζοντας τις μετονομασίες και αναδιανομές αρμοδιοτήτων μεταξύ των υπουργείων του Οκτωβρίου 2009, που παρέλυσαν για καιρό το έργο της δημόσιας διοίκησης. Αλλά εκεί ακριβώς ελπίζει η ηγετική ομάδα του ΠΑΣΟΚ : Δηλαδή ότι οι περιφέρειες, για 2-3 χρόνια, θα είναι ανίκανες να φέρουν σοβαρές αντιρρήσεις και προσκόμματα στο κυβερνητικό έργο……
Στην περιφέρεια Αττικής η αντιπαράθεση για την «πρωτοκαθεδρία του Μνημονίου» ή των στενά αυτοδιοικητικών θεμάτων, εμπόδισε την ουσιαστική ανάδειξη της συνάφειας Μνημονίου και αυτοδιοίκησης. Αρκετοί δεν κατάλαβαν τη σχέση συγκοινωνούντων δοχείων μεταξύ της τοκογλυφικής υποτέλειας της χώρας και του στενέματος των περιθωρίων για τοπικές πολιτικές ποιότητας ζωής…
Ο κ. Σγουρός πέτυχε ένα μεγάλο «αυτογκόλ» αγριεύοντας εναντίον των συνυποψηφίων του Κικίλια και Δημαρά, οι οποίοι έδειξαν στοιχεία πολιτικού πολιτισμού στη συμπεριφορά τους. Ο τελευταίος μάλιστα επέστρεψε από 1.1.11 την βουλευτική του έδρα στο ΠΑΣΟΚ, προφανώς για να μπορεί να βλέπει τον Γιώργο Παπανδρέου στα μάτια(!), ενώ ο κ. Παφίλης του ΚΚΕ εισέπραξε την αρνητική και εξεγερσιακή διάθεση των ψηφοφόρων, την οποία (στα σίγουρα!) θα παρερμηνεύσει ως θετική υποστήριξη στο Κόμμα του.
Ο «δικός μας» Αλέξης Μητρόπουλος, αντιμετώπισε μια μεγάλη εκστρατεία πολεμικής και αποκλεισμού από τα κυβερνητικά μίντια – ΝΕΑ, Ελευθεροτυπία κλπ. Λαμβανομένων υπόψη των μέσων και της ενέργειας της «Αττικής Συνεργασίας» που επενδύθηκε στον εκλογικό στόχο, το αποτέλεσμα 6,2% συνιστά μια μέτρια αποτυχία. Αντίθετα ήταν μεγάλη η επιτυχία του σχήματος των Οικολόγων Πρασίνων που έφτασαν στο 4% με το τίποτε, βασιζόμενοι στο πνεύμα αντιλογίας των νέων κυρίως ψηφοφόρων και όχι στην κινηματική δράση - στην οποία και υστερούν δραματικά όταν δεν απουσιάζουν τελείως…
Κατά τη γνώμη μου η Αριστερά κατά πλειοψηφία, συνέχισε να υποβαθμίζει και να στενεύει την έννοια των «οικολογικών αγώνων» και της «οικολογικής ευαισθησίας» - εκλαμβάνοντας αμφότερα ως δευτερεύουσες δραστηριότητες «φιλοζωίας» και «αγάπης του πρασίνου», που μπορούν να απασχολούν πολιτικούς χαβαλέδες και ευκατάστατους του «μεσαίου χώρου».Το σφάλμα, όσο κι αν είναι αναστρέψιμο, είναι προς το παρόν μεγάλο : Γιατί όσο η Αριστερά δεν κατανοεί την σημασία των οικολογικών αγώνων για ποιότητα ζωής, για άλλου τύπου ανάπτυξη και «ήπιες» παραγωγικές δυνάμεις, η πολιτική παράκαμψή της θα συνεχίζεται . Ένα και ένα κάνουν δύο…..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου