Παλιά, σε μια από τις σπάνιες αναρριχήσεις
του στα υψίπεδα της ορθοφροσύνης , που στη
συνέχεια όμως τον οδηγούσαν στις πεδιάδες του
κομματικού κομφορμισμού, ο Θεόδωρος Πάγκαλος είχε
χαρακτηρίσει την Τουρκία ως «διεθνή κακοποιό», με αφορμή τη στάση της συγκεκριμένης
χώρας έναντι των διεθνών θεσμών..…Σήμερα η Ρένα Δούρου καυτηριάζει επίσης τη Τουρκία για τη διεθνή συμπεριφορά της χωρίς κορώνες
παγκαλικού τύπου, αλλά και χωρίς να παραλείψει το διεθνιστικώς αυτονόητο
:Δηλαδή ότι και οι Τούρκοι πολίτες έχουν να ωφεληθούν από την απόρριψη του
τυχοδιωκτισμού και τη στοίχιση της χώρας τους με τη διεθνή νομιμότητα…
Είναι γνωστό σε όλη τη διεθνή κοινότητα ποια είναι η πλευρά που παραβιάζει συστηματικά τόσο τη διεθνή νομιμότητα όσο και τις αποφάσεις του ΟΗΕ. Ποια είναι η χώρα που από το 1974 έχει εισβάλλει στρατιωτικά και κατέχει τμήμα ανεξάρτητου κράτους. Ποια είναι η χώρα που ερμηνεύει κατά το δοκούν τις διατάξεις του Δικαίου της Θάλασσας (που πλέον έχει καταστεί εθιμικό, δεσμεύοντας όλες τις χώρες) προκειμένου να εξυπηρετήσει αποκλειστικά τα συμφέροντά της. Ποια, τέλος, είναι η χώρα που συστηματικά κωλυσιεργεί σε ό,τι αφορά στην εξεύρεση δίκαιης, στη βάση του διεθνούς δικαίου, λύσης στο κυπριακό ζήτημα, παρά τις ειλικρινείς προσπάθειες της κυπριακής πλευράς.
Οι λαοί της Ελλάδας, της Κύπρου και της Τουρκίας έχουν πολλά να κερδίσουν από την εφαρμογή του διεθνούς δικαίου και τον σεβασμό των αποφάσεων του ΟΗΕ, σε αντίθεση με τυχοδιωκτικές λογικές που το μόνο που κάνουν είναι να υπονομεύουν την ευημερία των λαών.
Με αφορμή τις γνωστές τουρκικές δηλώσεις αμφισβήτησης του status της περιοχής, δήλωσε
η βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ (25.3.13):
«Είναι
φανερό ότι με την πρόσφατη ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, η
Τουρκία επιχειρεί να αποσπάσει οφέλη από την σοβούσα οικονομική κρίση που
βιώνει η Κυπριακή Δημοκρατία.
Πλανάται όμως πλάνη οικτρά.
Και τούτο γιατί ούτε το Διεθνές δίκαιο ούτε οι αποφάσεις του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως αρωγοί στις παράνομες και ανιστόρητες βλέψεις της Τουρκίας έναντι τόσο της Ελλάδας όσο και της Κύπρου.
Πλανάται όμως πλάνη οικτρά.
Και τούτο γιατί ούτε το Διεθνές δίκαιο ούτε οι αποφάσεις του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως αρωγοί στις παράνομες και ανιστόρητες βλέψεις της Τουρκίας έναντι τόσο της Ελλάδας όσο και της Κύπρου.
Είναι γνωστό σε όλη τη διεθνή κοινότητα ποια είναι η πλευρά που παραβιάζει συστηματικά τόσο τη διεθνή νομιμότητα όσο και τις αποφάσεις του ΟΗΕ. Ποια είναι η χώρα που από το 1974 έχει εισβάλλει στρατιωτικά και κατέχει τμήμα ανεξάρτητου κράτους. Ποια είναι η χώρα που ερμηνεύει κατά το δοκούν τις διατάξεις του Δικαίου της Θάλασσας (που πλέον έχει καταστεί εθιμικό, δεσμεύοντας όλες τις χώρες) προκειμένου να εξυπηρετήσει αποκλειστικά τα συμφέροντά της. Ποια, τέλος, είναι η χώρα που συστηματικά κωλυσιεργεί σε ό,τι αφορά στην εξεύρεση δίκαιης, στη βάση του διεθνούς δικαίου, λύσης στο κυπριακό ζήτημα, παρά τις ειλικρινείς προσπάθειες της κυπριακής πλευράς.
Οι λαοί της Ελλάδας, της Κύπρου και της Τουρκίας έχουν πολλά να κερδίσουν από την εφαρμογή του διεθνούς δικαίου και τον σεβασμό των αποφάσεων του ΟΗΕ, σε αντίθεση με τυχοδιωκτικές λογικές που το μόνο που κάνουν είναι να υπονομεύουν την ευημερία των λαών.
