Η μικροαστική ασέβεια προς τον κοινωνικό μόχθο

του Όμηρου Ταχμαζίδη

από την ιστοσελίδα της "Σοσιαλιστικής Προοπτικής"

........ο μυωπικός μικροαστισμός φθείρει αδιάλειπτα το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας και έχει παραλύσει κάθε ίχνος αντίδρασης στη διαρκή κατάπτωση της κοινωνικής συνείδησης. Η αδιαφορία για την κλειστή βιβλιοθήκη και ο βανδαλισμός του πολιτιστικού ιδρύματος είναι ασέβεια προς τον κοινωνικό μόχθο.........

Η κεντρική δημοτική βιβλιοθήκη της Θεσσαλονίκης είναι κλειστή από τον Δεκέμβριο του 2015, λόγω… εργασιών. Στην αρχή ανακοινώθηκε ότι το κτίριο θα παραμείνει κλειστό για έναν μήνα, ώσπου να τελειώσουν τα συνεργεία τη δουλειά τους, στη συνέχεια δηλώθηκε ότι οι εργασίες θα συνεχισθούν για κάποιο διάστημα ακόμη, προφανώς μέχρι την Άνοιξη, μετά παύσαμε και εμείς να ρωτάμε και να ενδιαφερόμαστε, απλώς περιοριζόμασταν σε μια ματιά στο εξωτερικό του κτιρίου με την οποία διαπιστώναμε ότι οι “εργασίες συνεχίζονται” από τις σκαλωσιές που έζωναν το κτίσμα στην πρόσοψή του και από την ακαταστασία που επικρατούσε στο ισόγειο.

Η δημοτική βιβλιοθήκη είναι το πρώτο κριτήριο για την αξιολόγηση μιας πόλης και πρέπει να θεωρείται ο ασφαλέστερος δείκτης για τα μορφωτικά χαρακτηριστικά των κατοίκων της. Σε άρθρο στην εφημερίδα του Σιδηροκάστρου “Ψίθυροι της Σιντικής” (Μάρτιος 2016) με τον τίτλο “Η βιβλιοθήκη ως παράγων ανθοφορίας μιας πόλης”, διατύπωσαμε μια σειρά σκέψεις για το ρόλο της βιβλιοθήκης σε μια επαρχιακή πόλη σε συνάρτηση με τον πολιτισμό της καθημερινότητάς της, όπου σε κάποιο σημείο καταλήγαμε και στο ακόλουθο συμπέρασμα: “Οι κάτοικοι μιας πόλης, χωρίς καταλλήλως εξοπλισμένη βιβλιοθήκη, δε δικαιούνται να ομιλούν για μόρφωση:

Μια πραγματεία κατά του φόβου: Το Πολίτευμα της Δραχμής

του Σπύρου Στάλια, Οικονομολόγου Ph.D

Στον Πρόεδρο Παναγιώτη Γεννηματά

Στο κείμενο που ακολουθεί, περιγράφεται, με όση σαφήνεια είναι δυνατόν, για το πώς λειτουργεί μια οικονομία που εκδίδει το δικό της νόμισμα. Με άλλα λόγια, ποίοι είναι οι σκοποί ενός σύγχρονου κράτους που εκδίδει το νόμισμα του, και πως οι σκοποί αυτοί ικανοποιούνται υπέρ του Λαού.

Παράλληλα είναι και μια μικρή πραγματεία κατά του φόβου που διακατέχει τους Έλληνες, που ενώ υποφέρουν με το ευρώ, δεν μπορούν να ξεφύγουν από αυτό, γιατί φοβούνται, ως αμνήμονες, ότι με την δραχμή όλα θα γίνουν κόλαση, ενώ ήδη ζουν στην κόλαση. Ο φόβος είναι φοβερό συναίσθημα, γιατί σαν σεισμός διαλύει κάθε αρετή του ανθρώπου και της κοινωνίας. Με τον φόβο η λογική πάει περίπατο.

 Τέλος,  επειδή  το κείμενο είναι απλό, χωρίς να χάνει ούτε ένα ιώτα  από την επιστήμη,  απευθύνεται κυρίως στα νέα παιδιά, τα 17ρικα,  που τα καλούν να ψηφίσουν χωρίς να τους έχουν δώσει καμία γνώση σε αυτό που καλούνται να ψηφίσουν. Έτσι εύκολα θα γίνουν άβουλα όργανα αυτών των άθλιων κομμάτων και της ανεύθυνης καθεστηκυίας τάξης της χώρας, για να συνεχίζεται, μέσα από την φιλοδοξία τους και την αρπακτικότητα τους, το άθλιο καθεστώς του ευρώ των τραπεζιτών. Προσπαθούν να βάλουν και τα νέα παιδιά στο φόβο, να μην σκέπτονται, να μην μπορούν να πάρουν την τύχη στα χέρια τους. Να θεωρούν την εξαθλίωση ως φυσικό μέρος της ζωής και μάλιστα να την θεωρούν και ωραία.

Ο φόβος καταλύεται μόνο με την γνώση και αυτό το κείμενο αυτό προσπαθεί να κάνει. Είναι μια άσκηση κατά του φόβου  μέσω της γνώσης. Η παλιά καλή μέθοδος των Ελλήνων του Λόγου.

Απαγόρευσαν τα Μπουρκίνι στις παραλίες της Κορσικής

Αλιεύω αυτή την είδηση με κάθε επιφύλαξη, από τον ιστότοπο Olympia :

«0 Δήμαρχος του χωριού Sisco της Κορσικής  Pierre-Ange Vivoni απαγορευσε απο σημερα Τρίτη τα bourqinis στις παραλίες του Δήμου του μετά απο το σοβαρό τραυματισμό 7 ατόμων απο οργισμένους Μουσουλμάνους συζύγους.

Τα επεισόδια ξεκίνησαν οταν εξοργισμένοι μουσουλμάνοι σύζυγοι επιτέθηκαν σε λουομενους, επειδή έβγαζαν φωτογραφίες με τα κινητά τους. Οι μουσουλμάνοι αποκαλώντας «πόρνες» τις γυναίκες που φορούσαν μπικίνι προκάλεσαν έκτροπα καίγοντας 3 αυτοκίνητα και στέλνοντας στο νοσοκομείο 7 άτομα, και η κατάσταση τελικα ομαλοποιηθηκε μετά απο επέμβαση της Αστυνομίας

Ο δήμαρχος της πόλης κατήγγειλε και κάποιες ανθρωπιστικές οργανώσεις που ενώ ανέχονται την καταπίεση των γυναικών , έδειξαν επιλεκτική ευαισθησία κατά  της απόφασης του να απαγορεύσει τα Μπουργκινι»

Η ασυμβατότητα των λεγόμενων «πολιτισμών»- αν μπορούμε να ονομάσουμε «πολιτισμό» την ισλαμογενή απαγόρευση της γυμνότητας ακόμη και  στις ειδικές συνθήκες της παραλίας και του καύσωνα- είναι ένα φαινόμενο που επιβεβαιώνει ο κοινός νους : Πλην βεβαίως των ιδιοτελών και άλλων «προοδευτικών»/μεσαζόντων  της Νέας Τάξης πραγμάτων. Για άλλη μια φορά, συνιστώ σε όλους να διαβάσουν το μυθιστόρημα «Το Παρίσι εν καιρώ ειρήνης» του Ζιλ Μαρτιέν Σωφε…ΓΣχ

http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2016/07/blog-post_15.html

TIP / CETA : Ο Νέρωνας της Ευρώπης

του Αλέξη Ζακυνθινού

Η CETA προωθείται δόλια, αφού σχεδιάζεται η παράκαμψη των εθνικών κοινοβουλίων και των πολιτών – οπότε λογικά θεωρείται πως ο πρόεδρος της Κομισιόν θα είναι ο «νεκρωτικός ηγέτης» που θα δρομολογήσει τη διάλυση της ΕΕ και της Ευρωζώνης

«Αποφασίζουμε κάτι, το αφήνουμε να διαρρεύσει και περιμένουμε λίγο καιρό για να διαπιστώσουμε τι θα συμβεί. Εάν δεν σημειωθούν μεγάλες διαμαρτυρίες και εξεγέρσεις,επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν καν τι έχει αποφασιστεί, τότε εφαρμόζουμε τις αποφάσεις μας – αργά και σταδιακά, έως ότου δεν υπάρχει πλέον κανένας δρόμος επιστροφής» (J.C.Juncker, πρόεδρος της Κομισιόν – πηγή).

Βιώνουμε σήμερα μία θεατρική παράσταση από τις καλύτερες του είδους της, με την οποία η γερμανίδα καγκελάριος θέλει να αποκρύψει ένα από τα πλέον δόλια σχέδια της ευρωπαϊκής Κομισιόν – χρησιμοποιώντας τη γνωστή μέθοδο, σύμφωνα με την οποία «όταν η κατάσταση σοβαρέψει, τότε πρέπει οπωσδήποτε να στηρίξεις τον ψεύτη J.C.Juncker». Εν προκειμένω, η κυρία Merkel βασίζεται σε ένα επόμενο ρητό του προέδρου της Κομισιόν – κατά τον οποίο «όταν τα πράγματα σοβαρεύουν, τότε πρέπει κανείς να λέει ψέματα».

Για το Κυπριακό, την παρ΄ολίγον Ένωση, τις ρωσσοκυπριακές σχέσεις

Του Άντη Ροδίτη

Πολλοί θα νομίζουν ότι είμαι σε διακοπές, λόγω της σιωπής μου εδώ και λίγες μέρες. Δεν είμαι. Ασχολούμαι εντατικά με το βιβλίο της Στέλλας Βοσκαρίδου Αναγέλαστα, 2013, και ειδικά με το δεύτερο μέρος του, μια εξαιρετική ποιητική σύνθεση, γραμμένη στην κυπριακή διάλεκτο.

Το βιβλίο πέρασε απαρατήρητο κι ούτε καν μπήκε στον επίσημο, κρατικό κατάλογο των πέντε επικρατέστερων ποιητικών εκδόσεων της χρονιάς, των υποψηφίων για βράβευση το 2014!

Δεν είναι πρόθεσή μου να μπω τώρα σε αυτό το θέμα. Αρκούμαι να πω, και σαν εισαγωγή σ’ αυτά που θ’ ακολουθήσουν, ότι ανάμεσα στα πολλά δεινά που μας έφερε η μη πραγματοποίηση της Ενώσεως το 1964, είναι κι αυτό το ελάχιστο(;): Να επιλέγονται προς βράβευση από το κυπριακό Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού είτε έργα ανάξια είτε αυτά που βολεύουν και να απορρίπτονται πραγματικά άξια λογοτεχνήματα. Υπάρχει ένα ολόκληρο ιστορικό πάνω σε αυτό το θέμα και οι λόγοι δεν είναι πάντα «πολιτικοί».

Συμβαίνει να συντρέχουν και λόγοι δυστοκίας στην ανεύρεση καταλλήλων «κριτικών». Συμβαίνει να έχουμε και μετακλημένους εξ Ελλάδος «κριτικούς» που δεν «γαΐζουν» από κυπριακή διάλεκτο αλλ’ ούτε και από «κυπριακή πραγματικότητα».

Αυτός είναι κι ένας από τους λόγους που οι εξ Ελλάδος «σύμβουλοί» μας συγκατένευσαν και στην κατάργηση της κατηγορίας «χρονικού-μαρτυρίας», ώστε να μην ενθαρρύνονται οι Κύπριοι… να θυμούνται! Για μνήμες είμαστε τώρα; Οι χειριστές της μνήμης στην Κύπρο σήμερα είναι λογοκριτές της για λόγους οικονομικούς ή πολιτικούς.

Τη γλώσσα και τα μάτια μας...

Τον κίνδυνο της «αποξένωσης» από την εικόνα των ελληνικών λέξεων, λόγω της αυξανόμενης χρήσης των «greeklish», επισήμανε ο καθηγητής της Γλωσσολογίας Γεώργιος Μπαμπινιώτης.

«Εγώ θα έλεγα στον κόσμο που μας ακούει: ''τη γλώσσα και τα μάτια σας''. Θα έλεγα ότι σε ημέρες κρίσης θα πρέπει να σκύψουμε σε ό,τι καλύτερο διαθέτει αυτός ο τόπος, που είναι ο πολιτισμός μας, η παράδοση μας και με τον πιο εύγλωττο τρόπο η γλώσσα μας.

Δεν είναι απλό εργαλείο η γλώσσα. Είναι ο πολιτισμός μας, είναι η ιστορία μας, είναι η σκέψη μας, είναι η νοοτροπία μας, είναι η ταυτότητά μας. Πάνω από όλα η γλώσσα είναι αξία».

Αναφερόμενος στην ευρέως διαδεδομένη χρήση των «greeklish» (Ελληνικά με λατινικούς χαρακτήρες) μεταξύ των νέων που στέλνουν γραπτά μηνύματα από τα κινητά τηλέφωνα ή συνομιλούν μέσω του Διαδικτύου, ο Ομότιμος και Επίτιμος Καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής, και πρόεδρος του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού, τόνισε:

«Τα greeklish είναι ο καλύτερος δρόμος αποξένωσης από την εικόνα της λέξης. Αυτό μπορεί οι νέοι άνθρωποι να το πληρώσουν ακριβά. Έχουμε ελληνικές γραμματοσειρές και μπορούμε, αξιοποιώντας το Διαδίκτυο και τα ηλεκτρονικά μέσα, να χρησιμοποιούμε τις ελληνικές γραμματοσειρές που έχουν το προτέρημα να δίνουν την εικόνα της λέξης, το οπτικό ίνδαλμα, και να μας συμφιλιώνουν με την ορθογραφία της λέξης και με τη σημασία της»

tanea.gr

Eξοργιστική και εθνικά απαράδεκτη η απουσία της Ελλάδας από την Συρία

του  Θεόδωρου Κατσανέβα*

.......Είναι εξαιρετικά οξύμωρο, η Δύση που ταυτίζεται με την πολυπολιτισμικότητα και τα δικαιώματα των μειονοτικών θρησκευτικών, εθνολογικών και επιμέρους ομάδων, να πολεμά μια κυβέρνηση που υποστηρίζει στην πράξη διαχρονικά τις ίδιες αξίες, απέναντι σε θρησκόληπτους μανιακούς .......

Όχι μόνο «ανήκομεν εις την Δύσιν» αλλά είμαστε ένα απλό υποπόδιο της Δύσης. Ανάμεσα στα πάμπολλα δείγματα γραφής που επικυρώνουν αυτή τη διαπίστωση, μια ιδιαίτερα οδυνηρή πτυχή αφορά το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει ακολουθήσει μια εξοργιστική και ολέθρια εθνικά πολιτική απέναντι στη Συρία.

Είμαστε μια από τις ελάχιστες χώρες διεθνώς που έχουμε αποκοπεί εντελώς από την παραδοσιακά φίλη αυτή χώρα όπου ζουν πολλές χιλιάδες Έλληνες πολίτες και 2 εκ. Ελληνορθόδοξοι οι οποίοι στρατεύονται στο πλευρό της νόμιμης κυβέρνησης Άσαντ.

Ύστερα από πέντε χρόνια αιματηρών συγκρούσεων με πάνω από 300.000 νεκρούς, με περισσότερους από 1,5 εκ,. τραυματίες και τεράστιες υλικοτεχνικές καταστροφές, οι δυνάμεις της λεγόμενης Συριακής αντιπολίτευσης έχουν σχεδόν εξαφανιστεί.

!3 Aυγούστου 1922, αρχή της κατάρρευσης του Μικρασιατικού μετώπου

Πριν 94 χρόνια , ο τουρκικός στρατός εξαπολύει επίθεση εναντίον του ελληνικού στρατού στη τοποθεσία του Αφιόν-Καρά-Χισαρ και διαρρηγνύει τις ελληνικές θέσεις. Η ελληνική ήττα είναι μεγάλη και  οδηγεί  σε  ένα μόλις μήνα στην πλήρη κατάρρευση , στην άτακτη υποχώρηση και τελικά στην «έξωση» του μικρασιατικού Ελληνισμού από τις πατρογονικές του εστίες. Και όμως, ούτε δυο χρόνια πριν, οι Βασιλόφρονες είχαν ανέβει στην εξουσία με συνθήματα όπως «οίκαδε» και «Ελλάδα μικρή αλλά έντιμος»! Όλα αυτά δήλωναν   διαπραγματεύσεις, σύντομη ειρήνη, ασφάλεια των εκατέρωθεν πληθυσμών – των Ελλήνων στη Μικρασία και των Τούρκων στην Ελλάδα. Οι στρατιώτες στο μέτωπο ψήφισαν μονοκούκι τη βασιλική παράταξη και συνέβαλαν στην οριακή ήττα του Βενιζέλου, που μετά τις εκλογές της 20^ης Νοεμβρίου 1920 έφυγε στο εξωτερικό.

Ποια ήταν η συνέχεια; Οι Βασιλικοί αξιωματικοί, παρά τη σαφή πρόβλεψη του μετέπειτα δικτάτορα Μεταξά για την επικείμενη ήττα και παρά το γεγονός ότι ήταν «παροπλισμένοι» και «απροπόνητοι» επί σειρά ετών, αντί διαπραγματεύσεων με τους Τούρκους συνέχισαν τον πόλεμο, πραγματώνοντας  μια ιστορική και ολέθρια «κολοτούμπα» της κυβερνητικής πολιτικής. Στις 15 Νοεμβρίου 1922, ούτε δυο χρόνια από την εκλογική νίκη του 1920, οι κύριοι υπεύθυνοι της καταστροφής οδηγήθηκαν στο Γουδί και τουφεκίσθηκαν σχεδόν δημόσια – είναι χαρακτηριστικό της εποχής και των απωλειών που  «στοίχειωναν»  τη λαϊκή  συνείδηση ότι υπήρξαν άνθρωποι που πλήρωσαν και γέμισαν ένα λεωφορείο για να παρακολουθήσουν «ζωντανή» την εκτέλεση των πολιτικών  και του αρχιστράτηγου Χατζηανέστη….

.

Η καταστροφή όμως ήταν ανέκκλητη και θανατηφόρα– το μόνο που ίσως  επιβίωσε  ήταν το  συμπέρασμα  για τις «βλαβερές συνέπειες της ακύρωσης των πολιτικών υποσχέσεων»…... 

ΕΠΙ ΤΗΣ ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΑΣ ΕΚΘΕΣΗΣ (ΑΠΡΙΛΙΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 2016) ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη  

ΠΗΓΗ :ithesis.gr, 09.08.2016

Μου ζητήθηκε να εκφράσω τις απόψεις μου σχετικά με το περιεχόμενο της έκθεσης του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής. Ανέλαβα με κάποιους ενδοιασμούς αυτό το καθήκον, καθώς οι εκθέσεις αυτές ναι μεν καταρτίζονται από έγκριτους οικονομολόγους, αλλά όμως εκλαμβάνουν ως δεδομένο το ασφυκτικό και αδιέξοδο περιβάλλον των Μνημονίων.

Κατά τα άλλα. και η ανά χείρας έκθεση, όπως άλλωστε και οι προηγούμενες, είναι καλογραμμένη, με πλούσιες παραπομπές στη σχετική βιβλιογραφία, αλλά και με ικανοποιητική κατάταξη ύλης, που αρχικά, υπόσχεται αντικειμενικότητα και αποτελεσματικότητα.

Ωστόσο, για όσους διαβάσουν την ανάλυση των επί μέρους σημείων, πριν από την σύνοψη και τα συμπεράσματα, που είναι άλλωστε και η λογική σειρά, μένουν κατάπληκτοι, όταν φθάνουν, τελικά, στα συμπεράσματα. Και τούτο, επειδή αυτά ουδόλως συμβιβάζονται με τις ορθές γενικά διαπιστώσεις, που περιέχονται στην “αρνητική όψη των πραγμάτων”. Αντιθέτως η “θετική όψη των πραγμάτων” αναφέρεται σε γενικότητες, που εξαντλούνται σε επίπεδο ελπίδων, προβλέψεων, συστάσεων, υποδείξεων και ευχολόγιων, παντελώς ανίκανων να στηρίξουν τα συμπεράσματα/αποφθέγματα της έκθεσης. Η “θετική πλευρά των πραγμάτων” αυτής της έκθεσης, βρίσκεται στην ίδια κατεύθυνση με την αστήρικτη, δυστυχώς, υπεραισιοδοξία όλων των κυβερνήσεων των τελευταίων ετών. Και είναι, πράγματι, ανεξήγητο το γεγονός ότι αυτή η “υπεραισιοδοξία” ουδόλως επηρεάζεται από τα πολυάριθμα ‘μαύρα μαντάτα” διεθνών οργανισμών, όπως μεταξύ άλλων και η πρόσφατη έκθεση του ΔΝΤ.

Για τους 8 +2 Τούρκους στρατιωτικούς που "πέταξαν" επιδιώκοντας πολιτικό άσυλο...

ΠΗΓΗ : ΙΣΚΡΑ

Την έκδοση των 8 Τούρκων στρατιωτικών, που έφτασαν στην Αλεξανδρούπολη με ελικόπτερο τις πρώτες ώρες μετά από την απόπειρα πραξικοπήματος στη γειτονική χώρα, ζητά η Αγκυρα.

Το γραφείο του γενικού εισαγγελέα της Κωνσταντινούπολης, όπως αναφέρουν τα τουρκικά ΜΜΕ, έστειλε το αίτημα έκδοσης στο τουρκικό υπουργείο Δικαιοσύνης σήμερα, Τετάρτη, προκειμένου αυτό να σταλεί στις ελληνικές αρχές. Την ίδια ώρα, τουρκικά δημοσιεύματα κάνουν λόγο για εξαφάνιση δύο στελεχών της τουρκικής πρεσβείας στην Αθήνα.

Όλα δείχνουν οτι το καθεστώς Ερντογάν εντείνει τις πιέσεις για να παραδοθούν οι 8 Τούρκοι αξιωματικοί στην Τουρκία, προτάσσοντας πολιτικά κριτήρια και με την παράκαμψη των ρυθμίσεων που διέπουν το διεθνές δίκαιο και την Ελληνική νομοθεσία.

Το πρόβλημα των 8 μπορεί να προσλάβει πολύ ευρύτερες διαστάσεις στο επόμενο διάστημα και να θέσει σε μεγάλη δοκιμασία την Ελληνική εξωτερική πολιτική η οποία είναι βαθειά αγκιστρωμένη σε κατευναστικά δόγματα.

ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΑΝΤΩΝΗ ΚΑΚΑΡΑ

της Νάντιας Βαλαβάνη

Τις μικρές ώρες της Δευτέρας, 8.8.2016, στην αγαπημένη του Ικαρία έφυγε ξαφνικά και πρόωρα από κοντά μας ένας σπουδαίος άνθρωπος: Ο αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού (Αρχιπλοίαρχος ε.α.), αποταγμένος και φυλακισμένος τα τελευταία χρόνια της δικτατορίας, ιδρυτικό μέλος του ΣΦΕΑ ’67-’74, ερευνητής, συγγραφέας του σημαντικότερου έργου για τους στρατιωτικούς στη σύγχρονη ελληνική ιστορία, του τρίτομου «Οι Έλληνες στρατιωτικοί: Αξιωματικοί και υπαξιωματικοί στη μεταπολεμική Ελλάδα», που του χάρισε ένα PhD στα εξήντα του, αλλά κι ενός ολόκληρου αινιγματικού, αναφορικού και αυτοαναφορικού αφηγηματικού σύμπαντος, στο οποίο οι μνήμες της πραγματικότητας μπερδεύονται αξεδιάλυτα με τη μυθοπλασία, κομμουνιστής, αντισυμβατικός φίλος και σύντροφος, Αντώνης Κακαράς.

Την τελευταία δεκαετία της ζωής του ο Αντώνης Κακαράς, άνθρωπος μέχρι τότε κυρίως της δράσης, λες και προαισθανόταν το πρόωρο τέλος του, αποδύθηκε σε μια γιγάντια προσπάθεια να προλάβει να γράψει - με το ανεπανάληπτο προσωπικό στυλ προφορικού λόγου του, ολόκληρες σελίδες κάποιες φορές χωρίς σημεία στίξης – στην κυριολεξία δεκάδες χιλιάδες σελίδες, εκδίδοντας στις εκδόσεις Παπαζήση σχεδόν ένα βιβλίο το χρόνο.

Περί τεμένους, από τον www.ithesis

Bρίσκω τα συγκεκριμένα ερωτήματα απολύτως λογικά , καθόλου "ισλαμοφοβικά", καθώς επίσης και διερευνητικά  της οικονομικής ευθύνης που θα  φέρουν κάποιοι - οι οποίοι δεν μπορεί να είναι το δημόσιο ταμείο και ο ελληνικός λαός....

Ο «γλύπτης του Χρουτσώφ» - και κάτι παλιές ιστορίες…

Η είδηση (ΑΥΓΗ 12.8.16)  αναφέρεται στον  Σοβιετικό γλύπτη  Έρνστ Νέϊζεβστνι, που πέθανε σε ηλικία 91 ετών στη Νέα Υόρκη, όπου  ζούσε εδώ και 40 χρόνια. Ο Νέϊζεβστνι  παρασημοφορήθηκε για τη συμμετοχή του στο Β Παγκόσμιο Πόλεμο, σε ηλικία μικρότερη των 20 ετών, ενώ αργότερα μετεξελίχθηκε σε  εικαστικό καλλιτέχνη και μάλιστα  έγινε μέλος της πρωτοπορίας, που μπόρεσε να εκφρασθεί μετά την αποσταλινοποίηση και το 20^ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ. Η αποσταλινοποίηση ξεκίνησε μόλις 2 χρόνια μετά το θάνατο του Στάλιν (1953) και οδήγησε στο  πρωτοφανές  ξήλωμα μιας  ναρκισσιστικής και παρανοϊκής  προσωπικότητας, που δέσποζε στην πολιτική σκηνή της χώρας. Στα απομνημονεύματά του ο  διάδοχος του Στάλιν Νικήτας Χρουτσώφ, αναφερόταν σε δυο τρομερά περιστατικά , που οπωσδήποτε επιβάλλουν  έλεγχο και εξακρίβωση: Το ένα αφορούσε προσωπικά τον ίδιο, στρατηγό επί Β Παγκοσμίου Πολέμου, που ακολουθούσε τον Στάλιν στις επιθεωρήσεις του στο μέτωπο και που υποχρεωνόταν τα βράδια, όταν η «παρέα» με τους συνοδούς του Πατερούλη και τον ίδιο  το’ ριχνε έξω, να κάνει την αρκούδα (!)  και να γρυλίζει για να διασκεδάζει ο προϊστάμενός του…Το δεύτερο σχετιζόταν  με την αναμονή των ηγετικών παραγόντων  του ΚΚΣΕ έξω από το θάλαμο όπου «ψυχομαχούσε» ο Στάλιν, έχοντας στο πλευρό του μόνο τον Λαυρέντι Μπέρια, αρχηγό της Μυστικής Αστυνομίας….Κάποια στιγμή ο τελευταίος βγήκε από το θάλαμο και ανήγγειλε στους συγκεντρωμένους  : «Ο τύραννος πέθανε»!  

Ο  Νέϊζεβστνι  συμμετείχε το 1962 σε μια έκθεση καλλιτεχνικής αβανγκάρντ στη Μόσχα και είχε την τιμή να υποδεχθεί εκεί τον Νικήτα : Όμως ο επικεφαλής του Σοβιετικού κράτους χαρακτήρισε τα έργα του  Νέϊζεβστνι «σκατά» (!) και κατήγγειλε  την τέχνη του ως εκφυλισμένη. Απευθυνόμενος μάλιστα στον γλύπτη τον ρώτησε : «Γιατί παραμορφώνεις το πρόσωπο του Σοβιετικού λαού;»

Ο Νέϊζεβστνι δεν τα έχασε και υπερασπίστηκε το έργο του, όμως ο Νικήτας μετά το επεισόδιο έβαλε τέλος στα καλλιτεχνικά ανοίγματα του κόμματος. Φαίνεται όμως ότι τον εντυπωσίασε η σθεναρή στάση του σοβιετικού καλλιτέχνη, γιατί σύμφωνα με μια μαρτυρία του γιού  του Χρουστσώφ Σεργκέϊ, ο πατέρας του έτρεφε σεβασμό στον Νέϊζεβστνι….

Το 1964 ο Χρουτσώφ αποπέμφθηκε από την ηγεσία του σοβιετικού κράτους, πράγμα που ανέκοψε την ακολουθούμενη  γραμμή του εκδημοκρατισμού . Η πορεία των πραγμάτων και του «Σοσιαλιστικού πειράματος» ίσως ήταν  διαφορετική, αν αυτή η "γραμμή"μακροημέρευε  στη σοβιετική κοινωνία…

To Εργατικό Κόμμα και το…φάντασμα του Τρότσκυ

ΠΗΓΗ : ΙΣΚΡΑ

ΣΧΟΛΙΟ ΟΙΚΟΝΙΚΗΣ :  Παλιά (τους) τέχνη κόσκινο, των Τροτσκυστών, ο εισοδισμός σε σοσιαλιστικά και ρεφορμιστικά κόμματα με στόχο την εκ των ένδον «διαχείρισή» τους. Αυτή η μάταιη και κατεξοχήν ηγετίστικη επιδίωξη, που παραγνώριζε την ανάγκη εγγενούς δράσης των πολιτικοποιημένων μαζών, που ανέδυε συμβατικότητα και αστισμό από 100 χιλιόμετρα, ουδέποτε οδήγησε κάπου. Κατά μείζονα λόγο δεν μπορεί να οδηγήσει οπουδήποτε  σήμερα, καθώς  πολλοί  κομιστές της «Επανάστασης» της «Αριστεράς» των «Ριζοσπαστικών αλλαγών»  και άλλων ηχηρών παρομοίων καταγγέλλονται ως κοινοί πολιτικοί  απατεώνες της Νέας Τάξης…To άρθρο της ΙΣΚΡΑ επιχειρεί να πει κάτι περί Τροτσκυσμού και Αγγλικού Εργατικού κόμματος, μόνο που το συγκεκριμένο "έργο" είναι μιας άλλης εποχής...ΓΣχ.

ΙΣΚΡΑ :

Σχεδόν 76 χρόνια από τότε που ο Λέον Τρότσκι δολοφονήθηκε στο Μεξικό, με εντολή του Στάλιν, ο ρώσος επαναστάτης επιστρέφει για να στοιχειώσει το βρετανικό Εργατικό Κόμμα μέσα στην μπόρα που έφερε το Brexit.

Οι Εργατικοί έχουν περιπέσει σε μία από τις μεγαλύτερες κρίσεις που έχει γνωρίσει το κόμμα τους στα 116 χρόνια ιστορίας του μετά το δημοψήφισμα της 23ης Ιουνίου, καθώς οι περισσότεροι βουλευτές του κόμματος ζήτησαν να αρθεί η εμπιστοσύνη από το πρόσωπο του αριστερογενούς αρχηγού Τζέρεμι Κόρμπιν.

Λιγότερο από ένα χρόνο στην ηγεσία του κόμματος, ο Κόρμπιν δέχεται κριτική ότι έκανε μια ανιαρή καμπάνια υπέρ της παραμονής στην ΕΕ και ήταν αναποτελεσματικός στην αντιμετώπιση των Συντηρητικών.

80 χρόνια από τις δίκες της Μόσχας

του Δημήτρη Κατσορίδα*

από την "Εφημερίδα των Συντακτών"

...........Σε αυτές τις δίκες κατηγορήθηκε για προδοσία και εκτελέστηκε όλη η παλιά γενιά και η ηγεσία των μπολσεβίκων που συμμετείχε στην Οκτωβριανή Επανάσταση:Ζινόβιεφ, Κάμενεφ, Μπουχάριν, Ρίκοφ, Τόμσκι, Ράντεκ, Ρακόφσκι, Πιατακόφ, Σμιρνόφ, Κίροφ, Αντόνοφ-Οβσέγενκο, ο στρατάρχης Τουχατσέφσκι και πολλοί άλλοι, με αποκορύφωμα τη δολοφονία του Τρότσκι στο Μεξικό το 1940.......Επιπλέον, εξοντώθηκε το 70% των μελών της Κεντρικής Επιτροπής (98 σε σύνολο 139 μελών) που είχε εκλεγεί στο 17ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ, τον Ιανουάριο του 1934, το επονομαζόμενο και «συνέδριο των νικητών», καθώς και 1.108 αντιπρόσωποι του εν λόγω συνεδρίου σε σύνολο 2.066 συνέδρων. Οι δίκες οι οποίες ξεκίνησαν τον Αύγουστο του 1936, έμειναν γνωστές στην Ιστορία επειδή οδήγησαν στην καταδίκη και την εκτέλεση εκατοντάδων χιλιάδων ατόμων από το 1936 μέχρι το 1938 στη Σοβιετική Ενωση.......Ο εισαγγελέας Βισίνσκι, ο οποίος μέχρι το 1921 ανήκε στη δεξιά πτέρυγα του κόμματος των μενσεβίκων, έστειλε στο εκτελεστικό απόσπασμα χιλιάδες αγωνιστές με μόνο κατηγορητήριο τις ψεύτικες ομολογίες οι οποίες αποσπάστηκαν κατόπιν άσκησης φυσικής και ψυχολογικής βίας.......

 ΟΛΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΚΑΤΣΟΡΙΔΑ

H επανεκκίνηση των ρωσοτουρκικών σχέσεων και η Ελλάδα

Σχόλιο ΟΙΚΟΝΙΚΗΣ :  Μπορεί η  οποιαδήποτε σχέση της Τουρκίας με το πολιτικό της περιβάλλον, με ή εναντίον του Ισραήλ, με ή εναντίον της Ρωσσίας, με ή εναντίον του ΙSIS,   να αλλάξει τον μακροπρόθεσμο  μεγαλοϊδεατισμό και το αυτοκρατορικό  όνειρο αυτής της χώρας; ΓΣχ

ΠΗΓΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ : ΙΣΚΡΑ

ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ ΟΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ: ΞΕΠΑΓΩΝΟΥΝ TURKISH STREAM, ΠΥΡΗΝΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ AKKUYU

Η επίσκεψη Ερντογάν στη Ρωσία και οι συνομιλίες του με τον Πούτιν θα πρέπει να θεωρηθούνιδιαίτερα επιτυχείς και από τις δύο πλευρές.

Ρωσία και Τουρκία πέτυχαν να αναθερμάνουν τις σχέσεις τους και να πραγματοποιήσουν μια ισχυρήεπαναπροσέγγιση.

Φυσικά ο χρόνος θα δείξει την ανθεκτικότητα αυτής της αναθέρμανσης και επαναπροσέγγισης και το κατά πόσο θα έχει μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμεςπροοπτικές, πράγμα για το οποίο ορισμένοι έχουν ζωηρά ερωτηματικά.

Οφείλουμε πάντως να διευκρινίσουμε κάτι που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό αλλά έχει τη σημασία του.

Αυτή η επαναπροσέγγιση Ρωσίας – Τουρκίας δεν ξεκίνησε μετά αλλά αρκετά πριν το πραξικόπημα στην Τουρκία.

Να σημειώσουμε ιδιαίτερα ότι οι δύο πλευρές, είχαν φτάσει πολύ κοντά σε μια συμφωνία για την επανενεργοποίηση του λεγόμενου Turkish Stream, τουλάχιστον για τον ένα αγωγό που αφορά την προμήθεια ρωσικού φυσικού αερίου στην Τουρκία, κάτι που θορύβησε δεόντως τις ΗΠΑ.

"Η Βίκος Cola χορηγός του Ejekt Festival"

Πάνε 50 χρόνια από τότε που έκανε την κινηματογραφική εμφάνισή του ο "Τζο ο λεμονάδας" - ένα θαυμάσιο, σουρεαλιστικό και  αντισυστημικό φιλμ  του τσεχικού κινηματογράφου, σαφώς διακριτό  από διάφορες "προοδευτικές" κρυάδες που σερβίρονται σήμερα...Το φιλμ είχε ως επίκεντρό του την ΚΟΛΑ ΛΟΚΑ , που στην πορεία αποδεικνυόταν θαυματουργή και ικανή  ακόμη και για την ανάσταση νεκρών....Στην Ελλαδίτσα μας τότε πίναμε σινάλκο κόλα και κάτι άλλα "κολοειδή",  αλλά τελικά έκανε την εμφάνισή της το γνωστό ποτό με τις γνωστές διαφημίσεις πλαισιωμένες από ευσταλείς αυνανιστές σε κατάσταση χαζοχαρούμενης ευφορίας. Το υποστήκαμε βέβαια κι αυτό - βλέπεις δεν γνωρίζαμε την υπερυψηλή τεχνολογία της συγκεκριμένης κατασκευής (εδώ παύση για γέλια 5 λεπτών...) Τελικά ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, κι αυτοί που δεν αφήνουν ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΣΕΝΤ στο ελληνικό δημόσιο ταμείο πήραν των ομματιών τους -κι εμείς το κατευχαριστηθήκαμε. Κατά τα άλλα :  ο Εθνικός Δρυμός Βίκου-Αώου δεν εμπλέκεται στην υπόθεση, αλλά η εκδίκηση προσθέτει πολύ περισσότερα από όσα ενδεχομένως αφαιρεί ένα μικρό ψέμα...

Αντιγράφω από τις ειδήσεις :

"Η Βίκος Cola με κυρίαρχο μήνυμα «Δίψα για μουσική» έδωσε δυναμικό παρών στο Ejekt Festival, στο απόλυτο μουσικό φεστιβάλ του φετινού καλοκαιριού. 40.000 περίπου άτομα βρέθηκαν στην Πλατεία Νερού, στο Φάληρο, για να απολαύσουν από κοντά τους αγαπημένους τους καλλιτέχνες & groups, όπως DIMITRI VEGAS & LIKE MIKE, EDITORS, JAMES, CRYSTAL CASTLES, VELIX, ΣTELLA, MUSE, UNKLE, TEMPLES, ILIA DARLIN.......
Το μυστικό της καινοτομίας της Βίκος Cola κρύβεται στο Φυσικό Μεταλλικό Νερό «ΖΑΓΟΡΟΧΩΡΙΑ», που αποτελεί και το κυρίαρχο συστατικό της."