ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΜΙΑ ΣΩΣΤΗ ΕΘΝΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

 

του Περικλή Νεάρχου

Υπηρχαν δικαιολογημένοι φόβοι και ανησυχίες οτι αυτό που θα ηταν εθνικά αυτονόητο και επιβεβλημένο δεν θα γινόταν.Ασκουνταν εντονες πιέσεις απο την Αμερικανική υπερδύναμη στην Ελλάδα να " επιλέξει " τις Αμερικανικές φρεγάτες , που ειναι σαφως υποδεέστερες και ακατάλληλες για τις ανάγκες του Πολεμικου Ναυτικου.Πρόκειται ουσιαστικά για παράκτια σκάφη και οχι για καθαυτό φρεγάτες.

Ειναι γνωστό οτι η Αμερικανική πλευρά, για ν' αποφύγει περιπλοκές στις σχέσεις της με την Τουρκία , ακόμη και τώρα που οι Τουρκο - Αμερικανικές σχέσεις βρίσκονται στη γνωστή κατάσταση, δεν θέλει να δώσει στην Ελλάδα οπλα , που θα της προσέδιδαν μια σχετική στρατηγική αυτονομία και θα ανέτρεπαν σ' ενα βαθμό την ισορροπία δυνάμεων μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας.Ειναι ενδεικτικό το γεγονός της προσφορας στο παρελθόν απο τις ΗΠΑ στην Αγκυρα πυραύλου αέρος - αέρος μακρου πλήγματος, τον οποιον αρνήθηκαν στην Ελλάδα , για ν' αντισταθμίσει την προμηθεια της Ελλάδος απο τη Γαλλία του πυραύλου αέρος - αέρος μακρου πλήγματος τύπου Scalp , βεληνεκους 500 χλμ.

Η Αμερικανική πλευρά ενέμεινε στην πολιτική αυτή ακόμη και οταν η Αγκυρα επεδόθη σε μεγάλους εξοπλισμούς και σε θεαματική ανάπτυξη της αμυντικης της βιομηχανίας , επιδιώκοντας την ανατροπή κάθε ισορροπίας με την Ελλάδα και εκμεταλλευόμενη , μεταξύ αλλων , την εξοπλιστική απραξία της Ελληνικης πλευρας , επι μια ολόκληρη 15ετία.

Η Αμερικανική πλευρά ακουγε επίσης, με μεγάλη ανησυχία και αρνητική προδιάθεση , κάθε ιδέα για υπογραφή αμυντικης συμφωνίας , με ρήτρα αμυντικης συνδρομης , μεταξύ δυο χωρων - μελων του ΝΑΤΟ. Πίστευε πως τέτοιου ειδους συμφωνίες ειναι αυμβίβαστες με το ΝΑΤΟ και αμφισβητουν την ενότητα , τη συνοχή και την προοπτική του .

Πολύ περισσότερο, οταν πρωταγωνιστής σε τέτοιου ειδους συμφωνίες θα ηταν η Γαλλία ,

η οποία πάντοτε υπερθεμάτιζε σε θέματα ΕυρωπαΙκης ενότητας και στρατηγικης και αμυντικης αυτονομίας. Οι Ηνωμένες Πολιτειες , απο την πρώτη ηδη μεταπολεμική περίοδο, κατά την οποία παγιώθηκε η διαίρεση της Ευρώπης σε Ανατολή και Δύση και σε ανταγωνιστικούς συνασπισμούς, συναρτουσε την ανάσχεση της Σοβιετικης Ενώσεως και του κομμουνιστικου κινδύνου με τη στρατηγική σύζευξη ΗΠΑ και Ευρώπης , που εκφράσθηκε μέσα απο το ΝΑΤΟ και την Αμερικανική παρουσία στην Ευρώπη. Οταν , επηλθε η διάλυση της Σοβιετικης Ενώσεως και του Συμφώνου της Βαρσοβίας , οι ΗΠΑ δεν εγκατέλειψαν τη θέση τους αυτή. Αντιθέτως , ακολούθησαν πολιτική εντάξεως της Ανατολικης και της ΝΑ Ευρώπης στους λεγόμενους Ευρω - Ατλαντικούς θεσμούς , το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Θεώρησαν επίσης σκόπιμο , παρά την εκλειψη του προηγούμενου κομμουνιστικου κινδύνου , να συνεχίσουν τη στρατηγική ανασχέσεως της Ρωσίας , ως παγκόσμιου γεωπολιτικου ανταγωνιστη των ΗΠΑ και , κατά προέκταση , της Δύσεως. Στο πλαίσιο αυτό , οι ΗΠΑ αντιτάχθηκαν στην ανάπτυξη στρατηγικης συνεργασίας μεταξύ της Δυτικης Ευρώπης και της μετακομμουνιστικης Ρωσίας. Εβλεπαν σ' αυτήν τον κίνδυνο να εξαρτηθει η Ευρώπη απο τη συνεργασία αυτή και να αυτονομηθει απο τις ΗΠΑ.

Σ' αυτό το πνευμα , η Αμερικανική πολιτική εναντιώθηκε στην κατασκευή του αγωγου φυσικου αερίου Nordstream 2 , μεταξύ Γερμανίας και Ρωσίας.Στην ιδια λογική , ειδε επίσης με πολλή δυσαρέσκεια τη Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου Ευρώπης - Κ'ινας , που εσπευσε η Γερμανία να υπογραψει , επι Γερμανικης Προεδρίας. λίγο πριν την εκπνοή της. Η Κίνα αντιμετωπίζεται σήμερα απο τις ΗΠΑ ως ο κύριος γεωπολιτικός τους ανταγωνιστής.

Η αιφνιδιαστική υπογραφή της Συμφωνίας AUKUS μεταξύ ΗΠΑ, Μ. Βρετανίας και Αυστραλίας , που σηματοδοτει μια νέα συσπείρωση των Αγγλοσαξώνων και μεταφορα του κέντρου βάρους της παγκόσμιας Αμερικανικης στρατηγικης στον Ειρηνικό και Ινδικό ωκεανό, με αναφορά την Κίνα , εχει αμεσες επιπτώσεις και στην περιοχή μας.Η ακύρωση ιδιαίτερα του συμβολαιου των 12 υποβρυχίων, που ειχε υπογράψει η Αυστραλία με τη Γαλλία, εξόργισε , δικαιολογημένα , τη δεύτερη και προκάλεσε ενταση στις Γαλλο - Αμερικανικές σχέσεις. Το

τελευταιο που θα ηθελαν ειναι να επιδεινώσουν σοβαρά τις σχέσεις τους και με τους Γάλλους .Μια τέτοια εξέλιξη θα περιέπλεκε επικίνδυνα τις σχέσεις των ΗΠΑ με την Ευρώπη , σε μια στιγμή μάλιστα που οι ΗΠΑ αναδιπλώνονται απο την περιοχή της Μεσογείου , μετά την Κεντρική Ασία ( Αφχανιστάν ), και μεταφέρουν την εμφαση της στρατηγικης τους στον Ειρηνικό.

Ο προβληματισμός αυτός ειχε ως αποτέλεσμα να επιταχύνουν οι ΗΠΑ ορισμένες ανακατατάξεις, οι οποιες ηταν απο καιρό υπο μελέτη, αλλά δεν λαμβάνονταν γι' αυτές αποφάσεις.Μια απ' αυτές ειναι η αναγνώριση ενος ειδικου ρόλου της Γαλλίας στην περιοχή της Ανατολικης Μεσογείου, της Μέσης Ανατολης , του Κόλπου και της Βόρειας Αφρικης, με προεκτάσεις στη μαύρη Αφρική του Σαχέλ.Μια αλλη , που ειναι συνυφασμένη με την πρώτη , ειναι η αναγνώριση της ανάγκης για περισσότερη Ευρωπαϊκή αμυντική αυτονομία , στην οποία πρωταγωνιστει η Γαλλία.

Η τελευταία δεν ανέμενε , βεβαίως , την Αμερικανική ευλογία για την ανάληψη αυτου του ρόλου.Τον διεκδικουσε συστηματικά, γιατί συνδέεται με ζωτικά εθνικά στρατηγικά της συμφέροντα.Σε ο,τι αφορα ειδικότερα την Ευρωπαϊκή αμυντική αυτονομία, ειχε μεριμνήσει ηδη , κατά τη διαπραγμάτευση και υπογραφή της Συνθήκης της Λισσαβωνος, να περιληφθει σ' αυτήν σχετικό αρθρο , σύμφωνα με το οποιο δεν ειναι απαραίτητη η συμφωνία ολων για την ανάληψη αμυντικων πρωτοβουλιων.Μπορουν ν' αναληφθουν απο τις χωρες που συμφωνουν και αναλαμβάνουν ρόλο πρωτοπορείας.Επι Σαρκοζί , εκτός απο την επιστροφή της Γαλλίας στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ , ειχε προωθηθει επίσης η ιδέα του ΝΑΤΟ των δυο πυλώνων, ενος Αμερικανικου και ενος Ευρωπαϊκου.Η πολιτική επίσης εκκρεμότητα που δημιούργησαν στη Γερμανία οι εκλογές, η οποία αναμένεται να παραταθει επι μηνες , οπως και η αποχώρηση της Μέρκελ, προσφέρουν στη Γαλλική πλευρά μια ευνοϊκή συγκυρία για την ανάληψη πρωτοβουλιων για την ενίσχυση του ρόλου της στην Ανατολική Μεσόγειο , με Αμερικανικές ευλογίες, αλλά και για την προώθηση της αυτόνομης Ευρωπαϊκης αμυντικης πολιτικης.

Ειναι γνωστό οτι η απερχόμενη Γερμανίδα Καγκελλάριος αντιτάχθηκε σταθερά στην ενίσχυση του ρόλου της Γαλλίας στη Μεσόγειο , χρησιμοποιώντας ως πρόσχημα την Αμερικανική αντίθεση.Η αλλαγή θέσεως τώρα των ΗΠΑ, δεν αφήνει πολλά περιθώρια αντιδράσεων στη Γερμανία.Υπενθυμίζεται οτι με αντιδράσεις της Γερμανίας και προσωπικά της Μέρκελ οδηγήθηκε σε ναυάγιο η μεγάλη ιδέα του Σαρκοζί για τη λεγόμενη Μεσογειακή Ενωση.Η ιδια επίσης αντιτάχθηκε παρασκηνιακά ,πριν ενα χρόνο , σε συνεννόηση με τους Αμερικανούς, στην υπογραφή Ελληνο - Γαλλικης Αμυντικης Συμφωνίας , με ρήτρα αμυντικης συνδρομης.

Οι κινήσεις καλης θελήσεως και προσεταιρισμου της Γαλλίας απο τις ΗΠΑ, ως αντισταθμιστική πολιτική , μετά την υπογραφή της συμφωνίας AUKUS , διευκόλυναν την Ελλαδσ να κάνει τη σωστή και επιβεβλημένη εθνική επιλογή των φρεγατων Belharra και κορβετων Gowind και να υπογράψει τη στρατηγικης σημασίας διμερή αμυντική συμφωνία με τη Γαλλία , με ρήτρα αμυντικης συνδρομης.Η παλιά Αμερικανική πολιτική αφησε , δυστυχως, ως κατάλοιπο σε μια , κατα τα αλλα, πολύ σωστή επιλογή , τη στέρηση απο τις Ελληνικές φρεγάτες του πολύτιμου πυραύλου μακρου πλήγματος Scalp Naval .Προεβλήθη επισήμως ως δικαιολογία οτι αυτό ηταν δηθεν επιλογή του Πολεμικου Ναυτικου και οτι ο πύραυλος περισσεύει, εφόσον φέρεται απο αεροσκάφη Μιράζ και Ραφάλ .Την αλήθεια την απεκάλυψε η Γαλλική εφημερίδα Tribune , οτι δεν περιελήφθη τελικα . μετά απο Αμερικανικές πιέσεις.Η Ελληνική πλευρά πρέπει να επανεξετάσει το θέμα και ειτε να περιλάβει τελικά και τους πυραύλους αυτούς στον εξοπλισμό των φρεγατων ειτε να εγκαταστήσει , τουλάχιστον , τον ειδικό εκτοξευτήρα , ωστε να ειναι δυνατή η προσθήκη του πυραύλου σε μεταγενέστερο χρόνο. Η Τουρκική πλευρά επενδύει συστηματικά σε πυραυλικά συστήματα μακρου βεληνεκους , εγχώριας παραγωγης , και ειναι πολύ σημαντικό για το Πολεμικό Ναυτικό να εχει στη φαρέτρα του οπλα μακρου πλήγματος , με τα οποια να μπορει ν' απαντήσει.

Το Πολεμικό Ναυτικό , οπως και η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων και ο αρμόδιος Υπουργός Αμυνας επέδειξαν σταθερότητα στην πρόταξη των επιχειρησιακων αναγκων στην επιλογή των φρεγατων , εναντι οποιουδήποτε αλλου κριτηρίου η σκοπιμότητας και αξίζουν δίκαιο επαινο.

Η Ελλάδα , εστω απο γεωπολιτική καραμπόλα , διευκολύνθηκε να κάνει μια σωστή εθνική επιλογή , με τις ευλογίες και των ΗΠΑ.Η Ελληνο -Γαλλική αμυντική σχέση εχει τεράστια σημασία για την Ελλάδα.Ενισχύει καταλυτικά την αμυνα και την αποτροπή της, αλλά της προσδίδει επιπλέον εναν αλλο , πολύ σημαντικό γεωπολιτικό ρόλο στην περιοχή και την καθιστα συμπρωταγωνιστή με τη Γαλλία σε μια μεγάλη Ευρωπαϊκή υπόθεση, που ειναι η Ευρωπαϊκή αμυντική αυτονομία και ο ρόλος της Ευρώπης στη Μεσόγειο.

Η νέα αυτή εξέλιξη δεν μπορει να συμπορευθει με θλιβερές πολιτικές κατευνασμου και ενδοτισμου.Θα πρέπει να περιφρουρηθει και ν' αξιοποιηθει για δημιουργική δράση σε ολους τους τομεις. Η αμυντική βιομηχανία ειναι ο νέος τομέας , στον οποιον πρέπει να δοθει η δέουσα προσοχή.Η Ελλάδα δεν μπορει να επιτρέψει μακροπρόθεσμα τον υποσκελισμό της στην τεχνολογία και την καινοτομία απο την Αγκυρα.Θα πρέπει πάραυτα να ιδρυθει Υφυπουργειο Αμυντικης Βιομηχανίας, το οποιο να αναλάβει τη χάραξη εθνικης μακροπρόθεσμης πολιτικης και στρατηγικης και την ανασυγκρότηση της Ελληνικης Αμυντικης Βιομηχανίας.

Θα πρέπει επίσης να αφοπλισθει, οσο ειναι ακόμη καιρός , η τορπίλη που ετοιμάζεται στην Κύπρο , με Βρετανική τεχνογνωσία , με πρόσχημα δηθεν τη " λύση " του Κυπριακου και πραγματικό στόχο την κατάλυση της Κυπριακης Δημοκρατίας.Η Κύπρος πρέπει να προωθήσει αμεσα τις αμυντικές σχέσεις με τη Γαλλία , την αμυντική της θωράκιση και τον ενιαιο αμυντικό χωρο με την Ελλάδα.Πάνω απ ' ολα ομως, πρέπει να διαφυλάξει ως κόρη οφθαλμου τη διεθνή της υπόσταση και διεθνή αναγνώριση , την Κυπριακή Δημοκρατία.

Περικλής Νεάρχου

Πρέσβυς ε.τ.