του Γιάννη Σχίζα
Επί μακρόν αντιμετωπίσαμε με υποχωρητικότητα τη Τουρκία, αγνοήσαμε τις επανειλημμένες παρασπονδίες της μετά τη Συνθήκη της Λωζάννης, χορέψαμε μαζί της ζεϊμπεκιές, εκτιμήσαμε ότι η είσοδός της στην ευρωπαϊκή οικογένεια θα συνεπιφέρει και την εξάλειψη των αυτοκρατορικών της ονείρων . Τώρα όμως τα πράγματα αλλάζουν. Η στρατηγική της Τουρκίας βασίζεται στην χωρική εξάπλωση, στην τουρκοποίηση παντός αντιπάλου, ενώ η τακτική της έγκειται στην χρήση των άλλων μερών στο ρόλο του εκ περιτροπής εχθρού ή φίλου.
Ταυτόχρονα η
χώρα υποφέρει από τη μετανάστευση . Οι πρόσφυγες που κατακλύζουν την Eλλάδα είναι
- εκτός από φυγάδες ενός πολέμου - μετανάστες από το Μπάγκλαντές, από το
Πακιστάν, από το Μαρόκο, από χώρες της Αφρικής, που πληρώνουν τα μαλλιά της
κεφαλής τους για να μετεγκατασταθούν. Σωστά ο Αριστερός ηγέτης Όσκαρ Λαφονταίν επισημαίνει : "Εάν ένα μέρος
από τα δισεκατομμύρια που διαθέτουμε στη Γερμανία για τους πρόσφυγες τα
δαπανούσαμε για τους καταυλισμούς προσφύγων στην Εγγύς Ανατολή και στην Αφρική,
θα βελτιώναμε τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων».
Κοντά στα άλλα, κινδυνεύουμε να δούμε τους μεγάλους «αεριτζήδες» να αλώνουν το σύνολο των κορυφών των ελληνικών βουνών – απαξιώνοντας την
εγκατάσταση των ανεμογεννητριών στις παράκτιες
και στις επιθαλάσσιες εκτάσεις.
Ο αγώνας κατά των ανεμογεννητριών καθυστέρησε απαράδεκτα από τρία θεμελιώδη σφάλματα που δέσποσαν μεταξύ των
συνεργαζομένων ατόμων : Πρώτον, στην θεώρηση των ανεμογεννητριών ως απατηλών
μέσων παραγωγής, δεύτερον στη
θεώρηση της κλιματικής αλλαγής ως
ανύπαρκτης ή ως μη ανθρωπογενούς, και
τρίτον από το λεγκαλισμο που επικράτησε, από τη βεβαιότητα ότι τα
δικαστήρια θα ματαιώσουν την παραπέρα
ανάπτυξη των αιολικών εφαρμογών.
Μερικοί «ελληνόφωνοι» εργάζονται
για να καταλήξει ο Ελληνισμός στα παλιά σύνορά του– θα λέγαμε αξιοποιώντας μια παλιά
κουβέντα του Κύπριου αγωνιστή Βάσου
Φτωχόπουλου! Δεν απομένει σ’ εμάς να
αγνοήσουμε κάθε οπτική «μακροϊστορίας» -
που δηλώνει ότι κάθε τι είναι δυνατό -
και να αγωνιστούμε για την
εξέλιξη της τωρινής τάξης πραγμάτων προς το καλύτερο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου