του Νίκου Ζήβα
Ήδη από διάφορες γωνιές της Δύσης αρχίζουν να ακούγονται μισοχαρμόσυνες παροτρύνσεις και εκτιμήσεις όσον αφορά τη χαλάρωση των μέτρων απομόνωσης των πληθυσμών απέναντι στην επιθετικότητα του κορονοϊού, ώστε να μην υπάρξει ολοσχερής οικονομική κατάρρευση, την ίδια ώρα όπου μαίνεται ο βομβαρδισμός των εικόνων του θανάτου που σαρώνει τις διαλυμένες και υπονομευμένες από χρόνια κρατικές υγειονομικές δομές.
Αυτή η ξαφνική συμπόνια και η προστασία της κρατικής εξουσίας προς τους υπήκοους της απέναντι στην απειλητική άγνωστη ασθένεια θα αρχίσει προοδευτικά να παραχωρεί τη θέση της σε μέτρα για την ανάγκη αναδιοργάνωσης και επανεκκίνησης της εγκαταλελειμμένης παραγωγικής βάσης της, εξαφανίζοντας το κακό με τη μαγεία των εικόνων, αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα την υποκρισία της μέσω του δόγματος «ό,τι φαίνεται υπάρχει».
Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί και η διαφορά μεταξύ των μεθόδων διαχείρισης της πανδημίας στην Ανατολή και στη Δύση. Τα υπερσυγκεντρωτικά καθεστώτα της Ανατολής είτε αποκρύπτουν είτε εξαφανίζουν το πρόβλημα μέσω της σιδηράς καταστολής προς τους υπηκόους τους ενώ η Δύση αντίθετα καταστέλλει τους υπηκόους της με την όσο το δυνατόν υπερπροβολή και διόγκωση του τρομακτικού άγνωστου εχθρού:
όσο πιο πολλές εικόνες με θύματα και φέρετρα στα καμιόνια τόσο καλύτερη και αποδεκτή η εφαρμογή των μέτρων…ο στρατός έπεται αν χρειαστεί…στην Ανατολή αντίθετα ο στρατός προηγείται των γεγονότων…Ήδη από διάφορες γωνιές της Δύσης αρχίζουν να ακούγονται μισοχαρμόσυνες παροτρύνσεις και εκτιμήσεις όσον αφορά τη χαλάρωση των μέτρων απομόνωσης των πληθυσμών απέναντι στην επιθετικότητα του κορονοϊού, ώστε να μην υπάρξει ολοσχερής οικονομική κατάρρευση, την ίδια ώρα όπου μαίνεται ο βομβαρδισμός των εικόνων του θανάτου που σαρώνει τις διαλυμένες και υπονομευμένες από χρόνια κρατικές υγειονομικές δομές.
Αυτή η ξαφνική συμπόνια και η προστασία της κρατικής εξουσίας προς τους υπήκοους της απέναντι στην απειλητική άγνωστη ασθένεια θα αρχίσει προοδευτικά να παραχωρεί τη θέση της σε μέτρα για την ανάγκη αναδιοργάνωσης και επανεκκίνησης της εγκαταλελειμμένης παραγωγικής βάσης της, εξαφανίζοντας το κακό με τη μαγεία των εικόνων, αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα την υποκρισία της μέσω του δόγματος «ό,τι φαίνεται υπάρχει».
Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί και η διαφορά μεταξύ των μεθόδων διαχείρισης της πανδημίας στην Ανατολή και στη Δύση. Τα υπερσυγκεντρωτικά καθεστώτα της Ανατολής είτε αποκρύπτουν είτε εξαφανίζουν το πρόβλημα μέσω της σιδηράς καταστολής προς τους υπηκόους τους ενώ η Δύση αντίθετα καταστέλλει τους υπηκόους της με την όσο το δυνατόν υπερπροβολή και διόγκωση του τρομακτικού άγνωστου εχθρού:
Ο κορονοϊός συνεπώς θα υπάρξει ως πραγματική απειλή όσο οι εικόνες θα συντηρούν τον τρόμο του και η εφαρμογή του lockdown θα προετοιμάσει τη «νέα εποχή»…όταν οι ισχυροί ανταγωνισμοί του εμπορεύματος αναδείξουν τα δρώμενα στη διεθνή πολιτική αρένα (τέλος της παγκοσμιοποίησης, διάλυση της E.E., ανάσχεση της ισχύος της Κίνας, ανάδειξη ως κυρίαρχου, του παλιού άξονα ανταγωνισμού-συνεργασίας Ρωσίας-ΗΠΑ) και τις πρωτοβουλίες αναδιάρθρωσης, οι νεκροί του κορωνοϊού θα ξεχαστούν αντικαθιστώμένοι από τις εικόνες ενός νέου κόσμου με τεχνολογικό σφρίγος που θα υπόσχεται για ακόμα μία φορά την χιμαιρική κατάκτηση του μέλλοντος.
Το συνεχές ψεύδος των εικόνων προβάλλει πάντα την ψευδή εικόνα της εξουσίας που εμφανίζεται τώρα συμπονετικη ενώ τρέφεται αενάως από τα εκατομμύρια θύματα των ανταγωνισμών και των πολέμων της.
Η άγρια σύγκρουση των άνισων παραγωγικών σχέσεων των κοινωνιών κυρίως της Δύσης μέσα στην δίνη αυτής της κρίσης ίσως επιτρέψει να αναδειχθούν ενδιαφέρουσες μορφές ανάπτυξης εναλλακτικές των σχεδίων της εξουσίας εξισορροπώντας την, ολοκληρωτικής φύσης, βουλιμία της…είθε…
Ν.Ζ
Αθήνα 5/4/20
Αθήνα 5/4/20
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου