Του Δημήτρη Γιαννόπουλου
Αλλά η αποτυχία Αποτροπής, και εν συνεχεία Ακύρωσης, αυτού του ατιμωτικού εθνικού εγκλήματος συνεπάγεται ευθύνες εκείνων οι οποίοι επί έξι μήνες τουλάχιστον καλλιεργούσαν από ηττοπάθεια μέχρι εφησυχασμό, λέγοντας είτε πως δεν μπορούσαν να προσβάλουν νομικά μια «κυβερνητική πράξη» εσχάτης προδοσίας, είτε πως επρόκειτο για «Προσύμφωνο» το οποίο δεν ισχύει μέχρι να κυρωθεί από το Συμβούλιο Ασφαλείας ή... κάθε ένα από τα μέλη του ΝΑΤΟ!!!
Περιττό να θυμίσουμε πως τέτοια φληναφήματα έδωσαν το δικαίωμα στους κομματικούς «διεθνολόγους» της ΝΔ και στη μετέπειτα Κυβέρνηση Μητσοτάκη να βγάλουν την ουρά τους απέξω, και να ρίξουν ταφόπλακα στο θέμα, επιμένοντας πως οι «Πρέσπες» δεν ακυρώνονται μετά την επικύρωσης τους από την ελληνική Βουλή.
Έτσι, παρά το γεγονός πως τα Σκόπια έθεσαν τη συμφωνία των Πρεσπών στον πάγο (με πρόσχημα την μη-πρόσκλησή τους να γίνουν μέλη της ΕΕ), το προτεκτοράτο των Αθηνών επέβαλε στα Ελληνόφωνα ΜΜΕ να αποσύρουν σιωπηρά το όνομα «Μακεδονία» από την «Βόρεια Ελλάδα» και να λιβανίζουν σε όλους τους τόνους το όνομα «Βόρεια Μακεδονία» για τα Σκόπια.
Δεν άργησε όμως να φανεί ο λόγος της πρεμούρας να κλείσει το «Μακεδονικό»: Ένα μήνα μετά τις εκλογές του Ιουλίου 2019, Μητσοτάκης και Δένδιας είχαν επίσημη ενημέρωση από την Τρίπολη πως επίκειται Συμφωνία ΑΟΖ Τουρκίας-Λιβύης και, αντί να την μπλοκάρουν εγκαίρως, έσπευσαν να αναζητήσουν νέα προσκόμματα εφησυχασμού, αντιπερισπασμού και λεονταρισμών για την επικείμενη απεμπόλησης εθνικής κυριαρχίας αμαχητί.
Αυτή τη φορά μάλιστα, δεν υπήρχαν πολλές εναλλακτικές δυνατότητες για την Ακύρωση των μνημονίων Τουρκίας-Λιβύης που κατατέθηκαν στον ΟΗΕ στις 7 Δεκεμβρίου 2019. Προκειμένου να μη πρωτοκολληθούν χωρίς αμφισβήτηση στην αρμόδια διεθνή επιτροπή για το Δίκαιο της Θάλασσας, έπρεπε εντός διορίας 40 ημερών η Ελλάδα να προσφύγει στον ΟΗΕ καταθέτοντας χάρτες και συντεταγμένες των θεωρούμενων χωρικών της υδάτων και των δικαιωμάτων στην ελληνική ΑΟΖ (μέση γραμμή), που παραβιάζουν κατάφορα οι συντεταγμένες Τουρκίας-Λιβύης.
Αντί γι’ αυτή την απόλυτα νόμιμη, σώφρονα και ακίνδυνη κίνηση (που δε συνιστά μονομερή «κήρυξη επέκτασης χωρικών υδάτων» αλλά διεκδίκηση δικαιοπραξίας επ’ αυτών) το ελληνόφωνο προτεκτοράτο των Αθηνών ακολούθησε τις εντολές των Επικυριάρχων του, να υπεκφύγει με μπόλικη μπουρδολογία περί Χάγης και «συνεκμετάλλευσης».
Αυτά μέχρι να έρθει ως από μηχανής θεός ο Νετανιάχου για την εσπευσμένη υπογραφή του East Med με Ελλάδα και Κύπρο — αλλά χωρίς συμμετοχή της υποτιθέμενης τελικής αναδόχου του αγωγού, δηλαδή της Ιταλίας.
Στις 3 Ιανουαρίου 2020 έγινε γνωστός ο λόγος της «σπουδής» των Ισραηλινών για μονοήμερο ταξίδι στην Αθήνα, που καμιά σχέση δεν είχε με πρόθεση να μπουν σφήνα στην ΑΟΖ Τουρκίας-Λιβύης. Άλλωστε το ΥΠΕΞ του Ισραήλ διαβεβαίωνε ταυτόχρονα την Άγκυρα πως δεν απέκλειε μια διμερή διαπραγμάτευση μαζί της για «ασφαλή διέλευση του Ισραηλινού East Med μέσω της Τουρκικής ΑΟΖ»
Χωρίς σχέδιο, χωρίς την παραμικρή προετοιμασία, διοργάνωσαν μια φιέστα αντιπερισπασμού στην Αθήνα (την οποία διέκοψε απότομα η δολοφονία Σολειμανί), με την Αίγυπτο να γυρίζει πρώτη την πλάτη στην Ελλάδα, και αμέσως μετά, επίσημα πια, η άμεσα ενδιαφερόμενη Ιταλία.
Η μεγάλη όμως διπλωματική και γεωπολιτική μας εξαφάνιση ήρθε δύο εβδομάδες αργότερα από τη Μόσχα, με το βέτο Πούτιν στη συμμετοχή της Αθήνας στη Διάσκεψη του Βερολίνου της 19 Ιανουαρίου.
Ο ίδιος ο Λαβρόφ άλλωστε είχε προειδοποιήσει δημόσια την Αθήνα παραμονές Πρωτοχρονιάς, πως θα πληρώσει ακριβά την κοροϊδία του Δένδια να του υποσχεθεί την έκδοση του Αλεξάντερ Βίννικ στη Μόσχα, ενώ ο Μητσοτάκης κανόνιζε με την «υποψήφια» ΠτΔ Κατερίνα Σακελλαροπούλου την παράδοση του Mr Bitcoin στις ΗΠΑ (δήθεν μέσω Γαλλίας).
Έτσι καταλήξαμε να καταπιούμε χωρίς αναισθητικό τα «τετελεσμένα» της ΑΟΖ Τουρκίας-Λιβύης με όλους ανεξαιρέτως να μας γυρνούν την πλάτη κι εμείς να περιμένουμε από τον αναξιόπιστο πολυπράκτορα της Βεγγάζης, τον Χαλιφά Χαφτάρ, να σώσει την παρτίδα για χάρη μας.
Αντί να κρύβεται στα άδυτα της Βασιλίσσης Σοφίας για να αποφύγει τον διασυρμό, η φράξια Δένδια του διαιρεμένου ΥΠΕΞ συνεχίζει ακόμα και τώρα να διαλαλεί: «Όλα τα υπόλοιπα κράτη, συμπεριλαμβανομένου του Ισραήλ, δέχονται τα προβλεπόμενα από το δίκαιο της θάλασσας και αναγνωρίζουν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα.»
Δηλαδή, δέχονται αναγνώριση της ελληνικής ΑΟΖ που εμείς αρνούμαστε να επικαλεστούμε με συγκεκριμένα στοιχεία, καταθέτοντας συντεταγμένες στον ΟΗΕ; Την στιγμή μάλιστα που αυτές οι συντεταγμένες υπήρχαν στο συρτάρι του Νίκου Κοτζιά από τότε που η Τουρκία είχε εισβάλει μέσα στην κυπριακή ΑΟΖ με γεωτρύπανα εδώ και δύο χρόνια και συνεχίσει αλωνίζει ανενόχλητη.
Αναλαμβάνει κανείς άλλος να εκδιώξει τους Τούρκους από την Κυπριακή ΑΟΖ, για να το κάνει όταν ο Ερντογάν έρθει και στα «δικά μας» νερά; Αναλαμβάνει κάτι τέτοιο ο Χαφτάρ;
Αλλά ο Ερντογάν δε βιάζεται να φέρει γεωτρύπανα στα θαλάσσια «οικόπεδα» του Αιγαίου γιατί ήδη αμφισβητεί εμπράκτως με εμπροσθοφυλακή τους λαθροεποίκους, παράλληλα με την αεροπορία του, ακόμα και την εδαφική ακεραιότητα των κατοικημένων ελληνικών νησιών, προβαίνοντας σε χαμηλές πτήσεις «εικονικού βομβαρδισμού» πάνω από τα κεφάλια των «ιθαγενών» κατοίκων τους!
Με βάση το διεθνές δίκαιο, εφ’ όσον δεν έχουμε οριοθετήσει την ΑΟΖ μας, ούτε έχουμε καταθέσει χάρτες χωρικών υδάτων με συντεταγμένες στον ΟΗΕ (μέχρι ποιες συνοριογραμμές εμείς ορίζουμε την κυριαρχία μας), επίσημα η δικαιοδοσία μας σταματά μόλις στα 6 μίλια από τις ακτές.
Πως να εμποδιστεί λοιπόν ο οποιοσδήποτε εισέρχεται σε διεθνή ύδατα, μη κηρυγμένης και οριοθετημένης με συγκεκριμένες συντεταγμένες ΑΟΖ;
Συνεπώς το προτεκτοράτο των Αθηνών δεν έμεινε μόνο στον «ταυτοτικό» ακρωτηριασμό της ελληνικής επικράτειας που προβλέπει η Συμφωνία των Πρεσπών όπως «επικυρώθηκε» με κοινοβουλευτικό πραξικόπημα 153 ψήφων στις 25 Ιανουαρίου 2019.
Ένα χρόνο μετά, η Ελλάδα ακρωτηριάστηκε και «εδαφικά» αφήνοντας να πρωτοκολληθει στον ΟΗΕ χωρίς επίσημη αμφισβήτηση (με συντεταγμένες ελληνικών χωρικών υδάτων στο Αιγαίο) η Συμφωνία ΑΟΖ Τουρκίας-Λιβύης! Αν είχε κατατεθεί τέτοια αμφισβήτηση έγκαιρα, τότε ο ίδιος ο ΟΗΕ θα ήταν υποχρεωμένος να παραπέμψει τη διαφορά Ελλάδος-Τουρκίας στη Χάγη, όπου ακόμα και με συμβιβαστική λύση σε βάρος της Ελλάδας, θα είχαμε εξασφαλίσει σαφώς καλύτερη οριοθέτηση ελληνικής υφαλοκρηπίδας, χωρικών υδάτων και ΑΟΖ που δεν έχουμε σήμερα.
Αυτή τη στιγμή η χώρα έχει υποχωρήσει «νομικά» σε καθεστώς χωρικών υδάτων 6 μιλίων. Γι αυτό η Τουρκία κλιμακώνει της πολεμικές προκλήσεις με χαμηλές υπερπτήσεις «εικονικού βομβαρδισμού» πάνω από κατοικημένα νησιά.
Δεν αμφισβητεί έμπρακτα μόνο τον ελληνικό εναέριο χώρο 10 μιλίων αλλά και το δικαίωμα των νησιών μας να έχουν ...υφαλοκρηπίδα.
Αυτό είναι το γνωστό τουρκικό «δόγμα» του 1976 που επικυρώνει ρητά και χωρίς αντίλογο η Τουρκολιβυκή «ΑΟΖ».
Θα καταλήξουμε δηλαδή στην καλύτερη περίπτωση να συρθούμε στη Χάγη (αν το θελήσει ο Ερντογάν) με «βάση εκκίνησης» τα χωρικά ύδατα 6 μιλίων, για να αποφασίσει το Δικαστήριο όχι για «οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας» αλλά για το «αν έχει τέτοιο δικαίωμα οριοθέτησης η Ελλάδα» σε μια σειρά από κατοικημένα και ακατοίκητα νησιά τα οποία το Λιβυκό μνημόνιο στον ΟΗΕ χαρακτηρίζει βάσει δεδικασμένου με Τυνησία και Αλγερία «χωρίς νομική σημασία» λόγω μεγέθους η απόστασης από τα Τουρκολιβυκά χωρικά ύδατα!!
Κάτω από αυτές τις συνθήκες, οι «δικοί μας» πιθανώς θα προτιμήσουν, πριν φτάσουν στη Χάγη, μια «εξωδικαστική» διευθέτηση συνυποσχετικού της δήθεν «συνεκμετάλλευσης» που θα είναι στην πραγματικότητα «Συγκυριαρχία» σε ολόκληρο το Αιγαίο, καταργώντας ουσιαστικά και de jure τη Συνθήκη της Λωζάννης.
Η σιωπή των ελληνικών ΜΜΕ σε συνδυασμό με τη συμπαιγνία των ανωτάτων δικαστηρίων με το πολιτικό κατεστημένο στην «συναινετική» απεμπόληση εθνικής κυριαρχίας και κράτους Δικαίου (Βλ. Υπόθεση Βίννικ) σηματοδοτούν την εγκαθίδρυση Δικτατορίας Προτεκτοράτου με κοινοβουλευτικό μανδύα εν όψει της Επετείου του 2021.
Μπορεί κανείς να κατηγορήσει τη Ρωσία γιατί στη πιο κρίσιμη καμπή της ιστορίας των δύο χωρών, (μετά τη Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου), οι σχέσεις της με την Ελλάδα είναι στα έσχατα όρια της «ψυχρότητας», με τη Μόσχα να αφήνει την Αθήνα εντελώς απροστάτευτη στα νύχια των προαιωνίων εχθρών της;
FreePen
Αλλά η αποτυχία Αποτροπής, και εν συνεχεία Ακύρωσης, αυτού του ατιμωτικού εθνικού εγκλήματος συνεπάγεται ευθύνες εκείνων οι οποίοι επί έξι μήνες τουλάχιστον καλλιεργούσαν από ηττοπάθεια μέχρι εφησυχασμό, λέγοντας είτε πως δεν μπορούσαν να προσβάλουν νομικά μια «κυβερνητική πράξη» εσχάτης προδοσίας, είτε πως επρόκειτο για «Προσύμφωνο» το οποίο δεν ισχύει μέχρι να κυρωθεί από το Συμβούλιο Ασφαλείας ή... κάθε ένα από τα μέλη του ΝΑΤΟ!!!
Περιττό να θυμίσουμε πως τέτοια φληναφήματα έδωσαν το δικαίωμα στους κομματικούς «διεθνολόγους» της ΝΔ και στη μετέπειτα Κυβέρνηση Μητσοτάκη να βγάλουν την ουρά τους απέξω, και να ρίξουν ταφόπλακα στο θέμα, επιμένοντας πως οι «Πρέσπες» δεν ακυρώνονται μετά την επικύρωσης τους από την ελληνική Βουλή.
Έτσι, παρά το γεγονός πως τα Σκόπια έθεσαν τη συμφωνία των Πρεσπών στον πάγο (με πρόσχημα την μη-πρόσκλησή τους να γίνουν μέλη της ΕΕ), το προτεκτοράτο των Αθηνών επέβαλε στα Ελληνόφωνα ΜΜΕ να αποσύρουν σιωπηρά το όνομα «Μακεδονία» από την «Βόρεια Ελλάδα» και να λιβανίζουν σε όλους τους τόνους το όνομα «Βόρεια Μακεδονία» για τα Σκόπια.
Δεν άργησε όμως να φανεί ο λόγος της πρεμούρας να κλείσει το «Μακεδονικό»: Ένα μήνα μετά τις εκλογές του Ιουλίου 2019, Μητσοτάκης και Δένδιας είχαν επίσημη ενημέρωση από την Τρίπολη πως επίκειται Συμφωνία ΑΟΖ Τουρκίας-Λιβύης και, αντί να την μπλοκάρουν εγκαίρως, έσπευσαν να αναζητήσουν νέα προσκόμματα εφησυχασμού, αντιπερισπασμού και λεονταρισμών για την επικείμενη απεμπόλησης εθνικής κυριαρχίας αμαχητί.
Αυτή τη φορά μάλιστα, δεν υπήρχαν πολλές εναλλακτικές δυνατότητες για την Ακύρωση των μνημονίων Τουρκίας-Λιβύης που κατατέθηκαν στον ΟΗΕ στις 7 Δεκεμβρίου 2019. Προκειμένου να μη πρωτοκολληθούν χωρίς αμφισβήτηση στην αρμόδια διεθνή επιτροπή για το Δίκαιο της Θάλασσας, έπρεπε εντός διορίας 40 ημερών η Ελλάδα να προσφύγει στον ΟΗΕ καταθέτοντας χάρτες και συντεταγμένες των θεωρούμενων χωρικών της υδάτων και των δικαιωμάτων στην ελληνική ΑΟΖ (μέση γραμμή), που παραβιάζουν κατάφορα οι συντεταγμένες Τουρκίας-Λιβύης.
Αντί γι’ αυτή την απόλυτα νόμιμη, σώφρονα και ακίνδυνη κίνηση (που δε συνιστά μονομερή «κήρυξη επέκτασης χωρικών υδάτων» αλλά διεκδίκηση δικαιοπραξίας επ’ αυτών) το ελληνόφωνο προτεκτοράτο των Αθηνών ακολούθησε τις εντολές των Επικυριάρχων του, να υπεκφύγει με μπόλικη μπουρδολογία περί Χάγης και «συνεκμετάλλευσης».
Αυτά μέχρι να έρθει ως από μηχανής θεός ο Νετανιάχου για την εσπευσμένη υπογραφή του East Med με Ελλάδα και Κύπρο — αλλά χωρίς συμμετοχή της υποτιθέμενης τελικής αναδόχου του αγωγού, δηλαδή της Ιταλίας.
Στις 3 Ιανουαρίου 2020 έγινε γνωστός ο λόγος της «σπουδής» των Ισραηλινών για μονοήμερο ταξίδι στην Αθήνα, που καμιά σχέση δεν είχε με πρόθεση να μπουν σφήνα στην ΑΟΖ Τουρκίας-Λιβύης. Άλλωστε το ΥΠΕΞ του Ισραήλ διαβεβαίωνε ταυτόχρονα την Άγκυρα πως δεν απέκλειε μια διμερή διαπραγμάτευση μαζί της για «ασφαλή διέλευση του Ισραηλινού East Med μέσω της Τουρκικής ΑΟΖ»
Χωρίς σχέδιο, χωρίς την παραμικρή προετοιμασία, διοργάνωσαν μια φιέστα αντιπερισπασμού στην Αθήνα (την οποία διέκοψε απότομα η δολοφονία Σολειμανί), με την Αίγυπτο να γυρίζει πρώτη την πλάτη στην Ελλάδα, και αμέσως μετά, επίσημα πια, η άμεσα ενδιαφερόμενη Ιταλία.
Η μεγάλη όμως διπλωματική και γεωπολιτική μας εξαφάνιση ήρθε δύο εβδομάδες αργότερα από τη Μόσχα, με το βέτο Πούτιν στη συμμετοχή της Αθήνας στη Διάσκεψη του Βερολίνου της 19 Ιανουαρίου.
Ο ίδιος ο Λαβρόφ άλλωστε είχε προειδοποιήσει δημόσια την Αθήνα παραμονές Πρωτοχρονιάς, πως θα πληρώσει ακριβά την κοροϊδία του Δένδια να του υποσχεθεί την έκδοση του Αλεξάντερ Βίννικ στη Μόσχα, ενώ ο Μητσοτάκης κανόνιζε με την «υποψήφια» ΠτΔ Κατερίνα Σακελλαροπούλου την παράδοση του Mr Bitcoin στις ΗΠΑ (δήθεν μέσω Γαλλίας).
Έτσι καταλήξαμε να καταπιούμε χωρίς αναισθητικό τα «τετελεσμένα» της ΑΟΖ Τουρκίας-Λιβύης με όλους ανεξαιρέτως να μας γυρνούν την πλάτη κι εμείς να περιμένουμε από τον αναξιόπιστο πολυπράκτορα της Βεγγάζης, τον Χαλιφά Χαφτάρ, να σώσει την παρτίδα για χάρη μας.
Αντί να κρύβεται στα άδυτα της Βασιλίσσης Σοφίας για να αποφύγει τον διασυρμό, η φράξια Δένδια του διαιρεμένου ΥΠΕΞ συνεχίζει ακόμα και τώρα να διαλαλεί: «Όλα τα υπόλοιπα κράτη, συμπεριλαμβανομένου του Ισραήλ, δέχονται τα προβλεπόμενα από το δίκαιο της θάλασσας και αναγνωρίζουν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα.»
Δηλαδή, δέχονται αναγνώριση της ελληνικής ΑΟΖ που εμείς αρνούμαστε να επικαλεστούμε με συγκεκριμένα στοιχεία, καταθέτοντας συντεταγμένες στον ΟΗΕ; Την στιγμή μάλιστα που αυτές οι συντεταγμένες υπήρχαν στο συρτάρι του Νίκου Κοτζιά από τότε που η Τουρκία είχε εισβάλει μέσα στην κυπριακή ΑΟΖ με γεωτρύπανα εδώ και δύο χρόνια και συνεχίσει αλωνίζει ανενόχλητη.
Αναλαμβάνει κανείς άλλος να εκδιώξει τους Τούρκους από την Κυπριακή ΑΟΖ, για να το κάνει όταν ο Ερντογάν έρθει και στα «δικά μας» νερά; Αναλαμβάνει κάτι τέτοιο ο Χαφτάρ;
Αλλά ο Ερντογάν δε βιάζεται να φέρει γεωτρύπανα στα θαλάσσια «οικόπεδα» του Αιγαίου γιατί ήδη αμφισβητεί εμπράκτως με εμπροσθοφυλακή τους λαθροεποίκους, παράλληλα με την αεροπορία του, ακόμα και την εδαφική ακεραιότητα των κατοικημένων ελληνικών νησιών, προβαίνοντας σε χαμηλές πτήσεις «εικονικού βομβαρδισμού» πάνω από τα κεφάλια των «ιθαγενών» κατοίκων τους!
Με βάση το διεθνές δίκαιο, εφ’ όσον δεν έχουμε οριοθετήσει την ΑΟΖ μας, ούτε έχουμε καταθέσει χάρτες χωρικών υδάτων με συντεταγμένες στον ΟΗΕ (μέχρι ποιες συνοριογραμμές εμείς ορίζουμε την κυριαρχία μας), επίσημα η δικαιοδοσία μας σταματά μόλις στα 6 μίλια από τις ακτές.
Πως να εμποδιστεί λοιπόν ο οποιοσδήποτε εισέρχεται σε διεθνή ύδατα, μη κηρυγμένης και οριοθετημένης με συγκεκριμένες συντεταγμένες ΑΟΖ;
Συνεπώς το προτεκτοράτο των Αθηνών δεν έμεινε μόνο στον «ταυτοτικό» ακρωτηριασμό της ελληνικής επικράτειας που προβλέπει η Συμφωνία των Πρεσπών όπως «επικυρώθηκε» με κοινοβουλευτικό πραξικόπημα 153 ψήφων στις 25 Ιανουαρίου 2019.
Ένα χρόνο μετά, η Ελλάδα ακρωτηριάστηκε και «εδαφικά» αφήνοντας να πρωτοκολληθει στον ΟΗΕ χωρίς επίσημη αμφισβήτηση (με συντεταγμένες ελληνικών χωρικών υδάτων στο Αιγαίο) η Συμφωνία ΑΟΖ Τουρκίας-Λιβύης! Αν είχε κατατεθεί τέτοια αμφισβήτηση έγκαιρα, τότε ο ίδιος ο ΟΗΕ θα ήταν υποχρεωμένος να παραπέμψει τη διαφορά Ελλάδος-Τουρκίας στη Χάγη, όπου ακόμα και με συμβιβαστική λύση σε βάρος της Ελλάδας, θα είχαμε εξασφαλίσει σαφώς καλύτερη οριοθέτηση ελληνικής υφαλοκρηπίδας, χωρικών υδάτων και ΑΟΖ που δεν έχουμε σήμερα.
Αυτή τη στιγμή η χώρα έχει υποχωρήσει «νομικά» σε καθεστώς χωρικών υδάτων 6 μιλίων. Γι αυτό η Τουρκία κλιμακώνει της πολεμικές προκλήσεις με χαμηλές υπερπτήσεις «εικονικού βομβαρδισμού» πάνω από κατοικημένα νησιά.
Δεν αμφισβητεί έμπρακτα μόνο τον ελληνικό εναέριο χώρο 10 μιλίων αλλά και το δικαίωμα των νησιών μας να έχουν ...υφαλοκρηπίδα.
Αυτό είναι το γνωστό τουρκικό «δόγμα» του 1976 που επικυρώνει ρητά και χωρίς αντίλογο η Τουρκολιβυκή «ΑΟΖ».
Θα καταλήξουμε δηλαδή στην καλύτερη περίπτωση να συρθούμε στη Χάγη (αν το θελήσει ο Ερντογάν) με «βάση εκκίνησης» τα χωρικά ύδατα 6 μιλίων, για να αποφασίσει το Δικαστήριο όχι για «οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας» αλλά για το «αν έχει τέτοιο δικαίωμα οριοθέτησης η Ελλάδα» σε μια σειρά από κατοικημένα και ακατοίκητα νησιά τα οποία το Λιβυκό μνημόνιο στον ΟΗΕ χαρακτηρίζει βάσει δεδικασμένου με Τυνησία και Αλγερία «χωρίς νομική σημασία» λόγω μεγέθους η απόστασης από τα Τουρκολιβυκά χωρικά ύδατα!!
Κάτω από αυτές τις συνθήκες, οι «δικοί μας» πιθανώς θα προτιμήσουν, πριν φτάσουν στη Χάγη, μια «εξωδικαστική» διευθέτηση συνυποσχετικού της δήθεν «συνεκμετάλλευσης» που θα είναι στην πραγματικότητα «Συγκυριαρχία» σε ολόκληρο το Αιγαίο, καταργώντας ουσιαστικά και de jure τη Συνθήκη της Λωζάννης.
Η σιωπή των ελληνικών ΜΜΕ σε συνδυασμό με τη συμπαιγνία των ανωτάτων δικαστηρίων με το πολιτικό κατεστημένο στην «συναινετική» απεμπόληση εθνικής κυριαρχίας και κράτους Δικαίου (Βλ. Υπόθεση Βίννικ) σηματοδοτούν την εγκαθίδρυση Δικτατορίας Προτεκτοράτου με κοινοβουλευτικό μανδύα εν όψει της Επετείου του 2021.
Μπορεί κανείς να κατηγορήσει τη Ρωσία γιατί στη πιο κρίσιμη καμπή της ιστορίας των δύο χωρών, (μετά τη Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου), οι σχέσεις της με την Ελλάδα είναι στα έσχατα όρια της «ψυχρότητας», με τη Μόσχα να αφήνει την Αθήνα εντελώς απροστάτευτη στα νύχια των προαιωνίων εχθρών της;
FreePen
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου