Κύπρος, μια αλήθεια που δεν επιτρέπεται να μάθουν

του Άντη Ροδίτη

Σηκώνει πολλούς τίτλους το και σήμερα αναγκαστικό μου σημείωμα. Λέω «αναγκαστικό» γιατί δεν θέλω να γράφω αυτά τα σημειώματα, αλλά θα ένιωθα ότι εγκαταλείπω την πατρίδα μου στα χέρια των ανεγκέφαλων αν δεν τα έγραφα.

Ο Αλέκος Μιχαηλίδης είναι ένας νέος αρθρογράφος. Θα μπορούσε να είναι γιός μου, ίσως κι εγγονός μου.

Ο Αλέκος Μιχαηλίδης αγαπά την πατρίδα του και θέλει να είναι ένας πατριωτικός αρθρογράφος. Το πιστεύω.

Πως, όμως, κατορθώνει να γράφει «πελλάρες»;

Πώς κατορθώνει να πέφτει θύμα; Να συμβάλλει στο αντίθετο από εκείνο που ονειρεύεται;

Δείτε το τελευταίο άρθρο του εδώ: http://ardin-rixi.gr/archives/213375 

Παρεμπιπτόντως σας πληροφορώ ότι το Άρδην με έχει λογοκριμένο και κόβει κάθε σχόλιό μου στα άρθρα του. Ο λόγος; Ο λόγος είναι ότι αυτοί οι πατριώτες που διατείνονται ότι δουλεύουν για μια «νέα, καλή Ελλάδα» αυτή τη φορά, δεν σηκώνουν την αλήθεια. Δεν την αντέχουν. Πρόκειται για την αλήθεια που κι ο νέος αρθρογράφος δεν γνωρίζει. Δεν την γνωρίζει διότι το κατεστημένο για το οποίο δουλεύει (κερδίζει το ψωμί του, δεν λέω) τον εμποδίζει να τη μάθει. Κατά τα άλλα ο Αλέκος Μιχαηλίδης είναι ένας επαναστάτης, τόσο επαναστάτης που ήδη χθες διαμαρτυρόταν για τον λόγο του Προέδρου στον ΟΗΕ πριν να τον ακούσει.

Ο Τσε, λοιπόν, (οι ομονοιάτες/ακελικοί πιστεύουν σε αυτόν παρά στον Αυξεντίου), μας πληροφορεί ο νέος αρθρογράφος Αλέκος Μιχαηλίδης, μίλησε στις 11 Δεκεμβρίου 1964 στον ΟΗΕ υπέρ των δικαίων της Κύπρου κι εναντίον του ιμπεριαλισμού, εναντίον της «επεμβατικής εξωτερικής πολιτικής της Αμερικής»!

Θα μπορούσα να βρίσω εδώ, αλλά θα το αποφύγω.

Θα μιλήσω όμως ωμά:

Βρε παλιάνθρωποι (δεν βάζω μέσα τον αδαή νέο αρθρογράφο), καλά ο Τσε δεν ήξερε, πού νά ’ξερε ο άνθρωπος; Ήξερε ό,τι άκουγε από την «ηρωική Κύπρο», που δεν ακουγόταν από την Κύπρο χωρίς… άδεια!

Εσείς, παλιάνθρωποι (ξέρουν σε ποιους απευθύνομαι – μην αρχίσω με τα ονόματα πάλι) γιατί δεν αφήνετε τον Αλέκο να μάθει την αλήθεια; Γιατί δεν επιτρέπετε στους Κυπρίους να μάθουν την αλήθεια;

Γιατί δεν επιτρέπεται να μάθουν οι Κύπριοι ότι «η επεμβατική αμερικανική εξωτερική πολιτική» είχε επέμβη υπέρ της Κύπρου τον Αύγουστο του 1964 και η Κύπρος απέρριψε την επέμβαση για να μη χάσουν οι κυβερνώντες την εξουσία;

ΟΛΗ η Ελλάδα τότε, της αντιπολιτεύσεως (Παναγιώτης Κανελλόπουλος) συμπεριλαμβανομένης, με τη σύμφωνο γνώμη του ΝΑΤΟ (ελληνική μεραρχία στην Κύπρο) πρότεινε την άμεση Ένωση όλης της Κύπρου με την Ελλάδα, χωρίς ανταλλάγματα. Η Κύπρος είπε «όχι».

Αν η Κύπρος έλεγε «ναι» την 21 Αυγούστου 1964, ούτε 21η Απριλίου 1967 θα ακολουθούσε, ούτε Παπαδόπουλος ούτε Ιωαννίδης, ούτε πραξικόπημα ούτε εισβολή το 1974. Ούτε νεκροί ούτε αγνοούμενοι. Ούτε χαμένα, εκτουρκισμένα εδάφη. Ούτε τούρκικο περιπαίξιμο εις βάρος μας εδώ και 45 χρόνια. Γιατί δεν θέλετε να ξέρετε ΠΟΙΟΣ φταίει; Γιατί προτιμάτε τις πελλάρες περί Τσε κ.α. όμοια και παρόμοια; Μ’ αυτή τη δειλία και μ’ αυτά τα μυαλά οραματίζεστε «ελευθερία»;

Κι ο νέος μας αρθρογράφος, που δεν τολμά ν’ αγγίξει αυτό το κορυφαίο θέμα της σύγχρονής μας ιστορίας, όπως δεν τολμούν και τα ΜΜΕ, όπως δεν τολμούν οι πολιτικοί μας, πώς δεν θα ξέπεφτε σε ιστορίες της Χαλιμάς με τον Τσε; Και τι περισσότερο μπορεί να κερδίσει (σε σύγκριση με τα όσα θα χάσει) εκτός από μια επί ζωής ελευθέρα σ’ όλα τα ματς της Ομόνοιας;

ΑΡ