ΟΧΙ

ΟΧΙ
ΟΧΙ και από τους Γερμανούς ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ

Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2019

Η Συνομιλιολαγνεία…

                  





Ο Μακάριος παραπλανήθηκε από τον Αμερικανό Κλίφορντ και υπέγραψε το 1977 τη Συμφωνία Κορυφής με τον Ντενκτάς. Ο Σπύρος Κυπριανού παρασύρθηκε από το μοιραίο λάθος τού… αλάθητου Εθνάρχη και υπέγραψε τη δεύτερη Συμφωνία Κορυφής (και αυτή με τον Ντενκτάς) το 1979. Τι σήμαναν αυτές οι Συμφωνίες; Σήμαναν πολιτική και πολιτειακή καταστροφή. Χειρότερη και από τη Στρατιωτική καταστροφή που έφεραν οι 2 Αττίλες στην Κύπρο…
Οι δύο αυτές Συμφωνίες επέφεραν (1) τη λεγόμενη έκτοτε Πολιτική Ισότητα των δύο Κοινοτήτων, (2) την ουσιαστική Διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και (3) τον πλήρη ουσιαστικό Στρατιωτικό έλεγχο της Τουρκίας επί της Κυπριακής Πολιτείας. Αυτές οι δύο Συμφωνίες Κορυφής από μοιραίο λάθος, από εσφαλμένες εκτιμήσεις και από έλλειψη προβλεπτικότητας των ηγετών, κατήντησαν Συμφωνίες λατρείας... Έγιναν Σύμβολο ορθής και… καθοδηγητικής ΜΑΚΑΡΙΑΚΗΣ πολιτικής. Τα πάντα από το 1977 πορεύθηκαν στον δρόμο της υλοποίησης της διπλωματικής θολούρας των ολέθριων αυτών «Συμφωνιών» Κορυφής.
Εδώ και 45 χρόνια αποτυγχάνουν οι Συνομιλίες. Γιατί αποτυγχάνουν αφού έγιναν 2 (και όχι 1) Συμφωνίες; Συμφώνησαν και πανηγύρισαν τότε για τη συμφωνηθείσα και ερχόμενη λύση. Πανηγύρισαν και συμφώνησαν, έλεγαν, τη βάση της λύσης. Τελικώς έχει αποδειχθεί, πέραν πάσης λογικής ή παράλογης αμφιβολίας, ότι τα 45 χρόνια χάθηκαν στα θολά νερά των Συμφωνιών Κορυφής. Γιατί; Γιατί άλλα εννοούσε και ήθελε η μια πλευρά και άλλα η άλλη πλευρά. Η τουρκική πλευρά εννοούσε παράδοση και έλεγχο της Κύπρου στην Τουρκία. Η ελληνική πλευρά υπολόγιζε βελτιωμένη Ζυρίχη με τις συγκεχυμένες και θολές Συμφωνίες Κορυφής.
Τελικά, μέχρι σήμερα, οι ερμηνείες των εκάστοτε συζητουμένων και συμφωνουμένων, είναι διαμετρικά διαφορετικές. Άλλο Ομόσπονδο Κράτος θέλουν και εννοούν και σχεδιάζουν οι Τούρκοι και άλλο Ομοσπονδιακό Κράτος εξαγγέλλουν, ευαγγελίζονται, υπόσχονται και επιδιώκουν οι Έλληνες ηγέτες.
Αυτή η κατάσταση πραγμάτων οδήγησε σε πολλές τουρκικές διπλωματικές επιτυχίες. Και βίαιες κατακτήσεις εδαφών και θαλασσών. Η Τουρκία (με συνεχιζόμενες τις αυταπάτες των Ελλήνων ηγετών και των εντεύθεν διαχρονικών εμπαιγμών του δύσμοιρου Κυπριακού Ελληνισμού) είναι έτοιμη και για νέες Συνομιλίες. Όπως η ίδια τις θέλει. Με την ίδια σύγχυση. Με άλλα να εννοεί η μια πλευρά και άλλα η άλλη. Με μοντέλο λύσης αμφισβητούμενο, ενώ συζητείται για 45 χρόνια. Τι φταίει; Γιατί αυτή η Κόλαση;
Η γνωστή τουρκική κατακτητική βουλιμία φταίει, οπωσδήποτε. Οι ηγέτες των Ελλήνων φταίουν, γιατί δεν τόλμησαν να πουν ποτέ την αλήθεια στον Λαό. Γιατί υπερτίμησαν τις δυνάμεις και δυνατότητές τους. Γιατί υποτίμησαν την… αναξιότητά τους. Γιατί δεν οργάνωσαν την αντιμετώπιση αυτής της τουρκικής βουλιμίας. Γιατί βάφτιζαν σε «Προόδους» και «Επιτυχίες», 45 χρόνια αποτυχιών, οι Πρόεδροι της Κύπρου. Με τόσες και τέτοιες επιτυχίες όχι μόνο έπρεπε να λυθεί το Κυπριακό και να ελευθερωθεί η Κύπρος, αλλά και να… κατακτηθεί η Τουρκία!
Αναζητούν τώρα νέες Συνομιλίες στον πανικό και την αμηχανία τους διάφοροι πολιτικοί ηγέτες. Δεν γνωρίζουν ότι οι Συνομιλίες θα αποτύχουν και πάλιν λόγω ΑΔΥΝΑΜΗΣ Κύπρου και ΔΥΝΑΤΗΣ Τουρκίας; Αν το γνωρίζουν ότι θα αποτύχουν και μεθοδεύουν ή δέχονται εκβιασμό για νέες Συνομιλίες, τότε διαπράττουν Εθνικοπολιτικό κακούργημα. Αν δεν το ξέρουν, διαπράττουν έγκλημα άγνοιας και παραλείψεως…
Λέγουν τώρα οι Συνομιλιολάγνοι ότι θα φταίει η Τουρκία αν εμείς «συνετά» και «ψύχραιμα» υποχωρήσουμε και η Τουρκία εμφανισθεί ανυποχώρητη. Λέγουν (το μόνο κωμικοτραγικό επιχείρημά τους) ότι αν η Τουρκία συνεχίσει τις Εισβολές της θα φέρει την ευθύνη. Θα καταδικασθεί στα Ηνωμένα Έθνη και στην Ευρώπη. Αυτά είναι φληναφήματα. Γελοίες εμμονές. Απεδείχθη κατ’ επανάληψιν ότι είναι απατηλές εκτιμήσεις. Η Τουρκία μόνο τη Στρατιωτική Δύναμη κατανοεί και σέβεται.
Η Άγκυρα ούτε για όσα έπραξε, ούτε για όσα πράττει, ούτε για όσα θα πράξει καταδικάστηκε ποτέ ή θα καταδικασθεί από τα Ηνωμένα Έθνη κ.λπ. Κι αν όμως καταδικασθεί, το αφτί της, απέδειξε ότι, δεν ιδρώνει. Προχωρεί και κατακτά. Πού, λοιπόν, στέκει το επιχείρημα ότι αν και οι νέες Συνομιλίες αποτύχουν θα ενοχοποιηθεί, θα επικριθεί και θα καταδικασθεί η τουρκική πλευρά; Στέκει στην πείρα του παρελθόντος; Στη μυωπία του μέλλοντος; Στην ανεδαφική βολική ελπίδα ότι κάτι άλλαξε; Στέκει στον αναλλοίωτο, τον αμετανόητο ευσεβοποθισμό και την τοξική πλάνη, ότι οι Τούρκοι θέλουν την ίδια λύση που θέλουν οι Έλληνες; Οι επόμενες απροετοίμαστες Συνομιλίες δεν θα αποτύχουν απλώς. Η αποτυχία τους, τη φορά αυτή, θα ισοδυναμεί με τον 4ον Αττίλα!.. Ας σημειωθεί η ημερομηνία που γράφονται τα πιο πάνω…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου