Η συμπλήρωση 45 χρόνων από τη Μεταπολίτευση συμπίπτει με μια αλλαγή φρουράς στη διακυβέρνηση χωρίς πολλές διαφορές ουσίας. Ίσα-ίσα είναι συνέχεια στην ίδια γραμμή που έχουν χαράξει οι «θεσμοί» και οι πρεσβείες και σε τόνους ανεβασμένου «πολιτικού πολιτισμού» από όλες τις πλευρές.
Είναι μια αναγκαία μεταβατική φάση για όλους, αφού ξεμπέρδεψαν με τον λαϊκό ριζοσπαστισμό και τώρα επανήλθαν στην κανονικότητα. Η εποχή των σπορ και των κάζουαλ ντυσιμάτων, των σακιδίων στις πλάτες υπουργών θα τη διαδεχθεί μια πιο επίσημη και χλιδάτη εκδοχή δεξιώσεων, γκαλά, πανάκριβων ρούχων και αριστοκρατικών χαζοεπαρχιώτικων επιδείξεων – μιας επαναφοράς των «κανονικών».
Αλλά ο μεν Κ. Μητσοτάκης θέλει να πιάσει όλα τα πόστα, να τοποθετήσει δικούς του παντού, να κάνει γρήγορα και ήδη ετοιμάζει τα ταξίδια του. Πρώτα στην Κύπρο και μετά στη Γερμανία. Βέβαια ο υπουργός Εξωτερικών Δένδιας (που υπερκέρασε άλλους γι’ αυτό το πόστο μάλλον με υπόδειξη των πρεσβειών…) βρέθηκε ήδη στις ΗΠΑ και συνομίλησε με Μ. Πομπέο και Τζ. Μπόλτον –παρακαλώ– για τη στρατηγική σχέση ΗΠΑ-Ελλάδας
Στη Βουλή, στην αειπάρθενο Βουλή, έγιναν όλες οι τελετές για τη νέα περίοδο που ξεκινά μετά τις εκλογές. Μάλιστα ο αβερωφικός στα νιάτα του Κ. Τασούλας, έσπασε με 283 ψήφους το ρεκόρ της κ. Ζωής Κωνσταντοπούλου (235 ψήφους) στην εκλογή του ως προέδρου της Βουλής. Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι λοιποί πλην ΚΚΕ ψήφισαν τον Κ. Τασούλα, και φυσικά όλοι οι ευρωβουλευτές ψήφισαν στην ευρωβουλή τον Δ. Παπαδημούλη στην θέση του αντιπροέδρου της Ευρωβουλής με παρέμβαση του Β. Μεϊμαράκη. Βέβαια ο Κ. Τασούλας στην πρώτη ομιλία του έκανε αναφορά στους Τσώρτσιλ, Κανελλόπουλο, Τσάτσο, Καραμανλή και όχι σε Τσόμσκι, Κλάιν, Πικετί, Καστοριάδη που θα προτιμούσε ο φιλόσοφος, βουλευτής και ολυμπιακός Κ. Δουζίνας.
Στις θέσεις των αντιπροέδρων της ελληνικής Βουλής κάθισαν βουλευτές από όλα τα κόμματα (και ΚΚΕ και ΜέΡΑ25) αλληλοϋποστηριζόμενοι μεταξύ τους. Βρίσκουν κοινή γλώσσα πάντα. Στη Βουλή υπάρχει ένας πανδαμάτωρ παράγοντας που κάνει τις διαφορές πολύ λεπτές…
Ο ΣΥΡΙΖΑ αφού χρησιμοποίησε το «αντιδεξιό προσκλητήριο» στις εκλογές, τώρα θέλει χρόνο για να αλλάξει δέρμα. Ο Τσίπρας είναι αποφασισμένος να ξεμπερδεύει με τους 53 και να τους ξεπεράσει στην πράξη. Ο Ε. Τσακαλώτος προσποιείται τον δυσαρεστημένο, ο Ν. Φίλης τι να πει; Ο ίδιος είχε εισηγηθεί το ταίριασμα με τον χώρο του ΠΑΣΟΚ. Μέχρι τότε «υπεύθυνη προγραμματική αντιπολίτευση» κι όχι ακραία πράγματα. Γλώσσα συνεννόησης και υπευθυνότητας μέχρι να αρχίσουν τα ροκ. Δηλαδή όταν και εάν ο Κ. Μητσοτάκης χρειαστεί εξεταστικές και δικαστικές περιπέτειες.
Βέβαια το βαλκανικό ράλι ΗΠΑ-Γερμανίας-Ρωσίας καλά κρατεί όπως και η θαλασσοταραχή στη Ν.Α. Μεσόγειο. Ο Τ. Ερντογάν ετοιμάζεται να ορίσει ΑΟΖ με τη Λιβύη και οι Κύπριοι ανησυχούν πολύ, αφού τα γεωτρύπανα δεν είναι ψεύτικα.
Πλάι σε αυτά που είναι κοντινά και ζεστά, επωάζονται εξελίξεις μεγάλης σημασίας σε άλλα καυτά επίκεντρα. Στα στενά του Χορμούζ, στη σημαντική επιβράδυνση της οικονομίας της Κίνας και τις παγκόσμιες επιπτώσεις που έχει το μέγεθος αυτό, όπως και οι επικείμενες αμερικανικές εκλογές την επόμενη χρονιά.
Η Κύπρος είναι τελείως μόνη, όλοι καλοβλέπουν την Τουρκία παρά τα φραστικά σχόλια, η Ελλάδα λιγότερη και ο λαός απογοητευμένος, χωρίς ελπίδα. Κι όμως, ο αγώνας συνεχίζεται για πραγματική διέξοδο έστω σε καταθλιπτικό τοπίο.
Καλό καλοκαίρι. Θα τα ξαναπούμε 7 Σεπτέμβρη. Εκτός αν υπάρξουν ιδιαίτερα σημαντικές εξελίξεις.
Είναι μια αναγκαία μεταβατική φάση για όλους, αφού ξεμπέρδεψαν με τον λαϊκό ριζοσπαστισμό και τώρα επανήλθαν στην κανονικότητα. Η εποχή των σπορ και των κάζουαλ ντυσιμάτων, των σακιδίων στις πλάτες υπουργών θα τη διαδεχθεί μια πιο επίσημη και χλιδάτη εκδοχή δεξιώσεων, γκαλά, πανάκριβων ρούχων και αριστοκρατικών χαζοεπαρχιώτικων επιδείξεων – μιας επαναφοράς των «κανονικών».
Αλλά ο μεν Κ. Μητσοτάκης θέλει να πιάσει όλα τα πόστα, να τοποθετήσει δικούς του παντού, να κάνει γρήγορα και ήδη ετοιμάζει τα ταξίδια του. Πρώτα στην Κύπρο και μετά στη Γερμανία. Βέβαια ο υπουργός Εξωτερικών Δένδιας (που υπερκέρασε άλλους γι’ αυτό το πόστο μάλλον με υπόδειξη των πρεσβειών…) βρέθηκε ήδη στις ΗΠΑ και συνομίλησε με Μ. Πομπέο και Τζ. Μπόλτον –παρακαλώ– για τη στρατηγική σχέση ΗΠΑ-Ελλάδας
Στη Βουλή, στην αειπάρθενο Βουλή, έγιναν όλες οι τελετές για τη νέα περίοδο που ξεκινά μετά τις εκλογές. Μάλιστα ο αβερωφικός στα νιάτα του Κ. Τασούλας, έσπασε με 283 ψήφους το ρεκόρ της κ. Ζωής Κωνσταντοπούλου (235 ψήφους) στην εκλογή του ως προέδρου της Βουλής. Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι λοιποί πλην ΚΚΕ ψήφισαν τον Κ. Τασούλα, και φυσικά όλοι οι ευρωβουλευτές ψήφισαν στην ευρωβουλή τον Δ. Παπαδημούλη στην θέση του αντιπροέδρου της Ευρωβουλής με παρέμβαση του Β. Μεϊμαράκη. Βέβαια ο Κ. Τασούλας στην πρώτη ομιλία του έκανε αναφορά στους Τσώρτσιλ, Κανελλόπουλο, Τσάτσο, Καραμανλή και όχι σε Τσόμσκι, Κλάιν, Πικετί, Καστοριάδη που θα προτιμούσε ο φιλόσοφος, βουλευτής και ολυμπιακός Κ. Δουζίνας.
Στις θέσεις των αντιπροέδρων της ελληνικής Βουλής κάθισαν βουλευτές από όλα τα κόμματα (και ΚΚΕ και ΜέΡΑ25) αλληλοϋποστηριζόμενοι μεταξύ τους. Βρίσκουν κοινή γλώσσα πάντα. Στη Βουλή υπάρχει ένας πανδαμάτωρ παράγοντας που κάνει τις διαφορές πολύ λεπτές…
Ο ΣΥΡΙΖΑ αφού χρησιμοποίησε το «αντιδεξιό προσκλητήριο» στις εκλογές, τώρα θέλει χρόνο για να αλλάξει δέρμα. Ο Τσίπρας είναι αποφασισμένος να ξεμπερδεύει με τους 53 και να τους ξεπεράσει στην πράξη. Ο Ε. Τσακαλώτος προσποιείται τον δυσαρεστημένο, ο Ν. Φίλης τι να πει; Ο ίδιος είχε εισηγηθεί το ταίριασμα με τον χώρο του ΠΑΣΟΚ. Μέχρι τότε «υπεύθυνη προγραμματική αντιπολίτευση» κι όχι ακραία πράγματα. Γλώσσα συνεννόησης και υπευθυνότητας μέχρι να αρχίσουν τα ροκ. Δηλαδή όταν και εάν ο Κ. Μητσοτάκης χρειαστεί εξεταστικές και δικαστικές περιπέτειες.
Βέβαια το βαλκανικό ράλι ΗΠΑ-Γερμανίας-Ρωσίας καλά κρατεί όπως και η θαλασσοταραχή στη Ν.Α. Μεσόγειο. Ο Τ. Ερντογάν ετοιμάζεται να ορίσει ΑΟΖ με τη Λιβύη και οι Κύπριοι ανησυχούν πολύ, αφού τα γεωτρύπανα δεν είναι ψεύτικα.
Πλάι σε αυτά που είναι κοντινά και ζεστά, επωάζονται εξελίξεις μεγάλης σημασίας σε άλλα καυτά επίκεντρα. Στα στενά του Χορμούζ, στη σημαντική επιβράδυνση της οικονομίας της Κίνας και τις παγκόσμιες επιπτώσεις που έχει το μέγεθος αυτό, όπως και οι επικείμενες αμερικανικές εκλογές την επόμενη χρονιά.
Η Κύπρος είναι τελείως μόνη, όλοι καλοβλέπουν την Τουρκία παρά τα φραστικά σχόλια, η Ελλάδα λιγότερη και ο λαός απογοητευμένος, χωρίς ελπίδα. Κι όμως, ο αγώνας συνεχίζεται για πραγματική διέξοδο έστω σε καταθλιπτικό τοπίο.
Καλό καλοκαίρι. Θα τα ξαναπούμε 7 Σεπτέμβρη. Εκτός αν υπάρξουν ιδιαίτερα σημαντικές εξελίξεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου