του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Από το κακό στο χειρότερο και στο πολύ χειρότερο.
Έτσι μπορεί να περιγράψει κανείς το εκλογικό αποτέλεσμα της περασμένης Κυριακής.
Από τη μια μεριά έχουμε τη Δεξιά της Παλινόρθωσης, την ύαινα ενός εξωφρενικού, υπό τις σημερινές μάλιστα συνθήκες νεοφιλευθερισμού, έτοιμη να επιπέσει επί των ερειπίων της ελληνικής κοινωνίας, επιταχύνοντας την αποσύνθεση και καταστροφή της χώρας. Η Δεξιά που διεκδικεί την εξουσία δεν είναι η καραμανλική, “λαϊκή”, “πατριωτική” Δεξιά, ούτε έρχεται στην εξουσία σε κάπως ομαλές συνθήκες για τη χώρα.
Από την άλλη έχουμε μια υποτιθέμενη «Αριστερά», που έπληξε βαριά τους δεσμούς της με μεγάλο αριθμό εκ πεποιθήσεως Αριστερών, με τον εθνισμό και με την αίσθηση αξιοπρέπειας των Ελλήνων.
Εγκατέλειψαν μαζικά τον ΣΥΡΙΖΑ αριστεροί εξ ιδεολογίας και πεποιθήσεων, πολίτες που απεχθάνονται τη διπλοπροσωπία και τα ψέματα, όσοι θεωρούν ότι η κυβέρνηση “ξεπούλησε” την Μακεδονία ή, πάντως, φέρθηκε με τρόπο ελάχιστα δημοκρατικό, αγνοώντας παντελώς την κοινή γνώμη, το τι θέλει ο ελληνικός λαός.
Τα μεσαία στρώματα στρέφονται αποφασιστικά προς τη ΝΔ ελπίζοντας ότι θα περικόψει τα φορολογικά και ασφαλιστικά τους βάρη. Ο μόνος τρόπος για να συμβεί αυτό στις παρούσες συνθήκες ακραίων πρωτογενών πλεονασμάτων και λιτότητας, είναι να διαλυθεί οριστικά κάθε έννοια κοινωνικής συνοχής, να διαλυθεί ουσιαστικά η χώρα, ή/και να επιταχυνθεί η μετανάστευση των νέων μας
Υπενθυμίζουμε σε όσους βολεύονται να το ξεχνάνε, ότι η Ελλάδα παραμένει εντός κοινωνικο-οικονομικής «σπείρας Θανάτου», λόγω των προγραμμάτων λεηλασίας και βουλγαροποίησης που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ από κοινού το καλοκαίρι του ’15.
Ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδίκησε και κέρδισε την ιδεολογική ηγεμονία στην Ελλάδα ως ηγέτης του Έθνους για την απαλλαγή του από τα αποικιακά δεσμά που συνομολόγησαν το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Δεν την έχασε απλώς στη συνέχεια, έκανε τα πράγματα πολύ χειρότερα με την αλαζονική και κυνική συμπεριφορά του και με την πολιτική του ιδίως στο μακεδονικό.
Ως εκ τούτου δεν μπορεί σήμερα να οργανώσει την αντίσταση του ελληνικού λαού στις δυνάμεις της Παλινόρθωσης!
Δεν υπάρχει σήμερα επίσης κανένα άλλο κόμμα, οργάνωση ή κίνημα, που να μάχεται με τρόπο απόλυτα ικανοποιητικό εναντίον αυτών των πολιτικών, για την αποκατάσταση της εθνικής, λαϊκής, κρατικής κυριαρχίας και την επανίδρυση της χώρας. Το μεγαλειώδες ‘Όχι του 2015 παραμένει σε μεγάλο βαθμό, αν όχι ορφανό, πάντως όχι ικανοποιητικά εκφραζόμενο και εκπροσωπούμενο.
Εντούτοις, υπάρχει ένα αξιοσημείωτο ποσοστό ψηφοφόρων που υποστήριξε αντιμνημονιακές κινήσεις και κόμματα στις τελευταίες ευρωεκλογές. Όλοι μαζί ξεπερνάνε το 7% και ασφαλώς, αν ήταν ενωμένοι θα είχαν φέρει πολύ καλύτερα αποτελέσματα. Καμία από αυτές τις κινήσεις δεν μπορεί να διεκδικήσει με κάποια πιθανότητα την είσοδό της στη Βουλή.
Όλες μαζί συνεργαζόμενες μπορούν να μπουν στη Βουλή και να εκπροσωπήσουν έναν πόλο αντιμνημονιακό, για την υπεράσπιση του ελληνικού λαού, της ελληνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας.
Δεν είναι εύκολο δεν είναι όμως και αδύνατο.
Αν οι ηγεσίες αυτών των ρευμάτων διαθέτουν μια στοιχειώδη λογική, ας συγκεντρωθούν άμεσα, χωρίς κανένα απολύτως αποκλεισμό και ηγεμονισμό, γιατί αρκετές φορές καταστράφηκε ο ελληνικός λαός από ανεξέλεγκτους σωτήρες (π.χ. Τσίπρας ή Α. Παπανδρέου), για να συμπήξουν ένα μίνιμουμ μέτωπο για την υπεράσπιση του ελληνικού λαού και της κυριαρχίας του.
Είναι ο μόνος τρόπος για να εκπροσωπηθούν στη Βουλή οι αντιμνημονιακές δυνάμεις, οι δυνάμεις της ελληνικής ανεξαρτησίας.
Είναι ο μόνος τρόπος για να δώσουμε έστω μια μικρή ελπίδα στον βασανισμένο και εν καταθλίψει τελούντα ελληνικό λαό.
Μια τέτοια, κοινή κάθοδος, θα περιορίσει και τις πιθανότητες αυτοδυναμίας της ΝΔ
Είναι ο μόνος τρόπος για να αποδείξουν οι «αντιμνημονιακοί» πολιτικοί, ηγέτες, διανοούμενοι ότι ενδιαφέρονται πραγματικά για τους Έλληνες.
Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος
Από το κακό στο χειρότερο και στο πολύ χειρότερο.
Έτσι μπορεί να περιγράψει κανείς το εκλογικό αποτέλεσμα της περασμένης Κυριακής.
Από τη μια μεριά έχουμε τη Δεξιά της Παλινόρθωσης, την ύαινα ενός εξωφρενικού, υπό τις σημερινές μάλιστα συνθήκες νεοφιλευθερισμού, έτοιμη να επιπέσει επί των ερειπίων της ελληνικής κοινωνίας, επιταχύνοντας την αποσύνθεση και καταστροφή της χώρας. Η Δεξιά που διεκδικεί την εξουσία δεν είναι η καραμανλική, “λαϊκή”, “πατριωτική” Δεξιά, ούτε έρχεται στην εξουσία σε κάπως ομαλές συνθήκες για τη χώρα.
Από την άλλη έχουμε μια υποτιθέμενη «Αριστερά», που έπληξε βαριά τους δεσμούς της με μεγάλο αριθμό εκ πεποιθήσεως Αριστερών, με τον εθνισμό και με την αίσθηση αξιοπρέπειας των Ελλήνων.
Εγκατέλειψαν μαζικά τον ΣΥΡΙΖΑ αριστεροί εξ ιδεολογίας και πεποιθήσεων, πολίτες που απεχθάνονται τη διπλοπροσωπία και τα ψέματα, όσοι θεωρούν ότι η κυβέρνηση “ξεπούλησε” την Μακεδονία ή, πάντως, φέρθηκε με τρόπο ελάχιστα δημοκρατικό, αγνοώντας παντελώς την κοινή γνώμη, το τι θέλει ο ελληνικός λαός.
Τα μεσαία στρώματα στρέφονται αποφασιστικά προς τη ΝΔ ελπίζοντας ότι θα περικόψει τα φορολογικά και ασφαλιστικά τους βάρη. Ο μόνος τρόπος για να συμβεί αυτό στις παρούσες συνθήκες ακραίων πρωτογενών πλεονασμάτων και λιτότητας, είναι να διαλυθεί οριστικά κάθε έννοια κοινωνικής συνοχής, να διαλυθεί ουσιαστικά η χώρα, ή/και να επιταχυνθεί η μετανάστευση των νέων μας
Υπενθυμίζουμε σε όσους βολεύονται να το ξεχνάνε, ότι η Ελλάδα παραμένει εντός κοινωνικο-οικονομικής «σπείρας Θανάτου», λόγω των προγραμμάτων λεηλασίας και βουλγαροποίησης που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ από κοινού το καλοκαίρι του ’15.
Ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδίκησε και κέρδισε την ιδεολογική ηγεμονία στην Ελλάδα ως ηγέτης του Έθνους για την απαλλαγή του από τα αποικιακά δεσμά που συνομολόγησαν το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Δεν την έχασε απλώς στη συνέχεια, έκανε τα πράγματα πολύ χειρότερα με την αλαζονική και κυνική συμπεριφορά του και με την πολιτική του ιδίως στο μακεδονικό.
Ως εκ τούτου δεν μπορεί σήμερα να οργανώσει την αντίσταση του ελληνικού λαού στις δυνάμεις της Παλινόρθωσης!
Δεν υπάρχει σήμερα επίσης κανένα άλλο κόμμα, οργάνωση ή κίνημα, που να μάχεται με τρόπο απόλυτα ικανοποιητικό εναντίον αυτών των πολιτικών, για την αποκατάσταση της εθνικής, λαϊκής, κρατικής κυριαρχίας και την επανίδρυση της χώρας. Το μεγαλειώδες ‘Όχι του 2015 παραμένει σε μεγάλο βαθμό, αν όχι ορφανό, πάντως όχι ικανοποιητικά εκφραζόμενο και εκπροσωπούμενο.
Εντούτοις, υπάρχει ένα αξιοσημείωτο ποσοστό ψηφοφόρων που υποστήριξε αντιμνημονιακές κινήσεις και κόμματα στις τελευταίες ευρωεκλογές. Όλοι μαζί ξεπερνάνε το 7% και ασφαλώς, αν ήταν ενωμένοι θα είχαν φέρει πολύ καλύτερα αποτελέσματα. Καμία από αυτές τις κινήσεις δεν μπορεί να διεκδικήσει με κάποια πιθανότητα την είσοδό της στη Βουλή.
Όλες μαζί συνεργαζόμενες μπορούν να μπουν στη Βουλή και να εκπροσωπήσουν έναν πόλο αντιμνημονιακό, για την υπεράσπιση του ελληνικού λαού, της ελληνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας.
Δεν είναι εύκολο δεν είναι όμως και αδύνατο.
Αν οι ηγεσίες αυτών των ρευμάτων διαθέτουν μια στοιχειώδη λογική, ας συγκεντρωθούν άμεσα, χωρίς κανένα απολύτως αποκλεισμό και ηγεμονισμό, γιατί αρκετές φορές καταστράφηκε ο ελληνικός λαός από ανεξέλεγκτους σωτήρες (π.χ. Τσίπρας ή Α. Παπανδρέου), για να συμπήξουν ένα μίνιμουμ μέτωπο για την υπεράσπιση του ελληνικού λαού και της κυριαρχίας του.
Είναι ο μόνος τρόπος για να εκπροσωπηθούν στη Βουλή οι αντιμνημονιακές δυνάμεις, οι δυνάμεις της ελληνικής ανεξαρτησίας.
Είναι ο μόνος τρόπος για να δώσουμε έστω μια μικρή ελπίδα στον βασανισμένο και εν καταθλίψει τελούντα ελληνικό λαό.
Μια τέτοια, κοινή κάθοδος, θα περιορίσει και τις πιθανότητες αυτοδυναμίας της ΝΔ
Είναι ο μόνος τρόπος για να αποδείξουν οι «αντιμνημονιακοί» πολιτικοί, ηγέτες, διανοούμενοι ότι ενδιαφέρονται πραγματικά για τους Έλληνες.
Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου