Αθήνα, 20 Μαρτίου 2019
Η κατάργηση του λεγόμενου «Νόμου Κατσέλη» (3869/2010) και η
πρόθεση ψήφισης νέου Νόμου περί ηλεκτρονικής πλατφόρμας για την «προστασία» της
πρώτης κατοικίας, δέκα σχεδόν χρόνια μετά την είσοδο της Χώρας στο μνημονιακό
«φρενοκομείο», αποτελούν την «κορυφή του παγόβουνου», του τεράστιου, πλέον,
εθνικών διαστάσεων, προβλήματος των «κόκκινων δανείων», τα οποία, λόγω της
πρωτοφανούς αδράνειας και ανικανότητας των μνημονιακών κυβερνήσεων έως σήμερα,
μετεξελίχθηκαν σε ένα ισχυρό «εργαλείο», αφενός, υποταγής και χειραγώγησης των
πολιτών και, αφετέρου, μετατροπής της Χώρας σε «αποικία χρέους».
Το σύστημα παρακμής, που έχει όλα αυτά τα χρόνια τις ευθύνες (η
οικονομική ολιγαρχία «παρασιτικού» τύπου, το πολιτικό προσωπικό εξουσίας, που
αποτελεί, πλέον, μια «καρικατούρα κακής κομματοκρατίας» και οι πάσης φύσεως
ιδιοτελείς φορείς), στην προσπάθειά του να επιβιώσει και να προστατεύσει τα
προνόμιά του κατά την περίοδο της σκληρής δοκιμασίας της κρίσης, υπερκέρασε σε
πολλούς τομείς, ακόμα και την πιο ακραία απαίτηση των δανειστών σε βάρος του
εθνικού συμφέροντος.
Ένας εξ αυτών των τομέων, είναι το μείζον ζήτημα των «κόκκινων
δανείων», το οποίο θα μπορούσε να είχε λυθεί επ’ ωφελεία του τραπεζικού
συστήματος, της οικονομίας και της κοινωνίας, εάν εφαρμόζονταν κάποιες
πολιτικές, που άλλες Χώρες εφάρμοσαν, λύνοντάς το. Είναι γνωστή η σπουδαία,
ορθολογική, δίκαιη και αποτελεσματική πολιτική της Ισλανδίας, που μετά
την χρεοκοπία της το 2010, το πολιτικό σύστημα προχώρησε σε δίκαιη
«σεισάχθεια» όλων των ληφθέντων δανείων («κόκκινων» και «πράσινων»), σε
ποσοστό 30% έως 70% των τόκων και του κεφαλαίου, με βάση την πτώση των
τιμών των ακινήτων και της αγοραστικής δύναμης από την χρεοκοπία, ανάλογα με
την οικονομική δύναμη κάθε δανειολήπτη, με συνέπεια να υπάρξει «παροχή
οξυγόνου» στην κοινωνία και την οικονομία, που κατάφερε να βγει από την κρίση
και την χρεοκοπία. Αλλά υπάρχει και το παράδειγμα της Κύπρου, η οποία
νομοθέτησε την «ρήτρα προτεραιότητας του δανειολήπτη» έναντι των funds,
στα οποία οι Τράπεζες σκόπευαν να πουλήσουν τα δάνεια. Είναι βέβαιο, ότι με μια
τέτοια πολιτική δεν θα είχε δημιουργηθεί το σημερινό οξύτατο πρόβλημα και η
εκμετάλλευσή του από τους λεγόμενους «στρατηγικούς κακοπληρωτές».
Στην Ελλάδα, αντίθετα, διαπράχθηκαν «διαρκή οικονομικά
εγκλήματα», τόσο με τις ανακεφαλαιοποιήσεις των Τραπεζών με χρήματα των
φορολογουμένων, τα οποία έχουν εξαφανιστεί, αφού αυτές σήμερα είναι, στην
κυριολεξία, «οικονομικά πτώματα», όσο και με την συντελούμενη μαζική πώληση των
δανείων «αντί πινακίου φακής» σε ξένα και ντόπια funds, σε συνδυασμό με τους
επιθετικούς και μαζικούς ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, που πλέον αγγίζουν τον
σκληρό πυρήνα της λαϊκής κατοικίας, με στρατηγική επιδίωξη των δανειστών για
τον πλήρη αφελληνισμό της Ελληνικής παραγωγικής βάσης και την «σκύλευση»
των «φιλέτων» της Ελληνικής γης.
Έστω και τώρα, «στο παρά πέντε», την ώρα που απειλείται η
περιουσία των Ελλήνων φορολογουμένων, την ώρα που το τραπεζικό σύστημα
καταρρέει και η κοινωνία «στενάζει», καλούμε το παραπαίον πολιτικό προσωπικό
της Χώρας, να προχωρήσει στη μοναδική ορθολογική και αποτελεσματική λύση του
προβλήματος, συνδυάζοντας το Ισλανδικό και το Κυπριακό μοντέλο και να πάψει
να αποτελεί την «πιστή θεραπαινίδα» των πάσης φύσεως «κορακιών».
«Πρωτοβουλία
14ης Μάη»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου