της Σοφίας Νικολάου*
Το άρθρο 370Α του Ποινικού Κώδικα είναι σαφές: «[…] όταν ο δράστης αποτυπώσει σε υλικό φορέα το περιεχόμενο της τηλεφωνικής επικοινωνίας του με άλλον χωρίς τη ρητή συναίνεση του τελευταίου […] τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι δέκα ετών».
Τι σημαίνει αυτό σε απλά ελληνικά; Ότι η καταγραφή τηλεφωνικής συνομιλίας χωρίς τη συγκατάθεση του συνομιλητή σου είναι κακούργημα. Ότι μπορεί να σου επιβληθούν από 5 μέχρι 10 χρόνια φυλακή. Κι ότι θα πρέπει η Δικαιοσύνη να διερευνήσει άμεσα και μάλιστα στα πλαίσια του αυτοφώρου που λήγει στις 12 το βράδυ, αν ο Πολάκης τέλεσε το αδίκημα. Και να απολογηθεί στον Ανακριτή γι’ αυτό.
Θα μου πείτε τώρα ότι μπορεί να κρυφτεί πίσω από τη βουλευτική ασυλία. Κι όμως: Το άρθρο 62 του Συντάγματος είναι επίσης σαφές: «Δεν απαιτείται άδεια (σ.σ. της Βουλής για δίωξη, σύλληψη, φυλάκιση βουλευτή) για τα αυτόφωρα κακουργήματα». Εν προκειμένω, οι προϋποθέσεις πληρούνται: Το αδίκημα είναι και αυτόφωρο και κακούργημα.
Είμαι περίεργη να δω εάν τα αντανακλαστικά της Δικαιοσύνης θα είναι το ίδιο ταχεία, όπως σε άλλες περιπτώσεις. Από τα μέχρι τώρα δεδομένα και ειδικά από την πλήρη κάλυψη του Μαξίμου, φαίνεται πως δεν υπάρχει διάθεση κινητοποίησης του κρατικού μηχανισμού για το αυτονόητο: την επιβολή του Νόμου. Είναι από τις περιπτώσεις που μάλλον οι λειτουργίες του Κράτους κωφεύουν και… ανταριάζονται μπροστά στο «ανάστημα» του κρητικού, θεριακλή βαρύμαγκα.
Το πρόβλημα που γεννάται εν προκειμένω δεν έχει να κάνει με κάποιο πολιτικό ζήτημα που δημιουργεί ένας δημόσιος λειτουργός. Ακόμα κι αν είχαμε να κάνουμε με ακόμα μία ανάρμοστη, ποταπή, ελεεινή και τρισάθλια συμπεριφορά του συνήθους υπόπτου αναπληρωτή υπουργού υγείας, θα το ξεπερνούσαμε ενδεχομένως αγογγύστως, εντάσσοντάς το στην γνωστή «κατηγορία Πολάκη». Ακόμα κι αν αυτό είναι επίσης προβληματικό, τουλάχιστον το συνηθίσαμε.
Πλέον, όμως, έχουμε ξεπεράσει κάθε οριογραμμή. Κι αν δεν μπορεί για τον Πολάκη αυτή να τη θέσει ούτε ο Ποινικός Κώδικας, οφείλει να τη θέσει η Πολιτεία διά των εξουσιοδοτημένων οργάνων της. Ακόμα κι αν δεχθούμε την διαδικτυακή του «απολογία», πως δήθεν δεν κατέγραψε και δεν απείλησε τον κεντρικό τραπεζίτη, το θέμα είναι πολύ σοβαρό για να μην εξεταστεί από τη Δικαιοσύνη: Ένας εκπρόσωπος της εκτελεστικής εξουσίας απειλεί ευθέως τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος και ηχογραφεί τη συνομιλία τους.
Ίσως το πλέον μείζονος σημασίας ζήτημα είναι ότι ο πρωθυπουργός αυτής της χώρας, ως άλλος θεατής της επιθεώρησης Πολάκη, αντί να καρατομήσει το επόμενο δευτερόλεπτο τον κολλητό του, βγάζει ανακοινώσεις για το απαιτούμενο της αμεροληψίας από την πλευρά της …Τράπεζας της Ελλάδος.
Το πρόβλημα δεν είναι ότι η σήψη έχει φτάσει στο μεδούλι αυτής της κυβέρνησης. Το πρόβλημα είναι ότι αν ρωτήσεις τον Τσίπρα για το θέμα σε τόνο φιλικό, είναι βέβαιο ότι θα σου απαντήσει: «Έλα μωρέ. Δεν τον ξέρεις τον Πολάκη;» Όχι, κύριε, πρωθυπουργέ. Δεν τον ξέρω. Και ούτε θέλω να τον μάθω. Θέλω μόνο να τον ελέγξει η Δικαιοσύνη. Όπως θα ήλεγχε τον καθένα από εμάς. Και αν έχει εγκληματήσει, να πάει στη φυλακή. Όπως θα πήγαινε ο καθένας από εμάς.
*Η Σοφία Νικολάου είναι δικηγόρος. ΠΗΓΗ ΙΣΚΡΑ
Θα μου πείτε τώρα ότι μπορεί να κρυφτεί πίσω από τη βουλευτική ασυλία. Κι όμως: Το άρθρο 62 του Συντάγματος είναι επίσης σαφές: «Δεν απαιτείται άδεια (σ.σ. της Βουλής για δίωξη, σύλληψη, φυλάκιση βουλευτή) για τα αυτόφωρα κακουργήματα». Εν προκειμένω, οι προϋποθέσεις πληρούνται: Το αδίκημα είναι και αυτόφωρο και κακούργημα.
Είμαι περίεργη να δω εάν τα αντανακλαστικά της Δικαιοσύνης θα είναι το ίδιο ταχεία, όπως σε άλλες περιπτώσεις. Από τα μέχρι τώρα δεδομένα και ειδικά από την πλήρη κάλυψη του Μαξίμου, φαίνεται πως δεν υπάρχει διάθεση κινητοποίησης του κρατικού μηχανισμού για το αυτονόητο: την επιβολή του Νόμου. Είναι από τις περιπτώσεις που μάλλον οι λειτουργίες του Κράτους κωφεύουν και… ανταριάζονται μπροστά στο «ανάστημα» του κρητικού, θεριακλή βαρύμαγκα.
Το πρόβλημα που γεννάται εν προκειμένω δεν έχει να κάνει με κάποιο πολιτικό ζήτημα που δημιουργεί ένας δημόσιος λειτουργός. Ακόμα κι αν είχαμε να κάνουμε με ακόμα μία ανάρμοστη, ποταπή, ελεεινή και τρισάθλια συμπεριφορά του συνήθους υπόπτου αναπληρωτή υπουργού υγείας, θα το ξεπερνούσαμε ενδεχομένως αγογγύστως, εντάσσοντάς το στην γνωστή «κατηγορία Πολάκη». Ακόμα κι αν αυτό είναι επίσης προβληματικό, τουλάχιστον το συνηθίσαμε.
Πλέον, όμως, έχουμε ξεπεράσει κάθε οριογραμμή. Κι αν δεν μπορεί για τον Πολάκη αυτή να τη θέσει ούτε ο Ποινικός Κώδικας, οφείλει να τη θέσει η Πολιτεία διά των εξουσιοδοτημένων οργάνων της. Ακόμα κι αν δεχθούμε την διαδικτυακή του «απολογία», πως δήθεν δεν κατέγραψε και δεν απείλησε τον κεντρικό τραπεζίτη, το θέμα είναι πολύ σοβαρό για να μην εξεταστεί από τη Δικαιοσύνη: Ένας εκπρόσωπος της εκτελεστικής εξουσίας απειλεί ευθέως τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος και ηχογραφεί τη συνομιλία τους.
Ίσως το πλέον μείζονος σημασίας ζήτημα είναι ότι ο πρωθυπουργός αυτής της χώρας, ως άλλος θεατής της επιθεώρησης Πολάκη, αντί να καρατομήσει το επόμενο δευτερόλεπτο τον κολλητό του, βγάζει ανακοινώσεις για το απαιτούμενο της αμεροληψίας από την πλευρά της …Τράπεζας της Ελλάδος.
Το πρόβλημα δεν είναι ότι η σήψη έχει φτάσει στο μεδούλι αυτής της κυβέρνησης. Το πρόβλημα είναι ότι αν ρωτήσεις τον Τσίπρα για το θέμα σε τόνο φιλικό, είναι βέβαιο ότι θα σου απαντήσει: «Έλα μωρέ. Δεν τον ξέρεις τον Πολάκη;» Όχι, κύριε, πρωθυπουργέ. Δεν τον ξέρω. Και ούτε θέλω να τον μάθω. Θέλω μόνο να τον ελέγξει η Δικαιοσύνη. Όπως θα ήλεγχε τον καθένα από εμάς. Και αν έχει εγκληματήσει, να πάει στη φυλακή. Όπως θα πήγαινε ο καθένας από εμάς.
*Η Σοφία Νικολάου είναι δικηγόρος. ΠΗΓΗ ΙΣΚΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου