Πηγή
: ΙΣΚΡΑ
Γράφει το δημοσίευμα της ΙΣΚΡΑ : «Το Μ5S
– ένα γενικά προοδευτικό, αντι-ΕΕ, αλλά και πολύ
αντιφατικό, και πάντως όχι αντισυστημικό πολιτικό
μόρφωμα…» Ερωτώ : Και πού είναι οι
αντισυστημικοί της Ιταλίας; Μήπως εκεί όπου τους χωροθέτησε η λαϊκή
αποδοκιμασία, δηλαδή στο περιθώριο της πολιτικής σκηνής, ύστερα από τα παλιά ξεκινήματα με τα διψήφια ποσοστά; Μήπως η
παραπάνω «διαπίστωση-βολή» επιχειρεί να εξορκίσει παρόμοιες πολιτικές δυναμικές
επί ελληνικού εδάφους; ΓΣχ
ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΤΗΣ ΙΣΚΡΑ
Αν ο πρώτος γύρος
των δημοτικών εκλογών στην Ιταλία αποτέλεσε καμπανάκι κινδύνου
για την Κεντροαριστερά του Ματέο Ρέντσι, ο δεύτερος γύρος ήχησε σαν.. πένθιμη
καμπάνα. Το κυβερνών Δημοκρατικό Κόμμα (PD) κατατροπώθηκε
στα περισσότερα από τα μεγάλα αστικά κέντρα, συμπεριλαμβανομένης της Ρώμης,
ενώ το αντι-ΕΕ “Κίνημα των Πέντε Αστέρων” (Μ5S)
του Μπέπε Γκρίλο εδραιώθηκε ως ο βασικός αντίπαλος πολιτικός
πόλος, με σοβαρές αξιώσεις να έρθει στην πρώτη θέση στις
επόμενες βουλευτικές εκλογές.
Στην πρωτεύουσα, η
35χρονη υποψήφια του M5S, Βιρτζίνια Ράτζι, κατατρόπωσε τον
υποψήφιο του PD Ρομπέρτο Τζακέι με 67.3%
έναντι 32,7% και έγινε η πρώτη γυναίκα που θα
κυβερνήσει την “Αιώνια Πόλη”. Εξίσου μεγάλο πολιτικό και συμβολικό βάρος είχε η
νίκη της υποψήφιας του Μ5S, Κιάρα Ατεντίνο, η οποία επικράτησε
στο Τορίνο με ποσοστό 54,6% έναντι του
απερχόμενου δημάρχου του PD, Πιέρο Φασίνο. Η νίκη της
προκάλεσε μεγάλη αίσθηση δεδομένου ότι το Τορίνο, παλιό οχυρό του εργατικού κινήματος
και του ΚΚΙ, εθεωρείτο φέουδο της Κεντροαριστεράς, ενώ ο Φασίνο,
ένας με συμβατικά κριτήρια “επιτυχημένος” δήμαρχος, είχε εξασφαλίσει προβάδισμα
στον πρώτο γύρο.
Σαρωτική ήταν και
η επικράτηση του Λουίτζι ντε Ματζίστρις, ανεξάρτητου αριστερού
που είχε εκλεγεί ευρωβουλευτής το 2009 με την υποστήριξη του Μ5S, με ποσοστό 67%
στη Νάπολη. Μικρή παρηγοριά για το PD ήταν η επικράτησή του
στο Μιλάνο και την Μπολόνια, όπως ήταν και
για την Κεντροδεξιά, που αποδεικνύεται ανίκανη να επωφεληθεί από τη φθορά της
κυβέρνησης Ρέντσι, η επικράτησή της στην Τεργέστη.
Πέραν των
αριθμητικών, ξεχωριστή σημασία έχουν τα ποιοτικά στοιχεία των χθεσινών εκλογών.
Το Μ5S – ένα γενικά προοδευτικό, αντι-ΕΕ,
αλλά και πολύ αντιφατικό, και πάντως όχι αντισυστημικό
πολιτικό μόρφωμα – εξασφαλίζει μεγάλη υποστήριξη από τη νεολαία
και τα πιο φτωχά κοινωνικά στρώματα. Έχοντας
εδραιωθεί πλέον και στο επίπεδο των τοπικών κοινωνιών, έχει κάθε λόγο να
προσδοκά ότι θα αναδειχθεί πρώτη δύναμη στις επόμενες
βουλευτικές εκλογές, που θα διεξαχθούν το αργότερο το 2018,
ίσως όμως και πολύ νωρίτερα. Ο Ματέο Ρέντσι βαδίζει προς μια
κρίσιμη μάχη, το δημοψήφισμα για τη συνταγματική
αναθεώρηση και την αλλαγή του εκλογικού νόμου
που προωθεί, τον Οκτώβριο και έχει δηλώσει ότι θα παραιτηθεί αν τη
χάσει. Μετά και από τις χθεσινές εκλογές, το ενδεχόμενο της ήττας
του διαγράφεται ισχυρό.
Πέραν των άλλων
παραγόντων (φθορά του Ρέντσι για τη συνέχιση της λιτότητας
και την αντιδραστική μεταρρύθμιση στα εργασιακά, οργή για τα
εκτεταμένα φαινόμενα διαφθοράς και διαπλοκής),
οι θεαματικές επιτυχίες του Μ5S επιβεβαιώνουν την ενίσχυση των τάσεων
αμφισβήτησης και απόρριψης της “υπαρκτής Ε.Ε.” στην
Ιταλία και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Μαζί μ' αυτά, μεγαλώνουν και οι απαιτήσεις
για τις δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς, σχετικά με την
ανάγκη να επεξεργαστούν και να προωθήσουν με πιο δυναμικό και πειστικό τρόπο το
δικό τους, εναλλακτικό σχέδιο, στον αντίποδα του
αντιδραστικού, ευρωπαϊκού οικοδομήματος.
Α.Θ.
Δευτέρα 20 Ιουνίου 2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου