Η καταβύθιση των συντάξεων ανοίγει την πόρτα του κοινωνικού χάους...

Ημερίδα του Συλλόγου Σ/χων των Αεροπορικών Εταιρειών 10 . 5. 2016

Χαιρετισμός Γ.Σχίζα, προέδρου των Σ/χων Ελεγκτών Εναέριας Κυκλοφορίας

Συνάδελφοι

Ευχαριστώ το Προεδρείο του Συλλόγου για την τιμή αλλά και την ευχαρίστηση που μου δίνει  στο να καταθέσω  κάποιες σκέψεις  για την κοινή μας υπόθεση.

Κάποιοι παρουσιάζουν εμάς τους συνταξιούχους ως εκτρεφόμενους   από το εισόδημα του παρόντος, ενώ είμαστε  πιστωτές της κοινωνίας από το παρελθόν. Μας θεωρούν απόντες ενώ  είμαστε παρόντες στην ενεστώσα οικονομία και παραγωγή, με τα εργαλεία, την τεχνογνωσία, τις εμπράγματες και νοητικές εισφορές μας,  που ακόμη και όταν δεν έχουν ταυτότητα είναι βέβαιο ότι προέρχονται από μας, από τη δική μας  εργασιακή καριέρα.    

Μας καλούν να συμμετάσχουμε στην εξόφληση ενός χρέους, ενώ αγνοούν  το χρέος της κοινωνίας προς εμάς τους ίδιους.

Οι τράπεζες μιλάνε για «πίστη», ενώ η απιστία της μονομερούς ρύθμισης των συντάξεών μας περνάει  άνευ σχολίων.

Οι Ευρωπαϊοι πιστωτές   κραδαίνουν τον κανόνα  του Ρωμαϊκού Δικαίου «pacta sunt servanda» (Οι συμβάσεις πρέπει να τηρούνται), όμως η δική μας «συνταξιοδοτική σύμβαση» με την κοινωνία καταστρατηγείται κατ’ εξακολούθηση, τα τελευταία χρόνια.

Συνταξιούχοι και μη συνταξιούχοι, άνθρωποι του ορθού λόγου, σκεπτόμενοι  ή απλοί Δημοκράτες χωρίς συγκεκριμένο πολιτικό στίγμα, θα ΄πρεπε να ανησυχούν :

 Η αυθαίρετη διαμόρφωση  των συντάξεων ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου για αυθαιρεσίες σε όλο το φάσμα των σχέσεων Κράτους-Πολίτη, ή Πολιτών μεταξύ τους. Επειδή η αυθαιρεσία είναι «μεταδοτική», δεν υπάρχει τίποτε το  παράλογο στο να διαβλέπουμε την απειλή  μετεξέλιξης σε μια  κοινωνία ζούγκλας, άνευ όρων επιβολής του ισχυροτέρου,   γενικευμένης απορρύθμισης των συναλλακτικών σχέσεων..

 Απέναντι σε αυτό το πιθανό χάος μπορούν και πρέπει να ορθωθούν οι συνταξιούχοι. Οι συνδικαλιστικές μας οργανώσεις να κάνουν κάθε τι δυνατό για να συνεγείρουν ανθρώπους και συνειδήσεις, για να προκαλέσουν  μια νέα αγωνιστική καριέρα ως συνέχεια της καριέρας εργασίας που ζήσαμε. Έχουμε ευθύνη απέναντι στον εαυτό μας και στο μέλλον.

Σας ευχαριστώ.