Η περίπτωση Λεβέντη αποτελεί μαθητεία στη διαλεκτική, όσον αφορά τα ποιοτικά άλματα που πραγματώνονται στη ζωή και ξαφνιάζουν τους πάντες. Ποιός θα μπορούσε να πιθανολογήσει – πριν 5 χρόνια - τον μετασχηματισμό ενός παράγοντα πολιτικού τσίρκου σε συνομιλητή της πρωτοκλασάτης πολιτικής;
Α ρε Έγελε, τι μας κάνεις…Και σε τι μπελά βάζεις τους "συνήθεις" πολιτικούς , όσον αφορά τη φρασεολογία με την οποία πρέπει να λένε τα νούμερα-νούμερα και τη πιθανότητα συνεργασίας-απιθανότητα….
Είπε ο Δ. Παπαδημούλης, αντιπρόεδρος της Ευρωβουλής στον "Σκάι" για τον Λεβέντη :
"Ο κόσμος για χρόνια τον αντιμετώπιζε ως μια προσωπικότητα που προσπαθούσε και πάλευε να μπει στη Βουλή με έναν ιδιαίτερο τρόπο και τελικά τα κατάφερε, προτείνει τώρα οικουμενική και ορισμένοι τον έχουν κάνει Θεό και ρυθμιστή της πολιτικής ζωής"και πρόσθεσε "Ας σοβαρευτούμε". Παράλληλα, τόνισε ότι "δεν χρειάζεται ο τόπος οικουμενική κυβέρνηση" γιατί σε μια κοινοβουλευτική δημοκρατία κάποιος πρέπει να ελέγχει την κυβέρνηση, αλλά και διότι δεν την επιθυμούν ο ΣΥΡΙΖΑ και η Ν.Δ. Μάλιστα, τόνισε ότι "αυτή η αποθέωση του Λεβέντη κι η προσπάθειά του να γίνει ρυθμιστής επειδή προτείνει οικουμενική, εμένα μου φαίνεται παράξενη και ανήκει στα σημεία των καιρών".
Κρατάω τον ευφημισμό περί ιδιαίτερου τρόπου του Λεβέντη όπως επίσης και τη τελευταία φράση του Παπαδημούλη : «τα σημεία των καιρών»….
Με αυτές τις φράσεις ο κ. Παπαδημούλης λέει ότι δε θέλει να πει τίποτε και υπαινίσσεται ότι είναι έξω από την παρακμιακή πολιτική κατάσταση. Όμως είναι και παραείναι μέσα , εισπράττοντας κι αυτός ό,τι εισπράττουν και οι υπόλοιποι πολιτικοί ευρω-κλεπταποδόχοι από το Αντιμνημονιακό Δημοκρατικό Κίνημα και την ευρεία Αριστερά
Σχετικά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου