To Τουρκικό κράτος επικουρείται από το τουρκικό παρακράτος

Οι 95 τελικοί (;) νεκροί της μεγάλης βομβιστικής επίθεσης εναντίον των Κούρδων διαδηλωτών στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό της Άγκυρας, δεν μπορούν να υπαχθούν  στην άμεση ευθύνη  του τουρκικού κράτους, όμως  βέβαιο είναι ότι το κράτος αυτό τελεί σε κατάσταση συγκοινωνούντων δοχείων με το εθνικιστικό παρακράτος της χώρας. Το τουρκικό κράτος προβλέπεται να «εισπράξει» από  την συγκεκριμένη επιχείρηση παραγωγής τρόμου, όπως και στο παρελθόν έχει «εισπράξει» από ανάλογες ενέργειες στην ευρύτερη περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου. Η τελευταία αυτή ενέργεια  εντάσσεται στη  «Μαύρη βίβλο» των πρακτικών τουρκικού κράτους και παρακράτους, ιδιαίτερα εναντίον της χώρας μας, που πρόσφατα βιάστηκε να προσπεράσει την 60^η επέτειο των Σεπτεμβριανών εναντίον των Ελλήνων  της  Κωνσταντινούπολης : Tης χώρας μας που συμμορφώθηκε με τας υποδείξεις των Ελλήνων «προοδευτικών»,  οι οποίοι  έτειναν  να συμψηφίσουν τα ελληνικά πταίσματα με τα φονικά  των Τούρκων κρατικών και παρακρατικών serial killers, ως  κομιστές ενός ασίγαστου κόμπλεξ και μιας παράλογης  φοβίας  μήπως χαρακτηρισθούν συνεχιστές  του Νικηταρά του Τουρκοφάγου…

Ο ύπουλος ρόλος της  Τουρκίας στη Συρία, η  χρόνια και διεθνώς παράνομη άρνησή της να αναγνωρίσει το δικαίωμα των Κούρδων στο να αποκτήσουν πολιτειακή οντότητα, η συνεχιζόμενη κατοχή της Βόρειας Κύπρου, η επιχείρηση «ανα-γραφής» της Ιστορίας με την άσκηση πιέσεων και την επιβολή κυρώσεων στην αναγνώριση  της αρμενικής και ποντιακής γενοκτονίας, μαζί με  σωρεία άλλων περιστατικών, θα έπρεπε να εμβάλλει σε σκέψεις  τουλάχιστον κάποιους που διεκδικούν έναν καθαρό λόγο για το ιμπεριαλιστικό φαινόμενο της εποχής μας : Αυτό που εκτείνεται από την ελληνική «αποικία χρέους» έως την καταδυνάστευση της αφρικανικής ηπείρου από ληστρικές εταιρείες και παραπέρα τις στρατιωτικές επεμβάσεις για το κούρσεμα των πλουτοπαραγωγικών πόρων της Λιβύης, της Συρίας και του Ιράκ.