Δεν ξέρω αν ακούσατε τη συνέντευξη του πρωθυπουργού στον «105.5 Στο Κόκκινο» και τον Κώστα Αρβανίτη. Αν όχι, καλύτερα. Γλιτώσατε.
Γιατί ήταν ένας θλιβερός και αόριστος Τσίπρας. Καμία σχέση με τον ριζοσπάστη πολιτικό που γνωρίζαμε έως τώρα, πλέον ακούγεται ως ένας υποταγμένος πολιτικάντης που έπαψε να λέει την αλήθεια στο λαό.
Η συνέντευξη (και η πολιτική του κατ' επέκτασιν) κινήθηκε (και κινείται) σε δύο επίπεδα: στα πράγματα που έχει ήδη κάνει και στα πράγματα που δεν έχει κάνει ακόμα.
Για τα δεύτερα συνεχίζει στο γνωστό -προεκλογικό- μοτίβο: μεγαλοστομίες. Εναντίον της ολιγαρχίας, εναντίον των καναλαρχών κ.ο.κ. Χιλιοειπωμένα.
Για τα πρώτα, αυτά που υπέγραψε, το μοτίβο είναι διαφορετικό (αλλά τόσο, μα τόσο ίδιο με των προηγουμένων πρωθυπουργών): ήταν αναγκασμένος, δεν ήθελε τα μέτρα, σύρθηκε, αλλά αποσόβησε παρά πολλά αρνητικά (το... μεγάλο πλεόνασμα) ενώ και το δικό του μνημόνιο είναι καλύτερο από εκείνα του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου