Γ. Πανούσης: Δεν μπορεί ο κάθε κομματικός να λέει την άποψή του και να την επιβάλλει

Ο Αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη μιλά στα "Επίκαιρα"...

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΤΕΜΠΙΛΗ

Eισαγωγή ΟΙΚΟΝΙΚΗΣ : Ο Γιάννης Πανούσης έχει εξηγήσει και στο παρελθόν τη διαφοροποίηση μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ψηφοφόρων του - κοντολογίς μεταξύ του 4%και του 32% της κοινωνίας. Την ίδια αναφορά επανέλαβε πρόσφατα  και ο Λουκάς Αξελός
http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2015/05/blog-post_24.html. Καιρός κάποιοι να έλθουν στα σύγκαλά τους και να κατανοήσουν ποιός είναι ο  "μεγαλομέτοχος" αυτού του σχήματος, από το οποίο προέρχεται η σημερινή  κυβέρνηση

Κύριε Πανούση, πόσο δύσκολο είναι ένας άνθρωπος που έχει ασχοληθεί με τα αίτια και την πρόληψη της εγκληματικότητας σε όλη του την επιστημονική - επαγγελματική σταδιοδρομία να προΐσταται του υπουργείου που ασχολείται κυρίως με την καταστολή;

Καταρχάς, να ξεκινήσω από την πρώτη πρόκληση. Αυτά που έγραψα σε δεκάδες βιβλία και εκατοντάδες άρθρα ήταν θεωρία ή μπορούν να εφαρμοστούν; Διότι, ξέρετε, οι εγκληματολόγοι ως κοινωνικοί επιστήμονες μπορούν να κάνουν διαφόρων ειδών υποθέσεις κι όταν τους λες «λύσ’ το τώρα» να μην μπορούν να κάνουν καμία πρόταση. Άρα, το γεγονός ότι βρίσκομαι σε αυτή τη θέση μού δίνει τη δυνατότητα να δοκιμάσω στην πράξη αν αυτά που έχω γράψει μπορούν να εφαρμοστούν σε μια κοινωνία με κρίση. Και όχι μόνο οικονομική, αλλά και αξιακή και εμπιστοσύνης στους θεσμούς. Πώς την εφαρμόζεις σε ένα αστυνομικό σώμα, που κι αυτό περνά τα εσωτερικά του προβλήματα; Πώς την περνάς στο πολιτικό σύστημα; Ακούω διάφορους να μιλούν για αριστερή αστυνομία. Δηλαδή να πιάνουμε τους μη αριστερούς; Να αφήνουμε τους μπαχαλάκηδες να κυβερνούν τη χώρα; Έχω πει στους αξιωματικούς σε όλες τις ομιλίες μου ότι οι λειτουργίες της αστυνομίας είναι τέσσερις: κοινωνική, προληπτική, αποτρεπτική και, στο τέλος, καταναγκαστική.

Το Μεταναστευτικό είναι τελικά ευρωπαϊκό ζήτημα;

Το Μεταναστευτικό είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα. Γι’ αυτό κι εγώ είπα ότι πρέπει να ασχοληθεί και ο ΟΗΕ, γιατί όλοι αυτοί κάποια στιγμή μπορεί να πηγαίνουν σε άλλες χώρες, εκτός Ευρώπης.
Άρα, λοιπόν, είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα. Γιατί ποιος γεννάει τη μετανάστευση; Τη γεννούν οι πόλεμοι, οι εμφύλιοι, αύριο τα περιβαλλοντικά, άρα υπάρχει παγκόσμια ευθύνη. Οι λύσεις που προτείνονται δεν είναι ακριβώς λύσεις, δηλαδή ακόμα και η προσπάθεια επαναπροώθησης είναι πολύ μικρή σε σχέση με αυτούς που μπαίνουν. Η προσπάθεια κατανομής είναι μια θετική πρόταση του κ. Αβραμόπουλου. Όμως η Γαλλία και η Γερμανία αρνήθηκαν ακόμα κι αυτό. Άρα εδώ θέλουμε πολύ ριζικές λύσεις, που πρέπει να έχουν να κάνουν και με τις διεθνείς συμβάσεις και με την πίεση που πρέπει να ασκηθεί σε γειτονικές χώρες. Γιατί βλέπεις από πού έρχονται. Άρα από κει πρέπει να γίνει το «στοπ» και όχι να έρθουν εδώ και μετά να πρέπει να τους γυρίσεις πίσω.

Όταν λέτε διεθνείς συμβάσεις, εννοείτε το Δουβλίνο ΙΙ;

Όλα τα «Δουβλίνα». Και τη Σένγκεν πρέπει να ξαναδούμε. Όχι να φύγουμε αναγκαστικά. Να το ξαναδούμε. Γιατί κάποια στιγμή η Ελλάδα θα έχει 9 εκατομμύρια Έλληνες γηγενείς και δεν θα αντέξει να έχει 4-5 εκατομμύρια αλλοδαπούς.

«Μένω όρθιος γιατί με χτυπάνε από δύο πλευρές»

Δέχεστε επικρίσεις από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ για τις θέσεις σας σε ζητήματα-ταμπού για την Αριστερά, όπως, π.χ., το άσυλο. Από την άλλη, δέχεστε επικρίσεις από το λεγόμενο «συστημικό κομμάτι» ότι έχετε πάει πιο αριστερά και γίνατε υπουργός με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Καταρχάς, μένω όρθιος γιατί με χτυπάνε κι από τις δύο πλευρές. Αν σε χτυπούν από τη μία, πέφτεις. Δεύτερον, εγώ ζήτησα να μου πουν τι εννοούν όταν διαφωνούν μαζί μου. Κι αν έχουν δίκιο αυτοί, να αποχωρήσω εγώ. Αν, δηλαδή, άσυλο, όπως είπε μια Νεολαία, είναι να μπαίνει όποιος θέλει μέσα στο πανεπιστήμιο, να κοιμάται, να τρώει, να κάνει βόλτα, εγώ έχω άλλη άποψη. Αν και η κυβέρνηση πιστεύει ότι είναι αυτό, εγώ, με συγχωρείτε, δεν το πιστεύω.

Ο πρωθυπουργός σάς στήριξε όμως...

Προφανώς, και συμβολικά και ουσιαστικά κ.λπ. Αλλά δεν μπορώ κάθε μέρα να βάζω ένα πρόβλημα στον πρωθυπουργό. Επίσης, δεν μπορεί ο κάθε κομματικός να λέει την άποψή του και να την επιβάλλει. Είναι πρωτοφανές ένας υπουργός να λοιδορείται επώνυμα από κάποιον βουλευτή και ο πρωθυπουργός να μην παίρνει μέτρα. Ή το δικό μου κεφάλι ή του αλλουνού. Αλλά και τα δύο δεν γίνεται, να είμαστε ξεκάθαροι. Σε ποια χώρα του κόσμου και σε ποια κυβέρνηση έχετε δει να βρίζουν σκαιότατα έναν υπουργό και να μην παίρνεται κάποια απόφαση; Άρα, λοιπόν, από τα αριστερά είναι αυτό.

Από τα δεξιά, δεν ξέρω τι εννοεί ο καθένας. Εγώ ήμουν στη ΔΗΜΑΡ και θεωρώ τον εαυτό μου αριστερό. Αριστερό, όπως εγώ το εννοώ. Αν άλλοι εννοούν ότι έχουμε λαϊκή δημοκρατία, εγώ πάλι δεν πιστεύω σ’ αυτά. Πότε έγινε η λαϊκή επανάσταση και δεν το πήρα χαμπάρι; Αν πιστεύουν ότι είναι λαϊκή δημοκρατία το ότι ο καθένας μπορεί να διατάζει τον οποιοδήποτε χωρίς αρμοδιότητες κ.λπ., εγώ δεν είμαι αυτό. Εγώ είμαι του κράτους δικαίου και της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Ξεκάθαρα πράγματα.

Ολόκληρη η συνέντευξη στα Επίκαιρα που κυκλοφορούν την Πέμπτη 04 Ιουνίου.