Σενάριο 1 – Αυτοκρατορική Νίκη – Αριστερά για πάντα
Το ένα σενάριο της απόλυτης ευτυχίας για τον Αλέξη Τσίπρα και την Ελλάδα είναι η μεγαλειώδης νίκη. Αυτή δυστυχώς προϋποθέτει μια άμεση συμφωνία με τους δανειστές που θα περιλαμβάνει σχεδόν άτακτη υποχώρηση από την πλευρά τους. Θα πρέπει να μας δώσουν χρήματα με το τσουβάλι, να μας χαρίσουν μέρος τους χρέους και να μας δώσουν ρήτρα ανάπτυξης, ανάπτυξη την οποία και θα πρέπει οι ίδιοι να χρηματοδοτήσουν. Θα πρέπει ακόμη να γίνει ανεκτό από αυτούς, η άμεση ακύρωση μιας σειράς μνημονιακών νόμων που θα προκαλέσει ένα εσωτερικό σοκ στην αγορά και θα αντιστρέψει την ψυχολογία της αγοράς και που ταυτόχρονα θα πείσει την κοινωνία πως η τεράστια νίκη που μας παρουσιάζει η κυβέρνηση είναι όντως υπαρκτή.
Οποιαδήποτε άλλη θετική συμφωνία για την χώρα που θα μπορούσε αντικειμενικά να πληροί τις προϋποθέσεις της νίκης για το ΣΥΡΙΖΑ πολύ σύντομα θα απογοήτευε την κοινωνία και η κυβέρνηση θα έχανε την εμπιστοσύνη του λαού.
Σενάριο 2: Συνθηκολόγηση – Η χαρά της διαπλοκής και των κάθε είδους λομπιστών
Αν ο Πρωθυπουργός επιλέξει το δρόμο της συνθηκολόγησης και του ανέντιμου/έντιμου/ουδέτερου συμβιβασμού, που προκρίνεται από τους καλοθελητές ως ο πιθανότερος δρόμος, θα βρεθούμε μπροστά σε τεκτονικές αλλαγές στο πολιτικό σύστημα από τις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ θα βγει με βεβαιότητα χαμένος.
Ο Αλέξης Τσίπρας θα πρέπει να αναζητήσει και να βρει νέες πολιτικές συμμαχίες, αφού το πιθανότερο είναι πως ο νυν συγκυβερνήτης του Πάνος Καμμένος δεν έχει κανένα λόγο, με την σημερινή Νέα Δημοκρατία να καταρρέει και την κεντροδεξιά να αναζητεί νέους εκφραστές, να ακολουθήσει τον ΣΥΡΙΖΑ σε αυτό το δρόμο. Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες θα νοικιάσουν τα γραφεία της Ρηγίλλης, θα σηκώσουν ακόμη ψηλότερα τα αντιμνημονιακά λάβαρα (και με το δίκιο τους) και θα περιμένουν να διαδεχθούν τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία.
Ακόμη όμως και αν οι ΑΝΕΛ παρέμεναν στο σύνολο τους στην κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μετρούσε απώλειες στην κοινοβουλευτική του ομάδα, πάλι ο Πρωθυπουργός θα ήταν πολιτικά αναγκασμένος να αναζητήσει όσο το δυνατόν ευρείες συναινέσεις. Έτσι θα έπρεπε να συνθηκολογήσει τουλάχιστον με τη Νέα Δημοκρατία, με ότι αυτό συνεπάγεται για το πολιτικό μέλλον του ίδιου και του ΣΥΡΙΖΑ.
Το παραπάνω σενάριο είναι το σενάριο στο οποίο έχει επενδύσει πολιτικά ο Αντώνης Σαμαράς, αφού θα του δώσει την εμμονικά πλέον αναζητούμενη δικαίωση και θα ξαναφέρει την Νέα Δημοκρατία στην κυβέρνηση δίνοντας του έτσι επιλογές για να κατευνάσει την εσωκομματική αμφισβήτηση που δέχεται.
Σενάριο 3 – Το μόνο αντικειμενικά ρεαλιστικό – Ρ Η Ξ Η με ΕΚΛΟΓΕΣ και πίεση για παρένθεση κυβέρνησης εθνικής ενότητας
Ερχόμαστε τώρα στο τρίτο και τελευταίο σενάριο που στηρίζεται στην ΡΗΞΗ με τους δανειστές.
Ο Πρωθυπουργός διαμηνύει στους Ευρωπαίους πως δεν πρόκειται να δεχθεί οτιδήποτε άλλο εκτός από το σενάριο 1, που περιλαμβάνει την αποδοχή των προεκλογικών δεσμεύσεων του ΣΥΡΙΖΑ σε ποσοστό τουλάχιστον 70% με όλες τις προϋποθέσεις που αναλύσαμε παραπάνω.
Οι δανειστές αρνούνται και ο Αλέξης Τσίπρας μέσω διαγγέλματος ανακοινώνει πως οι δανειστές δεν δέχθηκαν να δώσουν ανάσα στον Ελληνικό λαό και θέλουν την ταπείνωση του μέσω της άνευ όρων παράδοσης της κυβέρνησης.
Ταυτόχρονα εξηγεί πως η στάση των δανειστών είναι ευθεία αμφισβήτηση της Δημοκρατίας και πως ο ίδιος σεβόμενος την ένδοξη ιστορία του Έθνους, τους αγώνες της αριστεράς και τα προσωπικά του πιστεύω δεν μπορεί να υποχωρήσει.
Ταυτόχρονα αναλύει στον Ελληνικό λαό πως δεν διαθέτει από τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου εξουσιοδότηση ρήξης και προκηρύσσει άμεσα εκλογές με πιθανότερη ημερομηνία τη 21η Ιουνίου.
Το σύνολο του πολιτικο-oικονομικού συστήματος της χώρας αλλά και τα κέντρα εξουσίας της Ευρώπης σε αυτό το σημείο θα ζητούν ένα και μόνο πράγμα: Μετάθεση των εκλογών για αργότερα και σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής ενότητας που θα αποτρέψει την προεκλογική οικονομική κατάρρευση της χώρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου