Η παραλία είναι κοινωνικός μισθός

Του Γιάννη Σχίζα

Δημοσιεύεται στις 11.4.15 στην ΑΥΓΗ

Το Πάσχα είναι γενικώς  «χερσαία» γιορτή, ενταγμένη σε ένα δίκτυο οσμών και  γήϊνων αισθητικών όψεων . Όμως η Ελλάδα είναι χώρα θαλασσινή, όπου  η μεταφυσική και κοσμική ταυτότητα της γιορτής επηρεάζεται   από  τον  πλούτο της συνάντησης  χερσαίου και  υγρού στοιχείου- που εκτείνεται από  13.700  έως 16.000 χιλιόμετρα(ανάλογα με τις  διάφορες εκτιμήσεις) και ονομάζεται  «παραλία» .Ποιο πλούτο;  Μα εκείνον  που προσλαμβάνεται σε διάφορα υβριδικά συστήματα και «συναντήσεις», όπως αυτή   ημέρας και  νύχτας, στο ηλιοβασίλεμα ή στο ξημέρωμα…

Το Πάσχα είναι μια ελληνική σούπερ-γιορτή,  αλλά το καλλιτεχνικό σκηνικό της  ανήκει στην  ανερχόμενη άνοιξη. Τότε οι ημιέρημοι των ελληνικών νησιών πρασινίζουν και ανθίζουν εσπευσμένα, υπό το άγχος του επερχόμενου ξηροθερμικού καλοκαιριού. Κορυφαίο αισθητικό τους δημιούργημα  είναι η αφάνα – θάμνος ακανθώδης,  επιβλητικός κάποτε σαν ένα τεράστιο μπουκέτο, συγκυριακά καταπράσινος, με μοναδική παραγωγική χρήση (από όσο ξέρω) το σκούπισμα  χωμάτινων επιφανειών σε στρατόπεδα.

Το Πάσχα κι ο Απρίλης -  που  δεν είναι «ο μήνας ο σκληρός» του Έλλιοτ,  αλλά ο μήνας της επανοικείωσης με την εξοχή και τους ανοιχτούς ορίζοντες – αναβαθμίζουν τα αισθητικά στάνταρντς όλων. Και αυτή η αναβάθμιση σημαίνει επανεξέταση αποφάσεων  για τις μελλοντικές  χρήσεις και τη μορφή του χώρου. Πώς να το κάνουμε, την Άνοιξη και το  Καλοκαίρι γινόμαστε περισσότερο   Οικολόγοι !

Στην Ελλάδα και σε  όλη την ακτογραμμή της Μεσογείου οι τουριστικές δραστηριότητες παίζουν  ιδιαίτερο ρόλο, είναι ήδη  πυκνές και πυκνώνουν όλο και περισσότερο. Αυτό όμως δεν είναι λόγος  για την ιδιωτικοποίηση, για την «απαρτίωση» και τα  μεγάλα ρήγματα στη συνέχεια των χρήσεων του χώρου, για το  «νεωτεριστικό» κακοφόρμισμα . Δεν είναι λόγος να τραγελαφοποιείται (=τράγος +έλαφος) η  παραλία των Αστεριών στη Γλυφάδα, με την καραμπινάτη κακοδιαχείριση  του παρόντος και την επωαζόμενη   αντιπεριβαλλοντική διασπορά των  εγκαταστάσεων αναψυχής , κατά πως καταγγέλλει η  Δημοτική παράταξη «Ανατροπή στη Γλυφάδα». Ας ελπίσουμε ότι  η  «κυβερνώσα»  Περιφερειακή Παράταξη θα σκεφθεί   την ηροστράτεια φήμη που θα εισπράξει,  όπως   εισέπραξε ο  Δήμαρχος Πειραιά  Σκυλίτσης, μετά  την κατεδάφιση του υπέρλαμπρου παραλιακού  ξενοδοχείου ΑΚΤΑΙΟΝ ……

 Οι παραλίες είναι κοινωνικός μισθός, εισπραττόμενος εξ αδιαιρέτου από  ημεδαπούς και αλλοδαπούς πολίτες. Κάπως έτσι το κατάλαβε  και ο κύριος Φούχτελ  της  «Ελληνογερμανικής Συνέλευσης», ο οποίος συνέστησε  πρόσφατα την αποφυγή «πολιτικής παρενόχλησης» των Γερμανών τουριστών από διαδηλώσεις…. Εδώ ο  θεσμικός κύριος   το παρααφόδευσε , θέλοντας  ΚΑΙ να σκοτώνονται κάποιοι  ΚΑΙ να μην σφαδάζουν ως  θύματα….

Οι παραλίες, οι υποδομές, ο χώρος γενικότερα, οι ίδιες οι γιορτές, δεν είναι είδη ταριχεύσιμα .  Δεν είναι ιερά ησυχαστήρια, αλλά  δεν μπορεί να εκτίθενται σε μια   ανεγκέφαλη  και αποξενωτική  διαχείριση.