Πρόσφατα, με επιμέλεια της Πανεπιστημιακού Ειρήνης
Σαριόγλου, προβλήθηκε σε αίθουσα ορειβατικού συλλόγου ντοκυμανταίρ
που αφορούσε τα εξοντωτικά φορολογικά μέτρα της τουρκικής κυβέρνησης του 1942,
εναντίον Ελλήνων, Ισραηλιτών και άλλων «μειονοτικών» πολιτών αυτής της χώρας. Το φιλμ είχε τραβηχτεί από γερμανικό
συνεργείο της εποχής και έδειχνε την
καταναγκαστική εργασία στην οποία υποβλήθηκαν χιλιάδες άνθρωποι, κατασκευάζοντας
δρόμους στην Ανατολία, σιτιζόμενοι
ελάχιστα και υποκύπτοντας σε αρρώστιες και κακουχίες κάθε είδους.
Όλα αυτά διαδραματίζονταν το 1942, ενώ ο
Ρόμελ κυριαρχούσε στη Βόρεια Αφρική, οι Σοβιετικοί δεν είχαν κερδίσει τη μεγάλη
μάχη του Στάλινγκραντ και η ηπειρωτική Ευρώπη στέναζε από τη
γερμανική κατοχή. Η Ελλάδα ήταν
κατειλημμένη και δεν μπορούσε να προστατεύσει τους ομογενείς της επικαλούμενη τη Συνθήκη της Λωζάνης ή την ελληνοτουρκική
φιλία του 1930, μεταξύ Ατατούρκ και Βενιζέλου…
Όμως το 1943 τα πράγματα άλλαξαν, ο πόλεμος πήρε τροπή υπέρ των Συμμάχων. Και τότε και μόνο
τότε, προς το τέλος του χρόνου, η Τουρκία απελευθέρωσε τους μειονοτικούς από τη
καταναγκαστική εργασία και επέτρεψε σε όσους επέζησαν να γυρίσουν στις οικογένειές τους : Χωρίς ποτέ
να τους αποζημιώσει για την ταλαιπωρία και χωρίς να τους επιστρέψει τα υπέρογκα
ποσά που τους κατακράτησε , κατά παράβαση των αρχών περί ισονομίας των πολιτών…
Αυτός , «ο
επιτήδειος ουδέτερος», ο δράστης άπειρων εκτοπίσεων του ελληνικού στοιχείου από
τη Κωνσταντινούπολη, επιχειρεί για μια
ακόμη φορά σήμερα να θολώσει τα νερά αμφισβητώντας
ένα ιστορικό γεγονός που απογράφηκε σε χιλιάδες μαρτυρίες και φωτογραφίες :
Είναι η περίπτωση της γενοκτονίας των Αρμενίων, πριν 100 χρόνια. Η υπόθεση βρίσκεται
«προ των Πυλών» του Ευρωκοινοβουλίου, είναι δε χαρακτηριστικές του ύφους και του
ήθους της νεοθωμανικής εξουσίας οι αντιδράσεις κορυφαίων Τούρκων
παραγόντων.
Λέει ο Πρωθυπουργός Νταβούτογλου :
«Δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να προσβάλει την
Τουρκία, μέσω της ιστορίας και …. να εκβιάζει την Τουρκία, μέσω των
ιστορικών διαφωνιών».
Και ο Πρόεδρος της
Δημοκρατίας Ταγίπ Ερντογκάν :
«Υπάρχουν
100.000 Αρμένιοι, που είτε είναι Τούρκοι πολίτες ή δεν είναι πολίτες της χώρας
μου.... Μήπως τους έχουμε μεταχειριστεί διαφορετικά; Επωφελούνται από κάθε
είδους ευκαιρίες. Θα μπορούσαμε να τους απελάσουμε. Αλλά δεν το κάνουμε. Είναι
φιλοξενούμενοι στην χώρα μας...»
Ο πρώτος αναγορεύει
το θέμα σε «ιστορική διαφωνία», παραπέμποντας το αποδεδειγμένο στην
αποδεικτική διαδικασία ενός συνεδρίου. Ο δεύτερος παραβιάζει εξόφθαλμα τις δημοκρατικές
αρχές χαρακτηρίζοντας τους νόμιμα εγκατεστημένους Αρμένιους πολίτες της χώρας του ως φιλοξενούμενους!
Στο ζήτημα που
προέκυψε μετά τις δηλώσεις του Πάπα για την αρμενική γενοκτονία επανέρχεται η «Εφημερίδα
των Συντακτών» υπό τον τίτλο :
«Συνωμότης και ο Πάπας;»
Ακολουθώντας τα βήματα του προέδρου του, ο
Τούρκος πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου ανέβασε κι άλλο τους τόνους στην
πρόσφατη αντιπαράθεση της Άγκυρας με το Βατικανό για την γενοκτονία
των Αρμενίων: ο Ποντίφικας, είπε ο Νταβούτογλου, έχει ενώσει τις
δυνάμεις του με το «μέτωπο του κακού», που συνωμοτεί κατά της Τουρκίας. Το
σχόλιο έγινε σε εκδήλωση στην Αγκυρα, όπου παρουσιάστηκε το μανιφέστο και οι
υποψήφιοι του κυβερνώντος κόμματος AKP, ενόψει των εκλογών του Ιουνίου. Η
Τουρκία είναι πρόθυμη να έρθει αντιμέτωπη με το παρελθόν της, υποστήριξε ο Νταβούτογλου, αλλά
προσέθεσε: «Δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να προσβάλει την
Τουρκία, μέσω της ιστορίας και δεν θα επιτρέψουμε να εκβιάζει την Τουρκία, μέσω των ιστορικών
διαφωνιών».
Σε αυτό το «μέτωπο του κακού» ο
Νταβούτογλου συμπεριέλαβε το Ρεπουμπλικανικό κόμμα της αξιωματικής
αντιπολίτευσης (CHP) και το αριστερό Λαικό Κόμμα του Λαού (HDP)
που εκπροσωπεί Κούρδους και τις μειονότητες.
Το «σύνθημα» είχε δώσει αμέσως μετά
τη διακήρυξη του Πάπα την περασμένη Κυριακή, ο ίδιος ο Ταγίπ Ερντογάν, από το
αεροδρόμιο, αναχωρώντας για το Καζακστάν. Όταν ρωτήθηκε για την απόφαση περί
γενοκτονίας που συζητά σήμερα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και για
τη μεταχείριση που έχουν σήμερα οι Αρμένιοι στην Τουρκία, απάντησε: «Υπάρχουν 100.000 Αρμένιοι,
που είτε είναι Τούρκοι πολίτες ή δεν είναι πολίτες της χώρας μου.... Μήπως
τους έχουμε μεταχειριστεί διαφορετικά; Επωφελούνται από κάθε είδους ευκαιρίες. Θα μπορούσαμε να τους
απελάσουμε. Αλλά δεν το κάνουμε. Είναι φιλοξενούμενοι στην χώρα μας... Δεν
υπάρχει σκιά, δεν υπάρχει κηλίδα γενοκτονίας επάνω μας. Όποια απόφαση και να
πάρει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, από το ένα αυτί θα μπει και από το άλλο θα
βγει. Δεν είναι δυνατόν να αποδεχθεί ο τουρκικός λαός τέτοια αμαρτία, τέτοιο
έγκλημα».
Αναμένεται ότι το Ευρωκοινοβούλιο θα
υπερψηφίσει την απόφαση στην οποία θα αναφέρεται ότι «το 2015 συμπληρώνονται
100 χρόνια από τη γενοκτονία των Αρμενίων που διαπράχθηκε από
την Οθωμανική Αυτοκρατορία». Με την ετήσια έκθεση του για τα ανθρώπινα
δικαιώματα και τη δημοκρατία, που δημοσιοποιήθηκε τον περασμένο μήνα, το
Ευρωκοινοβούλιο ζητούσε από τις χώρες μέλη της Ε.Ε. να αναγνωρίσουν την
γενοκτονία των Αρμενίων, υπογραμμίζοντας ότι «είναι τεράστια σημασία να
μείνουν ζωντανές οι μνήμες του παρελθόντος, αφού δεν μπορεί να υπάρξει
συμφιλίωση χωρίς την αλήθεια και τις μνήμες».
Με την Τουρκία να επιμένει ότι όσοι
σφαγιάστηκαν το 1915 ήταν θύματα του εμφυλίου και των ταραχών, με ενδιαφέρον αναμένονται οι αντιδράσεις στις
δηλώσεις που έκανε ο Ετιέν Μαχτσουπιάν, Αρμενικής καταγωγής, που
διορίστηκε από τον πρωθυπουργό Νταβούτογλου, σύμβουλός του τον περασμένο
Αύγουστο. «Εάν
αποδεχθούμε ότι αυτό που συνέβη στη Βοσνία και την Αφρική ήταν γενοκτονίες,
τότε είναι αδύνατο να μην αποκαλέσουμε γενοκτονία κι αυτό που συνέβη στους
Αρμένιους το 1915», είπε ο Μαχτσουπιάν σε συνέντευξή του στην ιστοσελίδα
karar.com. Αυτό που στην πραγματικότητα πρέπει να ερευνηθεί, υποστήριξε, είναι η
αντίσταση στη χρήση του όρου, που για τους Αρμένιους έχει μεγαλύτερη
«ψυχολογική σημασία από ό,τι πολιτική».
Σχετικά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου