Του ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ*
Σημ. ΟΙΚΟΝΙΚΗΣ :Αν αληθεύει αυτό που θεωρεί ο αρθρογράφος ως άποψη της «Αριστερής Πλατφόρμας», δηλαδή ότι «η
χώρα πρέπει να είναι έτοιμη να απειλήσει με όσα μέσα διαθέτει,
ακόμη και με έξοδο από το ευρώ αν χρειαστεί», τότε η «Αριστερή Πλατφόρμα» υπολείπεται του αισθήματος αυτών που ήδη, εδώ και τώρα, θέλουν τη χώρα εκτός ευρώ. Δηλαδή δεν προτρέχει των
εξελίξεων ως πρωτοποριακή δύναμη , αλλά έπεται….
Το κείμενο του Γιάννη Μακρυγιάννη
Με τη φράση «αν οι
δανειστές δεν δώσουν, δεν θα πάρουν», κορυφαίο στέλεχος της αριστερής πτέρυγας
του ΣΥΡΙΖΑ είχε εκφράσει, μόλις άρχιζε η διαπραγμάτευση με τους Ευρωπαίους
εταίρους, περί τις αρχές Φεβρουαρίου, την άποψη πολλών εντός του κυβερνώντος
κόμματος για το πώς πρέπει να βαδίσει η κυβέρνηση
Υποστήριζε δηλαδή πολύ
απλά ότι η χώρα δεν πρέπει να διστάσει να κηρύξει ακόμα και στάση
πληρωμών προς τους δανειστές εάν η διαδικασία αναχρηματοδότησης του
χρέους και η ομαλή δανειοδότηση διακοπούν από τους εταίρους- όπως ουσιαστικά
έγινε στο μεταξύ τόσο με την απόφαση του Eurogroup της 20ής Φεβρουαρίου
όσο και με τις πρόσφατες αρνήσεις της ΕΚΤ στα αιτήματα για παροχή ρευστότητας
στην ελληνική οικονομία. Γενικά η αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ, που εκφράζεται
στην κορυφή της από ιστορικά στελέχη όπως οι κύριοι Παναγιώτης Λαφαζάνης,
Δημήτρης Στρατούλης, Στάθης Λεωτσάκος, Αλέκος Καλύβης, Αντώνης Νταβανέλλος
κ.ά., είναι σε σκληρή γραμμή έναντι των δανειστών και δεν
κρύβει την κριτική της στάση απέναντι στην στρατηγική που έχει
υιοθετήσει μέχρι τώρα η κυβέρνηση, θεωρώντας ότι η προσδοκία για έναν έντιμο
συμβιβασμό είναι ουτοπική. Επιμένει μάλιστα στη γραμμή
της σύγκρουσης με τους δανειστές, ακόμη κι αν αυτή είναι οριακή. Θεωρεί ότι η χώρα πρέπει να
είναι έτοιμη να απειλήσει με όσα μέσα διαθέτει, ακόμη και με έξοδο από
το ευρώ αν χρειαστεί, προκειμένου να αποτραπεί ο εκ νέου
εγκλωβισμός της χώρας στη μνημονιακή μέγγενη και να μην
υπάρξει απαίτηση από τους δανειστές για εκχώρηση της εθνικής μας
κυριαρχίας. Πριν από το σενάριο αυτό, θεωρεί ότι πρέπει να εξεταστούν
κι άλλες πηγές χρηματοδότησης, πέραν των λεγόμενων «θεσμών», όπως η Ρωσία ή
η Κίνα, ώστε να απεγκλωβιστεί η χώρα από το δόκανο των Ευρωπαίων και του ΔΝΤ.
Ακόμα βέβαια δεν είναι ξεκάθαρο αν και πώς θα επιμείνει σε αυτές τις απόψεις
της η αριστερή πτέρυγα, καθώς από τη στάση της ίσως κριθεί και η τύχη της
κυβέρνησης. Διότι, όπως φαίνεται, δεν είναι στη λογική της η επιλογή της
διάσπασης του κόμματος και η πτώση της κυβέρνησης. Ωστόσο μέχρι τώρα τραβά
αρκετά το σχοινί, αμφισβητώντας επιλογές της ηγεσίας. Ιδίως τώρα που φαίνεται
ότι η λογική της ρήξης την
οποία εισηγείται βρίσκει απήχηση σχεδόν στο μισό κόμμα.
Είναι ενδεικτικό ότι
στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ προ ημερών η πρόταση που
κατατέθηκε για απόρριψη της συμφωνίας που επιτεύχθηκε στο Eurogroup έλαβε
περισσότερο από το 40% των μελών του οργάνου. Την προπερασμένη εβδομάδα στην
Κοινοβουλευτική Ομάδα περισσότεροι από 35 βουλευτές - η πλειονότητα ήταν
δικής της επιρροής - διαφώνησαν με τη συμφωνία. Ουσιαστικά χωρίς την
αριστερή πτέρυγα δεν υπάρχει ΣΥΡΙΖΑ – τουλάχιστον όπως τον γνωρίσαμε – και
τυχόν μετωπική σύγκρουση εντός του κυβερνώντος κόμματος θα
οδηγήσει σε θεαματική και απρόβλεπτη αλλαγή του πολιτικού σκηνικού, τόσο στην
Αριστερά όσο και γενικότερα. Και για την ίδια την αριστερή πτέρυγα, όμως, το
δίλημμα είναι μεγάλο. Δεν είναι διόλου εύκολο να σηκώσει το βάρος μιας τελικής
σύγκρουσης με την ηγεσία. Γι’ αυτό δείχνει να κινείται μεταξύ «ισορροπίας και
επανάστασης», πότε με υπομονή και πότε με εκρηκτικά ξεσπάσματα.
Έτσι κι αλλιώς τα στελέχη της δεν έχουν αποφασίσει ακόμα εάν η Αριστερά κινδυνεύει να
πάει σε μια «νέα Βάρκιζα» ή απλώς κινείται στα όρια ενός αναγκαίου ελιγμού,
ώστε να επιλέξουν ανάλογα και τις κινήσεις τους. Έτσι, η τακτική τους θυμίζει
συχνά περισσότερο αντάρτικο πόλεων ή κλεφτοπόλεμο παρά οργανωμένη στρατηγική
αμφισβήτησης των επιλογών της ηγεσίας.
Αναγνωρίζουν, πάντως,
ότι ο κ. Αλέξης Τσίπρας είναι κυρίαρχη ηγετική μορφή στην
Αριστερά και περισσότερο θέλουν να τον πείσουν να ενστερνιστεί τη δική τους
προσέγγιση παρά να τον ρίξουν. Είναι δηλαδή η αριστερή συνείδηση που θα τραβά
διαρκώς το μανίκι της κυβέρνησης, όπως ζήτησε άλλωστε και ο ίδιος ο
πρωθυπουργός στην πρόσφατη Κεντρική Επιτροπή.
ΕΚΛΟΓΕΣ 'Η ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ
Σε κάθε περίπτωση, η
αριστερή πτέρυγα υποστηρίζει ότι οποιαδήποτε κρίσιμη απόφαση πρέπει να ληφθεί
λαμβάνοντας υπόψη τη λαϊκή εντολή. Με βάση το εκλογικό αποτέλεσμα της 25ης Ιανουαρίου,
θεωρεί ότι η κόκκινη γραμμή για την κυβέρνηση είναι η εφαρμογή
του προγράμματος της ΔΕΘ, έστω με μια ευελιξία και κάποια λογική χρονική
καθυστέρηση. Εάν όμως τεθεί θέμα σοβαρής και δομικής υπαναχώρησης από το
πρόγραμμα αυτό, υπό τις αφόρητες πιέσεις των δανειστών και του εγχώριου κατεστημένου,
τότε η χώρα πρέπει να οδηγηθεί είτε σε εκλογές είτε σε δημοψήφισμα με
σκοπό την αναζήτηση εναλλακτικής προοπτικής για τον τόπο. Θεωρούν τον λαϊκό
παράγοντα σημείο-κλειδί για τις πολιτικές και κοινωνικές αναμετρήσεις,
πιστεύοντας ότι αυτός είναι η δύναμη μιας αριστερής κυβέρνησης.
Όπως λένε οι πιο
ψύχραιμοι, η Αριστερή Πλατφόρμα δεν θα προκαλέσει κυβερνητική κρίση από μόνη
της. Δεν θα αποσύρει εύκολα δηλαδή τη στήριξή της στην κυβέρνηση, αλλά θα
προσπαθήσει να επηρεάσει τους συσχετισμούς στο εσωτερικό της και σε
αυτό του κόμματος. Ευελπιστεί ότι μέσα από τα αδιέξοδα που θα προκύψουν από την
προσπάθεια της κυβέρνησης για έναν έντιμο και λειτουργικό συμβιβασμό με
την ευρωπαϊκή ηγεσία θα καταδειχθεί η ανάγκη για μια άλλη στρατηγική επιλογή, εκτός
Ευρωζώνης. Σταθερό σημείο της ανάλυσης που κάνει η αριστερή πτέρυγα
αποτελεί το γεγονός ότι η σημερινή ηγεσία της Ευρωζώνης είναι ουσιαστικά ένα
υπερεθνικό, ανεξέλεγκτο ιερατείο που ισοπεδώνει οποιαδήποτε προοδευτική φωνή
στην Ευρώπη και ότι οι πολιτικές που έχουν επιβληθεί είναι
άκρως νεοφιλελεύθερες, μακριά από τις ανάγκες των λαών και
υπέρ των πολυεθνικών συμφερόντων.
Η λογική της
αναμέτρησης που έχουν υιοθετήσει τα στελέχη της αριστερής πτέρυγας- ή
Πλατφόρμας όπως έχει κωδικοποιηθεί στην εσωκομματική ορολογία-, και η οποία
έρχεται σε αντίθεση με την προσδοκία του «win-win» που έχει ενστερνιστεί ο
πρωθυπουργός, εδράζεται στην εξής προσέγγιση: πιστεύουν ότι το Βερολίνο με τους
διάφορους δορυφόρους του και άλλες συντηρητικές δυνάμεις της Ευρώπης, που δεν
επιθυμούν να επιτύχει το πείραμα της Αριστεράς στην Ελλάδα, εργάζονται
στην πραγματικότητα για να ρίξουν την κυβέρνηση Τσίπρα και όχι
για να τη βοηθήσουν. Γι’ αυτό υποστηρίζουν ότι κακώς μπήκε στη συζήτηση επί
τεχνικών θεμάτων η ελληνική κυβέρνηση και ότι έπρεπε να επιμείνει σε μια
πολιτική διαπραγμάτευση γύρω από τα θεμελιώδη ζητήματα του ελληνικού
προβλήματος, όπως είναι το χρέος. Σημειώνουν ακόμα ότι έπρεπε να θέσει ως
απαραβίαστη κόκκινη γραμμή το πρόγραμμα της ΔΕΘ με το οποίο
εξελέγη ο ΣΥΡΙΖΑ και να μην το αφήσει στην κρίση των δανειστών. «Αν σε πάνε στα τεχνικά, στο
τέλος θα σε απονευρώσουν πολιτικά και θα σε σύρουν στα δικά τους», προειδοποιούσε κορυφαίο
στέλεχος της αριστερής πτέρυγας μόλις είδε το πώς εξελίσσονται οι συζητήσεις
στο Eurogroup.
ΤΑ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΚΑΙ Ο ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ
Η αριστερή πτέρυγα
παρακολουθεί με επιφύλαξη και τα σενάρια που κυκλοφορούν περί διεργασιών ώστε
να αλλάξουν συνολικά το πολιτικό σκηνικό και ιδίως ο κυβερνητικός συνασπισμός.
Θεωρούν δηλαδή ότι κατεστημένα
συμφέροντα θα ήθελαν να φύγουν οι Ανεξάρτητοι Έλληνες από τη συγκυβέρνηση,
αλλά και να αποχωρήσει η αριστερή πτέρυγα από τον ΣΥΡΙΖΑ και να
δημιουργηθεί μια νέα κυβερνητική συνεργασία με δυνάμεις όπως το Ποτάμι, το
ΠΑΣΟΚ ή και η Ν.Δ. με άλλη ηγεσία σε ένα οικουμενικό σχήμα. Γι’ αυτό και η
αριστερή πτέρυγα διαφώνησε μεν με την ηγεσία και στην επιλογή του κ. Προκόπη
Παυλόπουλου για την Προεδρία της Δημοκρατίας, θεωρώντας ότι τέτοιου
είδους κινήσεις μπορεί να ενισχύσουν τις λογικές συναινέσεων, αποφάσισε όμως να
μη δώσει μάχη γύρω από αυτό το θέμα. Επέμεινε, ωστόσο, να ανακοινωθεί το όνομα του υποψηφίου Προέδρου στα
συλλογικά όργανα του κόμματος και όχι σε διάγγελμα του πρωθυπουργού ως
αδιαπραγμάτευτη αρχή της συλλογικής, δημοκρατικής λειτουργίας του ΣΥΡΙΖΑ.
*Πηγή : Εφημερίδα
''Πρώτο Θέμα'' (8 -3 -2015)
Οι απόψεις του
αρθρογράφου είναι προσωπικές και δεν εκφράζουν κατ' ανάγκη την γνώμη της Iskra
Κυριακή 8 Μαρτίου 2015
