Δεν πάει πολύς καιρός , από τότε που Σκοπιανοί τινές μας έκαναν
πλάκα λόγω της καταβύθισής μας στην κρίση…Το απολάμβαναν πραγματικά, χωρίς να
σκεφθούν το μεταδοτικό της κρίσης και τους
Βορειοελλαδίτες που επιδοτούσαν τα
καζίνο τους και που μπορούσαν να χαθούν ως πελάτες…
Η μικρή αυτή χώρα , έχει κυριολεκτικά αρπαχτεί από μια ιστορική αφήγηση για να
διεκδικήσει καταστάσεις πέραν των συνόρων της και καλλιεργεί ένα απίθανο σταλινομπαρόκ στις πόλεις της , με
τα αγάλματα -πειστήρια της μακεδονικότητας
σε κεντρικότατες θέσεις. Συνεχίζει δε να
εκτρέφει μιαν απαράδεκτη επιθετικότητα εναντίον της Ελλάδας, παρά τις νηφάλιες
απόψεις του πρώτου προέδρου της, του Κύρο Γκληγκόρωφ..
Προφανώς, δεν έχει νόημα να χαρούμε κι εμείς από την
είδηση που μετέδωσαν πρώτα τα μίντια της ΠΓΔΜ, σχετικά με την απώλεια του
δικαιώματος ψήφου των Σκοπίων στη ΓΣ του
ΟΗΕ λόγω μη καταβολής ποσού συνδρομής
του ύψους των 24.606 δολλαρίων ! Σε αντίθεση με άλλες 7 χώρες που έχασαν επίσης
το δικαίωμα ψήφου (Υεμένη, Γρενάδες, Κιργιστάν, Νήσοι Μάρσαλ, Ρουάντα,
Τόνγκο και Βανουάτου) είναι φανερό ότι οι Σλαβομακεδόνες δεν είναι τόσο μπατίρηδες ώστε να μην
διαθέτουν ένα τέτοιο ποσό, αλλά απλώς στερούνται εκείνου του διοικητικού μηχανισμού
που θα υπενθυμίζει έγκαιρα τις υποχρεώσεις τους .
Επειδή οι άνθρωποι συνεχίζουν την προπαγάνδα περί
μακεδονικότητας και μάλιστα την εμπλουτίζουν
διαρκώς με παρεμβάσεις σε περιοχές που προσεγγίσθηκαν πρώτα από δικούς μας - όπως είναι αυτή των Καλάς στο
Πακιστάν , καθ’ υπόθεση απογόνων των Μακεδόνων του Μ.Αλεξάνδρου- καλό θα ήταν να έχουμε υπόψη 2-3 πραγματάκια :
Πρώτον, ότι
η διεκδίκηση της Μακεδονικότητας είναι απλά και μόνο πρόσχημα ή όχημα ενός επιθετικού μεγαλοϊδεατισμού αυτής
της χώρας.
Δεύτερον, ότι τα εξαρτησιακά σύνδρομα της ΠΓΔΜ είναι πολύ ισχυρά, σχεδόν αγγίζουν την έννοια της
δουλικότητας, η δε προσδοκία της στήριξης
των επιδιώξεών της από μεγάλες χώρες
είναι μεγάλη.
Τρίτον, ότι οι Δημοκράτες αυτής της χώρας και οι άνθρωποι με
κοινό νου και καλή προαίρεση, ευχαρίστως θα δέχονταν ένα επιστημονικό διάλογο μεταξύ των δυο πλευρών για την επίλυση των
ιστορικών ζητημάτων.
Κατά τα άλλα, να μια ερώτηση κρίσεως που θα μπορούσαμε
να υποβάλουμε εμείς , ως απλοί πολίτες προς
απλούς πολίτες: Γιατί είναι πιο σημαντικός ένας λαός που έχει μεγαλύτερη
ιστορία από έναν άλλο μικρότερης ιστορίας;
Και να μια ερώτηση προς κάποιους κομφορμιστές δικούς μας,
που υπογραμμίζουν ότι η ΠΓΔΜ έχει αναγνωρισθεί από 160 τουλάχιστον κράτη ως
Μακεδονία: Γιατί έχουν τόσο έλλειμμα χαρακτήρα ώστε να ακολουθούν το ρεύμα;
Γιατί ετεροπροσδιορίζονται, αν και δηλώνουν οπαδοί της αυτονομίας;
Σχετικά :
Οικολόγοι Πράσινοι και Σκόπια
«Ή
πιστεύεις στο δίκαιο μιας υπόθεσης, ή πας με τις πλειοψηφίες».
