ωτογραφία:
okinissi
Σε μερικούς πρέπει πολύ....βίτσα , έλα όμως που υπάρχει και η σωτηρία της χώρας…
Συμφωνώ πολύ, όχι όμως τελείως. με τον χαιρετισμό που απηύθυνε ο Δημήτρης Βίτσας (γγ της Κεντρικής Επιτροπής
του ΣΥΡΙΖΑ) στο ιδρυτικό συνέδριο του «Ποταμιού» που άρχισε στις 27.6.14 στο
Λαύριο,
Είπε ο Βίτσας:
«Απευθυνόμαστε, πρώτα και πάνω απ' όλα, στις κινήσεις, τις συλλογικότητες και τους απλούς πολίτες, που, χωρίς προκαταλήψεις, με ανοιχτό μυαλό και ανοιχτή καρδιά, με τη στάση τους διαμόρφωσαν την κοινωνική δυναμική για μια ευρωπαϊκή πορεία της χώρας μας χωρίς Μνημόνια και λιτότητα, αλλά με όρους πολιτικής ισοτιμίας, εθνικής και κοινωνικής αξιοπρέπειας και δημοκρατικής προοπτικής. Απευθυνόμαστε σε όλες τις δυνάμεις που απεγκλωβίζονται από τον μνημονιακό χώρο και στρέφονται προς την Αριστερά. Τους ανεξάρτητους βουλευτές, τα ρεύματα και τις ομάδες, που αμφισβητούν πλέον ανοιχτά την πολιτική του Μνημονίου. Απευθυνόμαστε, επίσης, σε όλες τις προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις. Από την αντιμνημονιακή, αριστερή σοσιαλδημοκρατία, τους ριζοσπάστες οικολόγους έως και την πέραν του ΣΥΡΙΖΑ Αριστερά».
«Απευθυνόμαστε, πρώτα και πάνω απ' όλα, στις κινήσεις, τις συλλογικότητες και τους απλούς πολίτες, που, χωρίς προκαταλήψεις, με ανοιχτό μυαλό και ανοιχτή καρδιά, με τη στάση τους διαμόρφωσαν την κοινωνική δυναμική για μια ευρωπαϊκή πορεία της χώρας μας χωρίς Μνημόνια και λιτότητα, αλλά με όρους πολιτικής ισοτιμίας, εθνικής και κοινωνικής αξιοπρέπειας και δημοκρατικής προοπτικής. Απευθυνόμαστε σε όλες τις δυνάμεις που απεγκλωβίζονται από τον μνημονιακό χώρο και στρέφονται προς την Αριστερά. Τους ανεξάρτητους βουλευτές, τα ρεύματα και τις ομάδες, που αμφισβητούν πλέον ανοιχτά την πολιτική του Μνημονίου. Απευθυνόμαστε, επίσης, σε όλες τις προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις. Από την αντιμνημονιακή, αριστερή σοσιαλδημοκρατία, τους ριζοσπάστες οικολόγους έως και την πέραν του ΣΥΡΙΖΑ Αριστερά».
Εγώ προσωπικά,
σε όλους αυτούς θα πρόσθετα « τις δυνάμεις που απεγκλωβίζονται από τον
μνημονιακό χώρο ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ στρέφονται προς την Αριστερά».
Κι αυτό δεν
είναι προσωπική δήλωση ιδεολογικής σύμπλευσης με κάποιους εκτός της Αριστεράς,
αλλά αναγνώριση της ανάγκης για ένα μεγάλο, παλλαϊκό και παν-πατριωτικό μέτωπο.
Εδώ ο Ζαχαριάδης είχε το θάρρος να
προτείνει κοινό μέτωπο με τον δεσμοφύλακά του Μεταξά, γιατί ένας Βίτσας
θα φοβόταν να συμπαραταχθεί με έναν δεξιό που -χωρίς να παύει να είναι Δεξιός -
αποτάσσει τον σατανά των μνημονίων;
