
Με αυτό το σκεπτικό
δεν θα διαφωνήσω με τη διοργάνωση μποϋκοτάζ εναντίον της Κόκα-κόλα, που έκανε τη δουλειά της στην Ελλάδα και στη συνέχεια πέρασε σε μια άλλη χώρα, όταν το έκρινε συμφέρον : Θα διαφωνήσω όμως με
την «στρατηγική στόχευση» αυτού του μποϋκοτάζ, που είναι η επαναλειτουργία της επιχείρησης
επί ελληνικού εδάφους.
Όταν υπάρχει ελληνική
«κόλα» http://oikologein.blogspot.com/b/post-preview?token=AbQoIUIBAAA.l0bBaOex7_QhUXnoadUghA.xhpRavfLPBm87PcD_x8jqg&postId=5043230444836466562&type=POST και όταν μπορούν στο μέλλον να υπάρξουν και άλλα
συναφή προϊόντα- σιγά την υψηλή
τεχνολογία που χρειάζονται ! – δε βρίσκω κανένα απολύτως λόγο για τη στήριξη των
μακροπρόθεσμων κερδών της συγκεκριμένης πολυεθνικής εταιρείας. Αν ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ
στην κυβέρνηση, θα πρότεινα αντί επαναλειτουργίας της Κόκα-κόλα την αυτοοργάνωση των εργαζομένων και την αυτοδιεύθυνση της παραγωγής.
Για το ρόλο αυτού του ευαγούς ιδρύματος στις Ινδίες αξίζει
να ξαναδιαβαστεί ένας σχολιασμός άρθρου της
ΑΥΓΗΣ από την Ελένη Τσερέζολε, προ
διετίας. http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2011/03/kai-t.html
Όχι για τίποτε άλλο, αλλά για να καταλαβαίνουμε ότι πραγματικά «η Κόκα κόλα πάει με όλα»….