Σε ανακοίνωσή του το ΔΗΚΚΙ αναφέρεται στις προκλητικές
δηλώσεις Νταβούτογλου…..
«Οι πρόσφατες δηλώσεις
Νταβούτογλου, δηλώσεις οι οποίες έλαβαν χώρα μετά τη συνάντησή του με τον
Αμερικανό ΥΠΕΞ και οι οποίες είναι εμφανές ότι καλύφθηκαν από τον τελευταίο,
αποτελούν επιστέγασμα και κλιμάκωση όλων των προκλητικών και απαράδεκτων
επεκτατικών αιτημάτων που προβάλλει το στρατοκρατικό καθεστώς της Άγκυρας λίγο
πριν και αμέσως μετά το θανάσιμο πλήγμα που δέχθηκε η Κυπριακή Δημοκρατία και ο
ενιαίος αμυντικά χώρος Κύπρος - Αιγαίο - Θράκη.
Ο Νταβούτογλου αναπτύσσει περαιτέρω
το «καζαν - καζαν» (μισά -μισά) για το Αιγαίο που εξεστόμισε ο Ερντογάν κατά
την επίσκεψη Σαμαρά στην Τουρκία επαναλαμβάνοντας την απαίτηση της αρπαγής των
κοιτασμάτων φυσικού αερίου της Κύπρου αλλά και της επαναφοράς του σχεδίου Ανάν
το οποίο είχε καταδικασθεί με δημοψήφισμα από το 76% του Κυπριακού λαού, αυτή
την φορά όχι με δημοψήφισμα αλλά με απευθείας επιβολή από τον ΟΗΕ. Καταλήγει δε
τις δηλώσεις του με την εκτίμηση - απαίτηση πως η οικονομική διάσωση και η
Ευρωπαϊκή προοπτική της Κύπρου περνάνε μέσα από την «ευημερούσα» Οικονομία της
Τουρκίας!
Ο Νταβούτογλου φυσικά δεν μας λέει
κάτι καινούργιο εφόσον η ίδια πολιτική προχωράει με τον λεγόμενο Ελληνο -
Τουρκικό διάλογο που αναπτύσσεται επάνω σε απαράδεκτες Τουρκικές αξιώσεις για
το Αιγαίο αλλά και με την εσπευσμένη μετατροπή της Θράκης σε Ε.Ο.Ζ. ώστε να
παραδοθεί σε απευθείας «διακρατικές σχέσεις» με την Τουρκία. Ωστόσο φαίνεται
ότι ήρθε «το πλήρωμα του χρόνου» οι ιδέες αυτές ως άλλες «ιδέες Γκαλι για το
Κυπριακό» να πάρουν την άγουσα προς την εφαρμογή τους εφόσον με τις εξελίξεις
στην Κύπρο αποδεικνύεται ότι επήλθε Αμερικανοευρωπαϊκή συναίνεση και
συμβιβασμός για τον διαμοιρασμό της Ν. Α. Μεσογείου με τοπικό χωροφύλακα και εγγυητή
την στρατοκρατία της Άγκυρας. Πρώτο θύμα αυτής της νέας εξέλιξης του
Ευρωατλαντισμού αποτελούν η Ελλάδα και η Κύπρος. Ήδη βρισκόμαστε υπό την απειλή τετελεσμένων επί
της Ελληνικής υ-φαλοκρηπίδας και της Ελληνικής Α.Ο.Ζ. στην περιοχή μεταξύ Ρόδου
- Καστελλόριζου και Κύπρου για να διαρρηχθεί η συνέχεια της ζώνης Κύπρος -
Αιγαίο - Θράκη.
Γίνεται φανερό ότι η Ελλάδα δεν
αντιμετωπίζει μόνο τον οικονομικό πόλεμο της «κρίσης χρέους» αλλά εισέρχεται
και σε μια δίδυμη της προηγούμενης γεωπολιτική
εθνική κρίση από την εξέλιξη και την έκβαση της οποίας θα κριθεί
συνολικά η επιβίωσή της και η μελλοντική της υπόσταση. Κάτω από αυτό το πρίσμα
η ένταξή μας στην νέα δομή του ΝΑΤΟ που διχοτομεί «ντε φάκτο» και σύμφωνα με τα
σχέδια Νταβούτογλου το Αιγαίο και το φιάσκο της συμμαχίας με το… Ισραήλ μόνο σε
νέες εθνικές τραγωδίες μπορούν να μας οδηγήσουν.
Η πρόταξη «ενιαίου
Οικονομικού και Αμυντικού δόγματος Ελλάδας και Κύπρου», η αναβάθμιση της
διπλωματικοπολιτικής και στρατιωτικής αποτρεπτικής ικανότητας της χώρας στον ενιαίο
χώρο Κύπρος - Αιγαίο - Θράκη και η απόρριψη του μονομερούς «ανήκουμε στην Δύση»
με μια αξιόπιστη και ειλικρινή αναζήτηση νέων συμμαχιών στον διαμορφούμενο
πολυπολικό κόσμο αποτελούν επίκαιρους και αναγκαίους όρους για την αναστροφή
των πραγμάτων»
Και το σχόλιο του
Γιάννη Μαύρου πάνω στις απόψεις του ΔΗΚΚΙ
:
Εύγε ξανά στο ΔΗΚΚΙ για την πολιτική
του οξυδέρκεια, την εθνική του ευαισθησία και την συνέπεια και επιμονή του να
επισημαίνει τις μεγάλες απειλές που αντιμετωπίζει η Χώρα.
Θα ήθελα όμως την ανακοίνωση
συμπληρωμένη με κατακλείδα-κάλεσμα:
α) του Λαού σε εγρήγορση και
β) των δημοκρατικών/πατριωτικών
δυνάμεων σε συνεργασία
για τη συγκρότηση του πολυπόθητου
εθνικού και λαϊκού απελευθερωτικού/αναγεννησιακού Μετώπου, ως αναγκαίας
συνθήκης για την αντιμετώπιση των απειλών και την ανάληψη ιστορικών πολιτικών
πρωτοβουλιών για τη σωτηρία της Χώρας -εντός ή εκτός Ευρώ, εντός ή εκτός ΕΕ και
ΝΑΤΟ ενδεχομένως, αλλά όχι εκτός Ευρώπης καθ' ότι δεν νοείται Ευρώπη χωρίς
Ελλάδα!!
Αν και ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται
σε σωστή κατεύθυνση, η βραδύτητα της ωρίμανσής του στα εθνικά και γεωπολιτικά,
σε συνδυασμό με την εμμονή του στο δόγμα της "Κυβέρνησης της
Αριστεράς", τη στιγμή που η κοινωνία δεν επικροτεί πλειοψηφικά μια τέτοια
επιλογή και οδηγείται έτσι σε νέο διχασμό, με συσπείρωση της δεξιάς και
ανάδειξη ισχυρής ακροδεξιάς, τροφοδοτεί ανησυχίες αν όχι υποψίες...
Δεν χρειαζόμαστε μια
"αριστερή" διαχείριση της κρίσης, μια βελτιωμένη
"αντιμνημονιακή" εκδοχή "ευρωπαϊσμού" με ελάχιστα περιθώρια
διαπραγμάτευσης, εφ' όσον το εσωτερικό μέτωπο παραμένει ασθενές και διχασμένο και
η "διάδοχη κατάσταση" χωρίς Plan B, όχι μόνο για το νόμισμα αλλά για
τη συνολική έμπρακτη αναθεώρηση του ολέθριου και ξεπερασμένου απο τα πράγματα
πολιτικού (και πολιτιστικού) δόγματος του "ανήκομεν στη Δύση". Αυτό
όμως απαιτεί όχι απλά "θέσεις" και "πρόγραμμα" αλλά
νέα Παλιγεννεσία,
(αυτο)θυσία, φαντασία στην εξουσία και όχι business (ή politics) as usual.
Εκ των πραγμάτων το ΔΗΚΚΙ βρίσκεται
σε προνομιακή θέση ώστε να λειτουργήσει ως καταλύτης μιας τέτοιας διαδικασίας,
εφ' όσον βέβαια δεν ενσωματωθεί στον υπό εκκόλαψη νέο ΣΥΡΙΖΑ αλλά διατηρήσει
την ανεξαρτησία του ως συνεργαζόμενη πολιτική δύναμη, πόλος έλξης ευρύτερων
δημοκρατικών/πατριωτικών δυνάμεων που δυσπιστούν έναντι όλων των κομμάτων,
ακόμη και των καλλίτερων, ως συστατικό μέρος του προβλήματος που είναι η
κομματοκρατία.
Με συντροφικούς και συναγωνιστικούς
χαιρετισμούς
Γιάννης Μαύρος
ανεξάρτητος, ιδρυτικό μέλος του ΣΥΡΙΖΑ,υποψήφιος στη Β' Αθηνών το 1989 με
τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΟΟΔΟΥ
