Εδώ και τώρα, δεν έχει κανένα νόημα η μιζέρια και η ανάκληση παλαιότερων σφαλμάτων, η αναψηλάφηση παλαιότερων ευθυνών και η μνησικακία. Δεν έχουν νόημα οι εξιστορήσεις για το τι έκανε και τι είπε κάποτε ο Λαμπράκης, ο Ψυχάρης, ο Πρετεντέρης ή ο οποιοσδήποτε άλλος. Εδώ και τώρα χρειάζεται ένα αποφασιστικό μορατόριουμ ιστορίας και μια απαίτηση παλλαϊκής και πανεθνικής συστράτευσης.
Η αντιμνημονιακή ανατροπή δεν είναι μια απλή κυβερνητική «τούμπα». Ο Τσίπρας μπορεί να γίνει πρωθυπουργός, όμως κάποιοι μπορεί να χρησιμοποιήσουν αυτή την εξέλιξη για να προκαλέσουν τεχνητό πολιτικό οφσάϊτ εις βάρος του αντιμνημονιακού κινήματος. Να κάψουν την κοινωνία με έναν αριστερό χυλό, για να την κάνουν στη συνέχεια να φυσάει και το γιαούρτι των οποιωνδήποτε αντιρρήσεων στο καθεστώς της υποτέλειας…
Ας αποφασίσει ο μέλλων ιστορικός, ποιοι «καλή τη πίστει» συνηγόρησαν με τη λογική των Μνημονίων, για να μετεξελιχθούν στη συνέχεια σε επικριτές των «Εταίρων» - αυτών που επιβεβαίωσαν το τελευταίο διάστημα την αληθινότητα και ευρωπαϊκότητα του λαϊκού γνωμικού : «Όταν έχεις τέτοιους φίλους, τι τους θέλεις τους εχθρούς…»
Τώρα προέχει η συσπείρωση όλων των δυνάμεων. Και με αυτό το σκεπτικό δεν μπορεί κανείς παρά να χαιρετήσει κάποια δείγματα αναστοχασμού της εφημερίδας ΤΟ ΒΗΜΑ ( δες σχετικά http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2012/11/bhma.html):
Το δείγμα εμπεριέχεται σε κείμενο υπό τον τίτλο «Αφερέγγυοι Εταίροι και εγχώριοι κουκουλοφόροι».
Το δείγμα εμπεριέχεται σε κείμενο υπό τον τίτλο «Αφερέγγυοι Εταίροι και εγχώριοι κουκουλοφόροι».
Να ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα :
«Από εδώ και πέρα και στο βαθμό που οι εταίροι δεν ανταποκριθούν, η Ελλάδα αποκτά το ηθικό δικαίωμα να υπερασπισθεί τα εθνικά συμφέροντά της με κάθε μέσο.
Το δυστύχημα είναι ότι στο εσωτερικό της χώρας υπάρχουν πρόσωπα και δυνάμεις που ακόμη κι αυτή την ώρα, ως άλλοι κουκουλοφόροι, δίνουν γη και ύδωρ στους αφερέγγυους εταίρους και δανειστές μας.
* Επειδή ορισμένοι εκ των αναγνωστών διερωτώνται ποιοι είναι οι κουκουλουφόροι που ακόμη κι αυτή την ώρα δίνουν γη και ύδωρ στους αφερέγγυους εταίρους μας, διευκρινίζουμε ότι αναφερόμαστε κυρίως στο πλήθος των υποτελών προθύμων της πολιτικής, των επιχειρήσεων και της δημοσιογραφίας που συνεπικουρούν τον Πολ Τόμσεν, υπερασπίζονται με πάθος κάθε έμπνευση των τροϊκανών και επικρίνουν χωρίς αιδώ οποιονδήποτε εκφράζει αντίθετη άποψη ή διατυπώνει ανησυχίες και φόβους για την οικονομία, τη χώρα και το λαό της».
* Επειδή ορισμένοι εκ των αναγνωστών διερωτώνται ποιοι είναι οι κουκουλουφόροι που ακόμη κι αυτή την ώρα δίνουν γη και ύδωρ στους αφερέγγυους εταίρους μας, διευκρινίζουμε ότι αναφερόμαστε κυρίως στο πλήθος των υποτελών προθύμων της πολιτικής, των επιχειρήσεων και της δημοσιογραφίας που συνεπικουρούν τον Πολ Τόμσεν, υπερασπίζονται με πάθος κάθε έμπνευση των τροϊκανών και επικρίνουν χωρίς αιδώ οποιονδήποτε εκφράζει αντίθετη άποψη ή διατυπώνει ανησυχίες και φόβους για την οικονομία, τη χώρα και το λαό της».
Το δεύτερο κείμενο έχει σαν τίτλο : «Ό,τι επιτάσσει το εθνικό συμφέρον» . Χαρακτηριστικό απόσπασμα :
«αν όντως επιβεβαιωθεί ότι θα διατηρηθεί η ελληνική εκκρεμότητα, τότε η χώρα θα πρέπει να αρχίσει να προετοιμάζεται για πιο δραστικές λύσεις»..
Παρακάτω, ολόκληρα τα δυο βήματα του ΒΗΜΑτος…
Αφερέγγυοι Εταίροι και εγχώριοι κουκουλοφόροι
Εδώ και καιρό, εμφανώς πια, παίζεται από την πλευρά των εταίρων και των δανειστών μας πρωτοφανές παιγνίδι σε βάρος της χώρας και των Ελλήνων πολιτών.
Η Ελλάδα καλείται κάθε τόσο να υιοθετήσει σκληρά προγράμματα οικονομικής εξυγίανσης και ταυτόχρονα να αποδεχθεί ολοένα και επαχθέστερους όρους διεθνούς εποπτείας.
Όποτε δε φθάνει σε ένα σημείο εφαρμογής και υλοποίησης των δεσμεύσεων που η ίδια, με μεγάλο πολιτικό και κοινωνικό κόστος, αναλαμβάνει, οι αντισυμβαλλόμενοι εταίροι ουδέν πράττουν, συνεχίζουν να δυσπιστούν, απαιτώντας ολοένα και περισσότερα.
Η Ελλάδα καλείται κάθε τόσο να υιοθετήσει σκληρά προγράμματα οικονομικής εξυγίανσης και ταυτόχρονα να αποδεχθεί ολοένα και επαχθέστερους όρους διεθνούς εποπτείας.
Όποτε δε φθάνει σε ένα σημείο εφαρμογής και υλοποίησης των δεσμεύσεων που η ίδια, με μεγάλο πολιτικό και κοινωνικό κόστος, αναλαμβάνει, οι αντισυμβαλλόμενοι εταίροι ουδέν πράττουν, συνεχίζουν να δυσπιστούν, απαιτώντας ολοένα και περισσότερα.
Αποκορύφωμα αυτής της τακτικής ήταν η συνεδρίαση του Eurogroup της Τρίτης. Η Ελλάδα προσήλθε στις Βρυξέλλες έχοντας αποδεχθεί και νομοθετήσει όσα οι εταίροι και οι δανειστές μας είχαν ζητήσει.
Και αντί να τύχει μιας ουσιαστικής και οριστικής λύσης βρέθηκε αντιμέτωπη με δυσπιστίες, υποτιθέμενα τεχνικά προβλήματα και κάθε μορφής προσκόμματα.
Είχε μάλιστα προηγηθεί τη Δευτέρα στο Παρίσι, εν αγνοία της ελληνικής κυβέρνησης, μια μυστική συνάντηση εκπροσώπων των υπουργείων Οικονομικών της Γερμανίας,της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Ισπανίας, όπου περιγράφηκε μια μη αξιόπιστη λύση, η οποία υποτίθεται οδηγούσε τεχνικά σε μεγαλύτερη μείωση του χρέους, αλλά απαιτούσε ανάληψη νέων υποχρεώσεων από την πλευρά μας.
Στη βάση των αποφάσεων αυτής της μυστικής συνάντησης εξελίχθηκε η άκαρπη συνεδρίαση του Eurogroup τη νύχτα της Τρίτης και φθάσαμε στο νέο αδιέξοδο, το οποίο τείνει να εξαντλήσει την συμμαχική κυβέρνηση Σαμαρά και τις αντοχές του ελληνικού λαού.
Αυτή τη φορά εταίροι και δανειστές δεν έχουν κανένα επιχείρημα για την καθυστέρηση, την αναβολή ή την αναστολή εκτέλεσης των δικών τους πια υποχρεώσεων.
Η Ελλάδα έχει το ηθικό πλεονέκτημα απέναντί τους, το οποίο πηγάζει από την υπερπροσπάθεια και τα βάρη που σηκώνει στις πλάτες του ο ελληνικός λαός.
Αντιθέτως οι εταίροι μας, οι σύμμαχοι μας, έχουν πέρα για πέρα άδικο και ευθέως μπορεί να υποστηρίξει πλέον κάποιος, ότι είναι αφερέγγυοι συνομιλητές.
Από εδώ και πέρα και στο βαθμό που οι εταίροι δεν ανταποκριθούν, η Ελλάδα αποκτά το ηθικό δικαίωμα να υπερασπισθεί τα εθνικά συμφέροντά της με κάθε μέσο.
Το δυστύχημα είναι ότι στο εσωτερικό της χώρας υπάρχουν πρόσωπα και δυνάμεις που ακόμη κι αυτή την ώρα, ως άλλοι κουκουλοφόροι, δίνουν γη και ύδωρ στους αφερέγγυους εταίρους και δανειστές μας.
* Επειδή ορισμένοι εκ των αναγνωστών διερωτώνται ποιοι είναι οι κουκουλουφόροι που ακόμη κι αυτή την ώρα δίνουν γη και ύδωρ στους αφερέγγυους εταίρους μας, διευκρινίζουμε ότι αναφερόμαστε κυρίως στο πλήθος των υποτελών προθύμων της πολιτικής, των επιχειρήσεων και της δημοσιογραφίας που συνεπικουρούν τον Πολ Τόμσεν, υπερασπίζονται με πάθος κάθε έμπνευση των τροϊκανών και επικρίνουν χωρίς αιδώ οποιονδήποτε εκφράζει αντίθετη άποψη ή διατυπώνει ανησυχίες και φόβους για την οικονομία, τη χώρα και το λαό της.
ΤΟ ΒΗΜΑ
* Επειδή ορισμένοι εκ των αναγνωστών διερωτώνται ποιοι είναι οι κουκουλουφόροι που ακόμη κι αυτή την ώρα δίνουν γη και ύδωρ στους αφερέγγυους εταίρους μας, διευκρινίζουμε ότι αναφερόμαστε κυρίως στο πλήθος των υποτελών προθύμων της πολιτικής, των επιχειρήσεων και της δημοσιογραφίας που συνεπικουρούν τον Πολ Τόμσεν, υπερασπίζονται με πάθος κάθε έμπνευση των τροϊκανών και επικρίνουν χωρίς αιδώ οποιονδήποτε εκφράζει αντίθετη άποψη ή διατυπώνει ανησυχίες και φόβους για την οικονομία, τη χώρα και το λαό της.
ΤΟ ΒΗΜΑ
Ο,τι επιτάσσει το εθνικό συμφέρον!
(21/11/2012)
Το ΒΗΜΑ είχε προειδοποιήσει σε ανύποπτο χρόνο ότι το πρόβλημα της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους είναι μείζον και ικανό να υπονομεύσει κι αυτή ακόμη την υπερπροσπάθεια του ελληνικού λαού.
Οι συζητήσεις στη σύνοδο των ευρωπαίων υπουργών Οικονομικών στις Βρυξέλλες ήταν εμφανώς δύστοκες , με πολλές διαφωνίες και αδυναμία εξεύρεσης μιας απόλυτα καθαρής και οριστικής λύσης του ελληνικού προβλήματος.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δείχνει ακαμψία και οι ευρωπαίοι εταίροι παραμένουν καχύποπτοι απέναντί μας. Κατά τα φαινόμενα η προωθούμενη λύση δεν θα είναι αντίστοιχη των προσπαθειών και των θυσιών του ελληνικού λαού.
Αν έτσι έχουν τα πράγματα, αν όντως επιβεβαιωθεί ότι θα διατηρηθεί η ελληνική εκκρεμότητα, τότε η χώρα θα πρέπει να αρχίσει να προετοιμάζεται για πιο δραστικές λύσεις.
Τυχόν παράταση της εκκρεμότητας θα επιτείνει το κλίμα αμφισβήτησης, θα επιβαρύνει την πολιτική και οικονομική ατμόσφαιρα στη χώρα και βεβαίως θα καταρρίψει τις όποιες προσδοκίες σταθεροποίησης.
Στην περίπτωση αυτή τα ελληνικά κόμματα θα πρέπει να ανασκουμπωθούν και να αρχίσουν να αναζητούν λύσεις πατριωτικές, με όρους εθνικού συμφέροντος και μόνο.
